Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2019 r. w Piszu

sprawy z powództwa Gminy P.

przeciwko J. S., A. S.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Oddala powództwo przeciwko pozwanemu J. S..

II.  Oddala powództwo przeciwko pozwanemu A. S..

III.  Zasądza od powoda Gminy P. na rzecz pozwanego J. S. kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

IV.  Zasądza od powoda Gminy P. na rzecz pozwanego A. S. kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 630/18

UZASADNIENIE

Gmina P. w dniu 4 grudnia 2007 roku wytoczyła powództwo przeciwko H. S., A. S., J. S., K. S. (1), K. S. (2) i J. K. o zapłatę solidarnie kwoty 16 480,04 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi w sposób wyszczególniony w treści pkt 6.1. pozwu.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że 1 sierpnia 2003 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. w imieniu Gminy P. zawarła z pozwaną H. S. umowę najmu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ulicy (...). Zgodnie z umową, pozwana zobowiązała się do comiesięcznego uiszczania czynszu. Od dnia 15 stycznia 2005 roku pozwana zaprzestała płacenia czynszu. W związku z tym w dniu 27 sierpnia 2007 roku powódka wezwała pozwaną do uregulowania zaległości. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie. Ponieważ z pozwaną H. S. w przedmiotowym lokalu zamieszkują pełnoletni członkowie jej rodziny – A. S., J. S., K. S. (1), K. S. (2) i J. K. – wszyscy oni są pozwanymi w niniejszej sprawie na podstawie art. 688 ¹ k.c. Powódka wskazała, że dochodzona pozwem należność to zadłużenie pozwanych z tytułu czynszu za okres od 16 stycznia 2005 roku do 16 czerwca 2007 roku.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w niniejszej sprawie 31 grudnia 2007 roku, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanym H. S., A. S., J. S., K. S. (1), K. S. (2) i J. K. zapłacić solidarnie na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania (k. 17).

Nakaz zapłaty uprawomocnił się 10 lutego 2008 roku.

W dniu 18 kwietnia 2018 roku pozwani J. S. i A. S. złożyli wnioski o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty. W dołączonych do wniosku sprzeciwach od nakazu zapłaty, zaskarżyli wydany nakaz zapłaty w całości. W uzasadnieniu J. S. podniósł, że od lipca 1998 roku zamieszkuje przy ulicy (...) w P. w mieszkaniu ówczesnej narzeczonej, a obecnie żony. Natomiast A. S. podniósł, że od 2005 roku zamieszkuje wraz z rodziną w K., jednocześnie od 2005 roku pozostaje zatrudniony poza granicami kraju.

Postanowieniem z 8 sierpnia 2018 roku Sąd Rejonowy w Piszu przywrócił pozwanemu J. S. i pozwanemu A. S. termin do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 31 grudnia 2007 roku wydanego w sprawie V Nc 528/07.

Sąd ustalił, co następuje:

Gmina P. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku nr (...) przy ulicy (...) w P..

W dniu 1 sierpnia 2003 roku pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P., działającą w imieniu Gminy P., a H. S. zawarta została umowa najmu opisanego wyżej lokalu mieszkalnego oraz przynależnej go do tego lokalu piwnicy. Umowa została zawarta na czas nieokreślony z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych najemcy.

Zadłużenie z tytułu czynszu za opisany wyżej lokal mieszkalny za okres od 16 stycznia 2005 roku do 16 czerwca 2007 roku wynosi 16 480,04 złotych.

(okoliczności bezsporne, dowód: umowa najmu k. 7-8; specyfikacja należności k. 7)

We wskazanym wyżej okresie, w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w budynku nr (...) przy ulicy (...) w P. nie zamieszkiwali synowie H. S.- J. S.i A. S..

J. S. po narodzinach córki w 1998 roku zamieszkał przy ulicy (...) w P. u ówczesnej narzeczonej, a obecnej żony B. S. (1). Pod adresem tym zamieszkuje do dnia dzisiejszego.

A. S. od początku 2005 roku mieszkał i pracował w Niemczech, gdzie zatrudniony jest do dnia dzisiejszego. W Polsce mieszka wraz z rodziną pod adresem K. (...).

(dowód: decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej z 25.05.1999r. k. 49; zaświadczenie z Urzędu Skarbowego w P. z 26.05.2002r. k. 50; skrócony odpis parafialnej karty osobowej k. 51; informacja z ZUS o składkach na ubezpieczenie emerytalne za lata 2004-2008 k. 52-61v; zaświadczenie o zatrudnieniu A. S. wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski k. 67-68; z zeznania świadków L. P. k. 91v, S. W. k. 91v, A. G. k. 92, B. S. (2) k. 92, P. S. k. 92, A. K. k. 92, B. M. k. 92v, J. Z. k. 92v i D. P. k. 92v)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 659 § 1 k.c. w zw. z art. 680 k.c., przez umowę najmu lokalu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy lokal do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu czynsz i inne należne opłaty.

Stosownie do treści art. 688 ¹ § 1 k.c., za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Odpowiedzialność osób, o których mowa w § 1, ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania (art. 688 ¹ § 2 k.c.).

Solidarna odpowiedzialność domowników za dług najemcy lokalu, wzmacnia i zabezpiecza odpowiedzialność najemcy.

Solidarnie z najemcą lokalu mieszkalnego za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Chodzi tu o osoby, które nie są współnajemcami lokalu, ale stale zamieszkują w najętym lokalu. Odpowiedzialność została więc powiązana z dwoma przesłankami: stałym zamieszkiwaniem osoby oraz jej pełnoletnością. Stale zamieszkują z najemcą osoby, dla których w najętym lokalu znajduje się centrum aktywności życiowej. Nie jest istotna długość zamieszkiwania, tylko przebywanie z zamiarem uczynienia z lokalu głównego centrum życiowego.

Wynajmujący nie musi wykazywać, że osoba stale zamieszkująca z najemcą w chwili dochodzenia roszczenia zamieszkiwała z nim także w okresie, za który naliczono czynsz lub inne opłaty. To ta osoba, chcąc uwolnić się od tej odpowiedzialności powinna wykazać, że należności powstały za okres, w którym nie zamieszkiwała stale w najętym lokalu. Ustanie wspólnego zamieszkiwania nie zwalnia tej osoby z odpowiedzialności za zaległy czynsz (naliczony za okres wspólnego zamieszkiwania), natomiast wyłącza odpowiedzialność za okres, w którym wspólnego zamieszkania już nie było (zob. A. Sylwestrzak, Odpowiedzialność osób, s. 26).

Pozwani J. S. i A. S., stosownie do ciążącego na nich obowiązku udowodnienia swoich twierdzeń (art. 6 k.c.) oraz obowiązku wskazywania dowodów, z których wywodzi skutki prawne (art. 232 k.p.c.), wykazali, że w okresie od 16 stycznia 2005 roku do 16 czerwca 2007 roku, a więc w okresie, za który naliczono czynsz dochodzony w przedmiotowej sprawie, nie zamieszkiwali w przedmiotowym lokalu mieszkalnym.

Z załączonych do akt sprawy dokumentów w postaci: decyzji w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej z 25.05.1999r. (k. 49); zaświadczenia z Urzędu Skarbowego w P. z 26.05.2002r. (k. 50); skróconego odpisu parafialnej karty osobowej (k. 51) i informacji z ZUS o składkach na ubezpieczenie emerytalne za lata 2004-2008 (k. 52-61v) oraz z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków: L. P. (k. 91v), S. W. (k. 91v), A. G. (k. 92), B. S. (2) (k. 92), P. S. (k. 92), A. K. (k. 92), B. M. (k. 92v), J. Z. (k. 92v) i D. P. (k. 92v), wynika jednoznacznie, że pozwany J. S. od 1998 roku mieszka w domu rodzinnym swojej żony przy ulicy (...) w P.. Natomiast z załączonego do akt sprawy zaświadczenia od zatrudnieniu wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski (k. 67-68) oraz z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków: S. W. (k. 91v), A. G. (k. 92), P. S. (k. 92) i D. P. (k. 92v), wynika jednoznacznie, że pozwany A. S. w latach 2005-2007 mieszkał i pracował w Niemczech, gdzie zatrudniony jest do dnia dzisiejszego.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów, Sąd oddalił powództwo przeciwko pozwanemu J. S. i pozwanemu A. S..

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 kpc oraz na skutek oczywistej omyłki w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (...).