Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 21 sierpnia 2018r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku Wydział X Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Adrianna Kłosowska

Protokolant: Magdalena Barska

bez udziału Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Pruszczu Gdańskim

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2018r. na posiedzeniu

sprawy (...) , c. J. i G., ur. (...), PESEL (...)

oskarżonej o to że:

I.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci dziewięciu par legginsów długich, czterech koszulek z krótkim rękawem, dwóch dresów składających się ze spodni oraz bluzy z długim rękawem, trzech bluz z kapturem z długim rękawem, jednaj bluzy z długim rękawem, trzech par krótkich spodenek oraz jedenastu par skarpet z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki A. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę adidas AG ,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

II.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci pięciu koszulek z krótkim rękawem, dwóch bluz z kapturem z długim rękawem, siedmiu bluz z długim rękawem, jednych spodni dresowych, pięciu par skarpet z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki G. A. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę G. A. (...),

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

III.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci dwóch par spodni dresowych z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki 4F których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę (...) SA z siedzibą w W. ,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

IV.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci dwóch koszul z długim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki B. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę Burberry (...) ,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

V.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci dziewięciu bluz z długim rękawem, trzech swetrów oraz dwunastu par skarpetek z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki H. B. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę (...) & Co. Kg,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

VI.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci jedenastu bluz z długim rękawem oraz dziesięć koszulek z krótkim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki L. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę L. S. & Co. ,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

VII.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci dwóch dresów składających się ze spodni oraz bluzy z długim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki P. P. (1) których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę P. P. (2) H. P. ,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

VIII.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci dwóch koszulek z krótkim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki P. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę P. SE,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

IX.  W dniu 1 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami, w postaci sześciu par legginsów długich oraz jednych dresów składających się ze spodni oraz bluzy z długim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki N. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę N. (...).V. ,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo Własności Przemysłowej

orzeka:

1.  oskarżoną W. Ż. uznaje za winną popełnienia zarzucanych jej aktem oskarżenia czynów, z tym ustaleniem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw kwalifikowanych z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 305 ust 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej i za te czyny, przy zastosowaniu art. 91 §1 kk i art. 14 § 1 kk., na podstawie art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza oskarżonej karę grzywny w liczbie 200 (dwustu) stawek dziennych i wysokości 20 zł (dwadzieścia złotych) za jedną stawkę;

2.  na mocy art. 44 § 6 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych zapisanych w wykazie nr I/704/17/P pod numerami 1 – 21, 24-59, 75-76, 84-107, 111-113, 141-156, 159-170;

3.  zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżycieli posiłkowych: (...) SA w W., L. S. & Co, (...), (...), P. P. (2) H. P., P. SE, Adidas AG kwoty po 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w sprawie pełnomocników z wyboru;

4.  na mocy art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk, art. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 100 zł (sto złotych) tytułem wydatków oraz 400 zł (czterysta złotych) tytułem opłaty.

Sygn. akt X K 593/18

UZASADNIENIE

Z uwagi na wydanie przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku wyroku w sprawie X K 593/18 z dnia 21.08.2018 roku w trybie art. 335 § 2 k.p.k. w zw. z art. 343 § 6 k.p.k. uzasadnienie zostało ograniczone do w yjaśnienia podstawy prawnej tego wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć , stosownie do art. 424 § 3 k.p.k.

W. Ż. w dniu 01 października 2017 roku w P. na terenie giełdy towarowo – handlowej usiłowała dokonać obrotu towarami w postaci: dziewięciu par legginsów długich, czterech koszulek z krótkim rękawem, dwóch dresów składających się ze spodni oraz bluzy z długim rękawem, trzech bluz z kapturem z długim rękawem, jednaj bluzy z długim rękawem, trzech par krótkich spodenek oraz jedenastu par skarpet z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki A. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę adidas AG , koszulek z krótkim rękawem, dwóch bluz z kapturem z długim rękawem, siedmiu bluz z długim rękawem, jednych spodni dresowych, pięciu par skarpet z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki G. A. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę G. A. (...), dwóch par spodni dresowych z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki 4F których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę (...) SA z siedzibą w W. , dwóch koszul z długim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki B. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę Burberry (...) , dziewięciu bluz z długim rękawem, trzech swetrów oraz dwunastu par skarpetek z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki H. B. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę (...) & Co. Kg, jedenastu bluz z długim rękawem oraz dziesięć koszulek z krótkim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki L. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę L. S. & Co. , dwóch dresów składających się ze spodni oraz bluzy z długim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki P. P. (1) których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę P. P. (2) H. P. , postaci dwóch koszulek z krótkim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki P. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę P. SE, sześciu par legginsów długich oraz jednych dresów składających się ze spodni oraz bluzy z długim rękawem z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi marki N. których nie miała prawa używać, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji czym działał na szkodę N. (...).V. , nie osiągnęła jednak zamierzonego celu z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji. Działa przy tym na szkodę podmiotów mających uprawnienie do posługiwania się wskazanymi znakami towarowymi.

Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2018 roku Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku:

1. oskarżoną W. Ż. uznał za winną popełnienia zarzucanych jej aktem oskarżenia czynów, z tym ustaleniem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw kwalifikowanych z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 305 ust 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej i za te czyny, przy zastosowaniu art. 91 §1 kk i art. 14 § 1 kk., na podstawie art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza oskarżonej karę grzywny w liczbie 200 (dwustu) stawek dziennych i wysokości 20 zł (dwadzieścia złotych) za jedną stawkę;

2. na mocy art. 44 § 6 kk orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych zapisanych w wykazie nr I/704/17/P pod numerami 1 – 21, 24-59, 75-76, 84-107, 111-113, 141-156, 159-170;

3. zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżycieli posiłkowych: (...) SA w W., L. S. & Co, (...), (...), P. P. (2) H. P., P. SE, Adidas AG kwoty po 600 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w sprawie pełnomocników z wyboru;

4. na mocy art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk, art. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 100 zł (sto złotych) tytułem wydatków oraz 400 zł (czterysta złotych) tytułem opłaty.

W świetle wszystkich przeprowadzonych i ujawnionych w toku postępowania dowodów należało przyjąć, iż sprawstwo oraz wina oskarżonej W. Ż. odnośnie zarzucanych jej czynów nie budziły wątpliwości.

Sąd zważył dalej, iż wydany w stosunku do oskarżonej wyrok zapadł w trybie określonym przez art. 335 § 2 k.p.k. w zw. z art. 343 k.p.k. Zgodnie z przytoczoną normą art. 335 § 2 k.p.k. Prokurator może dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za zarzucany mu występek, uwzględniających też prawnie chronione interesy pokrzywdzonego, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, oświadczenia dowodowe złożone przez oskarżonego nie są sprzeczne z dokonanymi ustaleniami, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Sąd może natomiast wniosek taki uwzględnić, jeżeli uzna, że zachodzą okoliczności wskazane w tych normach (art. 343 k.p.k.). W przedmiotowej sprawie warunki określone powyższymi normami, niewątpliwie zostały spełnione. Prokurator złożył stosowny wniosek, okoliczności popełnienia przez oskarżoną przypisanych jej występków, jak i jej wina – m.in. w oparciu o treść złożonych przez nią wyjaśnień - nie budziły wątpliwości Sądu. Z tego też względu Sąd stwierdził, iż zachodziły przesłanki formalne dla uwzględnienia złożonego przez Prokuratora wniosku (zmodyfikowanego następnie w toku posiedzenia).

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, iż W. Ż., dopuściła się zarzucanych jej aktem oskarżenia czynów kwalifikowanych z art. 13 § 1 k.k. art. 305 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej. W myśl tego przepisu karze podlega ten, kto w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, iż oskarżona wyczerpała swoim działaniem przesłanki z art. 305 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej poprzez oferowanie w dniu 06 listopada 2016 roku sprzedaży towarów w postaci odzieży z naniesionymi podrobionymi znakami towarowymi. Zasadnym było przy tym uwzględnienie w kwalifikacji prawnej czynów art. 13 § 1 k.k., gdyż z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji, oskarżona nie zdołała zbyć rzeczonych towarów.

Zaznaczyć przy tym należy, iż Sąd stwierdził, że wszystkie przypisane oskarżonej czyny stanowią ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. – popełnione zostały bowiem niewątpliwie w podobny sposób oraz praktycznie jednocześnie, a co do żadnego z tych czynów, nie zapadł wcześniej wyrok.

W dalszej kolejności Sąd rozważył, czy kara uzgodniona przez oskarżyciela publicznego oraz oskarżoną odpowiada dyrektywom jej wymiaru określonym w art. 53 k.k.

W tym względzie Sąd zważył, iż oskarżona z całą pewnością działała świadoma przestępczego charakteru swoich zachowań, a zatem w pełni celowo, z zamiarem bezpośrednim łamała obowiązujący porządek prawny. Wiedza odnośnie zakazu handlowania towarami opatrzonymi podrabianymi znakami towarowymi jest bowiem powszechna, podobnie jak ogólne rozeznanie, co do cen oryginalnych produktów marek, które usiłowała sprzedać oskarżona. Biorąc zatem pod uwagę opisane przez W. Ż. okoliczności, w jakich weszła w posiadanie wystawionych następnie na sprzedaż produktów, należało przyjąć, że wiedziała, iż ich obrót odbywa się bez wiedzy i zgody osób uprawnionych do znaków towarowych. Z drugiej strony, na korzyść oskarżonej przemawiał fakt jej uprzedniej niekaralności. Na korzyść oskarżonej przemawiała również przyjęta przez nią w toku postępowania postawa – przyznała się ona bowiem do winy i wyraziła gotowość dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej.

Przez wzgląd na powyższe Sąd uznał za adekwatną i sprawiedliwą karę zaproponowaną w zmodyfikowanym wniosku Prokuratora i wymierzył W. Ż. karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych. Sąd miał w tym względzie na uwadze treść art. 58 § 1 k.k., w którym wyrażona została zasada prymatu kar wolnościowych. W ocenie Sądu dotychczasowy sposób życia oskarżonej – fakt, iż nie wchodziła ona uprzednio w konflikt z prawem, pozwala uznać, iż nie jest ona osobą zdemoralizowaną i tym samym jej zachowania opisane aktem oskarżenia miały charakter epizodyczny i nie powtórzą się w przyszłości. W konsekwencji w pełni wystarczające dla realizacji celów kary, zarówno w sferze prewencji szczególnej, jak i generalnej będzie orzeczenie właśnie kary grzywny we wskazanym wymiarze. Jednocześnie wskazać należy, iż Sąd w pełni zaakceptował proponowaną wysokość jednej stawki, tj. 20 zł, uznając, iż spełnia ona dyrektywy określone w przepisie art. 33 § 1 i 3 k.k., zgodnie z którą ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od 10 złotych, ani też przekraczać 2.000 złotych. Mając na względzie fakt, iż oskarżona, choć aktualnie pozostaje bez pracy, utrzymując się z zasiłków, jednocześnie mając na utrzymaniu 3 dzieci, to jest zdolna do pracy zarobkowej, ma wyuczony zawód sprzedawcy, zatem może podjąć pracę. W tej sytuacji określenie wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 zł jest w ocenie Sądu uzasadnione.

Nie podlegała również wątpliwość zasadność orzeczenia przepadku dowodów rzeczowych – zatrzymanych w toku postepowania przygotowawczego rzeczy oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi.

W odniesieniu do orzeczenia względem W. Ż. obowiązku naprawienia szkody Sąd, przy uwzględnieniu zmodyfikowanego przez Prokuratora wniosku o skazanie w trybie art. 335 § 2 k.p.k. odstąpił od orzeczenia tego środka karnego. Po pierwsze wskazać należy, że do znamion przestępstwa z art. 305 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej nie należy szkoda. Działanie oskarżonej polegało na usiłowaniu wprowadzenia przedmiotowych towarów do obrotu, do czego jednak nie doszło z uwagi na zatrzymanie rzeczy, zaś oskarżona nie osiągnęła żadnej korzyści majątkowej z tytułu sprzedaży odzieży – albowiem do sprzedaży nie doszło,. Nie można zatem uznać aby pokrzywdzone spółki odniosły jakąkolwiek szkodę, skoro towary oznaczone podrobionymi znakami towarowymi zostały wyeliminowane z obrotu. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Sądu Najwyższego, obowiązek naprawienia szkody przewidziany w unormowaniu art. 46 § 1 k.k., odnosi się bowiem tylko do szkody realnie wyrządzonej, a więc takiej, której nie naprawiono (w całości lub w części)" (wyr. SN z 14.3.2013 r., III KK 27/13, OSNKW 2013, Nr 7, poz. 57). Mając na uwadze powyższe, nie można zatem w tym wypadku mówić o wystąpieniu jakichkolwiek skutków w wyniku usiłowania wprowadzenia do obrotu przez W. Ż. towarów z podrobionymi znakami towarowymi. Sąd zważył, że pokrzywdzone spółki nie poniosły żadnych strat w związku z zachowaniem oskarżonej, dlatego też uznał, że wniosek pełnomocnika pokrzywdzonych o zasądzenie obowiązku naprawienia szkody oraz ewentualne zasądzenie nawiązki nie zasługiwał na uwzględnienie. Ewentualne szkody poniesione przez pokrzywdzonych w związku z oznaczeniem towarów podrobionymi znakami towarowymi powinny zostać rozliczone na gruncie prawa cywilnego.

Jednocześnie w pkt III orzeczenia zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżycieli posiłkowych: (...) SA w W., L. S. & Co, (...), (...), P. P. (2) H. P., P. SE, Adidas AG kwoty po 600 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w sprawie pełnomocników z wyboru. Sąd uznał poniesienie kosztów ustanowienia pełnomocników przez oskarżycieli posiłkowych za zasadne, bowiem pokrzywdzone spółki poniosły koszty związane z ustanowieniem pełnomocnika z powodu nienależytego postępowania oskarżonej, a nie ze swojej winy, dlatego też powinny zostać im one zwrócone.

Sąd orzekł również o kosztach postępowania. I tak, na mocy art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk, art. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 100 złotych tytułem wydatków oraz 400 złotych tytułem opłaty. Sąd przy rozstrzyganiu tej kwestii kierował się ogólną zasadą sprawiedliwego postępowania, zgodnie z którą, każdy kto przez swoje zawinione zachowanie spowodował wszczęcie postępowania karnego zobowiązany jest do poniesienia jego kosztów.

Sędzia SR Adrianna Kłosowska

Zarządzenia:

1)  (...);

2)  (...),

3)  (...)

G., dnia 07.09.2018 roku