Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy w S. V. Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w P. w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Katarzyna Radzikowska - Jędrusiak

Protokolant starszy sekretarz sądowy Paweł Kulok

po rozpoznaniu w dniach: 19.12.2018r. 21.01.2019r., 20.02.2019 r.

sprawy

P. K.

syna L. i M. z domu Z.

urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że: w dniu 03 lipca 2018 roku około godziny 19:50 w P. na ulicy (...) w ruchu lądowym, kierował motocyklem marki (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, odpowiadającemu stężeniu alkoholu w wydychanym powietrzu 0,46 mg/l,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

I.  uznaje P. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za przestępstwo to na podstawie art. 178a § 1 kk, wymierza mu karę grzywny w liczbie 200 (dwieście) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna wynosi 10 (dziesięć) złotych,

II.  na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego P. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

III.  na podstawie art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego P. K. świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5.000 (pięciu tysięcy) złotych,

IV.  na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 03.07.2018 roku,

V.  na podstawie art. 63§ 1 i 5 kk na poczet wymierzonej oskarżonemu P. K. kary grzywny zalicza okres jego zatrzymania od dnia 03.07.2018r. godz. 19:55 do dnia 04.07.2018r. godz. 14:10 przyjmując iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny,

VI.  na podstawie art. 627 kpk, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego P. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych, a nadto wymierza mu 200 (dwieście) złotych opłaty.

Sygn. akt VII K 330/18

UZASADNIENIE

W dniu 03 lipca 2018 roku w P., w godzinach popołudniowych, P. K. po powrocie z pracy zaczął spożywać alkohol w postaci piwa. Po pewnym czasie mężczyzna na prośbę żony postanowił pojechać na działkę po warzywa.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 19-21, 23v,

Około godziny 19.50 wsiadł na motocykl marki B. z zamiarem udania się na teren ogródków działkowych. Mężczyzna wyruszył z ulicy (...) w P.. Następnie przemierzał ulicą (...), a następnie ulicą (...). Wtedy też został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy policji KPP w P. to jest sierżanta sztabowego M. B. oraz młodszego aspiranta A. L..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 19-21, 23v,

Zeznania świadka M. B. k. 68

Zeznania świadka A. L. k. 63,

Funkcjonariusze policji przebadali mężczyznę na zawartość alkoholu w organizmie przy użyciu urządzenia A. – Sensor IV o numerze fabrycznym (...). Przeprowadzone o godzinie 19.55 badanie wykazało u P. K. stężenie 0, 46 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Druga kontrola stanu trzeźwości kierującego przeprowadzona o godzinie 20.10 wykazała - 0,39 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Z przeprowadzonych czynności został sporządzony protokół badań stanu trzeźwości analizatorem wydechu. P. K. złożył podpis na ww. dokumencie. Nie zgłosił żadnych zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia czynności. Zażądał jednak badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu dokonującym pomiaru metodą spektrometrii w podczerwieni oraz przeprowadzenia badania krwi. W związku z powyższym mężczyzna został zatrzymany celem wykonania dalszych czynności procesowych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 19-21, 23v,

zeznania świadka M. B. k. 68

zeznania świadka A. L. k. 63

protokół badania stanu trzeźwości k. 2,

świadectwo wzorcowania k. 3,

protokół zatrzymania osoby oraz karta zatrzymania k. 7, 9

P. K. miał pobraną krew do badania na zawartość alkoholu w organizmie w dniu 03 lipca 2018 roku o godz. 21.50. Na ten moment stężenie alkoholu w jego organizmie wyniosło 0,78 promila we krwi . Badania stanu trzeźwości przeprowadzone na A. A..0 o godzinie 20.33 wykazały stężenie alkoholu o wartości 0, 42 mg/l w wydychanym powietrzu.

Dowód: sprawozdanie z przeprowadzonych badań k. 12 – 13,

protokół badania stanu trzeźwości k. 4,

świadectwo wzorcowania k. 5 – 6,

P. K. tempore criminis nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k. 34-36,

Urządzenie A.- Sensor IV, którym P. K. miał przeprowadzone przez funkcjonariuszy policji badania na zawartość alkoholu w organizmie pracuje w przedziale temperatur od 0 stopni C. do 40 stopni C.. Temperatura, w której przeprowadzany jest test podawana jest przez urządzenie na wyświetlaczu po włożeniu ustnika. Jeżeli jest ona niższa od 0 stopni lub wyższa od 40 stopni test będzie automatycznie blokowany przez urządzenie. Konstrukcja A. – Sensora IV daje możliwość pracy w każdych warunkach pogodowych. Przy wilgotności od 0 % do 100% w przedziale ciśnienia od 435 do 787 mm słupa rtęci.

Dowód: instrukcja obsługi k. 33-61,

P. K. ma 52 lata. Zdobył wykształcenie zawodowe w kierunku mechanizator rolnictwa. Obecnie pracuje jako magazynier z dochodem miesięcznym około 2000 złotych. Nie posiada większego majątku. Żonaty. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Karany sądownie. Według oświadczenia nie leczony psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo. W miejscu zatrudnienia oskarżony posiada pozytywną opinię.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 19-21,

karta karna k. 23- 24,

informacje z k.

dane osobopoznawcze k. 22,

opinia k. 67,

Na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił okoliczności związane ze spożywaniem przez niego alkoholu przed zdarzeniem, a także samej kontroli drogowej. Podał także, że „ma problem z alkoholem”, jednakże nie leczył się odwykowo. Raz w tygodniu wpada w trzydniowe ciągi alkoholowe ( k.19-21).

Na rozprawie P. K. również przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że trochę nieświadome pojechał motorem. Wcześniej oglądał mistrzostwa świata. Wypił dwa piwa. Usnął podczas meczu. Zadzwoniła żona i poprosiła żeby przywiózł włoszczyznę z działki. Nie czuł się pijany ani wypity. Pojechał po warzywa nie myśląc o tym, że wcześniej wypił alkohol. Z ulicy (...) skręcił w ulicę (...). Policja jechała z przodu, jechał przepisowo. Później policja jechała za nim, aż na teren ogródków i tam został przebadany. Po odczytaniu mu jego wyjaśnień z etapu dochodzenia wskazał, że policjant powiedział mu że ma powiedzieć problemie z alkoholem to nie będzie zatrzymany ( k. 23v)

Przechodząc w dalszej części do oceny materiału dowodowego sprawy wskazać należy, iż sąd dał wiarę tym wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a także opisał przebieg incydentu. W tym zakresie jego oświadczenia procesowe korespondowały z całokształtem materiału dowodowego sprawy, w szczególności z zeznaniami świadków A. L., M. B. a także z dokumentami w postaci protokołów badań stanu trzeźwości i sprawozdania z badań stanu trzeźwości.

Zeznania świadków A. L. oraz M. B. zasługiwały na wiarę. Były one jasne, stanowcze, zbieżne. Analizowane wspólnie przy dodatkowym uwzględnieniu wyjaśnień samego oskarżonego, dały pełny obraz zajścia z udziałem P. K.. Jako osoby obce dla oskarżonego nie mieli interesu, by przedstawiać zdarzenie w sposób odmienny od ich faktycznego przebiegu. Z tych też względów stały się podstawą poczynionych w sprawie ustaleń.

Stan faktyczny sprawy sąd ustalił ponadto w oparciu o wszelkie dokumenty zgromadzone w przedmiotowej sprawie tj. protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwami legalizacji, sprawozdanie z badania krwi P. K., kartę karną, dane osobopoznawcze, opinię sądowo – psychiatryczną, instrukcję obsługi urządzenia A. – Sensor IV, opinię pracodawcy oskarżonego. Wyżej wymienione dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione podmioty zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami i jako takie stały się podstawą dokonanych ustaleń.

Analiza treści instrukcji obsługi i działania urządzenia A. – Sensora IV zestawiona ze znajdującymi się przy protokole badania stanu trzeźwości wydrukami ( k. 2) a nadto z wynikami dalszych badań stanu trzeźwości oskarżonego znajdujących odzwierciedlenie w sprawozdaniu z badania krwi P. K. pozwalały na pewne ustalenie, iż dokonane przez funkcjonariuszy policji badania o godz. 19.55 oraz 20.10 zostały przeprowadzone w sposób prawidłowy i odzwierciedlały faktyczny stan nietrzeźwości oskarżonego na chwilę zajścia.

Z tych też względów należało uznać, że oskarżony P. K. w dniu 03 lipca 2018 roku około godziny 19.50 w P. na ulicy (...) w ruchu lądowym kierował motocyklem marki B. o numerach rejestracyjnych (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości odpowiadającemu stężeniu alkoholu w wydychanym powietrzu 0, 46 mg/l, , czym wypełnił znamiona czynu z art. 178a § 1 kk.

Czyn oskarżonego ze względu na charakter naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo innych uczestników ruchu drogowego należy ocenić jako społecznie szkodliwy w stopniu wyższym od znikomego. Oceniając stopień społecznej szkodliwości tego czynu sąd wziął po uwagę również wysokość stanu nietrzeźwości oskarżonego to, że poruszał się po drodze publicznej, na której odbywał się ruch innych pojazdów.

Z uwagi na to, iż oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem znamiona przestępstwa zagrożonego karą przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, a jednocześnie w sprawie nie wystąpiły żadne okoliczności które by wyłączyły odpowiedzialność karną oskarżonego, który rozumiejąc znaczenie podejmowanych działań, miał niczym nie zakłóconą możliwość zachowania się zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym, lecz tego nie uczynił – Sąd uznał P. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

Wymierzając oskarżonemu P. K. karę sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 §1 kk. Powyższe okoliczności uzasadniały wymierzenie kary grzywny w orzeczonym rozmiarze, która w ocenie Sądu będzie adekwatna do stopnia winy oskarżonego i współmierna do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, a także osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec skazanego i zaspokoi potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Z tych względów orzeczono jak w pkt I wyroku.

Przy miarkowaniu P. K. kary sąd uwzględnił zarówno okoliczności obciążające, jak i łagodzące. Na niekorzyść uwzględnił znaczny stopień nietrzeźwości oskarżonego, rodzaj drogi po której się poruszał, prowadzenie pojazdu po jednej z najbardziej ruchliwych ulic miasta P. to jest ulicą (...), dotychczasową karalność oskarżonego. . Na korzyść z kolei przyjęto okoliczność, iż oskarżony przyznał się do popełnienia powyższego czynu, tym niemniej faktu tej nie można przeceniać z uwagi na to, iż wina i sprawstwo oskarżonego co do popełnienia przypisanego mu czynu wynikały z całokształtu materiału dowodowego sprawy, posiadanie pozytywnej opinii w miejscu zatrudnienia. Prowadzenie ustabilizowanego trybu życia.

Wobec okoliczności, iż oskarżony popełnił przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji będąc w stanie nietrzeźwości, sąd w oparciu o treść art. 42 § 2 kk orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na minimalny okres 3 lat. Zakreślając okres obowiązywania zakazu sąd miał na uwadze wysokość stanu nietrzeźwości oskarżonego, porę dnia w jakiej poruszał się pojazdem, rodzaj pojazdu.

Te same argumenty legły u podstaw orzeczenia wobec oskarżonego obligatoryjnego świadczenia pieniężnego o jakim mowa w art. 43a § 2 kk, które zostało określone na minimalnym poziomie 5000 złotych.

Na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym sąd był zobligowany zaliczyć mu okres zatrzymania dokumentu prawa jazdy.

Stosownie do treści art. 63§ 1 i 5 kk na poczet wymierzonej P. K. kary grzywny sąd zaliczył mu okres jego zatrzymania w sprawie.

Oskarżony posiada stały dochód. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Z tych też względów należało uznać, iż jest on w stanie ponieść koszty postępowania bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania swojej osoby.