Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ca 710/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

11 grudnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Płocku, IV Wydział Cywilny - Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Wacław Banasik

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 11 grudnia 2018 r. w P.

sprawy z powództwa Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko W. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Gostyninie z 24 lipca 2018r.,

sygn. I C 559/18 upr

1.  zmienia zaskarżony wyrok i powództwo oddala,

2.  nakazuje ściągnąć od Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Gostyninie kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty od apelacji.

IV Ca 710/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gostyninie wyrokiem z dnia 24 lipca 2018 r. w sprawie I C 559/18upr zasądził od pozwanej W. M. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą e W. kwotę 535,79 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 marca 2018 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 317 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne.

W dniu 7 kwietnia 2008 r. pozwana W. M. zawarła z (...) Bank (...) S.A. umowę bankową nr (...) na zakup aparatu Samsung. Umowa została zawarta na kwotę 638,70 zł ze spłatą w 10 miesięcznych ratach. Ostateczny termin spłaty kredytu wyznaczony został na dzień 07 lutego 2009 r. Z uwagi na naruszenie umowy przez pozwaną, w części dotyczącej warunków spłaty, przedmiotowa umowa została wypowiedziana. Wierzyciel wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny nr (...)28/01/2009/WR i uzyskał klauzulę wykonalności nadaną postanowieniem Sądu Rejonowego w Gostyninie z dnia 16 marca 2009r., w sprawie I Co 164/09.

W dniu 04 lutego 2016r. (...) Bank S.A. z siedzibą we W. zawarł z powodem Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. umowę sprzedaży wierzytelności, na mocy której przeniósł na rzecz powoda wskazane w umowie wierzytelności, w tym wierzytelności wobec W. M. z tytułu umowy bankowej z dnia 7 kwietnia 2008r. O zawarciu umowy przelewu wierzytelności pierwotny wierzyciel zawiadomił pozwaną pismem z dnia 4 marca 2016r. Na dochodzone przez powoda roszczenie składają się następujące kwoty: 225,92 zł - należność główna wynikająca z umowy; 4,48 zł- odsetki naliczone przez wierzyciela pierwotnego; 272,07 zł - odsetki karne naliczone przez wierzyciela pierwotnego i kwota 33,32 zł stanowiąca odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone przez stronę powodową od dnia cesji wierzytelności do dnia poprzedzającego złożenie pozwu.

Z dniem 1 marca 2011r. nastąpiło połączenie (...) Bank S.A. (...) Bank (...) S.A. pod firmą i danymi rejestracyjnymi (...) Bank S.A.

W oparciu o tak zgromadzony materiał dowodowy Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Prawo bankowe (Dz.U.2015, poz.128), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że pozwaną W. M. i pierwotnego wierzyciela (...) Bank S.A. (poprzednio (...) Bank (...) S.A) łączyła umowa pożyczki nr (...) z dnia 07 kwietnia 2008 r., której pozwana w całości nie spłaciła. Powód w sposób dostateczny wykazał także, że dysponuje legitymacją procesową czynną i jest uprawniony do dochodzenia należności od pozwanej z tytułu w/w umowy - przedkładając na tą okoliczność umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 4 lutego 2016r. zawartą między wierzycielem pierwotnym, a stroną powodową. Na jej podstawie wierzyciel pierwotny (...) Bank S.A. przeniósł na rzecz powoda roszczenie wobec W. M. wynikające z tytułu przedmiotowej umowy bankowej z dnia 7 kwietnia 2008r. Umowa sprzedaży wierzytelności nie budziła żadnych zastrzeżeń Sądu. Powód za pomocą dokumentów wykazał także wysokość roszczenia (wyciąg k. 8). Natomiast pozwana W. M. nie zakwestionowała faktu zawarcia przedmiotowej umowy, otrzymania od powoda wskazanej w umowie kwoty pieniędzy, ani też wysokości i zasadności niespłaconego roszczenia. Ciężar udowodnienia tych okoliczności spoczywał już na pozwanej zgodnie z przepisem art. 6 k.c.

O odsetkach Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 481 k.c. zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Przy czym jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Sąd, zgodnie z żądaniem zawartym w pozwie, zasądził ustawowe odsetki za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, tj. - 19 marca 2018 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu rozstrzygnięto w oparciu o treść art. 98 k.p.c.

Apelację od tego wyroku złożyła pozwana W. M.. Zarzucając Sądowi Rejonowemu nie wzięcie pod uwagę jej stanowiska w sprawie wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Niezależnie od zawartych w apelacji zarzutów zaskarżone orzeczenia podlega zmianie. Z dniem 9 lipca 2018 r. nastąpiła zmiana prawa materialnego – przepisów kodeksu cywilnego o przedawnieniu roszczeń. Zgodnie z treścią obowiązującego od tego dnia art. 177 2 1 k.c. po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. A zatem przedawnienia w tym wypadku sady są obowiązane uwzględniać z urzędu, niezależnie od zgłoszenia rzez konsumenta zarzutu. Ustawa z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, wprowadzająca tą zmianę, przewidziała w art. 5 ust 4 iż, roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Tak więc Sąd Okręgowy był zobowiązany zbadać z urzędu, czy dochodzone przez powoda roszczenie uległo przedawnieniu. Okoliczności niniejszej sprawy wskazują na to, że dochodzone pozwem roszczenie uległo przedawnianiu. Przyjmując za datę wymagalności roszczenie wystawienie przez pierwotnego wierzyciela bankowego tytułu egzekucyjnego, co nastąpiło dnia 28 stycznia 2009 r. jego przedawnienie nastąpiło po upływie 3 lat – tj z upływem roku 2012 r. (art. 118 k.c.) – roszczenie związane jest z prowadzeniem działalności gospodarczej, a pozwana biorąc pożyczkę była konsumentem. Wprawdzie poprzedni wierzyciel, na podstawie wystawionego przez siebie bankowego tytułu egzekucyjnego, któremu Sąd Rejonowy w Gostyninie w dniu 16 marca 2009 r. nadał klauzulę wykonalności, wszczął przeciwko pozwanej egzekucję, która trwała do dnia umorzenia postępowania egzekucyjnego w dniu 31 lipca 2013 r., to jednak czynność ta nie spowodowała przerwania biegi terminu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. Sąd Okręgowy, w składzie rozpoznającym apelację, podziela stanowisko zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 czerwca 2016 r. III CZP 29/16, zgodnie z którym nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.

A zatem, skoro roszczenie powoda w stosunku do pozwanej uległo przedawnieniu, powód nie może skuteczne domagać się zaspokojenia tego roszczenia - art. 117 § 2 1 k.c. W tej sytuacji powództwo należało oddalić

Z podanych wyżej względów Sad Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i powództwo oddalił.