Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 559/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Waldemar Majka

Protokolant:

Marcelina Żoch

przy udziale inspektora pracy A. K. z PIP-u we W.

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2018 r.

sprawy T. P.

syna Z. i E. z domu K.

urodzonego (...) w K.

obwinionego z art. 281 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. – Kodeks pracy (Dz.U z 2016r.

poz. 1666) w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach

zawodowych (Dz.U.z20015r. poz. 1881), z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o

Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U z 2015r. poz. 567) w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia

24 czerwca 1983r. – o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2015r. 567), z art. 22 ust. 1

ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U z 2015r. poz. 567) w

związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. – o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.

U. z 2015r. 567), z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o Społecznej Inspekcji

Pracy (Dz. U. z 2015r. poz. 567) w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r.o

Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2015r. 567), art. 207 § 2 pkt 7) ustawy z dnia 26

czerwca 1974r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016r. poz. 1666)

na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę obwinionego oraz Państwową Inspekcję Pracy

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 25 maja 2018 r. sygnatura akt II W 3/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie II i III jego dyspozycji w ten sposób, że uniewinnia obwinionego T. P. od przypisanych mu tam czynów, stwierdzając, iż koszty procesu w tym zakresie ponosi Skarb Państwa;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  stwierdza, iż koszty procesu zaistniałe w postępowaniu odwoławczym ponosi Skarb Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 559/18

UZASADNIENIE

Państwowa Inspekcja Pracy złożyła wniosek o ukaranie T. P. obwiniając go o to, że

I. Będąc Prezesem Zarządu Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. ((...)-(...) K., ul. (...)) - pomimo braku zgody Zarządu (...) nr (...) Spółek i (...) ((...)-(...) K., (...)) - w dniu 25.07.2016r. wypowiedział umowę o pracę p. G. S., pełniącemu funkcję Zastępcy Przewodniczącego (...) nr (...) i wskazanemu Uchwałą nr (...). (...) nr (...) Spółek i (...) z dnia 31.03.2015r. jako osoba objęta szczególną ochroną przewidzianą w art. 32 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych,

tj. za wykroczenie z art.281 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy(Dz.U. z 2016r. poz. 1666) w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2015r. poz. 1881)

II. Będąc Prezesem Zarządu Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. ((...)-(...) K., ul. (...)) wypowiedział umowy o pracę: w dniu 01.08.2016r. - p. E. K., pełniącemu w Spółce funkcję (...) w dniu 02.08.2016r. - p. M. D. pełniącej w Spółce funkcję (...) oraz w dniu 16.08.2016r. - p. P. J. pełniącemu w Spółce funkcję (...),

tj. za wykroczenie z art.22 ust.1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 201Sr. poz. 567) w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. - o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2015r. poz. 567)

III. będąc Prezesem Zarządu Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. ((...)-(...) K., ul. (...)) - w okresie od dnia 26.10.2015r. do dnia 15.12.2015r. - nie założył zakładowej księgi zaleceń i uwag oraz oddziałowych (wydziałowych) ksiąg uwag,

tj. za wykroczenie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 567) w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 567)

IV. będąc Prezesem Zarządu Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. ((...)-(...) K., ul. (...)) nie wykonał zaleceń (...) p. E. K., ujętych w pkt. 5 Protokołu załączonego do "Informacji dot. przeglądu stanowisk pracy, maszyn i urządzeń technicznych oraz wybranych obiektów budowlanych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy" z dnia 21.12.2015r. doręczonej Spółce, tj.:

a w okresie od dnia 01.04.2016r. do dnia 31.08.2016r. - zalecenia dotyczącego Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie c) - o treści „dostosowanie stanowisk pracy pod względem ergonomii - praca z monitorem ekranowym",

b w okresie od dnia 01.04.2016r. do dnia 21.06.2016r. - zalecenia dotyczącego Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie d) - o treści „opracowanie programu szkoleń okresowych na stanowiska administracyjno-biurowe i inżynieryjno-techniczne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy",

c w okresie od dnia 01.04.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia dotyczącego Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie e) -o treści „wykonywanie badań okresowych wzroku w ramach profilaktyki zdrowotnej raz na trzy lata",

d w okresie od dnia 01.04.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia dotyczącego Zakładu Administracji (...) Spółka z o.o. przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie f) -o treści „wykonywanie badań okresowych układu krążenia w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej raz na trzy lata",

e w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia 30.08.2016r. - zalecenia dotyczącego (...)przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie e) - treści „uzupełnienie odzieży roboczej oraz ochronników (w tym okulary słoneczne) dla pracowników obsługi przewodników po (...)

f w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie f) - o treści „zaktualizowanie oceny ryzyka zawodowego przy udziale przedstawiciela pracowników (...)",

g w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie g) - o treści „w ramach profilaktycznej ochrony zdrowia zalecam monitorowanie występowanie radonu, jako czynnika promieniotwórczego, mogącego przyczynić się do zachorowań na raka płuc monitorowanie przez wyspecjalizowane jednostki i aparaturę kontrolno-pomiarową (...)",

h w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie h) - o treści „w ramach profilaktycznej ochrony zdrowia zalecam wykonywanie badań RTG co dwa lata, badania wzroku co 3 lata, badania audiometryczne (słuchu) co trzy lata",

i w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie i) - o treści „do przechowywania prochu czarnego przeznaczyć szafkę z atestem do przechowywania broni i amunicji",

j w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia kontroli, tj. 22.09.2016r. - zalecenia, dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie a) - o treści „zalecam uzupełnienie oceny ryzyka zawodowego dla pracowników (...) przy udziale pracowników obsługi technicznej i przedstawiciela ratowników" (z uwagi na brak udziału przedstawiciela ratowników przy dokonywaniu uzupełnienia oceny ryzyka zawodowego),

k w okresie od dnia 01.07.2016 r. do 19.07.2016 r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie b) - o treści „wykonanie pomiarów czynników szkodliwych i uciążliwych w zakresie oddziaływania chloru i kwasów PH w pełnym zakresie przy udziale pracowników obsługi technicznej i ratowników",

l w okresie od dnia 01.07.2016 r. do 30.08.2016 r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie c) - o treści „opracowanie programów szkoleń okresowych bhp dla pracowników (...) „,

1 w okresie od dnia 01.07.2016 r. do dnia kontroli tj. do 22.09.2016 r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie d) o treści - „uszczelnienie stopów w pomieszczeniach szatni, socjalnych i technicznych",

m w okresie od dnia 01.07.2016 r. do 30.08.2016 r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ulicy (...) we K. - ujętego w punkcie e) - o treści „przedstawienie książki obiektu budowlanego (...) do wglądu (...)",

n w okresie od dnia 01.07.2016 r. do dnia kontroli tj. do 22.09.2016 r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ulicy (...)w K. - ujętego w punkcie f) - o treści „ uzupełnienie odzież roboczej i ochronników dla pracowników obsługi technicznej według obowiązujących przepisów, konsultacja ze specjalistą ds. bhp",

o w okresie od dnia 01.07.2016 r. do dnia kontroli tj. do 22.09.2016 r. - zalecenia dotyczącego (...) przy ul. (...) w K. - ujętego w punkcie g) - o treści „w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej zalecam badania RTG co dwa lata, badania wzroku co dwa lata, badania audiometryczne (słuchu) co dwa lata - badania dotyczą pracowników obsługi technicznej i ratowników zatrudnionych na umowę o pracę, na koszt zakładu szczepienie ochronne przeciwko grypie na zasadzie zgłoszenia dobrowolnego pracowników",

tj. za wykroczenia z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 567) w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 567), art. 207 § 2 pkt 7) ustawy z dnia, 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666)

Wyrokiem z dnia 25 maja 2018 roku (sygn. akt II W 3/18) Sąd Rejonowy w Kłodzku:

I.  obwinionego T. P. uniewinnił od popełnienia czynów opisanych w pkt. I, II, III, IV c , d, h, i, ł, m, o, części wstępnej wyroku, a koszty postępowania w tym zakresie zaliczył na rachunek Skarbu Państwa.

II.  obwinionego T. P. uznał za winnego popełnionych zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. IV a, b, e, f, g, j, k, l, n, a wyczerpującego ustawowe znamiona wykroczenia art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.U, z 2015 r, poz. 567) w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 567), art. 207 § 2 pkt 7) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666) i przy zastosowaniu art. 39§1 k.w. odstąpił od wymierzenia kary.

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił obwinionego T. P. w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek tegoż Skarbu Państwa.

Ze wskazanym wyrokiem nie pogodził się obrońca obwinionego wywodząc apelację zaskarżając wyrok w części – w zakresie orzeczenia z punktu II dyspozycji zarzucając:

1.  obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 22 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 24.06.1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 567) (dalej: s.i.p.) i art. 207 § 2 pkt 7 k.p. poprzez skazanie obwinionego z art. 22 ust. 1 w zw. z 11 ust. 1 i 207 § 2 pkt 7 k.p. za popełnienie czynów polegających na niewykonaniu zaleceń (...) E. K.określonych w pkt IV lit. a, b, e, f, g, j, k, l, n, podczas gdy w opisie czynu i zachowaniach obwinionego brak jest znamion przypisanych obwinionemu wykroczeń;

Niezależnie od powyżej wskazanego zarzutu:

2.  obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 410 k.p.k. w zw. z art. 82 § 1 k.p.w. przez pominięcie istotnych okoliczności wynikających z uznanych za wiarygodne zeznań T. K. i w konsekwencji błędne ustalenie stanu faktycznego polegające na uznaniu, że obwiniony winny jest czynów opisanych w pkt IV a, b, e, f, g, j, k, l, n części dyspozytywnej wyroku z uwagi na brak należytej kontroli i nadzoru nad pracownikiem, podczas gdy:

i. sposób i termin wykonania zaleceń (...) był na bieżąco nadzorowany przez obwinionego, który stale otrzymywał informacje na temat postępów w realizacji zaleceń, a nadto uzyskał potwierdzenie, że wszystkie zalecenia zostały wykonane;

ii. obwiniony dochował należytej staranności celem zapewnienia, że zalecenia (...) zostaną w całości i prawidłowo wykonane;

3.  obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, tj, art. 410 k.p.k. w zw. z art, 82 § 1 k.p.w, przez pominięcie istotnych okoliczności wynikających z uznanych za wiarygodne zeznań oskarżyciela posiłkowego G. S. i w konsekwencji skazanie obwinionego za to, że w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia 30.08.2016r. nie wykonał zalecenia dotyczącego (...) o treści „uzupełnienie odzieży roboczej oraz ochronników (w tym okulary słoneczne) dla pracowników obsługi przewodników po (...), tj. czynu określonego w pkt IV lit. e części wstępnej wyroku, podczas gdy G. S. na rozprawie w dniu 26,02.2018 r. oświadczył, że to zalecenie (...) zostało wykonane przez niego osobiście do końca marca 2016 r.

Na podst. 427 § 1 k.p.k. i 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie obwinionego od zarzucanych mu w pkt IV lit. a, b, e, f, g, j, k, 1, n czynów.

Wyrok zaskarżył również Inspektor Pracy z PIP Oddział w K. w części uniewinniającej obwinionego jak również w zakresie odstąpienia od wymierzenia kary w zakresie w zakresie uniewinnienia od czynów opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku oraz punkt II wyroku - w zakresie odstąpienia od wymierzenia kary za popełnienie czynów opisanych w pkt IV a, b, e, f, g, j, k, I, n części wstępnej wyroku.

Wyrokowi zarzucił:

- odnośnie punktu i (w zakresie uniewinnienia od czynów opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku) - naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 1§2 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeks wykroczeń poprzez przyjęcie, że Obwinionemu nie można przypisać winy w czasie popełnienia czynów zabronionych, podczas gdy okoliczności sprawy oraz prawidłowa i całościowa wykładnia materiału dowodowego prowadzą do wniosku, iż Obwiniony dopuścił się popełnienia zarzucanych czynów z winy umyślnej,

- odnośnie punktu II (w zakresie odstąpienia od wymierzenia kary za popełnienie czynów opisanych w pkt IV a, b, e, f, g, j, k, I, n części wstępnej wyroku) - naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 39§1 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeks wykroczeń poprzez uznanie, iż zaszły przesłanki pozwalające na odstąpienie od wymierzenia kary, podczas gdy okoliczności wskazane w uzasadnieniu wyroku nie dają podstaw do odstąpienia od wymierzenia kary z uwagi na charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste obwinionego.

Podnosząc wskazane zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd Okręgowy zważył:

apelacja obrońcy obwinionego jest zasadna, nie zasługuje na uwzględnienie natomiast apelacja oskarżyciela publicznego.

Lektura przepisu art.22 ustawy z dnia z dnia 24 czerwca 1983 roku o społecznej inspekcji pracy (usip) nie pozostawia wątpliwości, iż wykroczenie z ust.1 tego przepisu ma charakter indywidualny, zaś to opisane w art.22 ust.2 ustawy – charakter powszechny. Zgodnie z art.22 ust 1 cytowanej ustawy o społecznej inspekcji pracy kto działając w imieniu zakładu pracy narusza przepisy niniejszej ustawy, a w szczególności uniemożliwia działalność społecznego inspektora pracy, podlega karze grzywny do 2500 zł. Natomiast przepis art.22 ust 2 stanowi, iż tej samej karze podlega, kto nie wykonuje zalecenia zakładowego społecznego inspektora pracy. O ile zatem pierwsze z wykroczeń popełnić może jedynie osoba działająca w imieniu zakładu pracy (takie cechy posiadał obwiniony w ramach niniejszego postepowania), o tyle drugie z wykroczeń popełnić może każdy kto nie wykonuje zaleceń społecznego inspektora pracy (a więc nie tylko kierownik zakładu pracy).

Apelujący zgodnie odwołują się do brzmienia art.207§2 pkt 7 kp w aspekcie wykroczeń opisanych w art.22 usip i słusznie bowiem przepis ten istotny jest w ramach oceny zakresu sankcjonowania, jak i definicji wykroczenia powszechnego i indywidualnego. Otóż zgodnie z tym przepisem pracodawca zobowiązany jest zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy, co nie oznacza że ma obowiązek samodzielnego ich wykonania, a zatem przepis ten odwołuje się wprost do brzmienia art. 22 ust.2 usip. Sąd I instancji wskazuje na brak należytego nadzoru ze strony obwinionego w zakresie wykonania zaleceń ZSIP, jednak nawet przy przyjęciu, że miało to miejsce, brak należytego nadzoru nie stanowi znamienia wykroczenia. Natomiast sąd I instancji niewątpliwie ustalił, czego oskarżyciel publiczny nie kwestionuje, iż ostatecznie wszystkie zalecenia ZSIP zostały w efekcie wykonane i były wykonane na etapie wnoszenia wniosku o ukaranie, a zatem brak przedmiotu który mógłby stanowić treść zarzutu w wypadku obwinionego.

Nie zmienia tej oceny przywołany w kwalifikacji prawnej art.11 ust. 1 usip, zgodnie z którym na podstawie ustaleń własnych, oddziałowego (wydziałowego) lub grupowego społecznego inspektora pracy zakładowy społeczny inspektor pracy wydaje kierownikowi zakładu pracy, w formie pisemnej, zalecenie usunięcia w określonym terminie stwierdzonych uchybień, bowiem art.22 ust.2 usip, który w wypadku niewykonania zaleceń ZSIP winien mieć zastosowanie, sankcjonuje niewykonanie zaleceń w ogólności, a nie w oznaczonym terminie. Gdyby ustawodawca natomiast chciał oznaczyć w ramach znamion wykroczenia z art.22 ust.2 usip termin wykonania zaleceń, zapewne uczyniłby to tak jak w przepisie art. 283§2 pkt 7 kp, zgodnie z którym podlega grzywnie kto nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu organu Państwowej Inspekcji Pracy.

Nie można natomiast podzielić argumentacji obrońcy, iż brak wpisu zaleceń w księdze zaleceń prowadzonej zgodnie z art.12 usip powoduje ich wadliwość i brak skuteczności prawnej. Brak wpisu powoduje jedynie, iż nie mają one mocy dokumentów urzędowych w rozumieniu art.12 ust.3 usip, jednak nie pozbawia ich to skuteczności w zakresie związania ich adresata obowiązkiem wykonania zaleceń.

Odnośnie zarzutu przedawnienia karalności wykroczeń zarzucanych obwinionemu, to nie jest to zarzut trafny, bowiem przepis art.45§1 kw uległ zmianie z dniem 1 czerwca 2017 roku uzyskując brzmienie : karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Postępowanie wszczęto w niniejszej sprawie 20 grudnia 2016 roku, a zatem biorąc pod uwagę daty czynów (wszystkie popełnione miały być w roku 2016) nie może być mowy o przedawnieniu. Zgodnie bowiem z art 6 ustawy z dnia 23 marca 2017 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2017.966) do czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy o przedawnieniu zawarte w ustawie, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, chyba że termin przedawnienia już upłynął. Tym samym termin przedawnienia karalności uległ przedłużeniu do 20 grudnia 2018 roku. Biorąc pod uwagę fakt, że postępowanie zakończyło się oczyszczeniem obwinionego od stawianych mu zarzutów kwestia przedawnienia karalności nie ma większego znaczenia, jednak podnoszona przez obrońcę w apelacji wymaga odniesienia.

Apelacja oskarżyciela publicznego w istocie sprowadza się do przytoczenia treści zaskarżonego orzeczenia i argumentacji sądu I instancji (k.881-883), a zatem powyższa część uzasadniania jak i argumentacja uzasadnienia zaskarżonego wyroku wychodzą naprzeciw twierdzeniom skarżącego, który poza ogólną dezaprobatą z powodu treści skarżonego wyroku nie przytacza żadnych merytorycznych argumentów dających podstawę do krytycznej oceny zaskarżonego wyroku.

Skarżący oskarżyciel publiczny odnosząc się do ustaleń faktycznych i oceny zawinienia obwinionego w zakresie czynów opisanych w punktach I i II części wstępnej wyroku wskazuje na „pełną świadomość obwinionego” co do tego że opisane w zarzutach wypowiedzenia umów o pracę dokonane zostały z naruszeniem prawa, a mianowicie ustawy o związkach zawodowych i ustawy o społecznej inspekcji pracy, jednak nie przedstawia żadnych argumentów w oparciu o jakie okoliczności świadomość ta miała zaistnieć. Nie można wnioskować w ten sposób, co zdaje się być dziełem oskarżyciela publicznego, iż każde rozwiązanie stosunku pracy z naruszeniem prawa stanowi wykroczenie, tylko bowiem rażące naruszenie przepisów prawa pracy (art.281 pkt 3 kp). Rażące naruszenie natomiast musi mieć charakter zawiniony i kierunkowy w zakresie zamiaru, zaś akty staranności obwinionego przed dokonaniem wypowiedzeń rażące i zawinione we wskazanym zakresie naruszenie prawa wykluczają, co słusznie eksponuje sąd I instancji.

W świetle powyższego orzeczono jak w wyroku (art.437§1 kpk w zw. z art.109§2 kpw).

Orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego uzasadnia przepis art.636§1 kpk w zw. z art.121§1 kpw.