Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Cz 36/14

POSTANOWIENIE

Dnia 19 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział X Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Pochylczuk

po rozpoznaniu w dniu 19.02.2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym w sprawie

z powództwa T. G.

przeciwko P. G.

o uchylenie alimentów

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 29.01.2014 roku, wydane w sprawie sygn. akt III RC 853/13 w przedmiocie oddalenia wniosku powoda o zwolnienie od opłaty od pozwu

postanawia

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten tylko sposób, że zwolnić powoda od uiszczenia opłaty od pozwu w całości;

2.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie.

SSO Anna Pochylczuk

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 24.01.2014 powód T. G. domagał się zwolnienia od ponoszenia opłaty od pozwu w wysokości 240 zł (k.7). Powód nie uzasadnił wniosku, ale dołączył oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania na urzędowym formularzu (k. 8-10)

Postanowieniem z dnia 29.01.2014 Sąd Rejonowy w Inowrocławiu oddalił wniosek powoda (k. 11). W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że powód otrzymuje 2300 zł renty. Powód wykazał, że płaci 700 zł alimentów na 2 córki, 800 zł za mieszkanie, 200-250 zł za media, spłaca kredyty w wysokości 700 zł, ponosi koszty leków i rehabilitacji 100-200 zł oraz koszty utrzymania samochodu 200-300 zł, co przekracza dochody powoda. W ocenie Sądu wydatki powoda nie zostały prawidłowo wykazane i dlatego Sąd Rejonowy oddalił wniosek, gdyż sprawa nie ma charakteru nagłego i i powód mógł poczynić oszczędności na taki cel.

Powyższe postanowienie zaskarżył w całości zażaleniem powód rozszerzając swe pierwotne żądanie i domagając się zwolnienia od kosztów sądowych w całości (k.14-15).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

zażalenie zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 383 kpc (stosowanym do postępowania zażaleniowego na mocy art. 397 § 2 kpc) w postępowaniu zażaleniowym nie można rozszerzyć żądania ani występować z nowymi roszczeniami. Skoro powód pierwotnie domagał się zwolnienia od opłaty od pozwu, to w postępowaniu zażaleniowym nie może rozszerzyć żądania na zwolnienie od kosztów sądowych w całości. W tym zakresie zażalenie podlegało więc oddaleniu na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.

Odnosząc się do zasadności zwolnienia powoda z opłaty od pozwu zauważenia wymaga, że z art. 102 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wynika, że zwolnienia od kosztów sądowych może domagać się osoba fizyczna, która złożyła oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W treści swego oświadczenia o sytuacji majątkowej dołączonego do wniosku powód wskazał, że nie posiada żadnego majątku nieruchomego, nie posiada zasobów pieniężnych, oszczędności, przedmiotów wartościowych, jego źródłem dochodu jest 2300 zł netto renty inwalidzkiej I grupy. Nadto w pkt 6 oświadczenia powód wymienił alimenty 700 zł, opłaty za mieszkanie 800 zł i media 200-250 zł, koszty leków na 100-200 zł, utrzymanie samochodu 200 -300 zł (k.9-10). Słusznie Sąd I instancji wskazał, że wydatki powoda nie były udokumentowane, a nadto, że łączna ich suma przewyższa dochody powoda. Powód do zażalenia dołączył aneks do umowy najmu lokalu (k.16), z którego wynika wysokość czynszu od 01.12.2012 – 805,93 zł (w tym zaliczka na ogrzewanie, gaz, wywóz nieczystości). Nadto powód dołączył rachunki za prąd (k.19), z których wynika opłata 100,13 zł co 2 miesiące (k.19-20). Z zaświadczenia Banku (...) SA z 11.02.2014 wynika, że powód spłaca terminowo 2 pożyczki z 06.04.2012 w wysokości po 554,02 zł (do 01.04.2015) oraz z 03.10.2013 po 77,69 zł (do 01.10.2019). Wysokość wykazanych stałych opłat powoda wynosi więc 805,93 zł (opłata za mieszkanie) + 50,07 (1/2 rachunku za prąd) + 631,71 zł (raty kredytów) = 1487,71 zł. Nadto powód łoży 700 zł alimentów na 2 dzieci, co daje łączne obciążenia na 2187,71 zł. Przy dochodach 2300 zł powodowi brakuje na bieżące utrzymanie, w tym wyżywienie, leki, samochód, które powód wymienia w swym oświadczeniu, na co zwrócił uwagę Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu. Powód w zażaleniu wyjaśnił, że faktycznie nie uiszcza całego czynszu i ma z tego tytułu zadłużenia, płaci po 100 - 200 zł miesięcznie, a nie 805,93 zł jak powinien. W ocenie Sądu Okręgowego powód wykazał, że nie jest w stanie ponieść opłaty od pozwu, gdyż ponoszone przez niego wydatki stałe niemal w całości wyczerpują uzyskiwany dochód w postaci renty inwalidzkiej. Z tych przyczyn orzeczono jak w pkt 1 sentencji na mocy art. 386 § 1 kpc z zw. z art. 397 § 2 kpc.