Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie Wydział I Cywilny
w składzie:

Przewodniczący - SSR Lidia Kopczyńska
Protokolant - sek. sądowy E. M.

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2019 r. w Ciechanowie
na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C.
przeciwko M. K., S. M., A. K. (1), A. K. (2)
o zapłatę

w przedmiocie sprzeciwu S. M. od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym
w dniu 4 kwietnia 2016 r. w sprawie I Nc 295/16

orzeka

w części, w której nakaz zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016 r, stracił moc zasądza od pozwanej S.
M. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C.
kwotę 1 965,32 zł (jeden tysiąc dziewięćset sześćdziesiąt pięć złotych trzydzieści dwa grosze) z
odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

-1 939,30 zł jeden tysiąc dziewięćset trzydzieści dziewięć złotych trzydzieści groszy) od dnia 01 lutego
2016 r. do dnia zapłaty,

-26,20 zł (dwadzieścia sześć złotych dwadzieścia groszy) od dnia 22 lutego 2016 r. do dnia zapłaty,
wraz z kwotą 947 (dziewięćset czterdzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu uznając iż
jej odpowiedzialność jest solidarna z M. K., A. K. (1), A.
K..

Sygn. akt I C 99/18

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w C., reprezentowana przez radcę prawnego R. R., w pozwie złożonym w dniu 22 lutego 2016 r. wniosła o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i zasądzenie na jej rzecz solidarnie od pozwanych – M. K., S. K. (1), A. K. (1), A. K. (2) kwoty 1965,32 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 1939,30 zł od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 26,02 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto powódka wnosiła o zasądzenie kosztów procesu wg. norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powódka podniosła, iż pozwani zajmują spółdzielcze mieszkanie nr (...) położone w budynku przy ul. (...) w C. należące do jej zasobów. Pozwanej M. K. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu, natomiast pozostali - pełnoletni pozwani stale i faktycznie z nią w nim zamieszkują. W związku z powyższym wszyscy lokatorzy są zobowiązani do uczestniczenia w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu oraz z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat. Pozwani, mimo tych obowiązków, nie regulowali w należytej wysokości i terminie opłat eksploatacyjnych i obecna zaległość wynosi kwotę objętą pozwem, w tym z naliczonymi należnymi odsetkami. Powódka uiściła opłatę sądową od pozwu w wysokości 30,00 zł. (pozew k. 1-2 akt).

W dniu 4 kwietnia 2016 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Ciechanowie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił powództwo w całości. (nakaz zapłaty k. 17 akt)

Odpis nakazu został doręczony pozwanym w dniu 26 kwietnia 2016 r. (potwierdzenie odbioru pisma k. 18-22 akt).

Pozwane M. K., A. K. (1), A. K. (2) nie złożyły sprzeciwu od nakazu, a tym samym nakaz w stosunku do nich stał się prawomocny.

W dniu 21 listopada 2016 r. sprzeciw od nakazu wniosła pozwana S. K. (1) (obecnie M.) podnosząc, że dotychczas nie został jej doręczony prawidłowo odpis nakazu zapłaty (sprzeciw k. 26-28 akt).

Zarządzeniem z dnia 16 stycznia 2018 r. sprzeciw S. K. (1) został uznany za złożony w terminie ze względu na fakt, iż dotychczas nakaz zapłaty nie został jej prawidłowo doręczony.

Pozwana S. K. (1) (obecnie M.) wnosiła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu wg. norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana podniosła, iż nie jest właścicielką lokalu ani w nim nie mieszka od 2012 r.. W związku z tym nie mogła i nie może generować żadnych zadłużeń w stosunku do powodowej spółdzielni. (sprzeciw k. 26-28 akt).

W trakcie procesu pozwana podniosła ponadto, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przysługiwało jej rodzicom M. K. i S. K. (2), który zmarł 22 listopada 2005 r. Spadek po nim między innymi odziedziczyła S. K. (1). Jednakże umową darowizny zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 13 kwietnia 2018 r. S. K. (1) (obecnie M.) podarowała swój udział we własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego swojej siostrze A. K. (1). Pozwana podkreśliła, że w takiej sytuacji nie jest zobowiązana do ponoszenia kosztów związanych z tym lokalem, nie tylko z powodu zamieszkiwania w innym miejscu, ale również z tego względu, iż wyzbyła się udziałów, które jej przypadły w ramach spadku po ojcu S. K. (2).

W odpowiedzi na sprzeciw pozywanej S. K. (1) (obecnie M.) powód podtrzymał żądanie pozwu w całości i oświadczył, że zarzuty podniesione przez pozwaną są bezprzedmiotowe i nie znajdują odzwierciedlania w obwiązujących przepisach prawa. Zdaniem powoda bez względu na to, że pozwana nie zamieszkiwała w spornym lokalu, to i tak jej odpowiedzialność wynika z faktu, iż jest współwłaścicielką udziału w lokalu w związku ze spadkobraniem po zmarłym w 2005 r. ojcu S. K. (2). Zadłużenie objęte pozwem obejmuje okres od 1 stycznia 2016 do 31 stycznia 2016 r. i dlatego okoliczność czy pozwana zamieszkiwała w lokalu nie ma znaczenia. Jej odpowiedzialność wynika z faktu, iż była w tym czasie współwłaścicielem mieszkania (pismo k. 79 akt).

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. i S. K. (2) przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przy ulicy (...) w C.. Lokal mieszkalny pozostaje w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w C. (bezsporne).

S. K. (2) zmarł 22 listopada 2005 r. Spadek po nim nabyli żona M. K. w ¼ części i dzieci: S. K. (1), A. K. (1), A. K. (2) i D. K. w częściach równych po 3/16 części każde z nich (dowód: odpis aktu zgonu k. 5, postanowienie k. 24 akt I Ns 352/17 tutejszego sądu).

Dotychczas nie był przeprowadzony dział spadku po S. K. (3). Aktem notarialnym sporządzonym w dniu 13 kwietnia 2018 r. S. K. (1) (obecnie M.) podarowała swój udział w spadku po S. K. (2) siostrze A. K. (1) (dowód: odpis aktu notarialnego k. 69-75 akt).

Zaległości w opłatach za lokal mieszkalny za okres od 1 stycznia 2016 do 31 stycznia 2016 r. wynoszą 1939,30 zł, odsetki naliczone od powyższej kwoty do chwili wytoczenia powództwa 26.02 złotych (dowód; wyliczenie powoda k. 3-4 akt).

Z rejestru (...) wynika, iż M. K. jest zameldowana w opisanym powyższej lokalu od 11 października 1994 roku do chwili obecnej, A. K. (1) jest zameldowana od 16 listopada 1996 roku, zaś S. K. (1) była zameldowana od 11 października 1994 roku do 17 listopada 2017 roku ( dowód: informacja z rejestru mieszkańców k. 56 akt I C 776/17)

Od lutego 2012 roku S. K. (1) (obecnie M.) faktycznie nie przebywa w lokalu mieszkalnym przy ulicy (...) w C.. Pozwana w lutym 2012 roku wyprowadziła się z lokalu. Zamieszkała wraz ze swym obecnym mężem A. M.. Razem wynajęli lokal mieszkalny na dzielnicy Ś., gdzie mieszkalni przez około pół roku. Następnie w listopadzie 2012 roku wynajęli lokal mieszkalny przy ulicy (...) U. Legionowych. Obecnie pozwana mieszka w R. (dowód: zeznania pozwanej S. K. (1) (obecnie M.) k. 63, 147-148 akt).

Powyższy stan faktyczny Sąd oparł na dokumentach zgromadzonych w aktach spraw I Ns 352/17, I C 776/17 tutejszego Sądu, Km 446/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ciechanowie U. P. i w aktach niniejszej sprawy oraz zeznaniach pozwanej S. K. (1) (obecnie M.) k. 63, 147-148 akt.

Sąd jako wiarygodne ocenił dokumenty, gdyż ich prawdziwość nie budziła żadnych wątpliwości oraz żadna ze stron w toku procesu ich nie kwestionowała. W tej sytuacji Sąd uwzględnił wszystkie dokumenty dołączone do pozwu i złożone przez strony. Przedłożone dokumenty rzeczywiście były sporządzone, a w ich treść nie ingerowano, nie były przerabiane. Sąd uznał, iż dołączone dokumenty stanowią uzupełnienie dowodów stanowiących załączniki do pozwu i dlatego mogą stanowić podstawę do wydania w sprawie rozstrzygnięcia. Sąd dał wiarę pozwanej, gdyż jej zeznania znalazły potwierdzenie w zgromadzonych dokumentach.

Bezspornym między powódką, a pozwaną S. K. (1) (obecnie M.) był fakt, że spółdzielcze prawo do przedmiotowego lokalu wchodziło w skład spadku po S. K. (4), po którym spadek w części odziedziczyła również pozwana. Pozwana S. K. (1) (obecnie M.) nie kwestionowała również prawidłowości naliczenia należności dochodzonej pozwem. Pozwana sprzeciwiała się jedynie nałożeniu na nią obowiązku uiszczenia opłat eksploatacyjnych za korzystanie z tego lokalu, z tego względu że nie zamieszkiwania w okresie objętym pozwem w przedmiotowym lokalu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 505. §2 k.p.c. w razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc w części zaskarżonej sprzeciwem. Sprzeciw jednego tylko ze współpozwanych o to samo roszczenie oraz co do jednego lub niektórych uwzględnionych roszczeń powoduje utratę mocy nakazu jedynie co do nich.

Zakres zaskarżenia sprzeciwem decyduje, w jakim zakresie sprawa będzie rozpatrywana po wniesieniu sprzeciwu (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2004 r., III CZP 57/04, OSNC 2005, nr 10, poz. 171). Artykuł 505 § 2 k.p.c. wskazuje, że wniesienie sprzeciwu przez jednego z pozwanych ponoszących wspólnie odpowiedzialność, nie odnosi skutku wobec pozostałych pozwanych. Nakaz traci moc zatem jedynie w stosunku do tego z pozwanych, który złożył sprzeciw. Przepis ten precyzuje również, że w wypadku złożenia sprzeciwu co do jednego lub niektórych roszczeń uwzględnionych nakazem zapłaty, nakaz traci moc jedynie w tej części.

Ponieważ pozwane M. K., A. K. (1), A. K. (2) nie złożyły sprzeciwu od nakazu, w stosunku do nich nakaz stał się prawomocny. Natomiast w stosunku do pozwanej S. K. (1) (obecnie M.), wobec złożenia sprzeciwu w terminie, nakaz stracił moc i sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. 2001 nr 4 poz. 27 z późn. zm.) członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 6 w/w ustawy za opłaty, o których mowa w ust. 1-2 i 4, odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu. Cytowane wyżej przepisy nakładają zatem zarówno na członkach spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze (lokatorskie lub własnościowe) prawo do lokalu, jak i na pełnoletnich osobach stale z nimi zamieszkujących lub faktycznie z lokalu korzystających (za wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu) takie same obowiązki w zakresie uiszczania spółdzielni odpowiedniej części wydatków na eksploatację i utrzymanie nieruchomości, w której obrębie znajduje się używany przez nie lokal oraz pokrywanie odpowiedniej części wydatków na eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących w całości mienie spółdzielni.

W rozpoznawanej sprawie powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w C. dochodziła należności w łącznej wysokości 1939,30 zł z tytułu zaległości w związku z pokrywaniem opłat za korzystanie przez pozwanych z lokalu mieszkalnego znajdującego się w jej zasobach za okres od 1 stycznia 2016 do 31 stycznia 2016 r. Pozwana S. K. (1) (obecnie M.) kwestionowała obowiązek ponoszenia z jej strony opłat związanych z utrzymaniem tego mieszkania, bowiem jak wskazywała w tym okresie w lokalu nie zamieszkiwała, a zatem – jej zdaniem - nie generowała kosztów związanych z używaniem lokalu i nie jest zobowiązana do uiszczenia za niego jakichkolwiek opłat.

Należy jednakże zważyć, iż w świetle przepisu art. 4. ust. 6 powyżej cytowanej ustawy zarzuty pozwanej są w całości chybione. Przepis ten bowiem jak wskazano na wstępie rozważań nakłada obowiązek solidarnej odpowiedzialności z tytułu zapłaty należnych świadczeń na członka spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze (lokatorskie lub własnościowe) prawo do lokalu, jak i na pełnoletnich osobach stale z nimi zamieszkujących lub faktycznie z lokalu korzystających, jednakże ograniczając tę odpowiedzialność zgodnie z ust. 6 ¹ w/w ustawy do wysokości opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania lub faktycznego korzystania z lokalu. Należy zatem stwierdzić, że art. 4 ust. 6 ¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. 2001 nr 4 poz. 27 z późn. zm.) uzależnia wprost solidarną odpowiedzialność osób pełnoletnich zamieszkujących z właścicielem lokalu od stałego zamieszkiwania w nim lub faktycznego korzystania z lokalu. Wykłada językowa przytaczanych przepisów zdaniem Sądu daje jasny i jednoznaczny wynik interpretacyjny.

Trzeba zważyć, iż zgodnie z zasadami obowiązującymi w procedurze cywilnej ciężar gromadzenia materiału procesowego spoczywa na stronach (art. 232 k.p.c., art. 3 k.p.c., art. 6 k.c.). Art. 6 k.c. określa reguły dowodzenia, to jest przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Przy czym Sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., sygn. akt I CKU 45/96).

W niniejszej sprawie pozwana S. K. (1) (obecnie M.) wywodziła skutki prawne z faktu, iż w okresie objętym pozwem nie mieszkała w spornym lokalu. Okoliczność ta nie była kwestionowana przez powoda. Jednakże należy podkreślić, że współwłaściciel spółdzielczego prawa do lokalu – ojciec pozwanej S. K. (2) zmarł 22 listopada 2005 r., a spadek po nim odziedziczyła między innymi S. K. (1) (obecnie M.). Tym samym S. K. (1) (obecnie M.) była od chwili otwarcia spadku tj. od 22 listopada 2005 r. współwłaścicielką przedmiotowego prawa do lokalu. Działu spadku do chwili obecnej nie było, a dopiero aktem notarialnym z 13 kwietnia 2018 r. pozwana przeniosła swoje prawa do lokalu na siostrę. Tym samym za okres objęty pozwem tj. od 1 stycznia 2016 do 31 stycznia 2016 r. pozwana S. K. (1) (obecnie M.) była odpowiedzialna solidarnie z pozostałymi pozwanymi za opłaty z tytułu użytkowania lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobach Spółdzielni.

W tej sytuacji Sąd uznał, iż brak jest podstaw prawnych do zwolnienia S. K. (1) (obecnie M.) od obowiązku uiszczania opłat, wspólnie z pozostałymi osobami zajmującymi ten lokal lub będącymi współwłaścicielami prawa do niego.

Odnosząc się do kwestii odsetek należało w pierwszej kolejności przytoczyć art. 476 zd. 1 k.c. z którego wynika, że dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Zgodnie zaś z art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

W niniejszej sprawie termin zapłaty należności upływał w terminie 31 stycznia 2016 r. Skoro pozwani nie uiścili należności w terminie płatności, od dnia następnego należą się powódce (wierzycielce) odsetki ustawowe - zgodnie z art. 359 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c..

Żądanie zasądzenia kolejnych zaś odsetek od odsetek ustawowych naliczonych od dnia wymagalności do dnia 1 lutego 2016 r. znajduje podstawę w art. 482 § 1 k.c., który to brzmi od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Powódka w sprawie niniejszej pozew wniosła w dniu 22 lutego 2016 r. i od tego dnia żądała odsetek ustawowych od odsetek skapitalizowanych, zaś odsetek od kwoty kapitału żądała od dnia następnego po dniu wymagalności, tj. od dnia 1 lutego 2016 r .

Wobec powyższego mając na uwadze treść art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. 2001 nr 4 poz. 27 z późn. zm.) oraz art. 481 k.c. i art. 482 § 1 k.c.. Sąd zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kwotę 1965,,32 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 1939,30 zł od dnia 1 lutego 2016 roku do dnia zapłaty i od kwoty 26,02 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W związku z tym, że pozwana S. K. (1) (obecnie M.) przegrała proces, jak pozostali pozwani zobowiązana jest ona solidarnie z nimi zwrócić powódce niezbędne koszty procesu zgodnie z art. 98 k.p.c.. Na zasądzone koszty złożyły się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900,00 zł, ustalone stosownie do § 2 pkt 3) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. poz. 1084) wraz z kwotą 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 30 zł opłaty sądowej.

Z tych względów, Sąd orzekł jak w wyroku.

(...)