Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – asystent sędziego Maria Szymuś

w obecności Prokuratora --------

po rozpoznaniu w dniach: 25.06.2018 r., 27.09.2018 r., 18.10.2018 r., 10.12.2018 r.

sprawy

1). R. R. (1)

s. A. i M. z d. L.

ur. (...) w P.

2). K. D. (1)

s. Z. i D. z d. B.

ur. (...) w M.

3).A. D. (1)

s. Z. i D. z d. B.

ur. (...) w M.

4). G. D. (1)

s. Z. i D. z d. B.

ur. (...) w G.

oskarżonych o to, że:

w okresie czasu od 23 stycznia 2018 roku do 24 stycznia 2018 roku w m. (...) gm. G. działając wspólnie i porozumieniu oraz z osobą nieletnią dokonali kradzieży z włamaniem do kontenera po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń technicznych w postaci zamka przy użyciu oryginalnego klucza, a następnie z jego wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia narzędzi budowlanych w postaci dwóch wkrętarek m-ki V. kol. białego wraz z ładowarkami o łącznej wartości 400 złotych, wkrętarki P. kol. czarno-zielonego o wartości 200 złotych, przecinarki kątowej m-ki E. o wartości 400 złotych, piły elektrycznej m-ki M. o wartości 450 złotych, piły spalinowej m-ki S. o wartości 500 złotych, dwóch wiertarek bdb kol. obudowy zielonego i ciemnozielonego o łącznej wartości 550 złotych, mieszadła elektrycznego kol. czarnego o wartości 300 złotych, wiertarki m-ki B. o wartości 500 złotych, młota udarowego m-ki B. o wartości 600 złotych, młota udarowego C. wraz z osprzętem o wartości 500 zł, oraz wiertarki udarowej m-ki E. wartości 300 zł, tj. mienia o łącznej wartości 4800 złotych na szkodę PHU (...) S.C. z siedzibą w G. - K. P. przy czym R. R. (1), A. D. (1), G. D. (1) zarzucanego im czynu dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 279§1 kk, zaś w stosunku do R. R. (1), A. D. (1) i G. D. (1) tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

1.  Oskarżonych R. R. (1), K. D. (1), A. D. (1) oraz G. D. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzuconego im czynu, przy czym opis tego czynu uzupełnia o ustalenie, że sprawcy dokonali także zaboru wkrętarki marki G. o wartości 180 zł, przecinarki kątowej M. o wartości 120 zł, zbiornika na paliwo koloru czerwonego o wartości 300 zł, i ustala łączną wartość całego zabranego mienia na kwotę 5300 zł, i za to:

a).R. R. (1), A. D. (1) i G. D. (1) skazuje na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, zaś na podstawie art. 279§1 kk wymierza każdemu z tych oskarżonych kary po 1 ( jeden) roku i 8 ( osiem) miesięcy pozbawienia wolności,

b). K. D. (1) skazuje na podstawie art. 279§1 kk na karę 1 ( jeden) roku i 2 ( dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 46§1 kk zobowiązuje oskarżonych do naprawienia szkody w ten sposób, że nakazuje solidarnie zapłacić R. R. (1), K. D. (1), A. D. (1) oraz G. D. (1) na rzecz pokrzywdzonego K. P. kwotę 3100 ( trzy tysiące sto) złotych.

3.  Zwalnia oskarżonych od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 124/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżeni pracowali kiedyś w firmie budowlanej PHU (...) S.C. z siedzibą w G., należącej do K. P..

Narzędzia do wykonywania prac budowlanych pokrzywdzony przechowywał w kontenerze mieszczącym się na terenie budowy w m. (...) gm. G.. Oskarżeni wiedzieli o tym, wiedzieli, jakie narzędzia są przechowywane w kontenerze oraz, że klucz do tego pomieszczenia chowany jest na ziemi przy drzwiach kontenera. Wieczorem 23 stycznia 2018 roku R. R. (1), nieletni D. S. oraz bracia : K. D. (1), A. D. (1) i G. D. (1) pojechali samochodem marki F. (...) kierowanym przez R. R. (1), do (...), gdzie znajdował się kontener z narzędziami pokrzywdzonego. W czasie drogi mężczyźni rozmawiali na temat tego, w jaki sposób dostaną się na teren budowy i jak mają wynieść z niej znajdujące się tam narzędzia.

R. R. (1) zatrzymał pojazd na drodze przy budowie. D. S. wysiadł z samochodu i stał "na czatach", zaś wszyscy trzej oskarżeni D. poszli w kierunku kontenera. Po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń technicznych w postaci zamka przy użyciu oryginalnego klucza, dostali się do wnętrza kontenera, skąd w okresie czasu od 23 do 24 stycznia 2018 roku dokonali zaboru w celu przywłaszczenia narzędzi budowlanych w postaci: dwóch wkrętarek m-ki V. kol. białego wraz z ładowarkami o łącznej wartości 400 złotych, wkrętarki P. kol. czarno-zielonego o wartości 200 złotych, przecinarki kątowej m-ki E. o wartości 400 złotych, piły elektrycznej m-ki M. o wartości 450 złotych, piły spalinowej m-ki S. o wartości 500 złotych, dwóch wiertarek bdb kol. obudowy zielonego i ciemnozielonego o łącznej wartości 550 złotych, mieszadła elektrycznego kol. czarnego o wartości 300 złotych, wiertarki m-ki B. o wartości 500 złotych, młota udarowego m-ki B. o wartości 600 złotych, młota udarowego C. wraz z osprzętem o wartości 500 zł, oraz wiertarki udarowej m-ki E. wartości 300 zł, wkrętarki marki G. o wartości 180 zł, przecinarki kątowej M. o wartości 120 zł, zbiornika na paliwo koloru czerwonego o wartości 300 zł tj. mienia o łącznej wartości 5300 złotych, działając tym samym na szkodę PHU (...) S.C. z siedzibą w G. - K. P.. Rzeczy ten zanieśli do bagażnika samochodu, w czym pomagał im D. S.. Następnie mężczyźni odjechali z budowy udając się do m. U.- do miejsca zamieszkania oskarżonych D.. A. D. (1) został w domu, zaś R. R. (1) zawiózł K. D. (1), G. D. (1) i D. S. do Ł., do matki oskarżonych D.. Stąd wraz z D. D. (4) i M. J. w/w oskarżeni oraz D. S. jeździli do lombardów na terenie Ł., gdzie zostały sprzedane narzędzia należące do pokrzywdzonego. W/w oskarżeni i D. S. podzielili się pieniędzmi ze sprzedaży.

Pokrzywdzony odzyskał tylko cześć z zabranych mu elektronarzędzi, na kwotę 2200 zł.

A. D. (1) był karany m. in. wyrokiem SR w Giżycku z dnia 06.09.2012 roku, w sprawie IIK 359/12, za popełnienie przestępstw z art. 279§1 kk i z art. 278§1 kk, na karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy. Karę tę oskarżony odbywał w okresie od 08.08.2016 roku do 29.08.2017 roku, kiedy to uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie.

G. D. (1) był karany m. in. wyrokiem SR w Giżycku z dnia 01.04.2010 roku, w sprawie IIK 194/10, za popełnienie przestępstwa z art. 279§1 kk, na karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy. Karę tę oskarżony odbywał w okresie od 25.10.2012 roku do 25.02.2014 roku.

Na mocy wyroku łącznego SR w Giżycku z dnia 30.12.2014 r. w sprawie IIK 334/14, oskarżony R. R. (1) odbywał w okresie od 17.05.2014 roku do 28.02.2017 roku, kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony, kary łączne w wysokości 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za popełnienie przestępstw przeciwko mieniu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań K. P. (k. 214v, 2-3), I. C. (k. 221: k. 55-56) i M. Z. ( k. 221: k. 63-64), częściowo wyjaśnień R. R. (1) (k. 189: k.79-80, 210-211), K. D. (1) (k. 189: k. 46-47), G. D. (1) (k. 188v-189, 136-137), częściowo zeznań D. S. (k.189-189v, 14-16), M. J. (k. 220v, 115-116), nadto na podstawie takich dowodów jak: protokół zatrzymania rzeczy k. 24-26, umowa k. 27, 28, protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 30-31, dokumentacja fotograficzna k. 32-36, protokół przeszukania wraz ze spisem i opisem rzeczy k. 40-42, kopia umów lombardowych z dnia 24.01.2018 roku k. 57-58, protokół zatrzymania rzeczy wraz ze spisem i opisem rzeczy k. 59-61, kopia umów lombardowych z dnia 24.01.2018 r. 65-68, protokół zatrzymania rzeczy wraz ze spisem i opisem rzeczy k. 69-71, pokwitowanie k.92, protokół okazania k. 86-87, materiał poglądowy k. 88- 91, odpisy wyroków R. R. k. 104-110, odpisy wyroków A. D. k.134,155, odpisy wyroków G. D. k. 147, 148-153, karty karne k. 199- 205.

R. R. (1) (k. 189: k.79-80, 210-211) przyznał się do winy i w pierwszych złożonych wyjaśnieniach wskazał, że do miejscowości B. na teren budowy pojechał swoim samochodem wraz z D. S. oraz braćmi: K. D. (1), A. D. (1) i G. D. (1). Wyjaśnił, iż zatrzymał pojazd na drodze przy budowie, D. S. wysiadł z samochodu i stał " na czatach", zaś wszyscy trzej oskarżeni D. poszli w kierunku kontenera, skąd przynosili elektronarzędzia, które zajęły cały bagażnik samochodu. Z B. wszyscy pojechali do m. U.- do miejsca zamieszkania oskarżonych D.. A. D. (1) został w domu, zaś R. R. (1) zawiózł K. D. (1), G. D. (1) i D. S. do Ł., do matki oskarżonych D. i stąd wraz z D. D. (4) i M. J. w/w oskarżeni oraz D. S. jeździli do lombardów na terenie Ł., gdzie zostały sprzedane narzędzia należące do pokrzywdzonego. W/w oskarżeni i D. S. podzielili się pieniędzmi ze sprzedaży.

Składając wyjaśnienia przed Sądem, R. R. (1) zmienił wcześniejszą swoją relację w tym zakresie, że zaprzeczył, by był z nimi feralnej nocy na budowie A. D. (1). Oskarżony utrzymywał, iż nie zna tego oskarżonego, nadto dodał, że nie wiedział, iż pozostali dwaj bracia D. chcą coś ukraść, albowiem G. i K. D. (2) twierdzili, że zabierany z budowy sprzęt jest ich własnością.

K. D. (1) (k. 189: k. 46-47) przyznał się do winy, potwierdził, że był wcześniej zatrudniony w firmie pokrzywdzonego, wiedział, gdzie jest chowany klucz od kontenera, w którym przechowywane są elektronarzędzia. Z wyjaśnień tego oskarżonego wynika, że feralnej nocy udał się samochodem R. R. (1) wraz z nim i D. S. na budowę w B., że wszyscy trzej byli inicjatorami dokonania włamania. Oskarżony wynosił sprzęt z kontenera, a pozostali dwaj mężczyźni byli przed ogrodzeniem budowy. Po załadowaniu sprzętu do samochodu mężczyźni pojechali do G., a następnego dnia rano do Ł., gdzie w jednym z lombardów zostały sprzedane elektronarzędzia. Rzeczy te miał sprzedawać "jakiś" M., którego spotkali pod sklepem.

G. D. (1) (k. 188v-189, 136-137) składając wyjaśnienia w toku dochodzenia przyznał się do winy i odmówił składania dalszych wyjaśnień. Przesłuchany przed Sądem dodał, iż na włamaniu był razem z R. R. (1) i K. D. (1), stanowczo twierdząc, że nie było z nimi A. D. (1). Potwierdził, że z R. R. (1) i braćmi A. i K. pracowali wcześniej na budowie pokrzywdzonego. Przyznał, że wiedzieli, gdzie jest klucz od kontenera, w którym przechowywane są narzędzia. Podał, że on z bratem K. wynosili z kontenera narzędzia, zaś R. R. (1) stał przy bramie. Po zapakowaniu sprzętu do samochodu F. (...) R. R. (1), pojechali do Ł., gdzie sprzedali sprzęt w lombardzie, a za uzyskane stąd pieniądze zatankowali samochód i zrobili zakupy.

A. D. (1) nie przyznał się do winy (k. 189, 73-76), potwierdzając, że wcześniej pracował w firmie pokrzywdzonego, wiedział, gdzie przechowywany jest klucz od kontenera, w którym są narzędzia. Podał, że kojarzy R. R. (1) i D. S., natomiast nie zna M. J..

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom A. D. (1), w których nie przyznaje się do winy, zaś wyjaśnieniom G. D. (1) w części, z której wynika, że w feralnej nocy w przedmiotowym przestępstwie nie uczestniczył A. D. (1) i D. S.. Zdaniem Sądu wyjaśnienia te nie polegają na prawdzie i stanowią jedynie przyjętą przez oskarżonych linię obrony.

Na wstępie podnieść należy, że analizując wyjaśnienia wszystkich czterech oskarżonych oraz zeznania D. S., który miał także brać udział w przestępstwie, a do czego się przyznał - nie sposób nie zauważyć rozbieżności pomiędzy tymi relacjami, jak i niejednokrotnie wewnętrznych sprzeczności w wyjaśnieniach oskarżonych.

Z wyjaśnień R. R. (1) złożonych w toku dochodzenia, jak i zeznań D. S. z postępowania przygotowawczego zgodnie wynika, iż w przestępstwie dokonanym w m. B. w okresie od 23 do 24 stycznia 2018 roku udział brali R. R. (1), K., A. i G. D. (3) oraz D. S.. Nie sposób jest logicznie i przekonywująco wytłumaczyć dlaczego R. R. (1) i D. S. mieliby wskazywać na udział w przestępstwie wszystkich trzech braci D., gdyby faktycznie tam ich nie było. Podkreślić przy tym należy, że w/w od początku wskazywali także na swój udział w przedmiotowym czynie. Więcej - zarówno R. R. (1), jak i D. S. zgodnie opisali, że trzej bracia D. zajęli się przenoszeniem sprzętu z kontenera do samochodu, R. R. (1) siedział w tym czasie w samochodzie, a D. S. stał "na czatach", i jak sam przyznał, też pomagał w przenoszeniu narzędzi. W ocenie Sądu dowody te w tej części zasługują na wiarę, choć sceptycznie odnieść się należy do wyjaśnień R. R. (1), w których twierdził, że nie wiedział po co jedzie do B. i był przekonany, że sprzęt z budowy stanowi własność braci D., bo tak mu powiedzieli. Zauważyć należy, że z wyjaśnień K. D. (1), jak i zeznań D. S. wynika wprost, że jasny był - także dla R. R. (1)- powód, z jakiego mężczyźni jechali do B.. Nadto sam R. R. (1) opisując udział poszczególnych mężczyzn w zdarzeniu, musiał mieć bez wątpliwości świadomość, że dopuszczają się oni przestępstwa, w którym on też uczestniczy.

Zdaniem Sądu relacje oskarżonych, z których wynika, iż A. D. (1) miało nie być w przedmiotowej nocy w B. stanowią nieudolną próbę "uratowania" tego oskarżonego przed odpowiedzialnością karną, zwłaszcza w sytuacji, że jako jedyny ze sprawców nie przyznawał się do winy.

Nadto zauważyć trzeba, że z wyjaśnień K. D. (1) wynika, że we włamaniu nie brał udziału nie tylko A. D. (1), ale i G. D. (1)- przy czym ten ostatni nie kwestionował swojego udziału w przestępstwie. Natomiast z wyjaśnień G. D. (1) wynika, że K. D. (1) brał udział we włamaniu, natomiast nie było wówczas D. S., a ten od początku przyznawał się do włamania, opisując swój w nim udział.

Wobec dokonanej analizy i oceny wyżej przywołanych dowodów, nie budzi wątpliwości, że G. D. (1) był jednym ze sprawców przestępstwa popełnionego na szkodę K. P. - do czego od początku zresztą się przyznawał, natomiast analiza w/w dowodów każe także w sposób stanowczy przyjąć, że w przedmiotowym przestępstwie brał udział także A. D. (1).

Z wyjaśnień R. R. (1), K. D. (1) i G. D. (1) oraz zeznań D. S. a także dowodów tj. protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 30-31, dokumentacja fotograficzna k. 32-36 - wynika, że z kontenera, sprawcy po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń technicznych w postaci zamka, przy użyciu oryginalnego klucza, dostali się do wnętrza kontenera, skąd zostały zabrane elektronarzędzia. K. P. (k. 214v, 2-3) w sposób szczegółowy wskazał, jakie konkretnie narzędzia zostały zabrane na szkodę jego firmy tj. PHU (...) S.C. z siedzibą w G. - K. P., podał wartość każdego z nich oraz podał, które z elektronarzędzi odzyskał. Na podstawie zeznań pokrzywdzonego oraz dowodów tj.: protokół zatrzymania rzeczy k. 24-26, umowa k. 27, 28, protokół przeszukania wraz ze spisem i opisem rzeczy k. 40-42, kopia umów lombardowych z dnia 24.01.2018 roku k. 57-58, protokół zatrzymania rzeczy wraz ze spisem i opisem rzeczy k. 59-61, kopia umów lombardowych z dnia 24.01.2018 r. 65-68, protokół zatrzymania rzeczy wraz ze spisem i opisem rzeczy k. 69-71, pokwitowanie k.92, protokół okazania k. 86-87, materiał poglądowy k. 88- 91, w sposób pewny wynika, że przedmiotem zaboru przez sprawców były narzędzia w postaci: dwóch wkrętarek m-ki V. kol. białego wraz z ładowarkami o łącznej wartości 400 złotych, wkrętarki P. kol. czarno-zielonego o wartości 200 złotych, przecinarki kątowej m-ki E. o wartości 400 złotych, piły elektrycznej m-ki M. o wartości 450 złotych, piły spalinowej m-ki S. o wartości 500 złotych, dwóch wiertarek bdb kol. obudowy zielonego i ciemnozielonego o łącznej wartości 550 złotych, mieszadła elektrycznego kol. czarnego o wartości 300 złotych, wiertarki m-ki B. o wartości 500 złotych, młota udarowego m-ki B. o wartości 600 złotych, młota udarowego C. wraz z osprzętem o wartości 500 zł, oraz wiertarki udarowej m-ki E. wartości 300 zł, wkrętarki marki G. o wartości 180 zł, przecinarki kątowej M. o wartości 120 zł, zbiornika na paliwo koloru czerwonego o wartości 300 zł tj. mienie o łącznej wartości 5300 złotych. Pokrzywdzony odzyskał z w/w mienia elektronarzędzia na kwotę 2200 zł.

Powyższe dowody są spójne, korespondują ze sobą, nadto uzupełniają je zeznania I. C. (k. 221: k. 55-56) i M. Z. ( k. 221: k. 63-64)- pracowników lombardów, w których dokonano sprzedaży zabranego na szkodę pokrzywdzonego sprzętu.

W tym miejscu podnieść należy, że zarówno z wyjaśnień R. R. (1), K. D. (1), G. D. (1) oraz zeznań D. S. od początku wynikało, że zabrany z budowy sprzęt został sprzedany na terenie lombardów znajdujących się w Ł., co dodatkowo potwierdziły zeznania M. J. ( k. 220v, 115-116). Wprawdzie nie sposób nie zauważyć rozbieżności w w/w dowodach na temat tego, kto faktycznie zajmował się sprzedażą sprzętu, to jednak powyższa okoliczność nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, przy czym podnieść trzeba, że - jak wynika z przywołanych dowodów - pieniądze ze sprzedaży podzielone zostały m.in. pomiędzy D. S., R. R. (1) oraz K. i G. D. (1).

A. D. (1) był karany m. in. wyrokiem SR w Giżycku z dnia 06.09.2012 roku, w sprawie IIK 359/12, za popełnienie przestępstw z art. 279§1 kk i z art. 278§1 kk, na karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy. Karę tę oskarżony odbywał w okresie od 08.08.2016 roku do 29.08.2017 roku, kiedy to uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie.

G. D. (1) był karany m. in. wyrokiem SR w Giżycku z dnia 01.04.2010 roku, w sprawie IIK 194/10, za popełnienie przestępstwa z art. 279§1 kk, na karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy. Karę tę oskarżony odbywał w okresie od 25.10.2012 roku do 25.02.2014 roku.

Na mocy wyroku łącznego SR w Giżycku z dnia 30.12.2014 r. w sprawie IIK 334/14, oskarżony R. R. (1) odbywał w okresie od 17.05.2014 roku do 28.02.2017 roku, kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony, kary łączne w wysokości 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za popełnienie przestępstw przeciwko mieniu ( odpisy wyroków R. R. k. 104-110, odpisy wyroków A. D. k.134,155, odpisy wyroków G. D. k. 147, 148-153, karty karne k. 199- 205).

W świetle analizy zebranych dowodów nie budzi wątpliwości, że R. R. (1), K. D. (1), A. D. (1) oraz G. D. (1) wraz z nieletnim D. S. w okresie czasu od 23 stycznia 2018 roku do 24 stycznia 2018 roku w m. (...) gm. G. działając wspólnie i porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do kontenera po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń technicznych w postaci zamka przy użyciu oryginalnego klucza, a następnie z jego wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia narzędzi budowlanych w postaci dwóch wkrętarek m-ki V. kol. białego wraz z ładowarkami o łącznej wartości 400 złotych, wkrętarki P. kol. czarno-zielonego o wartości 200 złotych, przecinarki kątowej m-ki E. o wartości 400 złotych, piły elektrycznej m-ki M. o wartości 450 złotych, piły spalinowej m-ki S. o wartości 500 złotych, dwóch wiertarek bdb kol. obudowy zielonego i ciemnozielonego o łącznej wartości 550 złotych, mieszadła elektrycznego kol. czarnego o wartości 300 złotych, wiertarki m-ki B. o wartości 500 złotych, młota udarowego m-ki B. o wartości 600 złotych, młota udarowego C. wraz z osprzętem o wartości 500 zł, oraz wiertarki udarowej m-ki E. wartości 300 zł, wkrętarki marki G. o wartości 180 zł, przecinarki kątowej M. o wartości 120 zł, zbiornika na paliwo koloru czerwonego o wartości 300 zł, tj. mienia o łącznej wartości 5300 złotych na szkodę PHU (...) S.C. z siedzibą w G. - K. P. przy czym R. R. (1), A. D. (1), G. D. (1) zarzucanego im czynu dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, w konsekwencji dopuszczając się: K. D. (1) przestępstwa z art. 279§1 kk, zaś R. R. (1), A. D. (1) i G. D. (1) czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk.

Uzupełniając opis czynu zarzuconego oskarżonym, Sąd miał na uwadze zeznania pokrzywdzonego, który przed Sądem w sposób szczegółowy podał, jaki sprzęt został mu zabrany i na jaką kwotę oraz na jaką kwotę odzyskał zabrane uprzednio mu rzeczy. Pokrzywdzony uzupełnił tym samym zeznania złożone w dochodzeniu. Zdaniem Sądu brak jest podstaw, by podważać powyższy dowód.

Przy wymiarze kar Sąd kierował się ogólnymi jej dyrektywami zawartymi w art. 53§1 i 2 kk tj. uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu, winy sprawców, pobudki jakimi się kierowali. Zdaniem Sądu oskarżeni z pełną premedytacją popełnili zarzucone im przestępstwo, skuszeni perspektywą łatwego wzbogacenia się w wyniku zabrania cudzego mienia. Oskarżeni swoim zachowaniem dali dowód lekceważenia obowiązujących norm prawnych, lekceważenia zasad współżycia społecznego. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż działali wspólnie i w porozumieniu z osobą nieletnią. Okolicznością obciążającą dodatkowo jest uprzednia karalność obu oskarżonych oraz działanie w warunkach powrotu do przestępstwa. Uznając zatem oskarżonych A. D. (1) i G. D. (1) za winnych popełnienia zarzuconego im czynu, Sąd skazał ich na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, zaś na podstawie art. 279§1 kk wymierzył każdemu z tych oskarżonych kary po 1 ( jeden) roku i 8 ( osiem) miesięcy pozbawienia wolności.

Zadaniem Sądu orzeczone kary są adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, spełnią cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej.

Mając na uwadze treść wniosku pokrzywdzonego Sąd, na podstawie art. 46§1kk zobowiązał wszystkich oskarżonych do naprawienia szkody w ten sposób, że nakazał solidarnie zapłacić R. R. (1), K. D. (1), A. D. (1) oraz G. D. (1) na rzecz pokrzywdzonego K. P. kwotę 3100 ( trzy tysiące sto) złotych, która to kwota stanowiła wartość nieodzyskanego przez pokrzywdzonego mienia.

O kosztach rozstrzygnięto na zasadzie art. 624§1 kpk.