Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Lidia Merska

Protokolant – st. sek. sąd. Irena Kupicz

w obecności Prokuratora -------------------

po rozpoznaniu w dniach 12 stycznia 2018 r., 26 stycznia 2018r, 6 grudnia 2018r na rozprawie

sprawy

1. T. O.

urodzonego (...) w E.

syna D. i D. z.d J.
2. D. N.

urodzonego (...) w K.

syna A. i J. z d. T.

oskarżonych o to, że:

I.  w okresie od 1 lipca 2017 r. do 31 lipca 2017 r. w miejscowości K. gm. W. działając wspólnie i w porozumieniu, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń poprzez wyrwanie skobla i kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe, dostali się do wnętrza domków nr 1, 2, 3 do tzw. ,,B.” oraz pomieszczenia budynku kuchni/restauracji położonych na terenie ośrodka wypoczynkowego pensjonatu (...) skąd po uprzednim demontażu baterii łazienkowych, okuć zamków oraz wyrwaniu , wykuciu ze ścian elementów CO i elektryki zabrali w celu przywłaszczenia rury miedziane, elementy metalowe z instalacji CO oraz kable i elementy metalowe z instalacji elektrycznej , które następnie sprzedali na punkcie skupu złomu za kwotę nie mniejszą niż 1937,60 zł doprowadzając jednocześnie do dewastacji domków przy czym wartość odtworzenia szkód wynosi 108.460 zł powodując tym samym szkodę o łącznej wartości nie mniejszą niż 110.397,60 zł na szkodę spółki (...) reprezentowanej przez M. B. przy czym T. O. zarzucanych mu czynów dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. w przypadku D. N. czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk ,

a w przypadku T. O. czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  w bliżej nieustalonym dniu w okresie od 11 lipca 2017 r. do 5 sierpnia 2017 r. w miejscowości G. gm. W. na działce nr (...) działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wyłamaniu zamka w drzwiach wejściowych, dostali się do wnętrza domku letniskowego skąd zabrali celem przywłaszczenia: poroże jelenia, rower składak K. (...), maczetę, lornetkę, lunetę, lampkę na baterię, listwę L., radio, książkę, okulary, dwie zaparzarki typu włoskiego do kawy, artykuły spożywcze, talię kart, kości tj. mienia o łącznej wartości 1250 zł na szkodę G. i I. W. oraz (...) SA przy czym T. O. dopuścił się zarzucanego mu czynu w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. w przypadku D. N. czyn z art. 279 § 1 kk

tj. w przypadku T. O. czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

1.  Oskarżonego T. O. i D. N. uznaje za winnych popełnienia zarzucanych im czynów, z tym że :

a)  w zakresie czynu opisanego w punkcie I ustala, że wartość odtworzeniowa szkód wynosi 15.166,21zł, a wyrządzona szkoda – wartość zabranych materiałów wynosi 4282,41zł, łącznie oskarżeni wyrządzili szkodę o wartości 19.448,62zł,

b)  w zakresie czynu opisanego w punkcie II ustala, iż dopuścili się go w bliżej nieustalonym dniu w okresie od 11 lipca 2017r do dnia 30 lipca 2017r

i przyjmuje, iż oba czyny stanowią ciąg przestępstw i za to:

c)  oskarżonego T. O. na podstawie art. 279§1kk w zb. z art. 288§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12kk w zw. z art. 64§1kk i art. 279§1kk w zw. z art. 64§1kk skazuje, zaś na podstawie art. 279§1kk w zw. z art. 11§3kk i art. 91§1 przy zastosowaniu art. 37bkk w zw. z art. 34§1 i §1a pkt 1 kk i art. 35§1 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 (jeden) rok kary ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym;

d)  oskarżonego D. N. na podstawie art. 279§1kk w zb. z art. 288§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12kk i art. 279§1kk skazuje, zaś na podstawie art. 279§1kk w zw. z art. 11§3kk i art. 91§1 przy zastosowaniu art. 37bkk w zw. z art. 34§1 i §1a pkt 1 kk i art. 35§1 kk wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 8 (osiem) miesięcy kary ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym

2.  Na podstawie art. 63§ 1 kpk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu T. O. okres aresztowania od dnia 31.07.2016r godz. 10.31 do dnia 26.01.2017r godz. 15.40.

3.  Na podstawie art. 63§ 1 kpk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu D. N. okres aresztowania od dnia 31.07.2016r godz. 10.31 do dnia 26.01.2017r godz. 15.40.

4.  Na podstawie art. 230§2kpk nakazuje zwrócić pokrzywdzonemu – (...) spółki z o.o. z/s w W. dowód rzeczowy - nożyce ogrodowe.

5.  Na podstawie art. 46§1kk orzeka wobec oskarżonych środek kompensacyjny w postaci solidarnego obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez uiszczenie kwoty 19.448,62zł (dziewiętnaście tysięcy czterysta czterdzieści osiem 62/100) złotych na rzecz pokrzywdzonego (...) spółki z o.o. z/s w W..

6.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. S. kwotę 944,64 zł (dziewięćset czterdzieści cztery 64/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu, a kwota ta zawiera stawkę podatku VAT oraz kwotę 125,37 (sto dwadzieścia pięć 37/100) złotych tytułem zwrotu kosztów dojazdu.

7.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. R. kwotę 944,64 zł (dziewięćset czterdzieści cztery 64/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu, a kwota ta zawiera stawkę podatku VAT.

8.  Zwalnia oskarżonych od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt VK 223/17

UZASADNIENIE

T. O. i D. N. latem 2017roku przebywali na terenie powiatu (...).

Wcześniej spotkali się w E., a T. O. poinformował D. N., że wie gdzie jest opuszczony pensjonat, a jest tam sporo ciekawych rzeczy. Postanowili pojechać do tego ośrodka.

Ośrodek (...) w K. należy do (...) Spółki z o.o. z siedzibą w W., której prokurentem jest M. B.. Ośrodek zajmuje powierzchnię prawie 30 ha, jest tam siedem domków dla wczasowiczów, restauracja, kuchnia, obora, sauna, karczma nad stawem, recepcja. Od kilku lat teren ten nie jest przez nikogo dozorowany, nikt tam nie pracuje, nie ma tam monitoringu, a w latach wcześniejszych były tam dokonywane liczne kradzieże z włamaniem, niektóre kończyły się skazaniami sprawców – akta spraw Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w Węgorzewie sygn. VK 163/16, VK 96/16. Teren ten, stan zabezpieczeń zabudowań od czasu do czasu sprawdzał M. K., robił w ramach sąsiedzkiej przysługi. M. K. zabezpieczył niektóre pomieszczenia kłódkami – oborę, piwnicę i kotłownię. Inne pomieszczenia były pozabijane deskami – okna i drzwi, niektóre na głucho, a inne w ten sposób że można je było otworzyć przy użyciu narzędzi – na haczyk wykonany z gwoździa. Pomiędzy 09 lipcem 2015r a lipcem 2017r na terenie ośrodka nie było nikogo z właścicieli, ani prokurenta.

Na początki lipca 2017r po raz pierwszy T. O. i D. N. wspólnie weszli na teren ośrodka (...) w K.. T. O. wyrwał skobel w drzwiach domku letniskowego, to był domek pierwszy od wjazdu. Z domku wspólnie dokonali kradzieży kabli elektrycznych i miedzianych rurek, kinkietów od klamek. Skradzione przedmioty sprzedali na skupie złomu w W..

Około tygodnia później ponownie wrócili do tego ośrodka, znów zabrali przewody elektryczne i miedziane rurki, a przedmioty sprzedali na skupie złomu w W..

Po upływie kolejnego tygodnia czasu ponownie T. O. i D. N. udali się na teren ośrodka (...). Ponownie zabrali z tego samego domku przewody elektryczne i miedziane rurki, sprzedali je na skupie złomu w W..

W tym samym domku letniskowym byli trzykrotnie, włamywali się też do innych domków o nr 2 i 3, a także pomieszczeń kuchni i restauracji, z tymże z tych ostatnich nie zabierali wyposażenia, niczego nie wynosili. Kradli zawsze to, co mogli sprzedać na skupie złomu. W dniach 11.07.2017r, 14.07.2017r, 18.07.2017r i 21.07.2017r zdali w punkcie skupu złomu G. O. w W. łącznie 205kg złomu za łączną kwotę 1629,50zł. Po uzyskaniu pieniędzy ze sprzedaży złomu – obaj wyjeżdżali do E., mieszkali w hotelach, bawili się.

W okresie pomiędzy 11 lipca 2017r a 30 lipca 2017r T. O. i D. N. przebywali też w miejscowości G., gdzie postanowili przenocować. Obaj byli pod działaniem środków odurzających – tzw. dopalaczy, pomylili kierunki, ponieważ jechali do ośrodka w K.. T. O. otworzył zamknięte drzwi – wyłamał je, po czym obaj weszli do środka, przenocowali. Po włamaniu, następnego dnia rano, zabrali rzeczy: poroże jelenia, rower składak K. (...), maczetę, lornetkę, lunetę, lampkę na baterię, listwę L., radio, książkę, okulary, dwie zaparzarki typu włoskiego do kawy, artykuły spożywcze, talię kart, kości tj. mienie o łącznej wartości 1250 zł na szkodę G. i I. W. oraz (...) SA. Cześć z tych rzeczy sprawcy przechowywali w domku na terenie Ośrodka (...). Zostały odzyskane przedmioty w postaci: maczety, roweru K. R. (sprawcy pozostawili go na terenie dworca PKP w G.), radia koloru seledynowego, lampki na baterie, listwy L., okulary z lampkami, książkę – k. 238. Natomiast poroże sprzedali P. R. za kwotę 100zł. Natomiast lornetkę z opakowaniem D. N. sprzedał w lombardzie w E..

Dnia 30 lipca 2017r około godziny 18.00 po raz kolejny wrócili do ośrodka (...) w K., gdzie po wyrwaniu skobla zabezpieczającego drzwi wejściowe do domku letniskowego przez T. O., weszli obaj do środka. Z tego domku zabrali kilka rurek miedzianych, krany i okucia do zamków drzwi. Rano postanowili wejść do jeszcze innych pomieszczeń na terenie ośrodka, skąd mogliby zabrać rzeczy, które mogli by sprzedać na skupie złomu. Wspólnie weszli do drewnianej przybudówki obok domku – kotłowni. Przybudówka była zamknięta na kłódkę, którą za pomocą rurki wyrwał T. O.. Tam wspólnie z D. N. wyrwali ze ścian miedziane rurki, przewody i zawory. Wszystkie przedmioty spakowali do reklamówki, plecaka i poszewki, aby zanieść je na skup złomu.

Dnia 31.07.2017r na drodze żwirowej, kiedy od strony K. szli T. O. i D. N. niosąc pocięte rurki miedziane rurki, krany, mosiężne zawory, metalowe maskownice zamka drzwi, zostali zatrzymani przez patrol policji w składzie: A. M. i M. Z.. T. O. i D. N. zostali zatrzymani w związku z podejrzeniem dokonania kradzieży z włamaniem na terenie ośrodka (...) w K..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: notatki urzędowej k. 1, protokołów zatrzymań k. 2, 3, protokołów oględzin k. 14 – 16, k. 46 – 48, 168 – 169, materiału poglądowego k. 17 – 24, 49 – 53, 171 – 172, protokołu eksperymentu procesowego k. 34 – 36, k. 70 – 72, k. 75 – 78, materiału poglądowego k. 73 – 74, 80 – 93, formularzy przyjęcia odpadów k. 57 – 59, protokołu zatrzymania rzeczy k. 178 – 181, notatki urzędowej k. 183, opinii daktyloskopijnej k. 270 – 272, opinii A. B. (1) k. 337 – 338 i jego zeznań k. 626v – 627, opinii biegłego J. B. k. 732 – 754, zeznań świadków: M. B. k. 624 – 625, G. W. k. 625v, I. W. k. 625v, G. O. k. 625v – 626, P. R. k. 626, J. T. k. 626 – 626v, M. K. k. 658 – 659, a także wyjaśnień oskarżonych – T. O. k. 622v - 623 i D. N. k. 623 – 624.

Oskarżony T. O. na rozprawie przyznał się do tego, że był w ośrodku (...) oraz domku letniskowym państwa W.. Podał, że podczas wizji wskazywał, do których domków wchodził z oskarżonym D. N.. Domki były zabezpieczone gwoździami na haczyk, żeby się nie otwierały, panował w nich nieporządek, były porozrzucane rzeczy, połamane szafki, pobite lustra, łóżka stały inaczej niż powinny, nie było materacy, a jak były to były rozcięte, porozrywane. Oskarżony nie potwierdził wyjaśnień składanych na początkowym etapie postępowania, twierdził że był pod wpływem dopalaczy, źle się czuł. Tylko, że na późniejszym etapie postępowania przygotowawczego nie zmieniał swoje wersji, dodawał kolejne szczegóły, a od razu po zatrzymaniu wskazał miejsce kradzieży. Eksperyment procesowy był z nim przeprowadzony 31.07.2017r o godzinie 14.00 i wówczas świadomie, skrupulatnie wskazywał miejsca gdzie wchodził wspólnie z oskarżonym D. N.. Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego jako wiarygodne, ponieważ zostały złożone swobodnie, bez przymusu, a ich szczegółowość wyklucza to, że oskarżony miał być pod wpływem środków odurzających.

Oskarżony D. N. przyznał się częściowo do stawianych mu zarzutów – do kradzieży, ale nie do włamań. Podał, że to oskarżony T. O. namówił go do kradzieży. Wspólnie pojechali do ośrodka (...), tam wyrywał kable, rury, instalacje miedziane z trzech domków, przybudówki, weszli też do restauracji i kuchni, ale tam niczego nie kradli. Skradzione przedmioty sprzedawali na skupie złomu w W.. Wyjaśnił, że wracali tam kilkakrotnie, mieszkali, swoje rzeczy zostawili w jednym z domków. Oskarżony umniejszał swoją winę odnośnie tego, że nie dokonywał włamań i nie widział by robił to oskarżony T. O.. Sąd przyjął, iż jest to jedynie linia obrony prezentowana przez oskarżonego, ponieważ logicznym jest, że jeden z nich albo obaj musieli pokonać przeszkody w postaci zabezpieczeń drzwi poszczególnych pomieszczeń aby się do nich dostać. Oczywistym jest również to, że przyjęta przez każdego z nich linia obrony zmierza do umniejszenia winy każdego z nich, ale dowody zgromadzone w sprawie przekonują, że działali oni wspólnie i w porozumieniu, akceptowali poszczególne czynności i korzystali wspólnie z efektów swoich działań. Oskarżeni od początku twierdzili, że włamali się do kilku domków letniskowych i przybudówki – kotłowni, kuchni i restauracji, oraz szczegółowo wskazali jakie przedmioty skąd zabierali.

Jak wynika z formularzy przyjęć odpadów k. 57 – 59, oskarżeni T. O. i D. N. w dniach 11.07.2017r, 14.07.2017r, 18.07.2017r i 21.07.2017r zdali w punkcie skupu złomu G. O. łącznie 205kg złomu za łączną kwotę 1629,50zł. Oznacza to również, że na terenie Ośrodka (...) byli kilkukrotnie. Oskarżeni w miejscu włamania – domku Ośrodka (...) w K. – pozostawili swoje ubrania, dokumenty, które bezspornie wskazują na ich obecność w tych pomieszczeniach. Niewątpliwie przebywali tam przed pewien czas, zadomowili się i traktowali to miejsce jako źródło dochodu. Ponadto mieli tam też rzeczy, które ukradli z domku letniskowego małżonków W..

Początkowo oskarżony D. N. nie przyznał się do tego, że włamał się do domku letniskowego w miejscowości G., że w ogóle tam nie przebywał. Tylko, że z opinii biegłego z zakresu daktyloskopii wynika, że oskarżony przebywał w środku domku, zabezpieczono jego ślad linii papilarnych. Zdaniem Sądu opinia jest rzetelna i wiarygodna, poparta wiedzą i doświadczeniem zawodowym biegłego.

.

Wszyscy świadkowi składający zeznania w tej sprawie nie byli naocznymi świadkami czynów oskarżonych. Pokrzywdzeni – M. B., małżonkowie G. i I. W., a także M. K. – opowiadali o wyrządzonych szkodach, ich wartości. Natomiast świadkowie G. O. i P. R. zeznawali odnośnie nabycia mienia od oskarżonych, przedmiotów pochodzących z przestępstwa. Świadek J. T. – babcia oskarżonego D. N. - opowiadała o swoim wnuku, o tym jak pomagała mu finansowo i jaki miała z nim kontakt. Sąd dał wiarę zeznaniom wszystkich świadków, oceniając że są wiarygodne, bezstronne i wzajemnie się uzupełniają.

Kwestią wymagającą dodatkowych ustaleń była wartość szkody wyrządzona przez oskarżonych podczas włamań i kradzieży na terenie Ośrodka (...) w K.. Oceniając wartość szkody M. B. podał wartość szacunkową uszkodzeń we wszystkich domkach, nie tylko w tych, w których były włamania i kradzieże oskarżonych k. 624v. Z opinii A. B. (2) wynika, że wartość szkody – kradzieży elementów metalowych i wartości odtworzeniowej powstałych zniszczeń – to suma 108.460zł. Tylko, że w wyliczeniu tym A. B. (2) uwzględnił wszystkie zniszczenia – łącznie cztery budynki, kotłownia i kuchnia. Otóż nie można z całą pewnością przyjąć, iż za wszystkie te szkody ponoszą odpowiedzialność oskarżeni. Należało uwzględnić stan pomieszczeń sprzed włamań oskarżonych, ponieważ jak wynika z akt sprawy co najmniej kilkakrotnie na przestrzeni kilku ostatnich lat mienie ośrodka było okradane, niszczone – k. 367, akta spraw VK 163/16 i VK 96/16. Biegły J. B. sporządził w przedmiotowej sprawie opinię, w której po przeprowadzeniu dwóch wizji lokalnych i porównaniu stanu poszczególnych pomieszczeń sprzed okresu zarzutu stawianego oskarżonym, przedstawił swoje wnioski. Biegły stwierdził, iż wartość odtworzeniowa szkód wyrządzonych przez oskarżonych wynosi 15.166,21zł, a wartość skradzionych materiałów to – 4282,41zł – łącznie szkoda – 19.448,62zł. Sąd ocenił ten dowód jako wiarygodny, ponieważ biegły logicznie i rzetelnie umotywował swoje stanowisko, sporządził obszerną i staranną opinię.

Reasumując poczynione powyżej ustalenia faktyczne, Sąd doszedł do przekonania, iż oskarżeni są winni popełnienia zarzucanych im czynów, a jednocześnie dokonał korekty w zakresie ustaleń co do wartości szkody oraz czasu popełnienia II z czynów zarzucanych. Oskarżeni od dnia 31.07.2017r byli zatrzymani, a później aresztowani. Zatem nie mogli by dopuścić się tego czynu do dnia 05.08.2017r.

Oskarżeni doskonale zdawali sobie sprawę z tego co robią, jak działają i jak dzielą miedzy sobie poszczególne zadania, popełniając przestępstwa kradzieży z włamaniem i zniszczenia mienia. Czynów dopuścili się w odstępie kilku, kilkunastu dni, korzystając z okazji, że mienie to nie było dostatecznie dozorowane ani zabezpieczone przed kradzieżą, działali z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej – sprzedając skradzione przedmioty. Zdaniem Sądu czyny popełnione przez oskarżonych cechuje duży stopień społecznej szkodliwości. Obaj włamali się do domków wczasowych, domku letniskowego liczyli na to, że zabiorą rzeczy, które łatwo sprzedadzą. Oskarżeni nawet nie próbowali ukryć tych rzeczy, zostali zatrzymani kiedy szli do skupu złomu.

Oskarżony T. O. dopuścił się popełnienia wszystkich czynów z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Doskonale zdawał sobie sprawę z podejmowanych działań, realizował je wspólnie z oskarżonym D. N.. Oskarżony D. N. dopuścił się popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Zdawał sobie sprawę z tego, co i z kim robi. Żaden z oskarżonych nie miał żadnych oporów aby okraść innych ludzi, nie zważał na konsekwencje swoich działań. Oskarżeni praktycznie od razu po dokonanym przestępstwie dostali pieniądze ze sprzedaży złomu, poroża, które wydali na swoje przyjemności.

Odpowiedzialności za popełnienie przestępstwa z art. 279§1kk podlega ten, kto kradnie z włamaniem, czyli zabiera mienie w celu przywłaszczenia po uprzednim usunięciu przeszkody zabezpieczającej rzeczy. Przestępstwo włamania określonego w art. 279§1 kk polega na przełamaniu zabezpieczeń, chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą i najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania. Nie ma znaczenia, czy zabezpieczenie przedmiotu przed kradzieżą jest efektywne, i jakich środków należy użyć, by je sforsować. Konieczne jest natomiast, aby rzecz była zabezpieczona przed kradzieżą i aby sprawca usunął zabezpieczenie (m.in. wyrok SN z 18 lutego 1972 r., VI KZP 74/71, OSNKW 1972, nr 5, poz. 78; wyrok SN z 9 grudnia 1976 r., II KR 322/76, OSNKW 1977, nr 3, poz. 22; uchwała SN z 25 czerwca 1980 r., VII KZP 48/78, OSNKW 1980; Budyn-Kulik Magdalena, Kozłowska-Kalisz Patrycja, Kulik Marek, Mozgawa Marek Komentarz do art.279 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] M. Mozgawa (red.), M. Budyn-Kulik, P. Kozłowska-Kalisz, M. Kulik, Kodeks karny. Komentarz praktyczny, Oficyna, 2010, wyd. III). W orzecznictwie przyjmuje się, że włamanie może polegać na wybiciu szyby, wyłamaniu zamka albo jego otwarciu dopasowanym kluczem lub nawet oryginalnym kluczem, który sprawca wcześniej ukradł (Andrzej Marek, Komentarz Kodek Karny, Dom Wydawniczy ABC 2005r, s. 575).

Przepis art. 288§1kk stanowi o odpowiedzialności karnej tego, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Niszczenie rzeczy wedle ujęcia słownikowego oznacza zachowanie polegające na unicestwianiu, zniweczeniu, burzeniu, pustoszeniu, tępieniu, wyplenianiu lub powodowaniu zużywania się, psucia, marnowania lub uszkadzania rzeczy (por. Słownik..., t. II, s. 363). Niszczenie sprowadza się więc do unicestwienia rzeczy lub do istotnego naruszenia jej substancji, które uniemożliwia wykorzystywanie jej zgodnie z posiadanymi pierwotnie właściwościami i przeznaczeniem. Niszczenie stanowi działanie, które unicestwia dotychczasowe właściwości rzeczy, na przykład poprzez jej spalenie, podarcie, rozbicie itp. (por. W. Gutekunst (w:) W. Gutekunst, O. Chybiński, W. Świda, Prawo karne..., Wrocław 1971, s. 648). Zniszczenie charakteryzuje nieodwracalność, sprawiająca, iż nie istnieją możliwości przywrócenia rzeczy do stanu poprzedniego.

Konstrukcja przestępstwa przewidzianego w art. 279 k.k. określa dwie czynności sprawcze, z których pierwsza polega na przełamaniu zabezpieczenia rzeczy ruchomej (usunięciu przeszkody materialnej) zamykającego dostęp do rzeczy innym osobom, druga zaś sprowadza się do zaboru zabezpieczonej rzeczy ruchomej. Przestępstwo określone w art. 279 k.k. ma złożony charakter (por. wyrok SN z 23 lutego 2000 r., IV KKN 172/99, LEX nr 51140). Każda z przewidzianych w art. 279 k.k. czynności wykonawczych może, w pewnych układach sytuacyjnych, wyczerpywać znamiona określone w odrębnych typach czynu zabronionego, tj. w art. 288 § 1 k.k. Niewątpliwie oskarżeni wykonali określone czynności w związku z realizowaną kradzieżą z włamaniem, dostali się do wnętrza budynków pokonując zabezpieczenia – kłódki oraz haczyki z gwoździ, a kradnąc elementy metalowe dokonali dewastacji pomieszczeń; wyrządzili szkodę o określonej wartości.

Oskarżony T. O. był już wcześniej karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 59 ust. 2 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, którego dopuścił się dnia 13.02.2014r w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wymierzono mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności wraz z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat, orzeczono przepadek korzyści majątkowej w kwocie 30zł – k. 346. Postanowieniem Sądu z dnia 13.10.2015r zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, którą oskarżony odbywał od dnia 05.03.2016r do 31.10.2016r. Czyli w okresie pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności dopuścił się popełnienia podobnego przestępstwa umyślnego, za które był już skazany. Zgodnie z art. 115§3kk przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego rodzaju; przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Natomiast oskarżony D. N. nie był dotychczas karany.

Sąd wobec obu oskarżonych wymierzył kary stosując normę art. 37bkk i przyjmując iż oba czyny stanowią ciąg przestępstw – art. 91§1kk. Oskarżeni popełnili te czyny w krótkich odstępach czasu, korzystając z tej samej okazji – miejsca te nie były dozorowane. Za zastosowaniem wobec obu oskarżonych możliwości wymiaru kary wynikającej z art. 37b kk przemawia to, że obaj są osobami młodymi, na progu swojej dalszej stabilizacji zawodowej, wyboru drogi życiowej. Wymierzenie im choćby kary minimalnej pozbawienia wolności w rozmiarze 1 roku było by karą znacznie dotkliwą. Oskarżeniu już pół roku przebywali w areszcie śledczym – byli tymczasowo aresztowani, więc doskonale zdają sobie sprawę z konsekwencji kary pozbawienia wolności. Orzeczenie wobec oskarżonych ponadto kary ograniczenia wolności wraz z obowiązkiem wykonywania pracy na cele społeczne będzie niewątpliwie miało walor zarówno wychowawczy jak i wystarczającej reakcji prawno – karnej. Wymiar kary ograniczenia wolności jest wobec nich różny, ponieważ oskarżony T. O. był już wcześniej karany. Przez czas wykonywania kary ograniczenia wolności zachowanie oskarżonych będzie kontrolowane przez kuratora sądowego, a ich praca nadzorowana w odpowiednim zakładzie pracy. Na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył oskarżonym okres tymczasowego aresztowania.

Podczas oględzin ośrodka (...) dnia 31.07.2017r w jednym z domków zabezpieczono nożyce ogrodowe, które na obecnym etapie postępowania należało zwrócić pokrzywdzonemu – k. 14 – 16, k. 28.

Zgodnie z art. 46§1kk Sąd orzekł wobec oskarżonych solidarny obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego w wysokości 19.448,62zł.

Sąd zasądził na rzecz obrońców ustanowionych z urzędu stosowne wynagrodzenie, zgodne z obwiązującymi stawkami, a przyznane wynagrodzenie w uwzględnia stawkę podatku VAT – rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 z późn. zm.). Sąd nie uwzględnił wniosku obrońcy oskarżonego adw. I. S. odnośnie przyznania wynagrodzenia za jeden dodatkowy termin rozprawy, ponieważ w sumie terminów dodatkowych były dwa, a nie trzy.

Stosownie do art. 624§1kpk Sąd zwolnił oskarżonych z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych albowiem ich sytuacja materialna nie pozwala na ich poniesienie.