Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział II Karny w składzie:

przewodniczący SSO Jacek Giętka (spr.)

ławnicy Agnieszka Czermińska Waldemar Pawłowski

protokolant Paulina Spiek, st. sekr. sąd. Małgorzata Zeltyng

przy udziale prokuratora Anny Osieckiej

po rozpoznaniu w dniu 6.07., 17.07., 6.09 i 13.09.2017 r. sprawy

M. Z. (1)

syna M. i E. z d. W.

urodz. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

1)  w nieustalonym dokładnie czasie, nie wcześniej niż 01 stycznia 2016 r. i nie później niż w dniu 17 listopada 2016 r. w mieszkaniu przy ul. (...) nr (...)w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, uprawiał co najmniej 7 roślin konopi innych niż włókniste poprzez wykonanie tunelu foliowego i poprzez ich zasadzenie, podlewanie, nawożenie, doświetlanie i doglądanie, przy czym uprawa ta mogła dostarczyć znacznych ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie po wyhodowaniu tych roślin, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podjął dalsze czynności związane z konserwacją i suszeniem kwiatostanów oraz ich dzieleniem, w wyniku czego wytworzył gotowy do użycia środek odurzający w postaci suszu marihuany zawierającej powyżej 0,20 % sumy delta – 9 –tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetra hydrokannabinolowego (kwasu delta – 9 – (...) 2 – karboksylowego) w znacznej ilości nie mniejszej niż 781,65 gram i wartości nie mniejszej niż 23.449,50 złotych (30 złotych/1 gram)

tj. o czyn z art. 63 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zb. z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2)  w nieustalonym dokładnie czasie, nie wcześniej niż 01 stycznia 2016 r. i nie później niż w dniu 17 listopada 2016 r. w mieszkaniu przy ul. (...) nr (...) w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, uprawiał co najmniej 8 roślin konopi innych niż włókniste o wysokości od 6 cm do 15 cm poprzez wykonanie tunelu foliowego i poprzez ich zasadzenie, podlewanie, nawożenie, doświetlanie i doglądanie,

tj. o czyn z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

3)  w dniu 17 listopada 2016 r. w mieszkaniu przy ul. (...) nr (...) w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał:

- środek odurzający w postaci kokainy oraz środek zastępczy (...) (chloroetylokatylon) o łącznej wadze netto 2,93 grama

- substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze netto 0,21 grama

- substancję psychotropową w postaci pentedronu oraz substancję psychotropową (...) (pirolidynopentiofenon) o łącznej wadze 31,53 grama

- środek odurzający w postaci kokainy oraz substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze netto 8,12 grama

- środek odurzający w postaci kokainy o wadze 0,09 grama

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

4)  w nieustalonym dokładnie czasie, nie wcześniej niż 01 stycznia 2016 r. i nie później niż w dniu 17 listopada 2016 r. w mieszkaniu przy ul. (...) nr (...) w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udzielił A. M. (1) środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 10 gram i wartości nie mniejszej niż 350 złotych

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

5)  w nieustalonym dokładnie czasie, nie wcześniej niż 01 stycznia 2016 r. i nie później niż w dniu 17 listopada 2016 r. w mieszkaniu przy ul. (...) nr (...) w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez sprzedaż udzielił A. M. (1) środek odurzający w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 30 gram i wartości nie mniejszej niż 1.050 złotych

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

I.  oskarżonego M. Z. (1) uznaje w ramach czynów zarzucanych w punktach 1 i 2 aktu oskarżenia za winnego tego, że w okresie od miesiąca stycznia 2016 r. do dnia 17 listopada 2016 r. w P. na ul. (...) w lokalu nr (...) w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wbrew przepisom ustawy uprawiał poprzez zasadzenie, podlewanie, nawożenie i doświetlanie 19 krzewów konopi inne niż włókniste w ramach uprawy mogącej dostarczyć znaczne ilości ziela tych konopi, z których następnie poprzez suszenie wytworzył znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu marihuany o łącznej masie 782,72 g., co stanowi przestępstwo z art. 53 ust. 2 oraz art. 63 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ze zm.) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to z mocy tych przepisów skazuje, a na podstawie art. 53 ust 2 w/w ustawy w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza oskarżonemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

II.  oskarżonego M. Z. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 17 listopada 2016 r. w P. na ul. (...) w lokalu nr (...) wbrew przepisom ustawy posiadał:

- środek odurzający w postaci chlorowodorku kokainy z środkiem zastępczym (...) (chloroetylokatynon) o masie 2,93 g.,

- substancję psychotropową w postaci amfetaminy o masie 0,21 g.,

- substancję psychotropową w postaci pentedronu oraz (...) (pirolidynopentiofenon) o masie 31,53 g.,

- mieszaninę środka odurzającego w postaci chlorowodorku kokainy oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o masie 8,12 g.,

- środek odurzający w postaci chlorowodorku kokainy o łącznej masie 0,61 g., co stanowi przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ze zm.) i za to z mocy tego przepisu skazuje na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego M. Z. (1) uznaje w ramach czynów zarzucanych w punktach 4 i 5 aktu oskarżenia za winnego tego, że w okresie od miesiąca maja 2016 r. do dnia 17 listopada 2016 r. w P. na ul. (...) w lokalu nr (...) w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wbrew przepisom ustawy:

- udzielił A. M. (1) środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej masie 10 g.,

- udzielił A. M. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez odpłatne zbycie środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej masie 30 g. za kwotę 1050,00 złotych,

co stanowi przestępstwo z art. 58 ust. 1 oraz art. 59 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ze zm.) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to z mocy tych przepisów skazuje, a na podstawie art. 59 ust 1 w/w ustawy w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. wymienione w punktach I, II oraz III kary pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonemu M. Z. (1) karę łączną 3 (trzech) lat 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. Z. (1) przepadek na rzecz Skarbu Państwa z data uprawomocnienia się wyroku korzyści majątkowej w kwocie 1050,00 (jeden tysiąc pięćdziesiąt) złotych;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu M. Z. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17 listopada 2016 r. godz. 21.05;

VII.  na podstawie art. 230 § 3 k.p.k. nakazuje pozostawić w aktach sprawy płyty (k.223,225,315);

VIII.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ze zm.) orzeka wobec oskarżonego M. Z. (1) przepadek, na rzecz Skarbu Państwa z datą uprawomocnienia się wyroku, dowodów rzeczowych w postaci: suszu roślinnego (pozycje od nr 1 do nr 11 wykazu nr (...)), ośmiu roślin (pozycja nr 12 wykazu j.w.), dwóch torebek z zapięciem strunowym z zawartością białego proszku (pozycja nr 13 wykazu j.w.), torebki z zapięciem strunowym z zawartością tabletek koloru białego (pozycja nr 14 wykazu j.w.), trzech torebek z zapięciem strunowym z zawartością trzech tabletek i połowy czwartej tabletki koloru białego oraz proszku koloru białego (pozycja nr 15 wykazu j.w.), trzech torebek z zapięciem strunowym z zawartością substancji w kolorze żółtym i pomarańczowym (pozycja nr 16 wykazu j.w.), torebki foliowej z zawartością 11 sztuk kapsułek z nasionami oraz papierowej torebki z nasionami (pozycja nr 17 wykazu j.w.), młynka ręcznego drewnianego oraz młynka ręcznego metalowego, dwóch wag elektronicznych (jednej z napisem (...)), 31 sztuk torebek foliowych małych i 88 sztuk torebek foliowych dużych, 9 doniczek plastikowych koloru czarnego, systemu nawadniania miernikowego oraz dwóch mierników, filtra w kształcie walca, czterech wentylatorów (jednego z termostatem) oraz rury typu spiro, 22 butelek z cieczą, lampy z odbłyśnikiem, dwóch baniaków plastikowych o pojemności 10 l. wypełnionych płynem, pustych pojemników plastikowych, toreb i torebek foliowych oraz papierowych kopert, 9 małych doniczek z ziemią, namiotu koloru czarnego z metalowym stelażem, stelażu drewnianego i plastikowej kuwety;

IX.  na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka wobec oskarżonego M. Z. (1) środek karny w postaci nawiązki w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych na rzecz (...) Towarzystwa (...) - Readaptacyjnego dla (...) w W. P.;

X.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia M. Z. (1) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty w sprawach karnych.

Sygn. akt II K 45/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Od 5 lat M. Z. (1) palił susz marihuany, od czego popadł w uzależnienie. Będąc w związku partnerskim z M. C. (1) zamieszkiwał w posiadającym 3 pokoje lokalu mieszkalnym nr (...) należącym do jego przebywających w Anglii rodziców. Mieszkanie to usytuowane jest w bloku przy ul. (...) w P.. W dniu 16 stycznia 2016 r. M. Z. i M. C. zostali rodzicami. Dzieckiem zajmowała się z pomocą matki M. C., a M. Z. pracował dorywczo bez zawarcia umowy o pracę. ( wyjaśnienia M. Z. k.85, wywiad środowiskowy k.171-173, kwestionariusz k.178-191) W miesiącu styczeń 2016 r. M. Z. w zajmowanym mieszkaniu zasadził w doniczkach z ziemią 4 nasiona konopi inne niż włókniste. ( wyjaśnienia M. Z. k.85) Następnie zaczął gromadzić w miejscu zamieszkania przedmioty niezbędne do uprawy konopi innych niż włókniste oraz wytworzenia suszu marihuany, a także jego dystrybucji. Z zasadzonych 4 nasion, w następstwie ich podlewania, wyrosły 4 krzewy konopi inne niż włókniste, które M. Z. następnie zasuszył. Paląc uzyskany środek odurzający w postaci suszu marihuany M. Z. w maju 2016 r. zainteresował jego używaniem zamieszkującego w lokalu nr (...) sąsiada A. M. (1). M. Z. przeznaczył jeden pokój na miejsce uprawy konopi innych niż włókniste i ustawił w tym pomieszczeniu drewniany stelaż wraz z czarną plastikową kuwetą oraz namiot koloru czarnego na metalowym stelażu, w którym znajdowała się lampa z odbłyśnikiem oraz rura typu spiro. Następnie zasadził w doniczkach 7 nasion konopi innych niż włókniste tworząc uprawę mogącą dostarczyć znaczne ilości ziela. W następstwie podlewania, nawożenia, utrzymywania optymalnej temperatury w pomieszczeniu z roślinami konopi innych niż włókniste i doświetlania wyrosło 7 krzewów. Poprzez zasuszenie roślin wytworzył znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu marihuany o łącznej masie 782,72 g. Susz umieścił w pudełkach i torebkach foliowych. W dniu 10 listopada 2016 r. M. Z. zasadził w małych doniczkach 8 nasion, z których wyrosło 8 małych krzaków konopi innych niż włókniste. W okresie od miesiąca maja 2016 r. M. Z. w swoim mieszkaniu w krótkich odstępach czasu udzielił A. M. środek odurzający w postaci suszu marihuany o łącznej masie 10 g. oraz zbył A. M. za łączną kwotę 1050,00 złotych środek odurzający w postaci suszu marihuany o łącznej masie 30 g. ( wyjaśnienia A. M. k.42,52,69) W dniu 17 listopada 2016 r. wieczorem M. Z. i A. M. zeszli do piwnicy bloku w P., aby zapalić marihuanę. ( wyjaśnienia A. M. k.69) O godz. 21.00 do mieszkania nr (...) przy ul. (...) weszli policjanci z Komendy Miejskiej Policji w P. i dokonali przeszukania pomieszczeń mieszkalnych. Oprócz suszu marihuany, M. Z., posiadał w mieszkaniu torebki foliowe z zapięciem strunowym zawierające środek odurzający w postaci chlorowodorku kokainy z środkiem zastępczym (...) (chloroetylokatynon) o masie 2,93 g., substancję psychotropową w postaci amfetaminy o masie 0,21 g., substancję psychotropową w postaci pentedronu oraz (...) (pirolidynopentiofenon) o masie 31,53 g., mieszaninę środka odurzającego w postaci chlorowodorku kokainy oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o masie 8,12 g. oraz środek odurzający w postaci chlorowodorku kokainy o łącznej masie 0,61 g., a także torebkę foliową z zawartością 11 sztuk kapsułek z nasionami oraz torebkę papierową z nasionami, dwa młynki, dwie wagi elektroniczne, 31 małych torebek foliowych z zapięciem strunowym oraz 88 dużych torebek foliowych z zapięciem strunowym. ( protokół przeszukania k.22-28, protokoły użycia testera narkotykowego k.35,36, protokół oględzin k.53-59, materiał poglądowy k.224, zdjęcia fotograficzne k.226-246, opinia z zakresu badań chemicznych k.288-314, zdjęcia fotograficzne k.316-359, wyjaśnienia M. Z. k.85)

M. Z. (1) nie był dotychczas karany. ( dane o karalności k.129)

M. Z. (1) nie przejawia objawów choroby psychicznej i nie jest osobą upośledzoną. W czasie zarzucanych czynów miał zachowaną zdolność do ich rozpoznania i pokierowania swoim postępowaniem, a jeżeli w chwili ich popełnienia znajdował się w stanie odurzenia narkotykami to mógł i powinien wpływ tych środków narkotycznych na swoją poczytalność przewidzieć. ( opinia sądowo-psychiatryczna k.210-215)

M. Z. (1) posiada dobre opinie w miejscu zamieszkania i w jednostce penitencjarnej. ( wywiad środowiskowy k.172-173, opinia k.430)

M. Z. (1) pouczony o prawie do złożenia wyjaśnień, prawie do odmowy złożenia wyjaśnień oraz prawie do odmowy udzielania odpowiedzi na pytania przyznał się w trakcie pierwszego przesłuchania do: uprawy konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 7 krzewów oraz wytworzenia znacznej ilości środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 1298,32 g., jak również do uprawy konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 8 krzewów, a także udzielenia A. M. (1) środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 10 g. Nie przyznał się natomiast do udzielenia A. M. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez sprzedaż, środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 30 g. o wartości nie mniejszej niż 1050 złotych. Wyjaśnił, że palił marihuanę od 5 lat i na początku uprawiał 4 rośliny, które uschły i je wyrzucił. Następnie kupił przez internet sprzęt, a uprawę zaczął prowadzić 3 miesiące przed zatrzymaniem i z wyrośniętych 7 krzewów zasuszył 300 g. ,,samych szczytów”, gdyż resztę stanowiły liście, przy czym susz pochował w pudełkach. Tydzień przed zatrzymaniem zasadził 8 roślin konopi indyjskich, które podlewał i wyrosło 8 krzewów. Marihuanę uprawiał dla siebie, gdyż był uzależniony i palił ją codziennie od 5 lat. Zaprzeczył, aby komukolwiek sprzedawał marihuanę, a jedynie raz poczęstował sąsiada w piwnicy. Tabletki, których nazwy nie zapamiętał posiadał w domu na siłownię, biały proszek to kofeina do pobudzenia na siłownię, zaś nie wie co to jest proszek koloru pomarańczowego. Dodał, że duża ilość torebek z zapięciem strunowym przeznaczona była do schowania suszu, dwie wagi elektryczne do sprawdzenia ,,ile wyszło”, a młynek, żeby mielić susz do palenia przez siebie. (wyjaśnienia k.85) W trakcie posiedzenia w przedmiocie zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania nie przyznał się do żadnego z zarzucanych czynów, aby po chwili przyznać się do trzech, a nie przyznał się do czwartego. Zaznaczył, że większość suszu z ponad 1000 g było do wyrzucenia, gdyż powstał z liści i łodyg nie nadających się do palenia. Na koniec podtrzymał wyjaśnienia złożone w trakcie pierwszego przesłuchania. (wyjaśnienia k.91) W trakcie ostatniego przesłuchania na etapie postepowania przygotowawczego ponownie przyznał się do uprawy konopi i wytworzenia suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 781,65 g., uprawy co najmniej 8 roślin konopi innych niż włókniste, posiadania środka odurzającego i substancji psychotropowych, a także udzielenia A. M. (1) środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 10 g, zaś nie przyznał się do udzielenia A. M. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez sprzedaż, środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 30 g. o wartości nie mniejszej niż 1050 złotych. Wyjaśnił, że z A. M. (1) zapalili marihuanę w niewielkiej ilości i podtrzymał w całości wyjaśnienia, które złożył dotychczas. Zaprzeczył, aby komukolwiek odpłatnie udzielał marihuany, a znalezione środki odurzające i substancje psychotropowe miał na własny użytek. Nasiona posiadał z internetu, a pozostałe rzeczy kupił, choć nie zapamiętał gdzie. (...) kupił z pięć lat wcześniej, jak ,,dopalacze” były dostępne. Pokój, gdzie prowadził uprawę był zamykany na klucz, a uprawa konopi innych niż włókniste i wytwarzanie suszu było na własny użytek. (wyjaśnienia k.372-374) W końcu na rozprawie oskarżony nie przyznał się do uprawy konopi i wytworzenia suszu marihuany w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zaznaczając, że suszu było ,,niecałe 300 gramów”, gdyż na większą ilość złożyło się wiele łodyg i liści, które nie nadawały się na pełnowartościowy surowiec. Przyznał się do popełnienia trzech kolejnych czynów i nie przyznał do udzielenia A. M. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez sprzedaż, środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 30 g. o wartości nie mniejszej niż 1050 złotych, ,,bo nie miało to miejsca”. Wyjaśnił, że z A. M. (1), którego określił wcześniej, jako sąsiada, palili susz marihuany więcej niż raz, ale maksymalnie było to 5 razy. Dodał, że wyrzucone 4 rośliny, które uschły to też były konopie indyjskie. Ponadto potwierdził treść wcześniej złożonych wyjaśnień. (wyjaśnienia k.456-457)

Stanowisko, jakie zaprezentował oskarżony w trakcie kolejnych przesłuchań w odniesieniu do zarzucanych czynów sąd uznał za oczywiste. Wyraża się ono, wobec zabezpieczonych i przeprowadzonych dowodów (również rzeczowych), w konsekwentnym umniejszaniu swojej odpowiedzialności w celu uzyskania, jak najłagodniejszej kary. Sąd co do zasady przyznał walor wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w trakcie pierwszego przesłuchania, gdyż na skutek odkrycia przez Policję miejsca prowadzonej przez niego uprawy konopi innych niż włókniste spontanicznie odniósł się do postawionych zarzutów. Nie przyznał się jednak do udzielenia komukolwiek, w tym również A. M. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez sprzedaż środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości nie mniejszej niż 30 g. o wartości nie mniejszej niż 1050 złotych (k.85). Dla ścisłości warto zaznaczyć, że do popełnienia tego czynu nie przyznał się oskarżony konsekwentnie również w trakcie dwóch kolejnych przesłuchań na etapie postępowania przygotowawczego, jak również przed sądem. Tym czasem w świetle szczerych wyjaśnień złożonych przez A. M. złożonych w trakcie trzech kolejnych przesłuchań w charakterze podejrzanego (k.42,52,69) wynika, że przez okres pół roku licząc od miesiąca maja 2016 r. miał nie tylko nabyć od oskarżonego około 30 g. suszu marihuany płacąc po 35 złotych za gram narkotyku, ale w tym samym okresie, pomijając wspólnie wypaloną marihuanę, miał od M. Z. nieodpłatnie otrzymać około 10 g. suszu tego środka odurzającego. Sąd nie miał wątpliwości, że A. M. składając owe wyjaśnienia przekazał informacje odpowiadające prawdzie nie tylko dlatego, że w trakcie pierwszego przesłuchania powtórzył je dwukrotnie, ale również z tego względu, że opisał swoje wizyty w mieszkaniu oskarżonego związane z odbieraniem narkotyku, ale też przypadkowe zobaczenie przez otwarte drzwi pokoju uprawy konopi innych niż włókniste stworzonej przez oskarżonego. Sąd przyznał walor wiarygodności tym wyjaśnieniom również z tego powodu, że A. M. dwukrotnie wspomniał o odpłatnym zbywaniu przez oskarżonego narkotyku w postaci suszu marihuany również innym osobom (k.42,52), o czym miał mu powiedzieć sam oskarżony. Wprawdzie organom ścigania nie udało się ustalić komu jeszcze oskarżony odpłatnie udostępniał wytworzony przez siebie narkotyk, ale dowody rzeczowe w postaci dużej liczby torebek z zapięciem strunowym, ale również dwóch wag elektronicznych przekonują, że oskarżony mówiąc A. M., iż ,,uprawia to na handel” (k.42) poinformował go o prawdziwym celu podjętych przez siebie działań zmierzających do uzyskania z przestępczego procederu stałego źródła dochodu. Oczywistym jest, że skoro oskarżony wyjaśnił w trakcie pierwszego przesłuchania, iż nie miał stałego zajęcia, a jego dochody były nieregularne to przy wzroście wydatków związanych z narodzinami dziecka stały dopływ gotówki pochodzącej ze sprzedaży wytworzonego przez siebie narkotyku jawił się oskarżonemu, jako prosty i łatwy sposób na polepszenie swojej sytuacji materialnej. Potwierdzeniem wypowiedzi A. M. jest dobrowolnie wydanie w dniu 17 listopada 2016 r. o godz. 20.00 zawiniątka foliowego z zawartością suszu marihuany, co wynika z obiektywnych, a przez to wiarygodnych dowodów w postaci protokołu przeszukania pomieszczenia mieszkalnego i piwnicznego (k.481-485) uzupełnionego o protokół użycia testera narkotykowego (k.493-494) i protokół oględzin rzeczy (k.495-496), a także stwierdzenie przez A. M. w trakcie trzeciego przesłuchania, że ,,ten 1 gram” miał od oskarżonego (k.69). Oczywistym dla sądu, jest, że A. M. zapłacił oskarżonemu łącznie za zakupiony narkotyk więcej niż wspomniane przez tego ostatniego 35 złotych (k.69). W ten sposób bowiem A. M. zdecydował się pomniejszyć kwotę pieniędzy przekazanych oskarżonemu za wydany mu na przestrzeni 6 miesięcy susz marihuany. Postawa A. M. ukierunkowana na współpracę z organami ścigania uległa radykalnej zmianie po wystosowaniu pisma (k.101,124), którego następstwem była również zmiana wersji przedstawionej przy składaniu wcześniejszych wyjaśnień. Wszakże sąd nie przyznał waloru wiarygodności zapewnieniom A. M., że nie nabywał od oskarżonego narkotyków, jak również stwierdzeniu, że przy wcześniejszych przesłuchaniach był pod wpływem alkoholu (k.263-264) zwłaszcza, że jednocześnie potwierdził otrzymywanie narkotyku od M. Z. i wspólne z nim palenie marihuany, jak również uzasadnił złożenie tej treści wyjaśnień z kolei znajdowaniem się pod wpływem narkotyków (k.265). Dla sądu było oczywistym, że świadek A. M. inspirowany przez nieustaloną osobę, albo z własnej inicjatywy zdecydował się jeszcze na etapie postepowania przygotowawczego złagodzić ostrze swoich wyjaśnień obciążających oskarżonego i tym należy wytłumaczyć podpisanie oraz złożenie do akt wspomnianego pisma, jak również złożenie przed prokuratorem wyjaśnień, a później również na rozprawie przed sądem zeznań, w których zaprzeczył nabywaniu narkotyków od M. Z.. Zwłaszcza, że dodatkowo dążył do przekonania sądu, iż jego kontakty z oskarżonym były sporadyczne, a spotkania miały miejsce jedynie na klatce schodowej bloku mieszkalnego. Innymi słowy świadek A. M. zdecydował się potwierdzić wyjaśnienia w tym jedynie fragmencie, który dotyczył posiadanego suszu marihuany, co znalazło potwierdzenie we wskazanych wyżej protokołach, i dotyczącym wspólnego wypalenia marihuany w piwnicy bloku, gdzie obaj zamieszkiwali. Natomiast zmienił stanowisko i zaprzeczył otrzymywaniu od oskarżonego, czy to odpłatnie, czy nieodpłatnie większej ilości narkotyku, jak również naocznemu ujrzeniu plantacji marihuany w mieszkaniu tego ostatniego (k.458-459). Symptomatycznym jest, iż A. M. złożenie obciążających oskarżonego wyjaśnień nie uzasadnił przed sądem znajdowaniem się w stanie po użyciu alkoholu, czy też odurzenia po wypaleniu marihuany, lecz stwierdził, że nie pamięta, dlaczego tak wyjaśniał z sugestią, że powodem mogły być wcześniejsze zatargi z oskarżonym (k.459). Nie umiał przy tym wskazać, skąd pomysł, aby pomówić oskarżonego o stworzenie uprawy konopi innych niż włókniste i handel uzyskaną na bazie tej rośliny marihuaną, choć zeznał, że złożenie pisma było następstwem zmuszenia go przez policjanta do przyznania się pod groźbą, iż pójdzie ,,siedzieć” (k.460). Sąd odmówił waloru wiarygodności zeznaniom świadka A. M. złożonym na rozprawie, poza potwierdzeniem złożenia wyjaśnień w charakterze podejrzanego, gdyż nie potrafił w racjonalny sposób wytłumaczyć powodów tak radykalnej zmiany swoich depozycji. Należało wykluczyć również, aby także policjanci wpłynęli w jakikolwiek sposób na swobodę wypowiedzi A. M. w trakcie przeprowadzanych przesłuchań i to nie tylko dlatego, że świadek J. L. zaprzeczył, aby wywierał kiedykolwiek presje na przesłuchiwane osoby (k.511). Sąd uznał zeznania świadka J. L. za wiarygodne nie tylko dlatego, że zwrócił uwagę sądu na możliwość kontaktu z A. M. większej liczby funkcjonariuszy Policji, ale również zaprzeczył, aby groził świadkowi zwłaszcza, że treść wyjaśnień złożonych przed policjantem (k.42,52) odpowiada treści wyjaśnień złożonych przed prokuratorem (k.69), który, jak zeznał A. M., nie straszył go i nie mówił, jak ma zeznawać (k.460). Próba przekonania sądu przez A. M., jakoby powodem złożenia wyjaśnień obciążających oskarżonego była obawa, że pójdzie ,,siedzieć” okazała się być zatem w tej sytuacji również nieskuteczna zwłaszcza, że przesłuchanie poprzedziło zatrzymanie przez Policję skutkujące pozbawieniem wolności, choć na ograniczony czas. Podkreślenia wymaga to, że rozbieżności przekazane przez A. M., a zaistniałe pomiędzy wyjaśnieniami złożonymi w trakcie trzech przesłuchań na etapie postepowania przygotowawczego i wyjaśnieniami złożonymi w trakcie ostatniego przesłuchania przed skierowaniem aktu oskarżenia oraz zeznaniami złożonymi na rozprawie przed sadem nie mogą być uzasadnione osłabieniem funkcji intelektualnych świadka, gdyż kontakt A. M. w trakcie przeprowadzonego badania psychiatrycznego był poprawny i lekarze psychiatrzy przeprowadzający to badanie, jak wynika z rzetelnej, a przez to wiarygodnej dla sądu opinii o stanie zdrowia psychicznego A. M. (k.498-502), nie stwierdzili u niego osłabienia funkcji intelektualnych, jak również objawów upośledzenia umysłowego i to pomimo rozpoznania zespołu uzależnienia od alkoholu. Zmianą depozycji przez A. M. należy wytłumaczyć to, że oskarżony M. Z. do końca nie zdecydował się ujawnić wszystkiego co miało związek z przestępczym procederem. Odnosząc się wszakże do tego, co bezspornie ustaliły organy ścigania na bazie zabezpieczonych dowodów rzeczowych i sporządzonych w oparciu o nie dowodów dokumentarnych M. Z. przy pierwszym przesłuchaniu wspomniał o wyrzuceniu 4 uschłych krzewów konopi innych niż włókniste, ale też uzyskaniu suszu o masie 300 g. z ,,samych szczytów”, czyli kwiatostanów, jak również o poczęstowaniu sąsiada suszem marihuany tylko jeden raz w piwnicy (k.85). Tym czasem przy kolejnych przesłuchaniach, choć nadal utrzymywał, że większość suszu zabezpieczonego przez Policję nie stanowiło pełnowartościowego surowca to jednocześnie wyjaśnił, że z A. M. palił susz marihuany więcej niż raz, przy czym maksymalnie było to 5 razy (k.456). To, jak również twierdzenia oskarżonego o posiadaniu narkotyków (w tym kofeiny!?) na potrzeby zwiększenia masy mięśniowej na siłowni (k.85) świadczy, że oskarżony mimo przyznania się do części z zarzucanych czynów przez cały czas postępowania dążył do umniejszenia swojej rzeczywistej roli w kontekście postawionych zarzutów i pomniejszenia masy wytworzonego narkotyku, jak również swojej rzeczywistej aktywności na polu dystrybucji wytworzonego narkotyku. Zeznania policjantów R. C. (k.254-255,462-463) i J. Ż. (k.258v.463) sąd uznał za wiarygodne zwłaszcza, że znalazły potwierdzenie w stanowiących podstawę dla ustalenia stanu faktycznego, gdyż w pełni obiektywnych, a przez to wiarygodnych dla sądu licznych dowodach rzeczowych oraz sporządzonych na ich podstawie dowodach dokumentarnych w postaci protokołów: przeszukania (k.22-28), użycia testera narkotykowego (k.35,36) i oględzin (k.53-59) uzupełnionych przy tym o materiał poglądowy (k.224) i zdjęcia fotograficzne (k.226-246,316-359), a nadto rzetelnie sporządzoną opinią z zakresu badań chemicznych (k.288-314) wspartą dodatkowo uzupełniającą ustną opinią biegłej Z. M. (k.512). Przedmiotowa opinia chemiczna pozwoliła w sposób niebudzący wątpliwości ustalić, że w umieszczonym w specjalnie do tego przygotowanym namiocie uprawiane były w optymalnych warunkach sadzonki konopi innych niż włókniste, zaś efektem tej uprawy były wyrośnięte rośliny, z których następnie wytworzony został susz marihuany. W konsekwencji wnioski w nich zawarte należało w pełni zaakceptować czyniąc na ich podstawie stosowne ustalenia. Ta opinia pozwoliła ustalić, że susz pochodził z konopi innych niż włókniste i doszło do wytworzenia znacznej ilości tego środka odurzającego, którego łączna masa po zsumowaniu pozycji z tabeli nr 1 będących wynikiem zważenia zawartości poszczególnych torebek wyniosła (po wyeliminowaniu próbek, w których zawartość procentowa substancji aktywnej delta9 - (...) i kwasu delta9 - (...) wyniosła poniżej 0,2) 782,72 g. Sąd nie miał przy tym podstaw, aby przyjąć, że susz marihuany pochodził z innego źródła niż uprawa, którą zajmował się oskarżony, skoro w doniczkach wzrastało kolejnych 8 roślin krzewu konopi innych niż włókniste. Wobec faktu zabezpieczenia w miejscu uprawy konopi innych niż włókniste szeregu przedmiotów do tego przeznaczonych, a także wytworzonego suszu marihuany linia obrony, w celu uzyskania, jak najkorzystniejszego rozstrzygnięcia, mogła wyrazić się jedynie w eksponowaniu przez oskarżonego i przekonywaniu przy kolejnych przesłuchaniach, że większość suszu zabezpieczonego przez Policję to odpad nie nadający się do użycia, zaś marihuany miało być nie więcej niż 300 g. Należało wykluczyć, aby oskarżony przechowywał w mieszkaniu susz marihuany na własny użytek nie tylko z uwagi na łączną tego środka odurzającego masę będącą wynikiem zsumowania wartości wskazanych w tabeli nr 11 (105,97 + 184,36 + 105,50 + 92,(...) + 144,81 + 123,95 + 24,80 + 0,64 + 043 = 782,72), ale też ilość zabezpieczonych torebek zapinanych strunowo wraz z wagami przeznaczonymi do porcjowania suszu. Rzetelność opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego oraz pozostałych dokumentów zawierających informacje o oskarżonym nie wzbudziła wątpliwości sądu.

W świetle zebranych w sprawie dowodów i ich oceny należało zatem uznać oskarżonego M. Z., w kontekście zarzucanych mu czynów z punktów 1 i 2 aktu oskarżenia, za winnego tego, że w okresie od miesiąca stycznia 2016 r. do dnia 17 listopada 2016 r. w P. na ul. (...) w lokalu nr (...) w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wbrew przepisom ustawy uprawiał poprzez zasadzenie, podlewanie, nawożenie i doświetlanie 19 krzewów konopi inne niż włókniste w ramach uprawy mogącej dostarczyć znaczne ilości ziela tych konopi, z których następnie poprzez suszenie wytworzył znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu marihuany o łącznej masie 782,72 g., co stanowi przestępstwo z art. 53 ust. 2 oraz art. 63 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ze zm.) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Sąd wykluczył możliwość uniewinnienia oskarżonego od popełnienia czynu opisanego w punkcie 2 aktu oskarżenia, o co wniósł prokurator w głosach stron, albowiem dla sądu było oczywistym, że wymienione w tym zarzucie 8 sadzonek konopi innych niż włókniste było kolejnym i, z uwagi na działania policjantów, ostatnim etapem przestępczego procederu polegającego na uprawie przez oskarżonego wbrew przepisom ustawy rośliny pozwalającej na uzyskanie suszu marihuany. Tymi wcześniejszymi etapami była uprawa 7 roślin konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył susz marihuany o łącznej masie 782,72 g., jak również w mniej zaawansowany sposób przy bardziej prymitywnych warunkach uprawa 4 roślin konopi innych niż włókniste, które oskarżony miał jakoby po ich uschnięciu wyrzucić. Łącznie zatem oskarżony według tego, co sam zadeklarował i tego co odkryto w pokoju mieszkania przeznaczonego na uprawę uprawiał 19 roślin konopi innych niż włókniste Te kolejne etapy uprawy rośliny, z której można było uzyskać susz marihuany, przy uwzględnieniu, że po zasadzeniu w doniczkach wpierw 4 roślin podjął starania, aby uzyskać większe ilości oraz lepszej jakości środek odurzający przekonują, iż oskarżony działał z góry powziętym zamiarem, a z uwagi na to, że praktycznie codziennie miał dostęp do uprawy, że działał również w krótkich odstępach czasu. Sąd podzielił zapatrywania Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 12 listopada 2009 r. wyrażone sprawie o sygn. II AKa 236/09, które nawet przy uwzględnieniu odrębności każdej sprawy idealnie wpisują się w realia sprawy niniejszej. ,,Działania polegające na uprawie konopi, a następnie wytwarzaniu z nich środka odurzającego, podjęte były ze z góry powziętym zamiarem. Uprawę konopi, a następnie wytwarzanie z nich środka odurzającego należało zatem uznać za jedno przestępstwo, wyczerpujące znamiona określone w przepisach art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k.” (KZS 2010/1/80). Jednocześnie sąd meriti podzielił argumentację przyjętą w tym orzeczeniu, że ,,Posiadanie środka odurzającego w postaci marihuany stanowi czyn następczy współukarany, skoro jest to następstwem wytworzenia go przez oskarżonego. Ujęcie tego zachowania w opisie czynu nie jest błędem nie mniej nie powinno mieć przełożenia na wymiar kary.” (LEX nr 553845). Oskarżony obejmował tym samym swoim zamiarem urzeczywistnienie wszystkich określonych przedmiotowych znamion czynu przestępnego. Uprawy konopi innych niż włókniste oraz wytworzenia suszu marihuany oskarżony dokonał wbrew przepisom ustawy, o czym przekonuje brak w aktach sprawy wymaganego w myśl art. 35 w/w ustawy zezwolenia, którego z resztą być nie mogło z uwagi na utajniony i pokątny charakter działalności prowadzonej przez M. Z.. Był to zatem nielegalny proceder, czego konsekwencją uznanie oskarżonego winnym popełnienia przestępstwa wyczerpującego znamiona z art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Przestępstwo to będące typem kwalifikowanym stanowiącym zbrodnię odwołuje się w opisie podstawowych znamion do przepisów art. 63 ust. 1 i art. 53 ust. 1 tejże ustawy określających typ podstawowy stanowiący występek. Z uwagi na ilość sadzonek konopi innych niż włókniste będących w fazie wzrostu, ale i masę suszu marihuany, z którego można by stworzyć co najmniej 782 porcje handlowe przyjęcie kwalifikowanej postaci obu przepisów było zatem słuszne i zasadne. Należało przy tym uwzględnić wypracowane głównie w orzecznictwie kryteria i poglądy. Jednym z takich kryteriów oceny „znaczności” jest kryterium ilościowe. W jednym z orzeczeń Sądu Najwyższego przyjęto, iż miarą „znaczności” może być stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków. Jeżeli zatem przedmiotem czynu jest taka ilość tych środków, która mogłaby zaspokoić tego rodzaju potrzeby co najmniej kilkudziesięciu uzależnionych, to należy przyjąć, że jest tych środków znaczna ilość ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2006 r., II KK 47/05, OSNKW 2006, z. 6, poz. 57). Reasumując, o tym, że oskarżony dopuścił się przestępstwa w kwalifikowanej postaci przesądza ustalenie, iż efektem jego działań było stworzenie uprawy dostarczającej znaczne ilości konopi innych niż włókniste i wytworzenie znacznej ilości środka odurzającego, jakim jest marihuana. Zgodnie z ustawową definicją zawartą w art. 4 pkt 35 powołanej ustawy wytwarzaniem są czynności za pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające. Kontrowersji nie może budzić także ocena wytworzonego przez oskarżonych suszu marihuany, jako środka odurzającego wymienionego w załączniku do ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W świetle dowodów zasadną jest również ocena, że oskarżony działał w celu osiągniecia korzyści majątkowej i uzyskał konkretną kwotę pieniędzy (30 g. po 35 złotych co daje łącznie 1050,00 złotych) na sprzedaży marihuany A. M.. Wszakże sprzedaż tego środka odurzającego od miesiąca maja 2016 r. przeplatała się z nieodpłatnym udzielaniem tegoż narkotyku A. M.. Wszystko zaczęło się zaś od wspólnego wypalenia marihuany przez oskarżonego i walczącego z uzależnieniem od alkoholu A. M.. Nie ulega wątpliwości, iż także w tym przypadku były to zachowania M. Z. podjęte w krótkim odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego przez oskarżonego zamiaru, który poprzez ,,reklamę swojego towaru” zyskał w ten sposób stałego odbiorcę. Skoro działania oskarżonego podjęte były w tym samym miejscu, a przedmiotem ochrony nie jest dobro osobiste, lecz życie i zdrowie publiczne to należało przyjąć, iż w ramach zarzucanych w punktach 4 i 5 aktu oskarżenia czynów oskarżony dopuścił się w ramach czynu ciągłego jednego przestępstwa. Należało zatem ustalić, że oskarżony w okresie od miesiąca maja 2016 r. do dnia 17 listopada 2016 r. w P. na ul. (...) w lokalu nr (...) w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wbrew przepisom ustawy udzielił A. M. (1) środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej masie 10 g. oraz udzielił A. M. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez odpłatne zbycie środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej masie 30 g. za kwotę 1050,00 złotych, co wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 58 ust. 1 oraz art. 59 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ze zm.) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Nie bez znaczenia dla kwalifikacji prawnej tego przestępstwa jest i to, że oba rodzaje zachowań oskarżonego przeplatane dodatkowo wspólnym wypalaniem suszu marihuany z A. M. miały miejsce w tym samym okresie niespełna sześciu miesięcy. Dlatego należało zastosować kumulatywną kwalifikację prawną czynu przypisanego oskarżonemu. Niedookreślenie zachowań inkryminowanych oskarżonemu przez oskarżyciela publicznego w zarzutach opisanych w punktach 4 i 5 aktu oskarżenia poprzez użycie słów ,,w ilości nie mniejszej niż” wymagało poczynienia przez sąd stosownych ustaleń, które znalazły odzwierciedlenie w przypisanym oskarżonemu w punkcie 3 wyroku przestępstwie. Z uwagi na treść art. 5 § 2 k.p.k. wątpliwości co do większej, niż ustalona masy narkotyku udzielonego odpłatnie i nieodpłatnie A. M. należało rozstrzygnąć na korzyść oskarżonego. Stąd pominięcie przytoczonych wyżej słów w przypisanym oskarżonemu przestępstwie opisanym w punkcie 3 wyroku nie było jedynie korektą językową, lecz świadomym zabiegiem zmierzającym do precyzyjnego określenia, na ile było to możliwe, skali przestępczego zjawiska. Sformułowanie przytoczone wyżej, choć wygodne w użyciu, ze swojej istoty pozwalałoby na swobodną i zbyt daleko idącą interpretację skutków przestępczej działalności oskarżonego, co przecież w przypadku wyroku skazującego, zdaniem sądu, nie powinno mieć miejsca. Przypisanie zaś dokładnie określonego przestępstwa, jak wymaga tego przepis art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k., pozwala sądowi na dokonanie jego rzeczywistej oceny znajdującej następnie odzwierciedlenie w wymiarze orzeczonych kar. Sąd uznał oskarżonego ponadto, w świetle zgromadzonych dowodów, za winnego popełnienia przestępstwa zarzucanego w punkcie 3 aktu oskarżenia z tą jedynie korektą, iż łączna masa środka odurzającego w postaci chlorowodorku kokainy (Tabela nr 10), na podstawie masy materiału dowodowego nr (...) i (...) (Tabela nr 11), wyniosła 0,61 g. (0,09 + 0,52 = 0,61). Podkreślenia wymaga, że środek odurzający w postaci chlorowodorku kokainy ze środkiem zastępczym (...) (chloroetylokatynon) o masie 2,93 g., substancja psychotropowa w postaci amfetaminy o masie 0,21 g., substancja psychotropowa w postaci pentedronu oraz (...) (pirolidynopentiofenon) o masie 31,53 g., mieszanina środka odurzającego w postaci chlorowodorku kokainy oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o masie 8,12 g i w końcu wspomniany wyżej środek odurzający w postaci chlorowodorku kokainy o łącznej masie 0,61 g. nie zostały wytworzone przez oskarżonego w ramach przestępczego procederu i dlatego ich posiadania nie można było potraktować, jako współukarany czyn następczy. Skoro zatem oskarżony posiadał te narkotyki to tym samym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 w/w ustawy. W tej sytuacji sąd wymierzył oskarżonemu, za przestępstwo z punktu I wyroku, na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 ze zm.) będącym przepisem surowszym karę 3 lat pozbawienia wolności oraz 300 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych, na podstawie art. 62 ust. 1 w/w ustawy karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2005 r., Nr 179, poz. 1485 ze zm.) będącym przepisem surowszym karę 1 roku 2 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd miał przy tym na uwadze wysoki stopień winy oskarżonego wyrażający się w chęci popełniania przestępstw z zamiarem przemyślanym, o czym przekonuje nabycie nasion konopi innych niż włókniste oraz niezbędnych dla stworzenia optymalnych warunków dla uprawy przedmiotów, przygotowanie miejsca uprawy i dokonanie tego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżony działał w sposób przebiegły i wyrachowany, o czym przekonuje wybór niewzbudzającego wątpliwości miejsca, gdzie została założona uprawa. Za orzeczeniem kar w podanym wymiarze wpływ miał też wysoki stopień szkodliwości społecznej czynów przypisanych oskarżonemu wyrażający się w naruszeniu interesu społecznego. Przy orzekaniu ilości i wysokości stawek grzywny uwzględniono sytuację materialną oskarżonego przed zatrzymaniem przez Policję i aktualnie. Zdaniem sądu orzeczone kary pozbawienia wolności nie mogą być uznane za surowe, skoro kara za zbrodnię z art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczona została w dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego przez ustawodawcę, a pozostałe, choć orzeczone powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia uwzględniają z jednej strony ilość, zaś z drugiej rodzaj posiadanych narkotyków, jak również długi okres udzielania marihuany A. M.. W ocenie sądu orzeczone kary spełnią pokładane w nich cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak również zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego. Częściowe przyznanie się do winy przez oskarżonego, wobec zgromadzonych w niniejszej sprawie dowodów rzeczowych i dokumentarnych, nie mogło być poczytane jako okoliczność łagodząca. Oskarżony nie zawahał się wręcz hurtowo wytwarzać środka odurzającego, który posiada silne właściwości uzależniające. Długofalowe skutki prowadzenia tej działalności (z uwagi na wprowadzenie narkotyków do obrotu) nie tylko przyczyniło się do pogłębiania uzależnienia A. M., ale mogło również przyczynić się do powstania uzależnienia u innych osób, co niewątpliwie niosłoby ze sobą nie tylko negatywne skutki w sferze zdrowia ludzkiego, ale i wymierne koszty ponoszone na leczenie uzależnionych, czy profilaktykę w zakresie zwalczania narkomanii. Krzywdy wyrządzonej potencjalnym konsumentom spowodowanej uzależnieniem się od narkotyków, do czego oskarżony mógł przyczynić się w tak znaczący sposób, nie można przeliczyć na żadne pieniądze, co również nie może umknąć wśród argumentów przemawiających za orzeczeniem kar w podanej wyżej wysokości. Przy wymierzaniu kar jednostkowych sąd wszakże miał również na uwadze, że oskarżony nie był dotychczas karany, a jak wynika z wywiadu środowiskowego posiada dobrą opinię w miejscu zamieszkania. Przy wymierzaniu kary łącznej 3 lat 2 miesięcy pozbawienia wolności oscylującej od 3 lat pozbawienia wolności (maksymalna kara jednostkowa) do 4 lat 10 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar jednostkowych) zastosowano zasadę asperacji uwzględniając, że wszystkich przestępstw M. Z. dopuścił się w tym samym miejscu i czasie oraz naruszył to samo dobro chronione prawem, a przy tym przestrzega obowiązujących w jednostce penitencjarnej porządku i dyscypliny, nie był karany dyscyplinarnie, a raz został nagrodzony za wzorowe utrzymanie czystości w celi, przy czym w gronie współosadzonych funkcjonuje zgodnie, nie deklaruje przynależności do podkultury więziennej pozytywnie kształtując środowisko młodocianych, regulaminowo odnosi się do przełożonych oraz nie przejawia zachowań agresywnych, ani autoagresywnych (k.430v.). Z pola widzenia nie można utracić również tego, że oskarżony posiada wyuczony zawód oraz ma na utrzymaniu dziecko i utrzymuje kontakty z konkubiną oraz matką i bratem, co pozwala przypuszczać, że w przyszłości nie zechce utrzymywać kontaktów ze środowiskiem przestępczym. Na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie przyjmując jeden dzień tymczasowego aresztowania za równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności. Na podstawie art. 45 § 1 k.k. należało orzec od M. Z. przepadek uzyskanej korzyści majątkowej w kwocie 1050,00 złotych. Orzeczono jednocześnie przepadek dowodach rzeczowych na rzecz Skarbu Państwa zgodnie z treścią przepisu art. 70 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, z wyjątkiem płyt, które na podstawie art. 230 § 3 k.p.k. nakazano pozostawić w aktach sprawy, gdyż stanowiły własność oskarżonego. Dodatkowo sąd uznał za stosowne orzec wobec oskarżonego, na podstawie art. 70 ust. 4 w/w ustawy, środek karny w postaci nawiązki w wysokości 1.000,00 zł na rzecz organizacji społecznej zajmującej się pomocą osobom uzależnionym od narkotyków. Wskazać należy na indywidualno-prewencyjny charakter oddziaływania tego środka karnego, który winien uzmysłowić oskarżonemu nie tylko konsekwencję swych czynów, ale być także sposobem na realizację zadań postawionych w przytoczonej wyżej ustawie, której naczelny cel jasno został wyłożony w nazwie. Z uwagi na brak stałej pracy oraz majątku należało, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49 z 1983 r. poz. 223 ze zm.), zwolnić oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych w sprawie niniejszej.