Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Działając w imieniu małoletnich powódek D. R. oraz A. R. – ich matka J. R. (1), wniosła o:

1)  podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz małoletnich powodów wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu I Wydział Cywilny z dnia 12 września 2016 r., sygn. akt: IC 1313/16 z kwoty po 350,00 zł do kwoty po 800,00 zł tj. łącznie: 1600,00 zł (słownie: tysiąc sześćset zł 00/100) miesięcznie, począwszy od dnia wniesienia pozwu, płatnego z góry do dnia 15-go każdego miesiąca do rąk przedstawiciela ustawowego tj. matki małoletnich

2)  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódek zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu J. R. (1) podała min., że małoletnia powódka D. R. oraz małoletnia A. R. są córkami J. R. (1) oraz pozwanego M. R. (1). Związek małżeński rodziców powódek został rozwiązany przez rozwód na mocy wyroku z dnia 12 września 2016 r. wydanym przez Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział I Cywilny - sygn. akt: I C 1313/16. Na mocy w/w Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletnich powódek alimenty w kwocie po 350 zł, płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca, płatnych do rąk matki J. R. (1) wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat. W okresie pomiędzy dniem ustalenia świadczenia alimentacyjnego na rzecz małoletnich powódek, a dniem złożenia pozwu w ocenie strony powodowej nastąpiła istotna zmiana stosunków uzasadniająca podwyższenie alimentów z kwoty po 350,00 zł tj. łącznie 700,00 zł do kwoty po 800,00 zł tj. łącznie 1 600,00 zł. Strona powodowa podniosła, że alimenty zasądzone od pozwanego w 2016r. nie spełniały już wówczas swojej funkcji ochronnej, gdyż w żaden sposób nie zabezpieczały potrzeb małoletnich uprawnionych. Matka powódek podczas postępowania sądowego o rozwód wyraziła zgodę na zapłatę przez pozwanego tak niskich alimentów, z uwagi na fakt, iż pozwany drastycznie przedłużał postępowanie i w efekcie używał argumentu wysokości alimentów, jako karty przetargowej wobec swojej małżonki. W efekcie, czego alimenty zostały zasądzone na bardzo niskim poziomie, niewystarczającym na utrzymanie dwójki małoletnich dzieci.

Aktualnie małoletnia powódka A. R. uczęszcza do Zespołu Szkolno- Przedszkolnego nr (...) w B., natomiast małoletnia D. R. uczęszcza do Szkoły Podstawowej nr (...) w B.. Dzieci stron są bardzo energiczne, co z kolei przekłada się na ich koszty utrzymania. Głównie opiekę nad dzieckiem sprawuje ich matka, Ojciec natomiast ogranicza się do sporadycznych i nieregularnych kontaktów. Matka małoletnich powódek jest zatrudniona od czerwca 2009 r. w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. - umowa na czas nieokreślony na stanowisku pakowacz, w wymiarze pełnego etatu, osiąga średnie miesięczne wynagrodzenie w kwocie 2 487,49 zł netto. Podała następujące opłaty eksploatacyjne przypadające na nią i dzieci oraz na same dzieci w rozliczeniu miesięcznym:

- koszt najmu mieszkania (w tym: koszty stałe, media, woda, ścieki, gaz) ok. 700,00 zł: 3 osoby = 233,00 zł

- energia elektryczna tj. ok. 110,00 zł: 3 osoby = 36,00 zł

Miesięczny koszt utrzymania i wychowania każdej z małoletnich powódek to kwota 1570.0 zł do 1710,00 zł (w okresie przedszkola), na które składają się następujące koszty:

- wyżywienie - ok. 500,00 zł miesięcznie,

- środki higieniczne (szampon do włosów, mydło, pasta do zębów, pasta do zębów, szczoteczki do zębów, płyn do kąpieli i żel ok. 100,00 zł miesięcznie,

- chemia gospodarcza (proszki, płyny, środki czyszczące - ok. 50,00 zł miesięcznie,

- lekarstwa - ok. 400,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 33,00 zł

- ubrania: kurtki zimowe, jesienne, czapki, szale, rękawiczki, spodnie, bielizna, swetry, bluzy, sukienki, strój na w-f, piżama, bluzki, dresy oraz dodatki takie jak: gumki do włosów i spinki - ok. 2 000,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 166,00 zł,

- obuwie domowe, wizytowe, klapki, obuwie sportowe, obuwie zimowe itd. - ok. 800,00 zł rocznie/: 12 miesięcy= 66,00 zł,

-zakup zeszytów, książek, pomocy naukowych, akcesoria papiernicze, plecak itd. - ok. 950.00zł rocznie/: 12 miesięcy = 79,00 zł,

-wyjazdy klasowe tj. kino, teatr, imprezy klasowe - ok. 900,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 75zł

-dzień nauczyciela, wigilia klasowa, dzień dziecka i inne imprezy okolicznościowe - ok. 100.0 zł rocznie/: 12 miesięcy =9,00 zł,

- zajęcia techniczne - ok. 80,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 7,00 zł,

- składki klasowe - ok. 250,00 zł rocznie/: 12 miesięcy =21,00 zł,

- rozrywka tj. gry, akcesoria komputerowe, zabawki, hula hop, skakanki itd. - ok. 140,00 zł rocznie/ 12 miesięcy =12,00 zł,

- prezenty świąteczne - Boże Narodzenie, Wielkanoc, Dzień dziecka, urodziny, imieniny itd. - 1000,00 zł rocznie/ 12 miesięcy =83,00 zł,

- przedszkole -140,00 zł miesięcznie,

- wakacje - 1 200,00 zł/12 miesięcy = 100,00 zł

Matka małoletnich powódek podała, że w ostatnim czasie dzieci często chorują, tym samym wzmożony zakup lekarstw jest konieczny. Małoletnia D. znajduje się również pod opieką lekarza okulisty, co generuje kolejne koszty ponoszone przez matkę powódek, których nie można pokryć w ramach NFZ.

Ojciec dzieci wywiązuje się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego, jednakże nie partycypuje w żadnych dodatkowych kosztach związanych z utrzymaniem dzieci. Zmieniły się potrzeby powódek związane z dorastaniem i naturalnym rozwojem, w szczególności uczęszczaniem do przedszkola i szkoły podstawowej, powodując wzrost wydatków na wyżywienie, leczenie, ubrania, obuwie i środki higieniczne. Zdaniem matki powódek sytuacja majątkowa pozwanego jest bardzo dobra, pozwany żyje na wysokim poziomie, o czym świadczą np. markowe ubrania noszone przez pozwanego i posiadanie kilkuletniego (...) B5, ponadto posiada znaczne oszczędności, za które zamierza dokonać zakupu własnego mieszkania. Z posiadanych przez matkę dzieci informacji wynika, iż pozwany nie ma na utrzymaniu żadnej innej osoby, a jego miesięczne wydatki nie wzrosły w stopniu uniemożliwiającym mu wykonywanie obowiązku alimentacyjnego w zwiększonym wymiarze. Pozwany prezentuje wysokie możliwości zarobkowe i majątkowe odpowiadające posiadanym kwalifikacją i doświadczeniu zawodowemu. Pozwany w przeciągu ostatnich dwóch lat często zmieniał pracę, tym samym istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, że dochody pozwanego są znacznie wyższe, niż jeszcze dwa lata temu. Powódka wskazuje, iż pozwany, jako kierowca w transporcie międzynarodowym pobiera od pracodawcy wynagrodzenie zasadnicze oraz diety. Matka powódek podniosła, że pozwany podczas wykonywania kontaktów z dziećmi kupuje małoletnim różne rzeczy, jednakże tych zakupów nie konsultuje z ich matką, tym samym często są to rzeczy po prostu dzieciom niepotrzebne. Pozwany bardzo rzadko dokłada się do istotnych zakupów jak np. książki, lekarstwa, ubrania. Uzyskiwane przez J. R. (1) dochody oraz środki pochodzące z alimentów od pozwanego nie wystarczają na pokrycie nawet podstawowych kosztów utrzymania dzieci, tym samym zdaniem powódki wymagana jest ingerencja Sądu w tym zakresie. W ocenie matki powódek, kwota alimentów w wysokości 800,00 zł miesięcznie na każde dziecko nie jest wygórowana w kontekście przedstawionych w pozwie wydatków na dzieci i mieści się zarówno w uzasadnionych potrzebach powódek, jak i możliwościach zarobkowych pozwanego.

W odpowiedzi na pozew pozwany M. R. (1) wnosił o oddalenie powództwa. Uzasadniając zajęte stanowisko m.in. podał, że: nieprawdą jest, że pozwany używał argumentu wysokości alimentów, jako karty przetargowej w trakcie procesu o rozwód. Strony dobrowolnie ustaliły wysokość alimentów we wspólnym porozumieniu, biorąc pod uwagę zakres potrzeb małoletnich powódek, a rozwód został orzeczony z inicjatywy matki powódek.

W czasie ustalenia obowiązku alimentacyjnego małoletnia A. R. uczęszczała już do oddziału przedszkolnego, natomiast córka D. R. do Szkoły Podstawowej. Zakres ustalonego wówczas obowiązku alimentacyjnego uwzględniał potrzeby dzieci w zakresie kosztów z tym związanym, i w tym też zakresie nie nastąpiła istotna zmiana.

Sytuacja materialna pozwanego nie przedstawia się tak dobrze, jak próbuje to wykazać matka małoletnich powódek. Pozwany od momentu orzeczenia rozwodu, tak jak i matka powódek wyprowadzili się ze wspólnego mieszkania, które następnie zostało sprzedane. Pozwany w tej chwili mieszka u matki partycypując w kosztach utrzymania mieszkania. Co miesiąc płaci matce 600 zł. tytułem opłat. Nadto pozwany posiada szereg zobowiązań finansowych wobec banków. Pozwany posiada 2 kredyty, które zaciągnął po orzeczeniu rozwodu, celem zakupu mieszkania. Pierwszy, kredyt hipoteczny, którego rata wynosi miesięcznie kwotę około 1157 zł. oraz drugi kredyt konsumencki, którego rata wynosi 357 złotych miesięcznie. Poza wymienionymi kredytami, pozwany spłaca również połowę kredytu, który strony zaciągnęły w trakcie trwania małżeństwa. Rata tego kredytu wynosi 357,77 złotych. Powódka załączyła do pozwu harmonogram spłaty w/w kredytu i uznała go, jako własny koszt, choć połowę tego kredytu spłaca pozwany i jest to również jego zobowiązanie. Powódka załączyła do pozwu również drugi harmonogram spłaty kredytu, którego rata wynosi 181,65 złotych miesięcznie. Kredyt ten został zaciągnięty wyłącznie przez powódkę w trakcie trwania małżeństwa, o którym pozwany nie wiedział, a o jego istnieniu dowiedział się już po jego zaciągnięciu przez powódkę. Niemniej pozwany spłaca także połowę wyżej wymienionego kredytu. Na potwierdzenie tego faktu, pozwany przedłożył wyciąg z rachunku bankowego, na którym widnieje, co miesiąc przelew kwoty 270 złotych na rzecz powódki, na którą to kwotę składa się połowa raty pierwszego kredytu (375 /2 = 187 zł) oraz połowa kwoty drugiego z kredytów (180 /2= 90 zł). Pozwany z tego tytułu, co miesiąc, przelewa na konto powódki łącznie kwotę 270 zł. Podstawę wynagrodzenia stanowi kwota 1.708 zł netto. Kwota 6333,33 złotych obejmuje wynagrodzenie podstawowe oraz diety. Kwota wynagrodzenia z tytułu diet zmienia się i zależy od wartości przewożonego towaru, wobec tego nie jest to kwota stała. Pozwany będąc w trasie, tygodniowo potrzebuje na utrzymanie kwotę 500 złotych. Na tę kwotę składają się koszty wyżywienia oraz koszt parkingów, toalet oraz pryszniców. Miesięcznie pozwany ponosi koszty utrzymania w trasie w wysokości 2000 złotych, które to koszty są niezbędne. Do wyżej wymienionych kosztów doliczyć należy również koszt dojazdu do pracy w wysokości 150 zł. (4zl50 zł=600 zł.) Całkowity koszt utrzymania związany z wykonywaną pracę wynosi 2600 złotych. Reasumując, podstawowe koszty utrzymania pozwanego są następujące: mieszkanie (600zł.), koszt utrzymania w trasie (2600zł.) raty kredytów (1784 zł), obowiązek alimentacyjny (700zł.), co łącznie wynosi 5.684 złote miesięcznie. Po odjęciu w/w kwoty od osiąganego wynagrodzenia ( (...),3 zł.) pozwanemu pozostaje do dyspozycji kwota 649,33 złotych,

Nie prawdą są zdaniem pozwanego twierdzenia powódki jakoby pozwany nieregularnie i sporadycznie widywał się z córkami. Pozwany spotyka się z dziewczynkami według ustalonego planu wychowawczego. Nadto, pozwany spotyka się z dziećmi ponad ustalony plan. Jeśli tylko powódka zgodzi się, aby pozwany zabrał dzieci w innych terminach, chętnie spotyka się z nimi. Często powódka, mimo, że przebywa w pracy, nie daje dzieci pod opiekę pozwanemu, kiedy on mógłby i chciałby ją sprawować. Pozwany stara się, aby dzieciom niczego nie zabrakło, a wywody powódki są dla niego bardzo krzywdzące. Matka małoletnich nie wspomniała zdaniem pozwanego, że mieszka wraz partnerem, który zapewne partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania powódki, a więc koszty czynszu winny zostać rozdzielone na 4 osoby, a nie jak wskazała powódka na 3, skoro jej partner zaspokaja tam swoje potrzeby mieszkaniowe. Powódka nie wspomniała również o tym, że otrzymuje dodatek mieszkaniowy, świadczenie 500 plus oraz świadczenia rodzinne na rzecz dzieci.

Odnosząc się do posiadania przez pozwanego kilkuletniego samochodu oraz noszenia markowych ciuchów, twierdzenia te są niczym nieuzasadnione i stanowią jedynie wyobraźnie powódki, a nie fakty. Pozwany posiada Passata B5, którego zakupił w dniu 26 września 2017 roku, za kwotę 5.500 złotych. Rok produkcji w/w auta to 2001 jest to, więc samochód kilkunastoletni, a nie jak twierdzi powódka kilkuletni. Powódka celowo, próbuje przedstawić pozwanego, jako osobę zamożną, która prowadzi rozrzutny, pokazowy sposób bycia, co w ogóle nie ma przełożenia na rzeczywistość i sytuacje materialną pozwanego, która daleka jest od tej, jaką przedstawia powódka. Dodać należy, że środki na wkład własny do zakupu mieszkania pochodziły z darowizny uczynionej przez matkę pozwanego.

Zdaniem M. R. (1) zakres obowiązku alimentacyjnego, który wykonuje względem małoletnich jest znacznie szerszy. Zdaniem pozwanego obowiązek alimentacyjny winien pozostać na aktualnym poziomie skoro pozwany ponosi dodatkowe koszty związane z zakupem odzieży, lekarstw, wycieczek. Jedynym kosztem, jaki powódka ponosi samodzielnie bez udziału pozwanego, są opłaty związane z przedszkolem oraz wyżywieniem, wtedy, kiedy córki przebywają u powódki. Koszt mieszkania, jaki ponosi matka powódek wynosi 175 złotych na osobę, natomiast koszty wyżywienia nie wynoszą zdaniem pozwanego 500 złotych na każdą z córek.

Ustosunkowując się do załączonych przez powódkę paragonów, wskazał, że paragony te nie przedstawiają żadnej wartości dowodowej, a to chociażby z racji faktu, że na kilku paragonach dołączone są również przedmioty, które nie były przeznaczone dla małoletnich powódek. Poza tym, załączana Faktura Vat za telefon w wysokości 161,93 złotych jest kosztem utrzymania telefonu matki, a nie małoletnich.

Pozwany nigdy nie zbierał paragonów z zakupów dla swoich córek, z tego powodu, że dobrowolnie uczestniczy w kosztach utrzymania córek, albowiem, jako kochający ojciec, chce zapewnić im poczucie bezpieczeństwa. Niezrozumiałym jest, więc dla pozwanego, dlaczego matka małoletnich mistyfikuje w zakresie jego faktycznego partycypowania w kosztach utrzymania dzieci.

Pozwany przyznał, że więcej zarabia, ale podniósł, że powstały po jego stronie nowe - konieczne- zobowiązania finansowe. Nadto, ze zgromadzonego materiału dowodowego, przedstawionego przez samą powódkę wynika, iż pozwany partycypuje w kosztach utrzymania dzieci ponad kwotę 350 zł. Zakupy, których dokonuje powódka, rozliczane są po połowie. Zdaniem pozwanego, powódka nie wykazała, ażeby na tę chwilę potrzeby dzieci wzrosły aż do kwoty 800 złotych na każde z nich. Wynikałoby z tego, że koszt utrzymania jednego dziecka, biorąc pod uwagę zakres obowiązku alimentacyjnego po połowie - wynosiłby kwotę 1600 zł. Jawi się to, jako przejaskrawienie. Pozwany jest zadziwiony wysokością żądania, a z racji tego, że jego faktycznie wykonywany obowiązek alimentacyjny jest znacznie szerszy niż ustanowiony. Zdaniem pozwanego kwota 350 zł wystarcza na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych (czynsz na osobę 175 zł) oraz na żywność dla dzieci, kiedy dzieci przebywają z powódką. Pozwany podał, że ma żal do powódki, o to, w jakim świetle przedstawia go, jako ojca.

Sąd ustalił, co następuje:

Sąd Okręgowy w Toruniu w dniu 12 września 2016r. w sprawie I C 1313/16 z powództwa J. R. (1) przeciwko M. R. (1) rozwiązał małżeństwo powódki J. R. (2) z domu R. urodzonej (...) w B., córki M. i A. oraz pozwanego M. R. (1) urodzonego (...) w B., syna W. i A. zawarte dnia 29 grudnia 2007 roku i zarejestrowane w Urzędzie Stanu Cywilnego w B. pod numerem (...) - przez rozwód bez orzekania o winie. W pkt II wyroku Sąd II powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron: D. R. urodzoną (...) w B. i A. R. urodzoną (...) w B. i ustalił, że wykonywanie tej władzy będzie odbywać się zgodnie z porozumieniem znajdującym się na kartach 39-40 akt niniejszej sprawy. W pkt III Sąd ustalił, że pozwany będzie miał prawo do kontaktowania się z dziećmi D. i A. w następujący sposób:

1. w co drugi weekend w swoim miejscu zamieszkania, od piątku godz. 18:00 do niedzieli godz. 18:00,

2. w dwa tygodnie lipca i dwa tygodnie sierpnia,

3. w jeden tydzień ferii zimowych,

4. w Święta Bożego Narodzenia, naprzemiennie: jednego roku w Wigilię dzieci będą przebywać u matki, a Pierwszy Dzień Ś. u ojca, natomiast w kolejnym roku Wigilię spędzą z ojcem, a Pierwszy dzień Ś. z matką. Drugi Dzień Ś. zawsze będą spędzać z matką,

5. w Ś. Wielkanocne, naprzemiennie: w jednym roku Pierwszy Dzień Ś. spędzą z matką, a drugi z ojcem,

6. pozostałe dni wolne od szkoły dzieci spędzają z rodzicami naprzemiennie

-, przy czym w każdym przypadku pozwany odbierze dzieci od powódki, a następnie odprowadzi do niej po zakończeniu spotkania.

W pkt IV wyroku Sąd Okręgowy nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich D. i A. rodzeństwa R. i tytułem udziału pozwanego w tych kosztach zasądził alimenty w kwocie po 350,00 zł (trzysta pięćdziesiąt) - łącznie 700,00 zł (siedemset) miesięcznie płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca do rąk powódki poczynając od dnia prawomocności wyroku z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek raty.

Na dzień orzekania w sprawie o rozwód:

J. R. (1) miała lat 30, wykształcenie średnie, z zawodu była sprzedawcą. Strony miały dwie córki D. R. i A. R.. Strony nie mieszkamy razem. Za mieszkanie powódka płaciła 684 zł za cały miesiąc, nie znała kosztów za prąd ci gaz. Strony miały kredyt mieszkaniowy i spłacały go wspólnie po połowie po 230 zł,. Poza tym miały dwa kredyty w A. Bank i kwota była ściągane z konta powódki, ale na spłatę kredytu pozwany łożył połowę kwoty miesięcznie 560 zł łącznie. Poza tym powódka miała laptop na raty, 130 zł miesięcznie. Za przedszkole córki A. zapłaciła 242 zł. Starsze dziecko D. chodziła do 3 klasy. Córka chodziła do przedszkola państwowego - gminnego. Powódka zatrudniona była w firmie (...) Sp. z o.o. w K. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pakowacza z wynagrodzeniem średnim miesięcznym netto 2328,17zł.

Pozwany M. R. (1) miał lat 32, wykształcenie średnie i z zawodu był ślusarzem. Na dzień rodowodu mieszkał w mieszkaniu, które było wystawione na sprzedaż nabywa miał spłacić kredyt oraz pozwany planował z powstałej kwoty spłatę kredytów w A. Banku. Zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Handlowo – Usługowym Centrala nasienna na stanowisku kierowcy z wynagrodzeniem netto 1355zł miesięcznie.

Strony porozumiały się na sprawie na płacenie alimentów przez pozwanego na każde dziecko po 350zł.

Małoletnia D. R. miała ukończone 9 lat a małoletnia A. R. miała ukończone 4 lata.

(dowód akta sprawy o rozwód I c 1333/16 – Sadu Okręgowego w Toruniu w szczególności k. 3-6, 8,9,10,34-41, zeznania stron k44-45 i wyrok k46)

Na dzień dzisiejszy:

J. R. (1) ma lat 32 i z zawodu jest sprzedawcą. Okoliczności podane w uzasadnieniu pozwu podtrzymała i uczyniła sowimi zeznaniami dodatkowo podając. Nadal pracuje w (...) Sp.z (...) z siedzibą w K. w pełnym wymiarze godzin pracy na czas nieokreślony z wynagrodzeniem miesięcznym netto (...),49. Mieszka sama z córkami. Wynajmuje mieszkanie i zawarła kolejną umowę najmu na następnych rok, gdzie odstępne niezależnie od czynszu wynosi, co miesiąc dodatkowo 350 zł. Jeżeli chodzi o czynsz to wynosi 800 zł. Tak jak podała i wyszczególniła w uzasadnieniu na każdą z córek koszt ich utrzymania i wychowania wynosi od 1.570 zł do 1.710 zł. Na które składają się -wyżywienie - ok. 500,00 zł miesięcznie, - środki higieniczne (szampon do włosów, mydło, pasta do zębów, pasta do zębów, szczoteczki do zębów, płyn do kąpieli i żel ok. 100,00 zł miesięcznie, -chemia gospodarcza (proszki, płyny, środki czyszczące - ok. 50,00 zł miesięcznie, -lekarstwa - ok. 400,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 33,00 zł; - ubrania: kurtki zimowe, jesienne, czapki, szale, rękawiczki, spodnie, bielizna, swetry, bluzy, sukienki, strój na w-f, piżama, bluzki, dresy oraz dodatki takie jak: gumki do włosów i spinki - ok. 2 000,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 166,00 zł; -obuwie domowe, wizytowe, klapki, obuwie sportowe, obuwie zimowe itd. - ok. 800,00 zł rocznie/: 12 miesięcy= 66,00 zł; -zakup zeszytów, książek, pomocy naukowych, akcesoria papiernicze, plecak itd. - ok. 950.00zł rocznie/: 12 miesięcy = 79,00 zł; -wyjazdy klasowe tj. kino, teatr, imprezy klasowe - ok. 900,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 75zł; -dzień nauczyciela, wigilia klasowa, dzień dziecka i inne imprezy okolicznościowe - ok. 100 zł rocznie/: 12 miesięcy =9,00 zł; - zajęcia techniczne - ok. 80,00 zł rocznie/: 12 miesięcy = 7,00 zł; -składki klasowe - ok. 250,00 zł rocznie/: 12 miesięcy =21,00 zł, - rozrywka tj. gry, akcesoria komputerowe, zabawki, hula hop, skakanki itd. - ok. 140,00 zł rocznie/ 12 miesięcy =12,00 zł; - prezenty świąteczne - Boże Narodzenie, Wielkanoc, Dzień dziecka, urodziny, imieniny itd. - 1000,00 zł rocznie/ 12 miesięcy =83,00 zł; - przedszkole -140,00 zł miesięcznie, -·wakacje - 1 200,00 zł/12 miesięcy = 100,00 zł.

Źródłem jej utrzymania jest wynagrodzenie, jeżeli chodzi o dziewczynki to alimenty i 500 plus na jedną z córek. Ma wspólny z pozwanym kredyt zaciągnięty za czasów małżeństwa. To są kredyty, które nadal spłaca w racie 270 zł, płaci połowę raty z tych dwóch kredytów. Strony mają jeszcze dwa kredyty w A. Bank. Do tej pory powódka płaciła 270 zł, ale miesiąc temu pozwany jej nie zapłacił. Z tytułu dwóch kredytów płaci ratę 360 zł miesięcznie. Ma jeszcze kredyt wzięty na samochód w kwocie 220 zł miesięcznie. Na dzień dzisiejszy starsza córka ma 11 lat, młodsza córka ma 6 lat. Starsza D. uczęszcza do szkoły podstawowej. A. ma 6 lat i uczęszcza do zerówki. W opiece nad córkami pomaga jej również jej matka, gdy J. R. (1) jest w pracy i do babci kupuje jedzenie, batoniki, picie do szkoły. Zdarza się, że pieniądze dokłada pozwany. Kontakty są realizowane.

Zeznała, że pozwany łoży zasądzone alimenty. Miesięcznie pozwany dokłada po 50 zł miesięcznie na każde dziecko. To musi być konkretny cel, na który prosi o pieniądze. Okazjonalnie pozwany również kupuje prezenty. Jeżeli chodzi o zabawki to strony rozmawiają o ich kupnie. M. R. (2) kontakty przyznane w wyroku o rozwód, jeśli chce się spotkać z dziećmi matka nie robi problemu.

(dowód: zeznania J. R. (1) k. 158 – 158v.,)

M. R. (1) ma lat 34 i z zawodu jest tokarzem. Okoliczności podane w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podtrzymał i uczynił swoimi zeznaniami. Strony wspólne mieszkanie sprzedały i podzielili się pieniędzmi. Pozwany zatrudniony jest w (...) T. W. z siedzibą S. na stanowisku kierowcy z podstawowym wynagrodzeniem netto miesięczne 1708,31zł. Wynagrodzeni netto z dietą wynosi (...),33ł. Kwota 1.700 zł to podstawa wynagrodzenia pozwanego, to obecna stała kwota. Urlopy i inne świadczenia są obliczane według tej podstawy. Kwota netto 6.333 zł obejmuje podstawowe wynagrodzenie plus wynagrodzenie za opłaty parkingowe, autostradowe, wyżywienie. „Na rękę” we wrześniu pozwany otrzymał 3.800 wynagrodzenia. Podstawę wynagrodzenia stanowi kwota 1.708 zł netto. Kwota 6333,33 złotych obejmuje wynagrodzenie podstawowe oraz diety. Kwota wynagrodzenia z tytułu diet zmienia się i zależy od wartości przewożonego towaru, wobec tego nie jest to kwota stała. Pozwany będąc w trasie, tygodniowo potrzebuje na utrzymanie kwotę 500 złotych. Na tę kwotę składają się koszty wyżywienia oraz koszt parkingów, toalet oraz pryszniców. Miesięcznie pozwany ponosi koszty utrzymania w trasie w wysokości 2000 złotych, które to koszty są niezbędne. Do wyżej wymienionych kosztów dochodzą również koszt dojazdu do pracy w wysokości 150 zł. (4zl50 zł=600 zł.) Całkowity koszt utrzymania pozwanego związany z wykonywaną pracą wynosi 2600 złotych. Podstawowe koszty utrzymania pozwanego są następujące: mieszkanie (600zł.), koszt utrzymania w trasie (2600zł.) raty kredytów (1784 zł), obowiązek alimentacyjny (700zł. ), co łącznie wynosi 5.684 złote miesięcznie. Po odjęciu w/w kwoty od osiąganego wynagrodzenia ( (...),3 zł.) pozwanemu pozostaje do dyspozycji kwota 649,33 złotych, za którą pozwany musi zakupić odzież, środki czystości oraz higieny osobistej, wyżywienie (weekend). Za tę też kwotę pozwany dokonuje zapłaty za lekarstwa, ubrania, kupuje prezenty małoletnim powódkom, partycypuje w większych wydatkach na rzecz córek np. wyprawki szkolnej. Przyznał, że wspólne zobowiązania stron to jest jeden kredyt - rata wynosi 357 zł, który spłaca w połowie. Spłaca również kredyt - połowę raty tj. 180 zł i kontynuuję spłatę tych rat. Niezależnie od wspólnych kredytów zaciągnął nowy kredyt, i rata wynosi 1.157 zł, który zaciągnął po orzeczeniu rozwodu, celem zakupu mieszkania oraz drugi kredyt konsumencki, którego rata wynosi 357 złotych miesięcznie. Samochód kosztował go 5.500zł, to jest 17 letni samochód, który jest mu potrzebny do pracy, bo ma prawie 150 km dojazdu do pracy. Ma mieszkanie, które musi wyremontować. W tej chwili mieszka u mamy i miesięcznie przekazuje mamie 600 zł na koszty utrzymania. M. R. (1) nie posiada oszczędności ani lokat. Jeżeli matka dziewczynek poprosi go o pieniądze to dokłada, gdy dziewczynki są pod jego opieką utrzymuje je. Zdarzały się sytuacje, gdzie chciałby się kontaktować z dziećmi, ponad ustalonymi kontaktami, ale ma to utrudniane. Dokłada się do lekarstw, odzieży, np. jak lekarstwa kosztują 80 zł, to dołoży połowę kwoty. W wakacje spędził z dziećmi 2 tygodnie i korzystał z urlopu w tym czasie. Okres za urlopy i chorobowe ma odliczane, ma mniejsze wynagrodzenie. W trasę wyjeżdża np. we wtorek, poniedziałek a wraca na weekend. W weekendy realizuje kontakty z córkami. Ma tak „ustawioną pracę”, żeby realizować kontakty z dziećmi. Pozwany, w czasie, kiedy sprawuje opiekę nad córkami stara się urozmaicić im czas i zabiera je na małe wyjazdy, na basen, parku rozrywki, nad jezioro, czy też nad morze. Gdy dziewczynki wyjeżdżają na wycieczki szkolne, pamięta o tym, aby dać im kieszonkowe. Ostatnio kupił córce deskorolkę elektroniczną, telefon oraz tablet.

Odbiór mieszkania pozwanego nastąpił we wrześniu, więc realizuje spłatę rat. Jak się przeprowadzi do mieszkania będzie płacił czynsz 350, 400 zł, do tego dojdą koszty utrzymania mieszkania.

(dowód: zeznania pozwanego k. 159 – 159v.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań J. R. (1) k. 158 – 158v., zeznań pozwanego k. 159 – 159v., dokumentów przedłożonych przez powódkę tj. odpisy aktów urodzenia k.10,11, odpis wyroku Sądu Okręgowego k. 12- 123, zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 14 odpisy, kserokopie przedłożone przez powódkę jak wykazy z konta bankowego, oświadczenie o opłaceniu składek w szkole przez matkę powódek, kopia rachunków, paragony, - informacje szkolne, zaświadczenie lekarskie, wydruki sms – ów k. 15 – 92, dokumentów przedłożonych przez pozwanego umowa kredytu hipotecznego nr (...) z dnia 7 maja 2018 roku, umowy kredytu konsumenckiego z dnia 8 maja 2018 roku numer (...), przelewów pieniędzy, faktur zakupów, umowy sprzedaży samochody, kopii PIT, rozmów sms, przelewów k.142150 k. 110 – 137, planu wychowawczego k. 138 - 139, zaświadczeń o zarobkach k.140, 141, przelewu wynagrodzenia k.156 - 157

Sąd uznał za wiarygodne zeznania stron w zakresie, w jakim znalazły one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych. Wyczuwało się w zeznaniach J. R. (1) żal a nawet niechęć do pozwanego. Sąd odniósł wrażenie, że chciała go przedstawić w ujemnym świetle, mimo, że nie miała podstaw. Zeznania matki powódek nacechowane były dużym elementem subiektywnym, ale też nie brak było obiektywnej oceny sytuacji małoletnich. Zeznania M. R. (1) były szczere i obiektywne Sąd jedynie nie podzielił jego stanowiska, co do niemożności płacenia wyższych alimentów.

Sąd nie podzielił w części stanowiska zajętego w zeznaniach matki małoletnich powódek na okoliczność kosztów utrzymania i bezpośrednich ich potrzeb, do czego odniesie się poniżej. Sąd nie podzielił także stanowiska pozwanego, co do jego możliwości zarobkowych, do czego ustosunkuje się poniżej. Prawdziwości dokumentów ich odpisów żadna ze stron nie kwestionowała, strony różniły się w oceni tych dokumentów na okoliczność wykazania zajętego stanowiska w sprawie. Zapadłym orzeczeniem Sądu Okręgowego w sprawie o rozwód Sąd był związany.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności Sąd zauważa, że niedopuszczalnym w procesie było podnoszenie zarzutów do prawomocnego rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego w Toruniu podnosząc, że „alimenty zostały zasądzone na bardzo niskim poziomie, niewystarczającym na utrzymanie dwójki małoletnich dzieci” Polemika w tym zakresie była niedopuszczalna.

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przesłanką obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka jest niezdolność dziecka do samodzielnego utrzymania się. Obowiązek ten ciąży na obojgu rodzicach. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w tezie IV wytycznych w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej w sprawach o alimenty, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 r. III CZP 91/86).

Przepis art. 135 § 1 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl paragrafu 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Natomiast zgodnie z przepisem art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami.

Miejsce stałego pobytu D. i A. rodzeństwa R. jest przy mamie i ona sprawuje stałą pieczę nad dziewczynkami. Dokonując pod tym kątem oceny okoliczności przedmiotowej sprawy uznać należy, że zaistniały podstawy do częściowego podwyższenia alimentów należnych od pozwanego. Od września 2016r. upłynęły dwa lata i wraz z rozwojem psycho – fizycznym potrzeby dzieci wzrosły, co nie wymaga nawet szczególnego udowodnienia. Małoletnie powódki są w okresie intensywnego wzrostu, edukacji, rozwijają swoje zainteresowania, które wspomagają ich rozwój psycho – fizyczny. Nie można czynić zarzutu matce, że stara się stworzyć jak najlepsze warunki dla rozwoju córek. Wynagrodzenie matki tylko w niewielkim zakresie uległo podwyższaniu z 2328,17 zł netto do 2487,49zł netto. Wynagrodzenie podstawowe pozwanego zwiększyło się z 1355zł netto do 1700zł netto kwoty podstawowej. Z drugiej strony nie można zauważyć chęci i faktycznego uczestniczenia pozwanego w życiu córek oraz dobrowolnego wspierania ich dodatkowo poza obowiązkiem alimentacyjnym. Wbrew twierdzeniom matki dziewczynek ojciec był i jest otwarty na wszelką pomoc materialną w edukacji i zdrowiu dzieci, co wykazał w postępowaniu. Dokłada się do lekarstw, ubrań, zakupił córce tablet itd., daje dziewczynkom kieszonkowe na wycieczki i spędza czas w ramach ustalonych szeroko kontaktów. W ocenie Sądu fakt, że pozwany wspiera dodatkowo materialnie dzieci i czyni to właściwie nie może rzutować na to, że Sąd pozbawi go tej możliwości i zwiększy przez to obowiązek alimentacyjny. Alimenty zaspokajają podstawowe koszty utrzymania to oznacza, że nie wszystkie. Wskazane koszty utrzymanie córek na każdą z nich do 1710zł to wysokie koszty. W ocenie Sądu matka dziewczynek nie wydaje miesięcznie łącznie 1000zł na żywność na dziewczynek. Trzeba też pamiętać o wsparciu 500 plus na jedno dziecko. Pozwany wykazał, że określoną kwotę pieniędzy - 2000zł to koszty niezbędne, które musi pokrywać w czasie wyjazdów na trasach, którymi jeździ. Jest to kwota, z której rozlicza się jest ona mu zwracana i ponownie wydaje na utrzymanie w trasie. Zarówno J. R. (1) jak i M. R. (1) spłacają po połowie wspólne zobowiązania i każde z nich zaciągnęło nowe kredyty. Możliwości pozwanego zdaniem Sądy pozwalają mu zwiększyć jego obowiązek alimentacyjny na dzieci tym bardziej, że jego wynagrodzenie jest wyższe od tego które otrzymywał w czasie rozwodu.

Sąd oceniając wymienione wszystkie okoliczności na podstawie cytowanych przepisów w punkcie 1) wyroku podwyższył rentę alimentacyjną należną od pozwanego o kwotę 150zł miesięcznie na każdą dziewczynkę. W punkcie 2) wyroku na mocy przepisów a contrario Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie. W punkcie 3 i 4) wyroku Sąd rozstrzygnął o kosztach sądowych – odstępując od obciążania pozwanego kosztami postępowania przejmując je na rzecz Skarbu Państwa. O rygorze natychmiastowej wykonalności stosownie do przepisu art. 333 § 1 pkt 1 kpc orzeczono w punkcie 5) wyroku.

Sędzia

/-/M.S.