Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 24 stycznia 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 862/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Zenon Stankiewicz

protokolant: sekr. sądowy Paulina Sobota

przy udziale prokuratora Anety Ostromeckiej

po rozpoznaniu dnia 24 stycznia 2019 r.

sprawy D. W., syna T. i L., ur. (...) w S.

oskarżonego o przestępstwo z art. 244 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 6 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 576/15

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Otwocku do ponownego rozpoznania; zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Otwocku na rzecz adw. M. K. kwotę 516,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek od towarów i usług.

Sygn. akt VI Ka 862/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 24 stycznia 2019r.

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 6 kwietnia 2018r. został zaskarżony przez prokuratora. Apelacja ta jest zasadna. Trafnie podnosi skarżący, że przytoczona przez Sąd I instancji argumentacja, wskazująca na znikomość społecznej szkodliwości czynu D. W. nie przystaje do kwalifikacji prawnej czynu zarzuconego. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że przy ocenie szkodliwości społecznej czynu oskarżonego wziął Sąd pod uwagę, iż zamierzał on jedynie włączyć się do ruchu, stając
w pasie drogi przy wjeździe w ul. (...) w O. i sygnalizując ów manewr kierunkowskazem. Niewątpliwie byłaby to okoliczność relewantna
w przypadku zarzutu z art. 178a§1 kk. Oskarżonemu zarzucono jednak dokonanie występku z art. 244 kk, a wiec przestępstwa godzącego w interes wymiaru sprawiedliwości, nie zaś zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym. W tym kontekście kwestia krótkotrwałości (czy wręcz incydentalności) uczestnictwa oskarżonego w ruchu drogowym, pozostaje dla oceny nasilenia złej woli oskarżonego kwestią drugorzędną. Interes wymiaru sprawiedliwości,
w rozumieniu powołanego przepisu, rozumieć należy jako potrzebę wymuszenia obowiązku respektowania orzeczeń sądowych. Oskarżony był już trzykrotnie karany sądownie z art. 178a§1 kk, w tym również i z art. 244 kk. Kolejne naruszenie przez niego orzeczonego przez sąd zakazu świadczy
o niepoprawności, wręcz rozzuchwaleniu, któremu należy przeciwdziałać
w sposób stanowczy i konsekwentny. Wedle przyjętej przez oskarżonego linii obrony, nie naruszył on zakazu prowadzenia pojazdu, oczekując jedynie na drodze dojazdowej na kolegę, który miał go zawieźć do pracy. Przeczy temu logika zdarzeń, skoro z jego własnych wyjaśnień wynika, że po rozpoznaniu samochodu policyjnego „cofnął się 1,5 do 2 metra” (k. 177v akt sprawy). Wykonanie owego manewru na drodze dojazdowej byłoby nie tylko niepotrzebne, ale wręcz dawało asumpt do interwencji funkcjonariuszy, znających oskarżonego z uprzednich zatrzymań.

Oczywiście nietrafne jest też przywołanie przez Sąd orzekający motywacji sprawcy, który „zamierzał jechać do pracy, jednak nie uczynił tego zaś na widok radiowozu policji cofnął prowadzony przez siebie samochód” (cyt. z k. 5 uzasadnienia). Działania z obawy przed kolejnym zatrzymaniem nie sposób odbierać inaczej, niż jedynie w kategoriach instynktu zachowawczego. Przywołany wreszcie w uzasadnieniu „rodzaj naruszonych reguł ostrożności” (cyt. z k. 199), pozostaje – jak już wskazano wyżej – okolicznością dla bytu występku z art. 244 kk w sposób nader oczywisty irrelewantną.

Sąd ponownie rozpoznający sprawę dokona kompleksowej oceny zachowania oskarżonego, przez pryzmat znamion występku zarzuconego, umożliwiając instancyjną kontrolę zapadłego rozstrzygnięcia.

VI Ka 862/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE