Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grażyna Kursa

Protokolant: Aldona Maciończyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2018r. w R.

sprawy z powództwa małoletniego P. K. działającego przez matkę M. N.

przeciwko Ł. K.

o alimenty

1)  zasądza od pozwanego Ł. K. na rzecz małoletniego powoda P. K. alimenty w kwocie po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniego powoda M. N. do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat;

2)  oddala powództwo w pozostałej części;

3)  odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania;

4)  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt: IV RC 482/18

UZASADNIENIE

Małoletni powód P. K. działający przez matkę M. N. domagał się zasądzenia od pozwanego Ł. K. alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu żądania wskazano, że małoletni pochodzi z nieformalnego związku stron i obecnie pozostaje pod opieką matki. Rodzice małoletniego do sierpnia 2018 roku mieszkali razem, w sierpniu 2018 roku matka małoletniego wraz z małoletnim wyprowadziła się z mieszkania. Pozwany nie kontaktuje się z małoletnim (k. 3-4)

Pozwany, w ostatecznie sprecyzowanym stanowisku, domagał się oddalenia powództwa ponad kwotę 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu wskazał, że kwota dochodzona pozwem jest rażąco wygórowana i nie została w żaden sposób wykazana. Pozwany własne koszty utrzymania określił na kwotę ok. 1850 zł. Ponadto wskazał, że spłaca kredyt mieszkaniowy, którego miesięczna rata wynosi 570 zł oraz kredyt na za zakup komputera w ratach po 180 zł miesięcznie. Ponadto pozwany choruje przewlekle na ciężkie zapalenie jelita grubego i pozostaje pod stałą opieką lekarza. Wydatki związane z leczeniem pozwanego wynoszą ok. 200-400 zł (k. 17, 21-22, 63)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Małoletni powód ur. (...) w R. jest dzieckiem pozwanego oraz M. N..

(dowód: odpis aktu urodzenia k. 5)

Strony obecnie nie mieszkają razem. Uprawniony wraz z matką mieszka w domu babci macierzystej. Matka powoda partycypuje w wydatkach mieszkaniowych, które kształtują się następująco: prąd - 58 zł miesięcznie, gaz - 50 zł co drugi miesiąc, woda - 30 zł miesięcznie oraz Internet - 50 zł miesięcznie, wywóz nieczystości - 52 zł miesięcznie, co w przeliczeniu na jednego członka rodziny daje kwotę ok. 107 zł miesięcznie. Ponadto matka powoda winna zapłacić kwotę 1000 zł za opał.

Powód jest dzieckiem ogólnie zdrowym i rozwija się prawidłowo. Choruje wyłącznie sezonowo.

Koszty miesięcznego utrzymania małoletniego, jakie dotychczas ponosiła matka dziecka, to ok. 600 zł miesięcznie, w tym m.in.: wyżywienie - 400 zł, środki czystości - 30 zł, wyżywienie w przedszkolu 20 zł, odzież i obuwie 100 zł, opłaty przedszkolne 150 zł rocznie, wyprawka do przedszkola 300 zł rocznie. Ponadto matka małoletniego dowozi syna do przedszkola samochodem, miesięczny koszt paliwa stanowi kwotę 200 zł.

Matka uprawnionego ma 27 lat, aktualnie nie pracuje, samotnie wychowuje syna. Wcześniej pracowała jako pracownik produkcji. Jest zarejestrowana jako bezrobotna, nie ma jednak możliwości podjęcia każdej pracy z uwagi na brak opieki dla dziecka, małoletni bowiem uczęszcza do przedszkola w godzinach od 13:00 do 18:00.

Pozwany ma 30 lat, jest zatrudniony jako górnik w (...) S.A. Oddział KWK (...), osiągając średni miesięczny dochód rzędu 4494 zł netto. Do kwoty tej wliczony został węgiel w naturze, nagroda barbórkowa, premia, czternasta pensja oraz kartki na żywność. Wynagrodzenie przekazywane na (...) pozwanego to kwota rzędu 3000 zł, która jest rezultatem potrąceń dobrowolnych zobowiązań m.in. składek na dodatkowe ubezpieczenie, zobowiązań z (...), składek na związki zawodowe, itp. Pozwany posiada mieszkanie, które zostało zakupione na kredyt. Miesięczna rata kredytu wynosi 570 zł. Zobowiązany wynajmował mieszkanie osobie trzeciej za kwotę 300 zł miesięcznie.

Poza mieszkaniem, pozwany ma samochód marki C. (...) z 2012 roku. Nie posiada żadnych oszczędności. Poza małoletnim powodem, nie ma innych osób na utrzymaniu.

Koszty utrzymania zobowiązanego, poza wspomnianą wcześniej ratą kredytu, przedstawiają się następująco: wyżywienie - 700 zł miesięcznie, środki czystości - 100 zł miesięcznie, telefon - 170 zł miesięcznie, dodatkowe ubezpieczenie - 200 zł miesięcznie, wydatki mieszkaniowe- ok. 480 zł miesięcznie, lekarstwa, które bierze na stałe - ok. 120 zł miesięcznie. Ponadto zobowiązany spłaca kredyt za komputer w ratach po 180 zł miesięcznie.

Pozwany nie partycypuje w kosztach utrzymania małoletniego, nie przekazuje matce małoletniego żadnych pieniędzy. Spotyka się z małoletnim co weekend.

(dowód: przesłuchanie stron k. 63v.-64, rachunki k. 16, 26-27, potwierdzenia przelewów k. 28-55, zaświadczenie pracodawcy k. 58, paski wypłat k. 59-62).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody przeprowadzone
w sprawie. Zeznania stron w szerokim zakresie znajdowały potwierdzenie w dokumentach przedłożonych do akt sprawy, których strony wzajemnie nie kwestionowały. Materiał dowodowy oceniono jako spójny, logiczny i wzajemnie się uzupełniający.

Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 k.r.o. każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.o., uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia
i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić. Należy jednak pamiętać, że górny pułap świadczeń alimentacyjnych będą wyznaczały każdorazowo możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego i to nawet w sytuacji, gdyby nie zaspokajały one w pełni usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (poruszone w wyroku Sądu Najwyższego z 20 sierpnia 1972 roku, III CRN 470/71, Gazeta (...) 1972, nr 9).

Małoletni powód z oczywistych przyczyn nie posiada własnych możliwości zarobkowych i nie dysponuje majątkiem, który mógłby stanowić źródło jego utrzymania. Obowiązek alimentacyjny rodziców powoda jest w pełni aktualny. Osobisty udział w opiece nad powodem oraz jego wychowaniu, z uwagi na jego wiek, jest znaczący i spoczywa na matce. Czteroletnie dziecko wymaga wzmożonej uwagi i czas jemu poświęcony, zasadniczo wyczerpuje obowiązek alimentacyjny matki małoletniego.

Koszty utrzymania uprawnionego ustalono na poziomie 700 zł. Ujawnione jednostkowe wydatki dziecka nie są przy tym przejawem jego zbytku, albowiem wynikają jedynie z usprawiedliwionych jego potrzeb i korespondują z kosztami utrzymania innych dzieci w tym wieku.

Pozwany dysponuje dochodami rzędu 4400 zł netto miesięcznie, a jego obecne wydatki to kwota ok. 2500 zł. Pozwany musi pamiętać o tym, że żadne z zobowiązań finansowych nie wyprzedza w swej doniosłości obowiązku alimentacyjnego na rzecz niesamodzielnego dziecka. Zdaniem Sądu kwota alimentów w wysokości 700 zł miesięcznie mieści się w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. art. 135 § 1 k.r.o. O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast rygor natychmiastowej wykonalności nadano na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Mając na względzie sytuację ekonomiczną stron oraz wynik postępowania, na podstawie art. 100 k.p.c. zniesiono pomiędzy nimi koszty zastępstwa procesowego, jednocześnie na mocy art. 102 k.p.c. odstępując od obciążania pozwanego kosztami postępowania.