Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1098/18

POSTANOWIENIE

Dnia 25 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Kleszczewska

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019r. w Tomaszowie Mazowieckim

przy udziale -------------------------------------

na rozprawie

sprawy z powództwa – Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko – S. O.,

o zapłatę

postanawia; stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu Łódź- Śródmieście w Łodzi, jako sądowi właściwemu miejscowo.

UZASADNIENIE

Miejscem zamieszkania pozwanego jest miasto Ł.. Stosownie zatem do dyspozycji przepisu art. 27 § 2 k.p.c. sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania- tj. Sąd Rejonowy Łódź- Śródmieście w Łodzi. Ponadto w wyniku sprawdzenia danych adresowych pozwanego w systemie P.- Sad ustalono, iż miejscem jego zamieszkania do 8 lipca 2014 roku był T. M.. /k-73/. W dniu wniesienia do tutejszego Sądu pozwu w postępowaniu nakazowym pozwany zamieszkiwał w Ł..

W doktrynie wyrażono pogląd, w myśl którego sąd krajowy nie powinien stosować art. 202 k.p.c. w sprawach z udziałem konsumentów także wówczas, gdy w umowie nie zawarto klauzuli prorogacyjnej, a w sytuacji wniesienia przez przedsiębiorcę powództwa przeciwko konsumentowi do sądu niewłaściwego miejscowo, bez żadnego uzasadnienia, w tym bez umowy prorogacyjnej, sad ma obowiązek z urzędu zbadać swoją niewłaściwość miejscową i przekazać sprawę sądowi według właściwości ogólnej /por. E. S. – Zasada kontradyktoryjności i postulat sprawnego postępowania cywilnego a ochrona praw konsumentów w świetle dyrektywy 93/13/EWG, (...) Przegląd Sądowy 2010, nr 3, str. 12/.

Z tych też wszystkich względów należało na podstawie przepisu art. 200 k.p.c. w związku z art. 27 § 1 k.p.c. orzec jak w sentencji postanowienia.