Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodnicząca: SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: sekr. sądowy Anna Nierubiec

po rozpoznaniu dnia 18 października 2018 r.

sprawy O. K., syna H. i B., ur. (...) w O.

obwinionego o czyny z art. 119 § 1 k.w., art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 2 Ustawy Prawo o ruchu drogowym

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 9 października 2017 r. sygn. akt II W 918/16

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

- ustala, że do popełnienia czynu opisanego w punkcie I wyroku doszło na terenie Stacji Paliw (...) położonej w O. przy ulicy (...) zaś wartość szkody wynosiła 101,06 zł;

- obowiązek zapłaty równowartości skradzionego mienia określony w punkcie IV ustala w wysokości 101,06 zł /sto jeden i 06/100/;

- karę grzywny orzeczoną w punkcie III na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. łagodzi do 200 /dwustu/ złotych;

- w pozostałym zakresie utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

- zwalnia obwinionego od uiszczenia kosztów sądowych w sprawie przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa;

- zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie na rzecz adw. L. K. kwotę 516,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu obwinionego w postępowaniu odwoławczym oraz podatek VAT.

Sygn. akt VI Ka 111/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Otwocku wyrokiem z dnia 9 października 2017 roku po rozpoznaniu sprawy sygn. II W 918/16 O. K. obwinionego o to, że:

1)  w dniu 25 lipca 2016r. o godz. 19:30 w O. na ul. (...) na stacji paliw (...) dokonał kradzieży 22,61 l paliwa na kwotę 101,66zł poprzez zatankowanie pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...) po czym nie uiszczając opłaty oddalił się z miejsca, tj. o czyn z art. 119 § 1 k.w.,

2)  będąc właścicielem pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...) od bliżej nie określonej daty do 25 lipca 2016r. nie dopełnił obowiązku poinformowania w terminie 30 dni starosty o nabyciu pojazdu, tj. o czyn z art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 2 Ustawy Prawo o ruchu drogowym

I.  uznał obwinionego O. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. i za ten czyn skazał obwinionego;

II.  uznał obwinionego O. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia zarzucanego w punkcie drugim, kwalifikując ten czyn z art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym, ustalając, iż czynu tego dopuścił się od dnia 6 lipca 2016 roku i za ten czyn skazał obwinionego;

III.  na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierzył obwinionemu O. K. karę 300 (trzystu) złotych grzywny;

IV.  na podstawie art. 119 § 4 k.w. orzekł wobec obwinionego O. K. obowiązek zapłaty równowartości ukradzionego mienia w kwocie 101,66 (stu jeden i 66/100) złotych na rzecz (...) S.A.;

V.  zasądził od obwinionego O. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 130 (stu trzydziestu) złotych, w tym opłata w wysokości 30 (trzydziestu) złotych.

Od powyższego wyroku apelację złożył obwiniony O. K.. Jak wynik
z treści apelacji obwiniony wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na tym, że sąd I instancji przyjął, że celowo nie zapłacił za paliwo. Zdaniem skarżącego, przekazał kasjerowi dwa banknoty po 100 zł i otrzymał resztę zgadzającą się z pozostałymi zakupami. Możliwe, że banknoty się skleiły. Podkreślił, że jego zamiarem nie było dokonanie kradzieży paliwa. W tym zakresie wniósł
o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie od popełnienia tego czynu. Natomiast
w pozostałym zakresie stwierdził, że wystarczające będzie odstąpienie od wymierzenia kary za wykroczenie polegające na zaniechaniu przerejestrowania samochodu i zobowiązanie skarżącego do wykonania obowiązku administracyjnego przerejestrowania pojazdu. Ponadto skarżący podnosił, że orzeczona kara grzywny jest nadmiernie surowa w związku z jego sytuacją majątkową i zdrowotną bowiem jest osobą bezrobotną, nie przysługuje mu zasiłek, na utrzymaniu ma dwójkę dzieci
i niepracującą żonę . W tej sytuacji nie będzie w stanie uiścić grzywny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obwinionego zasługuje na uwzględnienie tylko w części dotyczącej kary. W tym zakresie sąd odwoławczy oparł się na dokumentach stwierdzających zły stan zdrowia obwinionego O. K. oraz jego sytuację majątkową - obwiniony jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Te okoliczności miały wpływ na złagodzenie kary grzywny. Natomiast zarzuty dotyczące błędu w ustaleniach faktycznych dokonanych przez sąd I instancji nie są słuszne. Obwiniony nie kwestionował faktu, że w dniu 25 lipca 2016r. zatankował paliwo w postaci benzyny na stacji (...) przy ulicy (...) w O. a następnie wszedł do budynku stacji i zamówił posiłek. O tym, że obwiniony nie zapłacił za paliwo a jedynie za zamówiony posiłek świadczą zeznania świadka Ł. K. oraz nagranie monitoringu. Z zeznań świadka jednoznacznie wynika, że obwiniony przekazał banknot 100 zł płacąc tyko za posiłek. O tym, że było to działanie celowe świadczy fakt, że O. K. przekazał kasjerowi kwotę 100 zł czyli niższą niż potrzebna do zapłaty łącznie za posiłek oraz za paliwo. Zarzuty skarżącego polegające na tym, że podał kasjerowi dwa banknoty w nominałach po 100 zł, które skleiły się w jeden, nie są zgodne z doświadczeniem życiowym gdyż w tej sytuacji kasjer zawodowo zajmujący się rozliczaniem pieniędzy, zauważyłby, że oskarżony płaci dwoma banknotami. Tak więc, obwiniony wykorzystał nieuwagę kasjera i celowo nie zapłacił za paliwo. O popełnieniu drugiego wykroczenia, w sposób bezsprzeczny, świadczą dokumenty znajdujące się w aktach spawy. Zdaniem sądu odwoławczego, karę grzywny należało obniżyć do progu możliwego do zapłaty przez obwinionego mając także na uwadze, że na obwinionym ciąży obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody.

Sąd odwoławczy zmienił opis czyn dostosowując go do materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy. Jak wynika z rachunki karta 6, do kradzieży paliwa doszło na stacji (...) położonej w O. przy ulicy (...). Z tego rachunku wynika także, że wartość szkody wynosiła 101,06 złotych.

Mając powyższe na uwadze sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku. Rozstrzygnięcie
o kosztach znajduje swoje uzasadnienie w art. 119 kpsw w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił obwinionego od ich uiszczenia gdyż, jako osoba bezrobotna nie będzie
w stanie ich uiścić. O kosztach obrony z urzędu sąd odwoławczy orzekł na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r.
w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.