Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 18 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Sylwia Piasecka

Protokolant stażysta Karolina Ziółkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 roku

sprawy

z powództwa (...) S.A. z siedzibą w G.

przeciwko W. K. (1)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego W. K. (1) na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w G. kwotę 1.314,00 zł (słownie: jeden tysiąc trzysta czternaście złotych) wraz z:

a)  odsetkami ustawowymi od kwoty 141,24 zł (słownie: sto czterdzieści jeden zł i dwadzieścia cztery grosze) w wysokości 8% od dnia 12 kwietnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  odsetkami ustawowymi od kwoty 71,57 zł (słownie: siedemdziesiąt jeden zł i osiemdziesiąt groszy) w wysokości 8% od dnia 10 czerwca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

c)  odsetkami ustawowymi od kwoty 66,67 zł (słownie: sześćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt siedem groszy) w wysokości 8% od dnia 25 sierpnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

d)  odsetkami ustawowymi od kwoty 71,57 zł (słownie: siedemdziesiąt jeden zł i osiemdziesiąt groszy) w wysokości 8% od dnia 15 października 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

e)  odsetkami ustawowymi od kwoty 133,22 zł (słownie: sto trzydzieści trzy złotych i dwadzieścia dwa grosze) w wysokości 8% od dnia 8 grudnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

f)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 109,73 zł (słownie: sto dziewięć złotych i siedemdziesiąt trzy grosze) od dnia 9 lutego 2016 roku do dnia zapłaty,

g)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 128,57 zł (słownie: sto dwadzieścia osiem złotych i pięćdziesiąt siedem groszy) od dnia 5 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty,

h)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 84,76 zł (słownie: osiemdziesiąt cztery zł i siedemdziesiąt sześć groszy) od dnia 7 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty,

i)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 83,66 zł (słownie: osiemdziesiąt trzy zł i sześćdziesiąt sześć groszy) od dnia 9 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

j)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 90,02 zł (słownie: dziewięćdziesiąt złotych i dwa grosze) od dnia 15 października 2016 roku do dnia zapłaty,

k)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 107,15 zł (słownie: sto siedem złotych i piętnaście groszy) od dnia 22 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty,

l)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 47,43 zł (słownie: czterdzieści siedem złotych i czterdzieści trzy grosze) od dnia 16 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

m)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 7,79 zł (słownie: siedem zł i siedemdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 22 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

n)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 87,00 zł (słownie: osiemdziesiąt siedem złotych) od dnia 15 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

o)  odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od kwoty 83,62 zł (słownie: osiemdziesiąt trzy zł i sześćdziesiąt dwa grosze) od dnia 2 października 2017 roku do dnia zapłaty,

a w razie zmiany ustawowych odsetek za opóźnienie – z tymi odsetkami,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  nie obciąża pozwanego W. K. (1) kosztami procesu.

Sygn. akt I C 172/18

Uzasadnienia

Powód – (...) S.A. z siedzibą w G., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł pozew przeciwko W. K. (1) o zapłatę kwoty 1.623,74 złotych wraz z ustawowymi odsetkami i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot szczegółowo określonych w pozwie oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że strona pozwana w dniu 4 lipca 1988 roku zawarła umowę – zgłoszenie nr (...)o dostarczenie energii elektrycznej z Zakładem (...), którego następca prawnym jest strona powodowa. Na podstawie tej umowy powód dostarczał energię elektryczną do lokalu w niej wskazanej, zaś strona pozwana z tej energii korzystała. W związku z wykonywaniem w/w umowy strona powodowa wystawiła, między innymi, faktury VAT oraz noty odsetkowe z terminem płatności w nich określonym, które to nie zostały opłacone przez stronę pozwaną. Powód podniósł, że w celu polubownego zakończenia sprawy podjął próbę pozasądowego sposobu rozwiązania sporu wzywając pozwanego do uregulowania zobowiązania z dnia 24 kwietnia 2017 roku, jednakże bezskutecznie.

Powód w uzasadnieniu szczegółowo wskazał kwoty składające się na należność główną dochodzoną pozwem.

Nakazem zapłaty z dnia 18 października 2017 roku, wydanym w sprawie I Nc (...), Sąd Rejonowy w C. w osobie Referendarza sądowego uwzględnił roszczenie powoda w całości i orzekł o kosztach procesu.

W przepisanym terminie pozwany – W. K. (1) złożył sprzeciw od nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 24 lutego 2014 roku w Sądzie Okręgowym w S. został orzeczony rozwód pomiędzy nim a jego małżonką M. K., natomiast w Sądzie Rejonowym w Człuchowie w dniu 6 sierpnia 2014 roku dokonano podziału majątku wspólnego, w wyniku którego na podstawie ugody, M. K. przejęła mieszkanie wraz z gruntami i była prawnie zobowiązana do dokonania zmian w księgach wieczystych oraz przepisania licznika energii elektrycznej o numerze (...) na swoją osobę, czego nie uczyniła do dnia dzisiejszego.

Pozwany zaprzeczył aby otrzymał jakiekolwiek wezwanie do polubownego zakończenia sporu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 lipca 1988 roku pozwany W. K. (1) zawarł umowę – zgłoszenie nr (...)o dostarczenie energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego położonego w G. nr 5.

bezsporne, dowód z innych wniosków dowodowych: umowa zgłoszenia k. 15 – 15v.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2014 roku, wydanym w sprawie I RC (...), Sąd Okręgowy w S.rozwiązał małżeństwo pomiędzy pozwanym W. K. (1) a jego małżonką M. K.. Natomiast ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Człuchowie w dniu 6 sierpnia 2014 roku w sprawie o podział majątku dorobkowego M. K. przejęła mieszkanie wraz z gruntami i była prawnie zobowiązana do dokonania zmian w księgach wieczystych oraz przepisania licznika energii elektrycznej o numerze (...) na swoją osobę, czego nie uczyniła.

Pozwany zgłosił fakt rozwodu i podziału majątku wspólnego do fili poprzednika prawnego powoda, okazując jednocześnie orzeczenia, które zostały skopiowane przez powoda (przyznane).

Pozwany – W. K. (1) nie złożył żadnego oświadczenia zawierającego jednak wypowiedzenia umowy.

bezsporne, nadto por. wyjaśnienia pozwanego W. K. (1) 00:04:08 k. 92v.

Pozwany W. K. (1) w dniu 19 września 2014 roku został zameldowany w R. przy ulicy (...). Pozwany od opuszczenia lokalu mieszkalnego, którego dotyczyła umowa, nie regulował żadnych kosztów związanych z energią elektryczną.

Pozwany W. K. (1) nie zgłosił powodowi aktualnego miejsca zamieszkania lub pobytu, albowiem do czasu zameldowania czasowo zamieszkiwał za granicą i nie miał stałego miejsca zamieszkania.

przyznane, por. wyjaśnienia pozwanego W. K. 00:04:08 k. 92v.

Powód w związku z umową nr (...) dotyczącą dostarczenia energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego położonego w (...) wystawił pozwanemu faktury VAT „za sprzedaż energii elektrycznej i świadczenia usługi dystrybucyjnej”, a mianowicie:

a)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od 18 listopada 2014 roku do dnia 19 stycznia 2015 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 562,80 złotych do dnia 11 lutego 2015 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 169,24 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 3,24 zł, opłatę za wezwanie do zapłaty – 34,39 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 355,93 zł,

b)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od 19 stycznia 2015 roku do dnia 14 marca 2015 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 144,66 złotych do dnia 11 kwietnia 2015 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 141,24 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 0,62 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 2,80 złotych,

c)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od 14 marca 2015 roku do dnia 13 maja 2015 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 309,94 zł do dnia 9 czerwca 2015 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 123,89 złotych, opłatę za wezwanie do zapłaty – 34,39 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 144,66 zł,

d)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od 14 maja 2015 roku do dnia 20 lipca 2015 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 113,98 złotych do dnia 24 sierpnia 2015 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 113,98 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 5,19 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 302,94 zł,

e)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od 21 lipca 2015 roku do dnia 18 września 2015 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 422,11 złotych do dnia 14 października 2015 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 123,89 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 3,95 zł, opłatę za wezwanie do zapłaty – 34,39 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 422,11 zł,

f)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 19 września 2015 roku do dnia 18 listopada 2015 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 760,92 złotych do dnia 7 grudnia 2015 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 133,22 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 8,97 zł, opłatę za wezwanie do zapłaty – 34,39 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 584,34 zł,

g)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 19 listopada 2015 roku do dnia 19 stycznia 2016 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 878,91 złotych do dnia 8 lutego 2016 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 109,73 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 8,26 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 760,92 zł,

h)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 20 stycznia 2016 roku do dnia 14 marca 2016 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.015,38 złotych do dnia 4 kwietnia 2016 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 128,57 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 7,90 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 878,91 złotych,

i)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 15 marca 2016 roku do dnia 15 maja 2016 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.110,72 złotych do dnia 6 czerwca 2016 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 84,76 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 10,58 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.015,38 złotych,

j)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 16 maja 2016 roku do dnia 19 lipca 2016 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.196,94 złotych do dnia 8 sierpnia 2016 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 83,66 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 2,56 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.101,75 złotych,

k)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 20 lipca 2016 roku do dnia 20 września 2016 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.314,04 złotych do dnia 14 października 2016 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 90,02 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 13,89 zł, opłatę za wezwanie do zapłaty – 13,19 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.196,94 złotych,

l)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 21 września 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.435,51 złotych do dnia 20 grudnia 2016 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 107,15 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 14,32 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.314,04 złotych,

m)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 1 grudnia 2016 roku do dnia 23 stycznia 2017 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.504,61 złotych do dnia 114 lutego 2017 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 47,43 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 13,27 zł, opłatę za wezwanie do zapłaty – 8,40 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.435,51 złotych,

n)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 24 stycznia 2017 roku do dnia 23 marca 2017 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.614,22 złotych do dnia 14 kwietnia 2017 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 87,00 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 14,21 zł, opłatę za wezwanie do zapłaty – 8,40 złotych oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.504,61 złotych,

o)  fakturę nr (...) za okres rozliczeniowy od dnia 24 marca 2017 roku do dnia 30 marca 2017 roku, na podstawie której pozwany zobowiązany był do zapłaty kwoty 1.514,13 złotych do dnia 21 kwietnia 2017 roku. Kwota ta obejmowała wartość usługi w wysokości 7,79 zł, odsetki za nieterminową wpłatę – 1,73 zł oraz zadłużenie na dzień wystawienia dokumentu – 1.504,61 złotych.

W dniu 24 kwietnia 2017 roku powód – (...) S.A. z siedzibą w G. wystawił wezwanie do zapłaty, w którym wzywał pozwanego – W. K. (1) do uregulowania wskazanych w wezwaniu należności.

bezsporne, nadto dowód z innych wniosków dowodowych: faktury VAT k. 16 – 17v, 19 – 20v, 22 – 22v, 24 – 25v, 29 – 29v, 32 – 32v, 35 – 36, 38 – 41, 43 – 44, 46 – 47, 49 – 50, noty odsetkowe k. 18, 21, 23, 27, 28, 31, 34, 37, 42, 45, 48, 51, wezwanie przedsądowe k. 52.

Powód w fakturach VAT, notach odsetkowych i wezwaniu do zapłaty wskazywał adres, którego dotyczyła umowa – zgłoszenie nr (...), czyli (...).

Pozwany nie uregulował zadłużenia wynikającego z wystawionych faktur z tytułu sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usługi dystrybucyjnej.

bezsporne

Pozwany – W. K. (1) do października 2018 roku pracował jako kierowca w firmie (...). Obecnie jest on osobą bezrobotną oczekującą na przyznanie zasiłku dla bezrobotnych i utrzymuje się z prac dorywczych, z których miesięcznie osiąga dochód w wysokości około 600,00 złotych. pozwany mieszka w wynajętym przez byłego pracodawcę pokoju i nie ponosi z tego tytułu żadnych kosztów. Zarobione pieniądze przeznacza na jedzenie. Jest w trakcie poszukiwania pracy.

przyznane

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie strony powodowej zasługuje na uwzględnienie jedynie w części.

W przedmiotowej sprawie bezsporny jest, że strony łączyła umowa - zgłoszenie nr (...), której przedmiotem było dostarczenie energii elektrycznej do lokalu w nieruchomości położonej w miejscowości (...). Niewątpliwym jest również, że pozwany poinformował następcę prawnego powoda o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód ze swoją małżonką, o dokonaniu podziału ich majątku wspólnego, w wyniku którego M. K. otrzymała prawo własności lokalu mieszalnego, którego dotyczyła umowa o dostarczanie energii elektrycznej, o opuszczeniu tego lokalu i braku wskazania miejsca zamieszkania po wyprowadzce z lokalu mieszkalnego położonego (...). Bezspornym jest również, że pozwany nie wypowiedział umowy – zgłoszenia nr 465/88. Wprawdzie pozwany podkreślał, że powód nie poinformował go o konieczności wypowiedzenia umowy, a jedynie wskazywał, że złożenie powyższych oświadczeń jest wystarczające i była małżonka powinna dopełnić wszelkich czynności związanych z przepisaniem licznika.

Zgodnie z treścią art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zatem to na pozwanym spoczywał ciężar wykazania podnoszonych okoliczności w zakresie kwestii związanej z przepisaniem licznika, tym bardziej, że pozwany nie wypowiedział umowy – zgłoszenia nr (...). Natomiast pozwany, za wyjątkiem oświadczeń składanych w toku niniejszego procesu, nie zaoferował żadnego materiału dowodowego.

Pozwany – W. K. (1) nie podniósł zarzutu przedawnienia. Zgodnie jednak z treścią art. 117 § 2 ¹ kpc, który został dodany ustawą o zmianie ustawy - kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw dnia 13 kwietnia 2018 roku (Dz.U. z 2018 r. poz. 1104), po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. Ponadto w myśl art. 5 ust. 4 cytowanej ustawy roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Należy zauważyć, że do umowy sprzedaży energii elektrycznej obowiązuje szczególny termin przedawnienia, określony w art. 554 kc w zw. z a rt. 555 kc, który stanowi, że roszczenia z tytułu umowy sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy (…) przedawniają się z upływem lat dwóch. Natomiast w odniesieniu do roszczeń obejmujących opłaty związane z dystrybucją zastosowanie znajduje termin ogólny przewidziany dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz tych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, wynoszący trzy lata (art. 118 k.c.). Przy czym reguły te dotyczą zarówno przypadku, kiedy zapłaty dochodzą odrębnie (...) lub sprzedawca na podstawie wystawianych przez siebie faktur, jak i w sytuacji, gdy uiszczenia należności wyszczególnionych w jednej fakturze domaga się sprzedawca w ramach umowy kompleksowej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 11 grudnia 2012 r., sygn. VI ACa 479/2012). Co do zasady bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 zd. 1 k.c.). Zatem w przypadku opłat za pobraną energię standardowo roszczenie o zapłatę staje się wymagalne z upływem terminu płatności określonego w umowie. Z reguły jest on wskazany na fakturze wystawianej przez przedsiębiorstwo energetyczne.

Niewątpliwie umowa łącząca strony była zawierana i kontynuowana w ramach działalności przedsiębiorstwa strony powodowej, którego podstawą działalności jest sprzedaż energii elektrycznej odbiorcom.

Dlatego tez Sąd uznał roszczenie strony powodowej dochodzone z tytułu sprzedaży energii elektrycznej za częściowo przedawnione, a mianowicie w zakresie faktur: nr (...) w wysokości 76,75 złotych, nr (...)/1F w wysokości 61,10 złotych, nr (...)/(...) o wartości 52,32 złotych oraz nr (...) w wysokości 47,30 złotych. W konsekwencji Sąd zmuszony był również uznać za częściowo przedawnione kwoty dochodzone tytułem odsetek za nieterminową wpłatę w odniesieniu do rozliczenia sprzedaży energii elektrycznej, uwzględniając wyłącznie odsetki za nieterminową wpłatę, ale odnośnie kwot z tytułu rozliczenia dystrybucji energii elektryczne.

Wprawdzie roszczenia o zapłatę odsetek za opóźnienie przedawniają się w terminie trzyletnim przewidzianym w art. 118 k.c., ponieważ odsetki są świadczeniem okresowym. Należy jednak podkreślić, że zgodnie z przyjęta i ugruntowaną linią orzecznictwa, roszczenie o zapłatę odsetek za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego (por. uchwała Sądu Najwyższego w składzie siedmiu sędziów z dnia 26 stycznia 2005 r., III CZP 42/04, OSNC 2005, Nr 9, poz. 149). Oznacza to, że ustanowiony w art. 118 k.c. termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe stosuje się do roszczeń o odsetki za opóźnienie także wtedy, gdy roszczenie główne ulega przedawnieniu w terminie określonym w art. 554 k.c. Jednakże roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego ( por. uchwała Sądu Najwyższego w składzie siedmiu sędziów z dnia 26 stycznia 2005 r., III CZP 42/04, OSNC 2005, Nr 9, poz. 149). Należy również pamiętać, że roszczenie o odsetki staje się wymagalne osobno w każdym dniu opóźnienia i w związku z tym przedawnia się również osobno za każdy dzień opóźnienia.

Sąd nie uwzględnił również roszczenia powoda w zakresie opłat za 6 wezwań do zapłaty opiewających na łączną kwotę 167,55 złotych, albowiem powód nie wykazał aby takie wezwania były kierowane do pozwanego, a nadto wątpliwości Sądu dotyczyły wysokości tych kwot (dowód z innych wniosków dowodowych: faktury Vat k. 16, 19, 22, 24, 38, 43, 46). Z zebranego bowiem w sprawie materiału dowodowego absolutnie nie wynika co składa się na kwoty dochodzone tytułem opłat za wezwanie, a mianowicie czy wskazane wartości dotyczyły rodzaju przesyłki czy tylko nakładu pracy na sporządzenie tych wezwań. Okoliczności powyższe nie wynikają również z przedłożonej do akt sprawy kserokopii wezwania przedsądowego z dnia 24 kwietnia 2017 roku. Co więcej brak jest również dowodu aby powód podjął czynności mające na celu doręczenie tego wezwania do pozwanego, tym bardziej, że pozwany zaprzeczył aby otrzymywał jakiekolwiek wezwanie do polubownego zakończenia sporu. Istotnym jest również, że korespondencja kierowana była na adres, którego dotyczyła umowa, pod którym pozwany nie przebywał od dłuższego czasu.

Wobec powyższego, skoro roszczenie powoda uległo częściowemu przedawnieniu w zakresie rozliczeń za sprzedaż energii elektrycznej i odsetek naliczanych od tych kwot i jednocześnie powód nie wykazał zasadności powództwa w zakresie kosztów związanych z opłatami za wezwania do zapłaty, to Sąd uwzględnił roszczenie powoda jedynie w części, a mianowicie w zakresie kwoty 1.314,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od wskazanych w wyroku kwot, oddalając powództwo w pozostałym zakresie jako przedawnione i niewykazane.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 102 kpc, który stanowi, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

W ocenie Sądu sytuacja materialna pozwanego, a w szczególności fakt, że od kilku lat nie przebywa on pod adresem, którego dotyczy umowa o dostawę energii elektrycznej, uzasadnia odstąpienie od obciążenia go kosztami procesu.