Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 sierpnia 2017 r na terenie hotelu (...) w miejscowości J. k. P. odbywała się uroczystość zaślubin oraz przyjęcie weselne T. Ł. oraz A. Ł.. W uroczystości oraz zabawie weselnej uczestniczył jako gość oskarżony Ł. J.. Podczas trwania przyjęcia weselnego , po północy Ł. J. wykorzystując nieuwagę pozostałych gości zabrał w celu przywłaszczenia pozostawioną na krześle marynarkę marki Z. wartości 500 zł wraz z umieszczonymi w kieszeni okularami marki R. B. (...) wartości 500 zł. Rzeczy te stanowiły własność brata pana młodego – P. Ł.. Skradzione rzeczy oskarżony Ł. J. następnego dnia zawiózł swoim samochodem do miejsca zamieszkania w W..

( dowód: zeznania świadków : A. P. Ł. k.23v-24,102-102v; T. Ł. k.20v-21,102v-104; P. Ł. k.9,122v-123; J. S. k.27,123-124; J. Z. k.140v-141; protokół oględzin zapisu monitoringu k. 30-33; wyjaśnienia oskarżonego k.55v-56)

Oskarżony Ł. J. nie przyznał się do stawianego mu zarzutu. Wyjaśnił , że uczestniczył wraz z towarzyszącą mu J. Z. w przyjęciu weselnym w hotelu w J.. W trakcie trwania przyjęcia spożył znaczną ilość alkoholu w wyniku czego momentami tracił świadomość. Opuszczając salę weselną nieświadomie zabrał marynarkę w której znajdowały się okulary. Sądził ,że są to jego rzeczy. Zorientował się o pomyłce dopiero po przyjeździe do W. gdy otworzył walizkę i zobaczył również swoją marynarkę. Zabraną , cudzą marynarkę spakował do reklamówki celem oddania jej J. Z. , która znała pannę młodą. Rzeczy zwrócił za pośrednictwem J. Z. po około 2 tygodniach od wesela. Telefonował także do panny młodej oraz pokrzywdzonego , których przeprosił za incydent z marynarką i okularami (k.55v-56).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd w znacznej mierze dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Ł. J. przyznał , że zabrał wiszącą na jednym z krzeseł na sali weselnej marynarkę wraz z umieszczonymi w niej okularami. Oskarżony potwierdził również ,że zabrane przez siebie rzeczy zwrócił właścicielowi po około 2 tygodniach za pośrednictwem J. Z. . Okoliczności te są bezsporne albowiem wynikają w pozostałych dowodów w sprawie w szczególności oględzin zapisu monitoringu oraz zeznań przesłuchanych świadków. Sąd nie dał wiary zapewnieniom oskarżonego , że rzeczy P. Ł. zabrał przez pomyłkę na skutek zamroczenia alkoholem. Gdyby tak rzeczywiście było , oskarżony niezwłocznie po odkryciu pomyłki starałby się niezwłocznie zwrócić zabrane rzeczy . Tymczasem Ł. J. nie szukał kontaktu z pokrzywdzonym. Zwrócił rzeczy dopiero wówczas jak jego sprawstwo zostało ujawnione. Należy jeszcze nadmienić , że oskarżony oprócz rzeczy P. Ł. zabrał z sali weselnej również okulary M. Ś.. Trudno więc mówić o jakiejkolwiek pomyłce ze strony Ł. J.. Zdaniem sądu w powyższym zakresie Ł. J. wyjaśnił nieprawdziwie kierując się własnym interesem procesowym. Cudze rzeczy oskarżony zabrał z sali weselnej w sposób celowy.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych świadków A. P. Ł. (k.23v-24,102-102v) , T. Ł. (k.20v-21,102v-104) , P. Ł. (k.9,122v-123) , J. S. (k.27,123-124) oraz J. Z. (k.140v-141) . Zeznania tych osób korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego w tym zakresie w którym uznano je za prawdziwe . Korespondują również ze sobą wzajemnie.

Sąd dał wiarę pozostałym dowodom ujawnionym podczas przewodu sądowego w szczególności protokołowi oględzin zapisu monitoringu (k. 30-33). Dowód ten nie spotkał się z obiekcjami ze strony uczestników postępowania

Sąd przyjął winę oskarżonego w zakresie zarzuconego mu przestępstwa .

Zachowanie Ł. J. wyczerpało znamiona zarzuconego mu przestępstwa z art.278 § 1 kk . Kradzież polega na zawładnięciu cudzą rzeczą ruchomą w celu włączenia jej do swego majątku . W taki sposób postąpił Ł. J. zabierając z sali weselnej marynarkę i okulary P. Ł..

Ważąc okoliczności przedmiotowe i podmiotowe przypisanego czynu sąd doszedł do wniosku , że wina oskarżonego oraz społeczna szkodliwość jego zachowania nie są znaczne. Niewątpliwie winę oskarżonego cechuje umyślność. Najprawdopodobniej kradnąc marynarkę oraz okulary oskarżony chciał zrobić złośliwy żart gospodarzom przyjęcia weselnego. Sąd wyraża takie przypuszczenie nie widząc innego motywu , którym mógłby kierować się Ł. J. . Oskarżony jest dość dobrze sytuowany, więc odzież może kupić sobie w sklepie. Skradziona marynarka była rozmiarowo za mała na oskarżonego. Wprawdzie zabór rzeczy wprawił gospodarzy wesela w konsternację i zakłopotanie , jednakże finalnie Ł. J. sam sobie wystawił nienajlepsze świadectwo w oczach innych ludzi . Oskarżony , choć zawodowo zajmuje się szkoleniem biznesowym i przekazuje wiedzę innym , ma wyraźny problem z własną moralnością. Niezależnie od tego dostrzec należy ,że skradzione przez oskarżonego rzeczy przedstawiały stosunkowo niedużą wartość z punktu widzenia sytuacji materialnej pokrzywdzonego , który wykonuje zawód adwokata. Ł. J. zwrócił rzeczy pokrzywdzonemu . Przeprowadził z nim również rozmowę telefoniczną podczas której w żenujący sposób starał się wytłumaczyć swoje zachowanie.

Biorąc pod uwagę powyższe sąd uznał , że uzasadnione jest warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego na podstawie art. 66 § 1 kk i art.67 § 1 kk na okres 2 lat próby. Ł. J. nie był dotychczas karany sądownie (k.137) a jego dotychczasowy sposób życia uzasadnia przekonanie , że będzie przestrzegał porządku prawnego.

Na podstawie art.67 § 3 kk sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 2000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej . Orzeczenie w tym zakresie ma za zadanie wywrzeć odpowiednią do okoliczności czynu dolegliwość wobec Ł. J..

Na podstawie art. 627 kpk , 629 kpk i art. 7 ust 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego w pkt III wyroku opłatę oraz pozostałe koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa .

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...)

(...)