Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Wildowicz

Protokolant: Joanna Radziszewska

przy udziale oskarżyciela posiłkowego M. O.

po rozpoznaniu w dniach 20 czerwca i 22 sierpnia 2018 r. sprawy:

P. W. (1), syna F. i K. z domu P., urodzonego (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

1.  daty bliżej nieustalonej w okresie od 18 grudnia 2017 roku do 19 grudnia 2017 roku w B. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do samochodu osobowego marki S. (...) o nr. rej. (...) o wartości 15000 zł. w ten sposób, że po wyłamaniu zamka dostał się do wnętrza pojazdu jednakże zamierzonego celu nie osiągnął gdyż nie zdołał uruchomić pojazdu, a następnie z jego wnętrza zabrał w celu przywłaszczenia gałkę dźwigni zmiany biegów, lampkę koloru czerwonego z przednich lewych drzwi pojazdu, zmieniarkę cyfrową, scyzoryk wraz z etui o łącznej wartości 1050 zł oraz spowodował uszkodzenia karoserii i podzespołów pojazdu na kwotę 3000 zł. na szkodę M. O.,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k.

2.  w nocy z 10/11 stycznia 2018 roku w B. po pokonaniu w nieustalony sposób zabezpieczenia centralnego zamka w samochodzie osobowym marki R. (...) o nr. rej. (...) dostał się do jego wnętrza skąd zabrał w celu przywłaszczenia zegarek L. i klucze do mieszkania wraz z etui o łącznej wartości 310 zł. na szkodę Ł. Ż.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

3.  w nocy z 10/11 stycznia 2018 roku w B. z niezamkniętego samochodu osobowego marki R. (...) o nr. rej. (...) zabrał w celu przywłaszczenia radio (...) marki P. z anteną CB, skrzynkę narzędziową z kluczami nasadkowymi, śrubokrętami i apteczką oraz klucze do domu o łącznej wartości 550 zł. na szkodę A. R.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

4.  w nocy z 13/14 stycznia 2018 roku w B. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem samochodu osobowego marki S. (...) o nr. rej. (...) o wartości 13000 zł. w ten sposób, że nieustalonym narzędziem rozwiercił zamek w drzwiach kierowcy i tylnej klapy pojazdu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął gdyż nie zdołał dostać się do wnętrza samochodu oraz spowodował uszkodzenia karoserii i podzespołów pojazdu na kwotę 1180 zł. na szkodę P. C.,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k.

5.  w dniu 15 stycznia 2018 roku w B. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 4,08 gram netto,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

6.  w okresie od czerwca 2017 roku do 15 stycznia 2018 roku działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wbrew przepisom ustawy udzielił S. M. (1) nieodpłatnie substancję psychotropową w postaci dziesięciu działek amfetaminy,

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

I.  oskarżonego P. W. (1) w ramach czynu zarzucanego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w bliżej nieustalonym czasie, w okresie od 18 do 19 grudnia 2017 r., w B., usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do samochodu osobowego marki S. (...) o nr. rej. (...) o wartości 15000 zł. w ten sposób, że po wyłamaniu zamka dostał się do wnętrza pojazdu, a następnie uszkodził stacyjkę, lecz zamierzonego celu nie osiągnął gdyż nie zdołał uruchomić pojazdu, a następnie z jego wnętrza zabrał w celu przywłaszczenia zmieniarkę cyfrową, gałkę dźwigni zmiany biegów, lampkę koloru czerwonego oraz scyzoryk wraz z etui o łącznej wartości 360 zł., powodując przy tym uszkodzenia karoserii i podzespołów pojazdu na kwotę 6196,64 zł. na szkodę M. O., to jest popełnienia czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje go, a na mocy art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego P. W. (1) w ramach czynu zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w nocy z 10 na 11 stycznia 2018 r. w B., po otwarciu nie zamkniętych drzwi w samochodzie osobowym marki R. (...) o nr. rej. (...) dostał się do jego wnętrza skąd zabrał w celu przywłaszczenia zegarek marki L. i klucze do mieszkania wraz z etui o łącznej wartości 310 zł. na szkodę Ł. Ż., to jest popełnienia czynu z art. 278 § 1 k.k.

oraz za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 3 aktu oskarżenia,

i za oba te czyny na mocy art. 278 § 1 k.k. skazuje oskarżonego, przyjmując zaś, że stanowią one ciąg przestępstw, na mocy art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego P. W. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 4 i za to na mocy art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje, a na mocy art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

IV.  oskarżonego P. W. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 5 aktu oskarżenia i za to na mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2018 r., poz. 1030 ze zm.) skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  oskarżonego P. W. (1) w ramach czynu zarzucanego mu w punkcie 6 aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w okresie od czerwca 2017 r. do 15 stycznia 2018 r., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy, nieodpłatnie udzielił S. M. (1) nie mniej niż 5 działek substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, to jest popełnienia czynu z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i za to na mocy art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. skazuje go, a na mocy art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na mocy art. 91 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VII.  na mocy art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia w części wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz:

a)  pokrzywdzonego M. O. kwoty 3446,64 zł. (trzy tysiące czterysta czterdzieści sześć złotych sześćdziesiąt cztery groszy),

b)  pokrzywdzonego Ł. Ż. kwoty 310 zł. (trzysta dziesięć złotych),

c)  pokrzywdzonego A. R. kwoty 550 zł. (pięćset pięćdziesiąt złotych),

d)  pokrzywdzonego P. C. kwoty 1180 zł. (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt złotych);

VIII.  na mocy art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci amfetaminy szczegółowo opisanych w wykazie nr (...) pod pozycjami 1 i 2 na karcie 249 akt sprawy i zarządza ich zniszczenie;

IX.  zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sędzia:

Sygnatura akt II K 144/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i ujawnionego w toku przewodu sądowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. W. (1) zamieszkuje w miejscowości L. S. w gminie P..

W dniu 18 grudnia 2017 r. P. W. (1) przyjechał swoim samochodem do B. z zamiarem dokonania kradzieży samochodu osobowego marki S. (...). Pojazd tej marki, należący do M. O., posiadający numery rejestracyjne (...), spostrzegł na jednym z parkingów przy ulicy (...). P. W. (1) podszedł do tego auta i używając posiadanego ze sobą łamaka pokonał zamek zamkniętych drzwi od strony kierowcy. Następnie wsiadł do środka i tym samym narzędziem próbował złamać stacyjkę uszkadzając ją przy tym. Nie udało mu się to. W dalszej kolejności próbował podłączyć się do komputera pojazdu jednak i to nie przyniosło oczekiwanego rezultatu. Nie mogąc uruchomić samochodu, z jego wnętrza zabrał zmieniarkę cyfrową, gałkę dźwigni zmiany biegów, lampkę koloru czerwonego oraz scyzoryk wraz z etui o łącznej wartości 360 zł. Jednocześnie spowodował uszkodzenia karoserii i podzespołów pojazdu na kwotę 6196,64 zł. Po zabraniu w/w rzeczy udał się do domu.

W nocy z 10 na 11 stycznia 2018 r., między godziną 1.00, a 2.00, P. W. (1) przyjechał swoim samochodem do B.. Po zaparkowaniu swego auta udał się na parking położony przy ulicy (...). Zaczął sprawdzać, który z zaparkowanych tam pojazdów jest otwarty. W pewnym momencie natrafił na samochód marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do A. R.. Pojazd ten miał otwartą tylną klapę. Wykorzystując to, P. W. (1) wszedł do jego wnętrza skąd zabrał radio CB wraz z anteną, skrzynkę narzędziową z kluczami nasadkowymi, śrubokrętami i apteczką oraz klucze od domu, wszystko o łącznej wartości 550 zł. Następnie podszedł do stojącego nieopodal R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącego do Ł. Ż.. W tym pojeździe z kolei otwarte były tylne drzwi z lewej strony. P. W. (1) wszedł do wnętrza tego auta skąd zabrał zegarek marki L. i klucze do mieszkania o łącznej wartości 310 zł. Następnie ze wszystkimi zabranymi rzeczami udał się do swego samochodu i pojechał do domu.

W nocy z 13 na 14 stycznia 2018 r. około godziny 1.00 P. W. (1) przyjechał do B.. Na parkingu przy ulicy (...) zauważył pojazd marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do P. C.. Postanowił ukraść to auto, a następnie rozebrać na części i je sprzedać. W tym celu używając nieustalonego narzędzia rozwiercił zamek w drzwiach kierowcy, uszkadzając przy tym ich karoserię oraz zamek w tylnej klapie pojazdu, jednak nie udało mu się otworzyć auta. Wrócił więc do domu. Działaniami tymi spowodował szkodę na kwotę 1180 zł.

W czerwcu 2017 r. P. W. (1) poznał się z S. M. (2) zamieszkałym w P.. Mężczyźni spotykali się co pewien czas. W trakcie spotkań P. W. (1) częstował kolegę amfetaminą. W okresie do 15 stycznia 2018 r. P. W. (1) udzielił S. M. (2) nie mniej niż 5 działek tego narkotyku nigdy nie żądając za to zapłaty.

W dniu 14 stycznia 2018 r. w godzinach popołudniowych w/w mężczyźni spotkali się ponownie. Razem spędzali czas do około północy. W między czasie P. W. (1) poczęstował kolegę amfetaminą. Po pewnym czasie pojechali do B. by zatankować samochód. Jadąc przez tę miejscowość zostali zatrzymani przez patrol Policji. W trakcie kontroli funkcjonariusze ujawnili przy P. W. (1) substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 4,08 grama netto.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o część wyjaśnień oskarżonego P. W. (1) (k. 147 – 147v, 159, 162, 236, 257v – 258, 271, 306v – 307), zeznania świadków M. O. (k. 3 – 4, 15v, 28v, 140v – 141, 238v – 239, 307v – 308), Ł. Ż. (k. 62 – 63, 241v, 308), A. R. (k. 67, 308 – 308v), P. C. (k. 39 – 40, 242v, 308v – 309), S. M. (2) (k. 153v, 314v), M. B. (k. 105v), Ł. B. (k. 107v), a także protokół oględzin miejsca wraz z materiałem poglądowym (k. 7 – 13), materiał poglądowy (k. 17), dokumentację złożoną przez oskarżyciela posiłkowego (k. 30 – 33, 239, 300 - 305), protokoły oględzin rzeczy wraz z materiałem poglądowym (k. 46 – 50, 70 - 80), notatkę urzędową (k. 86), protokół użycia testera narkotykowego (k. 89), protokół przeszukania osoby (k. 93 – 95), protokół przeszukania pojazdu wraz z materiałem poglądowym (k. 121 – 134), protokół oględzin rzeczy (k. 155 – 157), fakturę Vat i kosztorys (k. 244, 245) oraz opinię z zakresu badań chemicznych (k. 246 – 247v).

P. W. (1) ostatecznie przyznał się do popełnienia pięciu, spośród sześciu zarzucanych mu czynów. Nie przyznał się do nieodpłatnego udzielania amfetaminy S. M. (2). W przypadku czynu polegającego na kradzieży z włamaniem rzeczy znajdujących się w samochodzie R. (...), wyjaśnił, że pojazd ten był otwarty, nie włamywał się do tego auta.

Podczas przesłuchań w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że w grudniu 2017 r. był w B. i szukał samochodu marki S. (...) aby go ukraść. Na jednym z parkingów znalazł taki pojazd. Podszedł do niego, włożył łamak w zamek drzwi od strony kierowcy i je otworzył. Następnie wsiadł do środka i łamakiem próbował złamać stacyjkę jednak mu się nie udało. Następnie podjął próbę podłączenia się do komputera pojazdu lecz to również mu się nie udało. Nie mogąc uruchomić auta i go ukraść z jego wnętrza zabrał nóż, ładowarkę USB oraz kabel USB. Następnie wysiadł z samochodu i pojechał do domu. Wyjaśniając dalej podał, że w nocy z 10 na 11 stycznia 2018 r. między godziną 1.00, a 2.00 przyjechał sam do B.. Zatrzymał się na parkingu przy blokach i poszedł sprawdzić czy któryś ze stojących tam samochodów jest otwarty. W pewnym momencie natrafiał na pojazd marki R. (...), który miał otwartą tylną klapę. Po jej otwarciu wszedł do wnętrza auta skąd zabrał radio CB bez anteny. Pojazd opuścił tylnymi drzwiami od strony kierowcy. Następnie zauważył na parkingu kolejne otwarte auto, tj. R. (...). Miało ono otwarte tylne drzwi od strony kierowcy. Wszedł do jego wnętrza skąd następnie zabrał zegarek, klucze do mieszkania i samochodową ładowarkę do telefonu. Gdy wysiadł z tego pojazdu, zabrał wszystkie skradzione rzeczy, zaniósł je do swego samochodu i pojechał do domu. Po drodze wyrzucił zabrane klucze od mieszkania i zegarek. Zaprzeczył by włamywał się do tego pojazdu. Wyjaśnił również, że w nocy z 13 na 14 stycznia 2018 r. około godziny 1.00 przyjechał swoim samochodem do B.. Na parkingu przy ul. (...) znalazł samochód marki S. (...). Próbował go otworzyć łamakiem wkładając go w przednie drzwi od strony kierowcy co mu się jednak nie udało. Zamierzał ukraść ten pojazd, rozebrać go na części i je sprzedać gdyż są one stosunkowo drogie. Ostatecznie auta nie otworzył i wrócił do swego domu. Około godziny 16.00 w dniu 14 stycznia 2018 r. przyjechał do niego kolega S. M. (2), którego znał od około 6 miesięcy. Razem pojechali do P., do miejsca zamieszkania tego kolegi. Przebywali tam do około północy. Wówczas udali się do B. by zatankować pojazd. W pewnym momencie zatrzymała ich Policja. Po dokonaniu przeszukań funkcjonariusze ujawnili przy oskarżonym torebkę z amfetaminą, którą w dniu 14 stycznia 2018 r. nabył w Ł. od nieznanego mu mężczyzny. Narkotyk był przeznaczony na jego własne potrzeby. P. W. (1) zaprzeczał by udzielał ten narkotyk S. M. (2) (k. 147 – 147v, 159, 162, 236, 257v – 258, 271).

Przed Sądem P. W. (1) podtrzymał swoje dotychczasowe wyjaśnienia w dalszym ciągu nie przyznając się do nieodpłatnego udzielania amfetaminy S. M. (2) oraz do dokonania kradzieży z włamaniem do pojazdu marki R. (...) utrzymując, że wszedł do niego przez otwarte drzwi (k. 306v – 307).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wina i okoliczności popełnienia przez oskarżonego przypisanych mu czynów nie budziły jakichkolwiek wątpliwości.

Jeżeli chodzi o okoliczności dokonania czynów przypisanych P. W. (1) w punktach I, II i III wyroku (daty, miejsca, marki pojazdów, ich numery rejestracyjne, sposób działania sprawcy, rodzaj i wartość zabranych rzeczy oraz wartość uszkodzeń), to wynikają one przede wszystkim z zeznań poszczególnych pokrzywdzonych.

Z zeznań M. O. wynika, że jest właścicielem pojazdu marki S. (...) o nr. rej. (...). W dniu 18 grudnia 2017 r. zaparkował swoje auto na parkingu przy bloku nr 107 przy ulicy (...) w B.. W dniu 19 grudnia 2017 r. około godziny 7.10 poszedł do samochodu, drzwi otworzył pilotem i wsiadł do środka. Od razu zauważył brak gałki dźwigni zmiany biegów o wartości 50 zł. Od razu powiadomił o tym Policję. W trakcie dalszych oględzin stwierdził, że z pojazdu zabrana została zmieniarka cyfrowa o wartości 250 zł., lampka koloru czerwonego wartości 10 zł. oraz scyzoryk wraz z etui wartości 50 zł. Łączna wartość zabranych rzeczy wyniosła więc 360 zł. Dodatkowo sprawca wyłamał zamek w drzwiach oraz uszkodził stacyjkę. Zeznań M. O. wynika również, że szkoda związana z dokonanymi przez sprawcę uszkodzeniami karoserii i elementów pojazdu wyniosła 6196,94 zł. W związku z tą szkodą, firma ubezpieczeniowa wypłaciła mu kwotę 3000 zł. (k. 3 – 4, 15v, 28v, 140v – 141, 238v – 239, 307v - 308).

Z zeznań Ł. Ż. wynika, że jest właścicielem samochodu marki R. (...) o nr. rej. (...). W dniu 10 stycznia 2018 r. w godzinach popołudniowych zaparkował pojazd na parkingu przy ulicy (...) w B.. W dniu 11 stycznia 2018 r. około godziny 8.00 zamierzał jechać autem do pracy. Zauważył jednak, że w pojeździe panuje bałagan. Od razu zawiadomił Policję. Stwierdził, że z auta zginął zegarek marki L. o wartości 300 zł. oraz klucze od mieszkania wraz z etui wartości 10 zł. Z zeznań Ł. Ż. złożonych w toku postępowania przygotowawczego wynika, że był pewien, iż w dniu 10 stycznia 2018 r. zamknął samochód używając sprawnego pilota. Na rozprawie głównej stwierdził, że jakkolwiek nigdy wcześniej nie miał problemu z zamykaniem auta, to jednak nie miał zupełnej pewności, iż wówczas wszystkie drzwi się zamknęły gdyż tego nie sprawdzał. Dodał, że nie wie jak sprawca dostał się do wnętrza samochodu. Z pewnością nie uszkodził któregokolwiek z zamków (k. 62 – 63, 241v, 308).

Z zeznań A. R. wynika, że jest właścicielem pojazdu marki R. (...) o nr. rej. (...). W dniu 10 stycznia 2018 r. auto to zaparkował na parkingu przy ulicy (...) w B.. Samochód zamknął pilotem pozostawiając jednak otwartą tylną klapę. W dniu 11 stycznia 2018 r. zamierzał udać się samochodem do lekarza. Wówczas stwierdził, że w pojeździe panuje nieporządek, a tylna klapa jest otwarta. Z wnętrza auta zginęło radio CB wraz z anteną wartości 450 zł., skrzynka narzędziowa z kluczami nasadkowymi śrubokrętami i apteczką oraz klucze od mieszkania o wartości 100 zł. (k. 67, 308 – 308v).

Z zeznań P. C. wynika, że jest właścicielem samochodu marki S. (...) o nr. rej. (...). W dniu 13 stycznia 2018 r. pojazd swój zaparkował na parkingu w miejscu swego zamieszkania, tj. w B. przy ulicy (...). Zamknął go przy użyciu pilota. W dniu 14 stycznia 2018 r. około godziny 11.00 otworzył auto i pojechał na wieś do rodziny. Tam stwierdził, że w samochodzie jest rozwiercony zamek w drzwiach kierowcy oraz w tylnej klapie. Z relacji świadka wynikało, że sprawca nie wszedł do środka pojazdu gdyż brak było jakichkolwiek śladów penetracji. P. C. wskazał, że wymienił zamek w drzwiach kierowcy za co zapłacił 280 zł. Wymiana zamka w tylnej klapie oraz lakierowanie drzwi kierowcy wokół zamka wycenione zostało na łączną kwotę 900 zł.

W ocenie Sądu zeznania powyższych świadków są wiarygodne. Są one bowiem konsekwentne, spójne i z pozytywnym skutkiem poddają się weryfikacji przez pryzmat wskazań zasad wiedzy i logiki. Znalazły również potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie. Co istotne są to osoby zupełnie obce dla oskarżonego, zresztą żaden z nich nie wskazywał na P. W. (1), a jedynie obiektywnie przedstawił okoliczności poszczególnych zdarzeń. W końcu podawanym przez nich okolicznościom nie zaprzeczał oskarżony.

Okoliczności wskazanych zdarzeń dokumentują protokoły oględzin miejsca oraz rzeczy wraz z materiałami poglądowymi (k. 7 – 13, 46 – 50, 70 - 80), a wartość szkód dodatkowo dokumenty złożone przez pokrzywdzonych (k. 17, 30 - 33, 239, 300 – 305, 244, 245). Zdaniem Sądu dokumenty te nie budzą wątpliwości.

Nie ulegało również żadnych wątpliwości to, że P. W. (1) w dniu 15 stycznia 2018 r. w B. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 4,08 gram netto. Świadczą o tym w pierwszej kolejności notatka urzędowa (k. 86), protokół przeszukania osoby (k. 93 – 95), protokół użycia testera narkotykowego (k. 89) oraz protokół oględzin rzeczy (k. 155 – 157).

Z zeznań świadków M. B. (k. 105v) i Ł. B. (k. 107v) – funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w B. wynika, że w nocy 15 stycznia 2018 r. zatrzymali na terenie B. do kontroli samochód osobowy, którym podróżowali S. M. (2) i P. W. (2). W wyniku przeprowadzonych czynności, przy oskarżonym świadkowie ujawnili biały proszek, który wyglądem przypominał amfetaminę. Zdaniem Sądu zeznania świadków są wiarygodne. Funkcjonariusze są osobami obcymi dla P. W. (1), nie mieli więc powodów by pomawiać go. Przeprowadzili rutynowe czynności, a ich przebieg udokumentowali w stosownej, wskazanej wyżej dokumentacji.

Z opinii z zakresu badań chemicznych (k. 246 – 247v) wynika, że ujawniona przez P. W. (1) substancja była amfetaminą i ważyła 4,08 grama netto. Zdaniem Sądu opinia ta nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

Jeżeli chodzi o czyn przypisany oskarżonemu w punkcie V wyroku to wina i okoliczności jego popełnienia wynikają z zeznań świadka S. M. (2). Z jego relacji wynika, że P. W. (1) poznał około czerwca 2017 r. i utrzymywał z nim kontakt do dnia 15 stycznia 2018 r. W tym czasie, tj. przez około 7 miesięcy znajomości, oskarżony częstował świadka amfetaminą nigdy nie żądając za to zapłaty. Zdarzało się, że częstował go jedną działką, było też tak, iż większą ilością. W postępowaniu przygotowawczym S. M. (2) utrzymywał, że został poczęstowany około 10 razy. Przed Sądem wskazał, że było to maksymalnie 10 razy, a nie mniej niż 5 razy. Ostatni raz miało to miejsce w dniu zatrzymania przez Policję. Dodał, że w tamtym czasie pozostawał w dobrych relacjach z oskarżonym (k. 153v, 314v).

W ocenie Sądu zeznania S. M. (2) są wiarygodne. Zauważyć należy, że są one konsekwentne i spójne. Ponadto z pozytywnym skutkiem poddają się weryfikacji przez pryzmat wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Podnieść również trzeba, że świadek nie miał żadnych powodów by bezpodstawnie obciążać oskarżonego, który był jego znajomym.

W toku postępowania w charakterze świadków przesłuchano również F. W. (k. 112v – 113) i M. M. (k. 118v – 119). W ocenie Sądu ich zeznania nie wniosły nic istotnego do sprawy i nie przyczyniły się do jej rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd uznał, że wyjaśnienia P. W. (1) w przewarzającej mierze są wiarygodne. Mianowicie dotyczy to przyznania się do dokonania czynów przypisanych mu w punktach I, II, III i IV oraz okoliczności ich popełnienia. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego korespondują bowiem z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, w tym zeznaniami pokrzywdzonych. Brak było również podstaw do przyjęcia, że P. W. (1) bezpodstawnie siebie obciążał. Za wiarygodne Sąd uznał również jego wyjaśnienia, w których wskazywał, że nie włamał się do samochodu osobowego marki R. (...) gdyż były w nim otwarte tylne drzwi. W tym zakresie brak było bowiem jednoznacznych i niepodważalnych dowodów przeciwnych gdyż zeznania pokrzywdzonego Ł. Ż. okazały się niejednoznaczne. Świadek ostatecznie nie miał pewności, czy w samochodzie zaryglował wszystkie drzwi. Niewiarygodne z kolei okazały się wyjaśnienia P. W. (1), w których nie przyznał się do nieodpłatnego udzielania amfetaminy koledze. Pozostaje to bowiem w oczywistej sprzeczności z zeznaniami S. M. (2), a oskarżony nie wskazał na jakiekolwiek okoliczności mogące świadczyć o tym, że świadek miałby powody by bezpodstawnie go obciążać.

Reasumując, opisane wyżej dowody uzupełniają się i tworzą logiczną całość, nie pozostawiając zdaniem Sądu jakichkolwiek wątpliwości, co do tego, że oskarżony dopuścił się przypisanych mu czynów. Dowody te wykazały, że w bliżej nieustalonym czasie, w okresie od 18 do 19 grudnia 2017 r., w B., usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do samochodu osobowego marki S. (...) o nr. rej. (...) o wartości 15000 zł. w ten sposób, że po wyłamaniu zamka dostał się do wnętrza pojazdu, a następnie uszkodził stacyjkę, lecz zamierzonego celu nie osiągnął gdyż nie zdołał uruchomić pojazdu, a następnie z jego wnętrza zabrał w celu przywłaszczenia zmieniarkę cyfrową, gałkę dźwigni zmiany biegów, lampkę koloru czerwonego oraz scyzoryk wraz z etui o łącznej wartości 360 zł., powodując przy tym uszkodzenia karoserii i podzespołów pojazdu na kwotę 6196,64 zł. na szkodę M. O.. Zachowaniem tym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Ponadto w nocy z 10 na 11 stycznia 2018 r. w B., po otwarciu nie zamkniętych drzwi w samochodzie osobowym marki R. (...) o nr. rej. (...) dostał się do jego wnętrza skąd zabrał w celu przywłaszczenia zegarek marki L. i klucze do mieszkania wraz z etui o łącznej wartości 310 zł. na szkodę Ł. Ż., a także w tym samym czasie i miejscu z niezamkniętego samochodu osobowego marki R. (...) o nr. rej. (...) zabrał w celu przywłaszczenia radio CB marki P. z anteną CB, skrzynkę narzędziową z kluczami nasadkowymi, śrubokrętami i apteczką oraz klucze do domu o łącznej wartości 550 zł. na szkodę A. R.. W obu tych przypadkach zachowaniem swoim wyczerpał znamiona czynu zabronionego przewidzianego w art. 278 § 1 k.k. Dodatkowo w nocy z 13 na 14 stycznia 2018 r. w B. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem samochodu osobowego marki S. (...) o nr. rej. (...) o wartości 13000 zł. w ten sposób, że nieustalonym narzędziem rozwiercił zamek w drzwiach kierowcy i tylnej klapy pojazdu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął gdyż nie zdołał dostać się do wnętrza samochodu oraz spowodował uszkodzenia karoserii i podzespołów pojazdu na kwotę 1180 zł. na szkodę P. C., czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Ponadto w dniu 15 stycznia 2018 r. w B. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 4,08 gram netto, czym wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Zgromadzone w sprawie dowody pozwoliły również na przyjęcie, że P. W. (1) w okresie od czerwca 2017 r. do 15 stycznia 2018 r., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy, nieodpłatnie udzielił S. M. (1) nie mniej niż 5 działek substancji psychotropowej w postaci amfetaminy. Zachowaniem tym wyczerpał z kolei znamiona przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

Mając na uwadze fakt, że czyny z punktów 2 i 3 aktu oskarżenia (przypisane w punkcie II wyroku) zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności i wyczerpywały one znamiona tego samego czynu zabronionego, Sąd uznał, iż stanowią one ciąg przestępstw o jakim mowa w art. 91 § 1 k.k. W konsekwencji należało wymierzyć za nie jedną karę.

W ocenie Sądu wymierzone wobec oskarżonego P. W. (1) jednostkowe kary pozbawienia wolności są odpowiednie biorąc pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące, a także warunki i właściwości osobiste sprawcy. Nadto są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów i zawinienia oskarżonego.

Okolicznością obciążającą jest niewątpliwie to, że P. W. (1) był w przeszłości karany sądownie (k. 212).

Niewątpliwie występki, których dopuścił się P. W. (1) cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości i wysoki stopień zawinienia. Wskazać należy, że oskarżony wielokrotnie dopuścił się zamachu na cudze mienie, na prawo własności innej osoby, jak również na zdrowie innej osoby. Działał przy tym w sposób przemyślany, będąc przygotowanym do dokonania czynów. Ponadto P. W. (1) mając możliwość zgodnego z prawem zachowania, nie będąc przez nikogo zmuszanym, zdecydował się wielokrotnie popełniać przestępstwa, co świadczy o wysokim stopniu jego winy.

Przy wymierzaniu oskarżonemu jednostkowych kar pozbawienia wolności Sąd wziął także pod uwagę cele prewencji indywidualnej i generalnej, które winy spełniać te kary. Zdaniem Sądu orzeczone kary pozbawienia wolności zapobiegną w przyszłości ponownym czynom oskarżonego i będą oddziaływać na niego wychowawczo, ponadto ukształtują wyobrażenie społeczeństwa o konieczności przestrzegania norm prawnych i nieuchronności kary.

Na wymiar orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności wzgląd miał związek podmiotowy i przedmiotowy między zbiegającymi się przestępstwami oraz prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji ogólnej i indywidualnej.

Rozstrzygając o wymiarze kary łącznej Sąd kierował się zasadą asperacji. Wskazać należy, że jakkolwiek czyny oskarżonego popełnione zostały w niewielkich odstępach czasowych to jednak godziły one w różne dobra chronione prawem. Ponadto nie sposób przyjąć by którekolwiek z popełnionych przez niego przestępstw dominowało nad pozostałymi, tak by kary za te inne mogły być pomięte przy wymierzaniu kary łącznej.

Zdaniem Sądu kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności pozwoli na uświadomienie oskarżonemu potrzeby i konieczności przestrzegania porządku prawnego, a przy tym spełni swoje zadanie na polu społecznego oddziaływania. Jednocześnie względy prewencji generalnej nakazują wymierzenie takiej kary, która będzie skutecznie odstraszała potencjalnych przestępców.

W toku postępowania wszyscy pokrzywdzeni złożyli wnioski o orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia szkody.

M. O. wskazał, że koszt naprawy jego samochodu został wyceniony na kwotę 6196,64 zł. W wyniku zawartej ugody z (...) S. A. otrzymał odszkodowanie w kwocie 3000 zł. Domagał się od sprawcy pozostałej kwoty w tego tytułu oraz kwoty 250 zł. za skradzioną zmieniarkę cyfrową, czyli łącznie kwoty 3446, 64 zł. (k. 299 – 305).

Ł. Ż. i A. R. wskazali, że żadna z zabranych z ich samochodów rzeczy nie została im zwrócona w związku z czym domagali się od sprawcy odpowiednio kwot 310 zł. i 550 zł.

P. C. domagał się od sprawcy kwoty 1180 zł. wskazując, że składa się na nią 280 zł. jako koszt wymiany zamka w drzwiach kierowcy oraz 900 zł. jako koszt wymiany zamka w tylnej klapie i koszt lakierowania drzwi kierowcy.

Mając na uwadze, że w/w szkody nie zostały przez sprawcę naprawione, Sąd, kierując się dyspozycja art. 46 § 1 k.k., orzekł od oskarżonego obowiązki naprawienia szkód w powyższym zakresie.

Kierując się dyspozycją art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa zabezpieczonej przy oskarżonym amfetaminy i zarządził jej zniszczenie.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego i wysokość osiąganych przez niego dochodów, Sąd uznał, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe i dlatego zwolnił go od ich zapłaty w całości.

Sędzia: