Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – SSR Agnieszka Knade-Plaskacz

Protokolant – stażysta E. P.

przy udziale Prokuratora – --------------

po rozpoznaniu w dniu 24/01/2018 roku, 28/02/2018 roku, 23/05/2018 roku, 16/01/2019 roku

sprawy:

A. D. (1)

c. A. i G. z domu W.

ur. (...) w C.

oskarżonej o to, że:

4 sierpnia 2017 r. w C. na ul. (...) dokonała uszkodzenia ciała K. J. (1) w ten sposób, że podczas awantury popchnęła pokrzywdzonego na schody w wyniku czego ten upadając po schodach doznał obrażeń ciała w postaci złamania rzepki prawej oraz kości łokciowej i promieniowej lewej, które to obrażenia ciała należy zakwalifikować jako naruszające czynności narządów ciała na okres przekraczający 7 dni w rozumieniu odpowiedniego artykułu Kodeksu Karnego, przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu pięciu lat od odbycia kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu rejonowego w Chełmnie z dnia 28 października 2014r. za czyn z art. 207 § 1 k.k., sygn. akt II K (...) którą odbyła w całości w okresie od 31 sierpnia 2015r. do 25 czerwca 2016r.

tj. o czyn z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

orzeka:

I.  uznaje oskarżoną A. D. (1) za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia tj. przestępstwa z art. 157§1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 157 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza jej karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje A. D. (1) w okresie wykonywania kary do powstrzymania się od nadużywania alkoholu,

III.  zwalnia oskarżoną od ponoszenia opłaty, obciąża oskarżoną kosztami postępowania w wysokości 50 (pięćdziesiąt) złotych w pozostałym zakresie zaś kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 408/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

A. D. (1) zamieszkuje na parterze w kamienicy w C. na ul. (...). W dniu 4 sierpnia 2017 r. K. J. (1) spożywał alkohol z R. G. (1) zamieszkującym na pierwszym piętrze w kamienicy na ul. (...). W pewnym momencie K. J. (1) wyszedł do toalety znajdującej się na półpiętrze klatki schodowej. W tym samym czasie po schodach wchodziła A. D. (1) niosąc pranie do suszarni. Pomiędzy A. D. (1) a K. J. (1) doszło do awantury poprzedzonej zaczepkami ze strony K. J. (1) wobec A. D. (1). W pewnym momencie A. D. (1) popchnęła K. J. (1) na schody w wyniku czego ten upadając po schodach doznał obrażeń ciała w postaci złamania rzepki prawej oraz kości łokciowej i promieniowej lewej, które to obrażenia ciała należy zakwalifikować jako naruszające czynności narządów ciała na okres przekraczający 7 dni w rozumieniu odpowiedniego artykułu Kodeksu Karnego. K. J. (1) wrócił do mieszkania R. G., opowiedział mu o zdarzeniu i wezwano pogotowie ratunkowe.

Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonej k. 23-24, częściowo zeznania świadka K. J., zeznania świadka k. 3-5, R. G., k. 15-16, 86-87, T. P. k. 81-82 akt, opinia sądowo-lekarska k. 19, protokół oględzin miejsca k. 88-89.

A. D. (1) ma 42 lata, syna na utrzymaniu, jest rozwódką, ma wykształcenie podstawowe, jest bezrobotna, była karana wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 28 października 2014r. za czyn z art. 207 § 1 k.k., sygn. akt II K (...) na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbyła w całości w okresie od 31 sierpnia 2015r. do 25 czerwca 2016r.

Dowód: odpis wyroku k. 62, karta karna -98-99, dane osobo-poznawcze k. 76

Oskarżona na etapie postepowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, składając w sprawie wyjaśnienia, w treści, których potwierdziła, że popchnęła mężczyznę na schodach. W chwili popełnienia czynu znajdowała się pod wpływem alkoholu a mężczyzna ją zaczepiał na schodach oraz zwracał się do niej wulgarnie, dlatego go pchnęła. Potwierdziła te zeznania podczas przesłuchania przed prokuratorem, składając wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Następnie na posiedzeniu wniosek cofnęła i na rozprawie zaprzeczyła, żeby popchnęła celowo K. J.. Wskazała, że tylko odepchnęła go miską, a K. J. upadł bo był pod znacznym wpływem alkoholu. Wskazała także, że wcześniejsze zeznania zostały na niej wymuszone przez policję.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonej: k. 23-24, 50, 76-77 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym opinia lekarska i odpis wyroku oraz karta karna zostały sporządzone z zachowaniem przewidzianych prawem wymogów przez osoby do tego upoważnione.

Sąd dokonał oględzin miejsca zdarzenia ustalając, że półpiętro, na którym znajdują się drzwi do toalety jest wąskie. Schody prowadzące na parter (z których spadł pokrzywdzony) są strome.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków R. G. oraz T. P., jak również wyjaśnienia oskarżonej złożone w toku postepowania przygotowawczego. Zeznania te oraz wyjaśnienia są spójne, wiarygodne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania A. O. nie wniosły nić do ustalenia stanu faktycznego.

Częściowa zmiana treści wyjaśnień oskarżonej w toku postępowania sądowego w ocenie Sądu wynikała z obawy oskarżonej przed odbyciem kary pozbawienia wolności, o którą we wniosku wnosił pierwotnie prokurator i na którą oskarżona pierwotnie wyraziła zgodę. Zresztą wskazać należy, że nawet nie przyznając się do winy na rozprawie oskarżona wskazywała, że jednak popchnęła pokrzywdzonego idąc z miską na strych i że doszło do zdarzenia na półpiętrze: „Ja mu powiedziałam (…) „Odejdź ode mnie pedale”- ja chciałam tylko przejść a on mnie chciał dotknąć. Ja miałam ręce zablokowane. On śmierdział. (…) On bełkotał ja go nie rozumiałam”. Ani pokrzywdzony, ani oskarżona nie kwestionowali więc w jakimkolwiek momencie faktu popchnięcia K. J. przez A. D.. Pojawiające się rozbieżności dotyczą jedynie przebiegu zdarzenia i zachowania poprzedzającego popchnięcie, a konkretniej tego, czy kłótnię wywołał pokrzywdzony czy też oskarżona. Pokrzywdzony K. J. (1) twierdził, że to oskarżona go zaczepiała na schodach, wyzwała opluła i celowo zepchnęła. Pokrzywdzony zmarł w toku postępowania, nie było więc możliwości przesłuchania go w tym zakresie przed Sądem i zweryfikowania jego zeznań. Oskarżona wskazała natomiast podczas pierwszego przesłuchania, a następnie dość konsekwentnie tą wersję podtrzymywała, że doszło do kłótni na schodach pomiędzy nią a pokrzywdzonym i to pokrzywdzony zaczął ją zaczepiać, zaczęli się do siebie odzywać wulgarnie, pokrzywdzony puknął ją w łokieć a ona go odepchnęła i poszła.

Z zebranego materiału dowodowego wynikają więc różne wersje przebiegu wypadku i zachowania poszczególnych jego uczestników przedstawiane przez K. J. oraz A. D., a wobec braku postronnych świadków, żadnej z nich nie da się wyeliminować drogą dostępnej weryfikacji. Nadto należy mieć na uwadze, że oboje uczestnicy znajdowali się w chwili zdarzenia pod znacznym wpływem alkoholu zatem można przyjąć, że ich percepcja i zdolność do zapamiętywania szczegółów zdarzenia była ograniczona. W konsekwencji należy przyjąć, że w sprawie istnieją wątpliwości nie dające się usunąć, a więc takie, których dotyczy regulacja art. 5 § 2 kpk, albowiem, po przeprowadzeniu dowodów i wyczerpaniu w tym zakresie wszystkich możliwości, a nadto po dokonaniu ich prawidłowej oceny, nie da się w sposób pełny i jednoznaczny odtworzyć tego kto rozpoczął kłótnię.

Zgromadzony materiał dowodowy daje jednak podstawy do przypisania oskarżonej popełnienia zarzucanego jej czynu wyczerpującego dyspozycję art. 157 § 1 kk. W świetle opinii biegłego lekarza medycyny sądowej obrażenia ciała, jakich doznał pokrzywdzony kwalifikować należy jako obrażenia naruszające czynności narządu ciała pokrzywdzonego na czas powyżej 7 dni. Zważywszy na umiejscowienie obrażeń, uzasadniona jest ocena, iż między działaniem oskarżonej, a skutkami w postaci opisanych w opinii biegłego obrażeń ciała, stwierdzonych u pokrzywdzonego zachodzi adekwatny i normatywny związek przyczynowy. Rodzaj obrażeń pozwala na przyjęcie w realiach tej sprawy występku z art. 157 § 1 kk. W sprawie zachodzi także recydywa, o której mowa w art. 64 §1 k.k.

Wina oskarżonej została udowodniona. Oskarżona działała umyślnie z tym, że z uwagi na charakter stawianego jej zarzutu konieczne jest sięgnięcie do konstrukcji zamiaru ogólnego. W realiach tej sprawy nie można uznać, iż oskarżona odpychając pokrzywdzonego chciała spowodowania określonych następstw (obrażeń). Odpychając go jednak w takim miejscu – na półpiętrze w bliskiej odległości stromych schodów przewidywała taką możliwość i godziła się na to, że spowoduje określone następstwa w postaci naruszenia czynności narządów ciała. Rodzaj uszczerbku wynikał z faktu spadnięcia ze schodów, nie bez znaczenia jednak dla oceny stopnia szkodliwości czynu był fakt, że pokrzywdzony był nietrzeźwy co niewątpliwie musiało wpływać na jego koordynację ruchową i w konsekwencji przyczynić się do powstania obrażeń.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał oskarżoną A. D. (1) za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia tj. przestępstwa z art. 157§1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 157 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierzył jej karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Orzekając w ten sposób Sąd kierował się dyrektywami art. 53 kk przy uwzględnieniu wszelkich, ujawnionych w toku postępowania okoliczności łagodzących i obciążających. Sąd kierował się także celami zapobiegawczymi i wychowawczymi przypisanymi karze. Ponadto baczył, aby wymierzona kara nie przekraczała stopnia zawinienia sprawcy.

Sąd ma na uwadze, że zaproponowana przez prokuratora kara we wniosku złożonym w trybie art. 335 k.p.k. była karą bezwzględną pozbawienia wolności. Wymierzając przy zastosowaniu art. 37a kk karę ograniczenia wolności zamiast przewidzianej w przepisie art. 157§1 kk kary pozbawienia wolności, a więc karę łagodniejszą Sąd miał na uwadze, zgodnie z zasadą in dubio pro reo, okoliczności wskazane w wyjaśnieniach oskarżonej (to, że zachowanie pokrzywdzonego w stosunku do oskarżonej miało charakter zaczepny) oraz stan nietrzeźwości jego uczestników.

Zdaniem Sądu wymierzona kara jest proporcjonalna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu i stanowić będzie dla oskarżonej stosowne ostrzeżenie i dolegliwość oraz sprawi, że w przyszłości oskarżona będzie przestrzegała porządku prawnego. Do okoliczności obciążających zaliczyć należy przede wszystkim uprzednią karalność oskarżonej za przestępstwo umyślne z użyciem przemocy, średnią (ze względu na okoliczności zdarzenia oraz zachowanie uczestników) szkodliwość społeczną popełnionego przez nią czynu. Okolicznością łagodzącą był fakt, że pokrzywdzony znajdował się także w stanie po spożyciu alkoholu oraz jak ustalił Sąd zaczepiał oskarżoną.

Ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał A. D. (1) w okresie wykonywania kary do powstrzymania się od nadużywania alkoholu.

Mając na względzie sytuację majątkową oskarżonej Sąd zwolnił ją od obowiązku ponoszenia opłaty, obciążył kosztami postępowania w wysokości 50 złotych w pozostałym zakresie zaś kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

SSR Agnieszka Knade-Plaskacz

(...).2.2019 r