Sygn. akt IV U 104/18
Dnia 09 października 2018 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska
Protokolant Agnieszka Banda
po rozpoznaniu w dniu 09 października 2018 roku w Świdnicy
sprawy z odwołania K. O.
od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.
w sprawie (...). (...) z dnia 17.02.2018 roku
o ustalenie stopnia niepełnosprawności
I. zmienia zaskarżone orzeczenie w ten sposób, iż zalicza powódkę K. O. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności
II. Ustala:
- Przyczyna niepełnosprawności wg. kodów 06-E,
- Orzeczenie ma charakter czasowy – do 30.11.2020 r.
III. Ustala w przedmiocie wskazań:
1) odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby – tak, praca w warunkach chronionych,
2)szkolenia, w tym specjalistycznego – wymaga według potrzeb,
3)zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy,
4)uczestnictwa w terapii zajęciowej – nie dotyczy,
5)konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby- wg. wskazań medycznych,
6)korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wymaga,
7)konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – nie dotyczy,
8)konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy,
9)spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie spełnia
10) niepełnosprawność osoby wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – nie wymaga.
Powódka K. O. wniosła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. odmawiającego zaliczenia powódki do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu wskazała, że cierpi na padaczkę ogniskową, wcześniej była kwalifikowana do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i brak jest zmian w stanie zdrowia powódki, które uzasadniałyby niższy stopień niepełnosprawności.
Strona pozwana przesłała odwołanie do Sądu nie znajdując podstaw do zmiany wydanego orzeczenia.
W toku postępowania Sąd ustalił
następujący stan faktyczny:
(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. zaliczył powódkę do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Jako symbol przyczyny niepełnosprawności wskazano 06-E. Powódka wniosła odwołanie od tego orzeczenia.
Decyzją z dnia 17 lutego 2018r Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. zmienił zaskarżone orzeczenie jedynie przez wpisana w części dotyczącej ustaleń w miejsce wskazania pracy lekkiej – prace lekką bezpieczną.
DOWÓD: akta (...) (w załączeniu)
Powódka jest nadal osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, okresowo do 30 listopada 2020 roku, symbol niepełnosprawności 06-E, wskazania:
1) odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby – tak, praca w warunkach chronionych,
2) szkolenia, w tym specjalistycznego – wymaga według potrzeb,
3) zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy,
4) uczestnictwa w terapii zajęciowej – nie dotyczy,
5) konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby- wg. wskazań medycznych,
6) korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wymaga,
7) konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – nie dotyczy,
8) konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy,
9) spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie spełnia
10) niepełnosprawność osoby wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – nie wymaga.
DOWÓD: opinia biegłego k. 53-55
W tak ustalonym stanie faktycznym
Sąd zważył:
Odwołanie było zasadne.
Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. 2011/127/721 z późn. zm.) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności:
- znaczny – gdy niepełnosprawny jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. zaspokajania bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się, komunikację;
- umiarkowany – gdy niepełnosprawny jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych;
- lekki – gdy niepełnosprawny jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki lecznicze.
Ponieważ dla rozstrzygnięcia sprawy wymagane były wiadomości specjalne z zakresu medycyny – celem ustalenia stanu zdrowia powódki w sprawie przeprowadzono dowód z opinii biegłego. Biegły neurolog E. T. w opinii wskazała, że powódka jest nadal osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, okresowo do 30 listopada 2020 roku, symbol niepełnosprawności 06-E, wskazania:
1) odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby – tak, praca w warunkach chronionych,
2) szkolenia, w tym specjalistycznego – wymaga według potrzeb,
3) zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy,
4) uczestnictwa w terapii zajęciowej – nie dotyczy,
5) konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby- wg. wskazań medycznych,
6) korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wymaga,
7) konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – nie dotyczy,
8) konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy,
9) spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie spełnia
10) niepełnosprawność osoby wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – nie wymaga.
W toku postępowania została sporządzona opinia także przez biegłą J. S., która w opinii wskazała, że zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe, gdyż padaczka powódki jest dobrze kontrolowana. Sąd wydając wyrok oparł się na opinii biegłej E. T.. biega wskazała w opinii, że analiza dzienniczka napadów pozwala na stwierdzenie, że napady występują stosunkowo często, co powoduje wyłączenie powódki z życia zawodowego i prywatnego na 6 dni w miesiącu. Biegła odnosząc się do opinii biegłej J. S. wskazała, że biegła nie brała pod uwagę ilości napadów padaczkowych występujących u powódki oraz zmian w zapisie EEG świadczących o gotowości drgawkowej. Biegła podkreśliła, że analiza zebranej dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że w stanie zdrowia powódki nie nastąpiła istotna poprawa w porównaniu z orzeczeniem (...) z 2 XI 2016 roku.
Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii biegłej E. T. jako rzeczowej, spójnej i wyprowadzającej logiczne wnioski końcowe. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinia ta miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie i nie znajdując podstaw do zakwestionowania opinii biegłego, dał jej wiarę w całej rozciągłości jako wyczerpującej i w sposób rzeczowo i przekonująco uzasadnionej.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł o zmianie zaskarżonego orzeczenia