Sygn. akt VIII U 2798/18
Dnia 11 grudnia 2018r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Grzegorz Tyrka |
Protokolant: |
Dominika Smyrak |
po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2018r. w Gliwicach
na rozprawie
sprawy K. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o wysokość emerytury
na skutek odwołania K. B.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 9 października 2018r. nr (...)- (...)
1) zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. B. prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst Dz. U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.), poczynając od dnia 1 października 2018 roku;
2) umarza postępowanie w pozostałym zakresie;
3) zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz K. B. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
(-) SSO Grzegorz Tyrka
VIII U 2798/18
Dnia 4 października 2018 roku ubezpieczony K. B. wniósł o przeliczenie wysokości emerytury na podstawie art. 110 i art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 roku, Nr 887.) – zwanej dalej ustawą emerytalną.
Decyzją z dnia 9 października 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury, albowiem nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (tzw. wwpw) emerytury wyniósł 228,93% i nie przekroczył 250% (art. 110a ustawy emerytalnej) oraz był niższy od poprzedniego (art. 110 ustawy emerytalnej).
Ubezpieczony wniósł odwołanie, domagając się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie wniosku złożonego dnia 4 października 2018 roku oraz zasądzenie od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na swoją rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Ubezpieczony podniósł, że jego zarobki sprzed 1978 roku można odtworzyć na podstawie akt osobowych (orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie I UZ 28/17).
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniósł o oddalenie odwołania.
Na uzasadnienie podano, że organ rentowy obliczył wwpw świadczenia na podstawie przedłożonego przez ubezpieczonego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za lata 1978-2007.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Ubezpieczony był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w kopalni węgla kamiennego w okresie od dnia 25 sierpnia 1957 roku do dnia 31 grudnia 1988 roku.
Decyzją z dnia 25 maja 1983 roku organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej, której wysokość zmniejszył w związku z kontynuowaniem zatrudnienia pracowniczego.
Zakład pracy – kopalnia węgla kamiennego posiada dokumentację płacową ubezpieczonego tylko za lata 1978-1988, i na tej podstawie wystawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (druk Rp-7). Za wcześniejszy okres zatrudnienia ubezpieczonego dokumentacja płacowa uległa zniszczeniu.
Organ rentowy do obliczenia wwpw świadczenia przyjął wykaz zarobków przedstawionych przez pracodawcę na druku Rp-7 za lata 1978-1988 oraz wykaz zarobków za lata 1990-1991, 1993-1999, kiedy ubezpieczony świadczył pracę poza górnictwem.
Na podstawie umowy o pracę, aneksów do tej umowy, aktów normatywnych: Karty Górnika, UZP dla Górnictwa z dnia 15 grudnia 1957 roku Sąd dokonał obliczenia rocznych zarobków ubezpieczonego za lata 1967-1977, a następnie dokonał obliczenia wwpw świadczenia za te lata. W dalszej kolejności ustalony za każdy rok wwpw świadczenia należało podstawić w miejsce wwpw świadczenia za lata 1990-1991, 1993-1999.
Obliczenia Sądu przedstawiają się następująco:
1. 1967
Wynagrodzenie zasadnicze (1500 zł x7) + (1650 zł x 5) = 18 750 zł
KG 18 750 zł x 20% = 3 750 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 26 500 zł : 24 192 zł = 109,54%
II wersja 18 750 zł : 24 192 zł = 77,50%
2. 1968
Wynagrodzenie zasadnicze (1650 zł x 7) + (1750 zł x 5) = 20 300 zł
KG 20 300 zł x 20% = 4 060 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 28 360 zł : 25 272 zł = 112,22%
II wersja 20 300 zł : 25 272 zł = 80,33%
3. 1969
Wynagrodzenie zasadnicze 2200 zł x 12 = 26 400 zł
KG 26 400 zł x 20% = 5 280 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 35 680 zł : 26 088 zł = 136,77%
II wersja 26 400 zł : 26 088 zł = 101,20%
4. 1970
Wynagrodzenie zasadnicze 2 400 zł x 12 = 28 800 zł
KG 28 800 zł x 20% = 5 760 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 38 560 zł : 26 820 zł = 143,77%
II wersja 28 800 zł : 26 820 zł = 107,38%
5. 1971
Wynagrodzenie zasadnicze (2400 zł x 4) + (3600 zł x 8) = 38 400 zł
KG 38 400 zł x 20% = 7 680 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 50 080 zł : 28 296 zł = 176,99%
II wersja 38 400 zł : 28 296 zł = 135,71%
6. 1972
wynagrodzenie zasadnicze (3600 zł x 7) + (3700 zł x 5) = 43 700 zł
KG 43 700 zł x 20% = 8 740 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 56 440 zł : 30 108 zł = 187,46%
II wersja 43 700 zł : 30 108 zł = 145,14%
7. 1973
wynagrodzenie zasadnicze (3700 zł x 7) + (3900 zł x 5) = 45 400 zł
KG 45 400 zł x 20% = 9 080 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 58 480 zł : 33 576 zł = 174,17%
II wersja 45 400 zł : 33 576 zł = 135,22%
8. 1974
Wynagrodzenie zasadnicze 3900 zł x 12 = 46 800 zł
KG 46 800 zł x 20% = 9 360 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 60 160 zł : 38 220 zł = 157,40%
II wersja 46 800 zł : 38 220 zł = 122,45%
9. 1975
Wynagrodzenie zasadnicze + dodatek funkcyjny 5 850 zł x 12 = 70 200 zł
KG 70 200 zł x 20% = 14 040 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 88 240 zł : 46 956 zł = 187,92 %
II wersja 70 200 zł : 46 956 zł = 149,50%
10. 1976
Wynagrodzenie zasadnicze + dodatek funkcyjny
(5850 zł x 10) + (6250 zł x 2) = 71 000 zł
KG 71 000 zł x 20% = 14 200 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 89 200 zł : 51 372 zł = 173,64%
II wersja 71 000 zł : 51372 zł = 138,21%
11. 1977
Wynagrodzenie zasadnicze + dodatek funkcyjny
(6250 zł x 7) + (6500 zł x 5) = 76 250 zł
KG 76 250 zł x 20% = 15 250 zł
Deputat węglowy 4 000 zł
Razem 95 500 zł : 55 152 zł = 173,16%
II wersja 76 250 zł : 55 152 zł = 138,25%
Obliczony przez Sąd wwpw świadczenia z wybranych 20 lat pracy ubezpieczonego, przy uwzględnieniu okresu zatrudnienia pracowniczego po przejściu na emeryturę, przedstawia poniższa tabela:
1 |
1978 |
289,69% |
2 |
1979 |
294,77% |
3 |
1980 |
331,92% |
4 |
1981 |
323,51% |
5 |
1982 |
399,31% |
6 |
1983 |
395,02% |
7 |
1984 |
401,01% |
8 |
1985 |
417,03% |
9 |
1986 |
436,28% |
10 |
1987 |
400,97% |
11 |
1988 |
341,96% |
12 |
1977 |
138,25% |
13 |
1976 |
138,21% |
14 |
1975 |
149,50% |
15 |
1974 |
122,45% |
16 |
1973 |
135,22% |
17 |
1972 |
145,14% |
18 |
1971 |
135,71% |
19 |
1970 |
107,38% |
20 |
1969 |
101,20% |
5204,53% |
: 20 lat = 260,23%
/dowód z: akt ZUS, akt osobowych ubezpieczonego/.
W toku postępowania ubezpieczony skutecznie cofnął odwołanie w zakresie art. 110 ustawy emerytalnej.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie K. B. zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15 [podstawa wymiaru składek], z uwzględnieniem art. 110 ust. 3 [wyższy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru], jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.
Ubezpieczony spełnia przesłanki zawarte w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej.
Należy zwrócić uwagę, że organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję na podstawie przedłożonego przez ubezpieczonego dowodu, tj. druku Rp-7. Z uwagi na brak zarobków za okres sprzed 1978 roku należało odtworzyć zarobki na podstawie akt osobowych. Następnie należało obliczyć wwpw z okresu dowolnie wybranych 20 lat zatrudnienia pracowniczego poprzedzających rok, w którym zgłoszono wniosek o przeliczenie świadczenia w trybie art. 110a ustawy emerytalnej, z tym że część okresu musiała przypadać po nabyciu prawa do emerytury.
Ubezpieczony mógł w postępowaniu przed organem rentowym wykazać wysokość swoich zarobków za okres przed 1978 roku, czego nie uczynił. Dopiero w postępowaniu sądowym został przeprowadzony dowód z akt osobowych ubezpieczonego na okoliczność uzyskiwanego zarobku. Postępowanie dowodowe pozwoliło ustalić wysokość wynagrodzenia za lata 1967-1977 oraz ponownie ustalić wwpw świadczenia, którego wartość przekracza 250%. Uwadze nie może umknąć fakt, że odtworzone zarobki ubezpieczonego przyjęte do obliczenia wwpw świadczenia ustalono tylko na podstawie wynagrodzenia zasadniczego.
Skoro zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej, to na podstawie tego przepisu oraz art. 477 14 § 2 k.p.c. należało uwzględnić odwołanie i przyznać prawo ubezpieczonemu do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej, poczynając od dnia 1 października 2018 roku, tj. miesiąca, w którym zgłoszono wniosek (art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej).
Na mocy art. 355 k.p.c. umorzono postępowanie w zakresie przeliczenia emerytury na mocy art. 110 ustawy emerytalnej.
O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 roku, poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym od dnia 27 października 2016 roku.
(-) SSO Grzegorz Tyrka