Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I 1 C 1372/17 upr.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017 r. w Gdyni

sprawy z powództwa Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

przeciwko D. R.

o zapłatę

I Oddala powództwo w całości;

II Kosztami postępowania w kwocie 317,00 złotych, w tym 270,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód , Kancelaria (...) SA w K. pozwem z dnia 7 kwietnia 2017 r. , wniósł o zasądzenie od pozwanego, D. R., kwoty 1228 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17.1.2015r do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany oraz (...) Finanse (...) sp. zoo w W. zawarli w dniu 16 grudnia 2014 r. umowę pożyczki , na podstawie której pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną 1000 zł , jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania wobec czego niezapłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 16 maja 2016 r. (...) Finanse (...) sp. zoo w W. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Powód wyjaśnił, iż na żądaną pozwem kwotę składają się: należność główna w wysokości 1000 zł , prowizja -13 zł , opłaty dodatkowe za monit–215 zł , razem 1483 zł .

(pozew – k. 2-6v.)

Postanowieniem z dnia 12.4.2017r Sąd Rejonowy w Lublinie Lublin -Zachód , do którego skierowano w/w pozew, przekazał sprawę wg właściwości do Sądu Rejonowego w Gdyni

( postanowienie, k. 5v w sprawie I 1 Nc-e (...) )

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód Kancelaria (...) SA w K. ,usunął braki formalne pozwu i wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 1228 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami postępowania. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany oraz (...) Finanse (...) sp. zoo w W. zawarli w dniu 16 grudnia 2014 r. umowę pożyczki , na podstawie której pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną 1000 zł , jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania wobec czego niezapłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 16 maja 2016 r. (...) Finanse (...) sp. zoo w W. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym. Powód wyjaśnił, iż na żądaną pozwem kwotę składają się: należność główna w wysokości 1000 zł , prowizja -13 zł , opłaty dodatkowe za monit–215 zł , razem 1483 zł .

(pismo procesowe powoda, k. 12-12v )

Pozwany, D. R., nie stawił się na termin, mimo zawiadomienia odebranego osobiście, nie przedstawiła swego stanowiska w sprawie, ani żadnych argumentów, dowodów.

S ą d ustali ł nast ę puj ą cy stan faktyczny:

(...) Finanse (...) sp. zoo z siedzibą w W. sporządził wydruk umowy ramowej pożyczki z D. R. datowany na 17.12.2014r , który nie podpisał w/w umowy. W treści umowy pożyczki mowa o udzieleniu pożyczki w kwocie 1000 zł na czas określony do 16.1.2015r.

okoliczno ść bezsporna, a nadto umowa ramowa po ż yczki – k. 19-20v,

W dniu 16 maja 2016 r. pomiędzy (...) Finanse (...) sp. zoo w W. a Kancelarią (...) SA w K. zawarta została umowa sprzedaży wierzytelności. W załączniku do umowy przelewu wierzytelności wskazano, iż przelewem objęto m. in. wierzytelność w stosunku do D. R. w wysokości 1228 zł wynikającą z umowy zawartej w dniu 16 grudnia 2014 r.

okoliczno ść niesporna, a nadto umowa sprzeda ż y wierzytelno ś ci - k. 14-15, wyci ą g z elektronicznego za łą cznika do umowy cesji – k. 16

Kancelaria (...) SA w K. wystawił zawiadomienie o cesji wierzytelności z wezwaniem dom zapłaty, w którym stwierdzono fakt nabycia w dniu 16 maja 2016 r. od (...) Finanse (...) sp. zoo w W. wierzytelności względem dłużnika, D. R. , wynikającej z umowy pożyczki z dnia 16.12.2014r na kwote 868, 66 zł - pozostało do spłaty 1364, 41 zł.

okoliczno ść niesporna, a nadto zawiadomienie k. 17-17v

S ą d zwa ż y ł , co nast ę puje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę przeciwną, a nadto nie budziły one wątpliwości Sądu co do swojej autentyczności i prawdziwości, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Pozwany, D. R., nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożył odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajął stanowiska w sprawie. Zaszły więc warunki z art. 339 § 1 k.p.c. do wydania wyroku zaocznego w stosunku do tego pozwanego. Jednocześnie § 2 tego przepisu wskazuje, iż w takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę pożyczki z dnia 16.12.2014r, z której wywodził swoje roszczenie objęte pozwem, wskazując jednocześnie, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 16 maja 2016r. (art. 509 k.c.). Pomiędzy stronami ma zatem zastosowanie przepis art. 513 § 1 k.c., z którego wynika, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty wskazanej w pozwie kwoty i będąc reprezentowanym przez profesjonalnego pełnomocnika powinien był wykazać zasadność obciążenia pozwanego żądaną kwotą, charakter umowy jaka łączyła strony oraz jakie świadczenia w ramach tej umowy powinien pozwany ponosić na rzecz poprzednika prawnego powoda. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją. Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem z istoty umowy pożyczki wynika obowiązek jej zwrotu, choć to od stron zależy, w jaki sposób zwrot jej nastąpi.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w niniejszej sprawie w pozwie mowa o umowie pożyczki na kwotę 1000 zł z dnia 16.12.2014r, zas do akt przedłożono umowę z dnia 17.12.2014r bez nr-u, co do której wiadomo, że nie została podpisana przez pozwanego, w ogóle brak podpisu pożyczkobiorcy. Ponadto wątpliwości Sądu budzi kwestia , ile pozwany winien zwrócić z tytułu zaciągniętej pożyczki, 1268 zł, czy 1483 zł, czy 1364,41 zł , bo z umowy wynika kwota 1268 zł, brak dokumentu, na podstawie którego można by stwierdzić, ile pożyczki winien zwrócić pozwany, nie można też więc zweryfikować wysokości odsetek liczonych od należności głównej, ponadto kwota kosztów windykacji nie jest wykazana, bo nie ma w umowie ramowej nic na ten temat, ile i jak się liczy.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda, zarówno co do należności głównej jak i odsetek, nie zostało wykazane i budzi uzasadnione wątpliwości.

Mając powyższe na względzie Sąd oddalił w pk-cie I wyroku powództwo, na podstawie art. 720 kc w zw. z art. 6 kc.

O kosztach procesu orzeczono na postawie art. 98 kpc, zgodnie z zasadą , że przegrywający ponosi koszty procesu, w tym przypadku, przegrał powód. Na koszty procesu w tej sprawie w wysokości 317 zł składa się: kwota 30 złotych tytułem opłaty sądowej, kwota 17 złotych tytułem opłaty skarbowej oraz kwota 270 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika liczona wg wartości wskazanych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości wydanego w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dni 3.10.2016r.