Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Ryszard Kozłowski (ref.)

S ę d z i o w i e: SO Wacława Macińska

SO Krystyna Dereń-Szydłowska

Protokolant : Małgorzata Miodońska

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. we Wrocławiu - na rozprawie

sprawy z powództwa J. B.

przeciwko J. K. – Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe (...) w T.

o wynagrodzenie

na skutek apelacji pozwanego J. K. – Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe (...) w T.

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 12 kwietnia 2013 r. sygn. akt IV P 358/11

I.  oddala apelację,

II.  nie obciąża pozwanego kosztami zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12.04.2013r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. w sprawie z powództwa J. B. przeciwko J. K. – Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Handlowe (...) w T. o wynagrodzenie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.425 zł i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Sąd Rejonowy na podstawie stanu faktycznego ustalonego w toku przewodu sądowego, który Sąd Okręgowy uznał za własny, przyjął że powód był zatrudniony u pozwanego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w T. w okresie od 10.12.2008r. do 9.02.2009r. na podstawie umowy o pracę na czas określony na stanowisku specjalisty d/s marketingu i handlu. Powód miał otrzymywać wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 3.530 zł oraz premii. Wysokość premii zależała od obrotu.

Za pracę w styczniu 2009r. powód otrzymał wynagrodzenie 2.736,08 zł.

Za pracę w lutym 2009r. otrzymał wynagrodzenie w kwocie 699,04 zł.

W grudniu 2008r. pozwany sprzedał meble za kwotę 40.395,77 zł, zaś w styczniu 2009r. na kwotę 64.758,37 zł.

Zasadne było zatem roszczenie powoda o wynagrodzenie za pracę za miesiąc grudzień 2008r. oraz z tytułu premii.

Kwota wynagrodzenia przy określonej stawce wynagrodzenia zasadniczego wyniosło kwotę 2.508 zł zaś należna powodowi premia wyniosła 1.444 zł.

Natomiast należna powodowi premia z tytułu sprzedaży mebli wyniosła 2.428,42 zł.

Uzasadnione więc było roszczenie powoda co do kwoty 5.452 zł na którą składało się: 2.508 zł tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc grudzień 2008r., 1444 zł tytułem premii za ten miesiąc oraz kwota 1.500 zł tytułem premii za miesiąc styczeń 2009r.

Od powyższego wyroku apelację wniósł pozwany domagając się jego uchylenia w całości zarzucając naruszenie przepisów postępowania a to art. 379 pkt 5 kpc i uznaniu nieważności postępowania oraz art. 233 § 1 kpc z uwagi na dowolność oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

W sporządzonej przez siebie apelacji twierdził, że Sąd nie przychylając się do jego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o wydanie wyroku częściowego orzeczonego przez ten Sąd pomimo usprawiedliwionego zwolnieniem lekarskim opóźnienia terminu do jego wniesienia zatamowało pozwanemu możliwość wniesienia skutecznego środka odwoławczego od tego wyroku.

W przekonaniu powoda stanowiło to o braku możliwości obrony jego praw i jest przesłanką stwierdzenia nieważności wyroku częściowego.

Twierdził jednocześnie, że nie udowodnione zostało ostatecznie zatrudnienie powoda w miesiącu grudniu 2008r., oraz wyliczenie premii powodowi na podstawie obrotu firmy pozwanego.

Powód w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Bezzasadny jest najdalej idący zarzut nieważności postępowania określonej w przepisie art. 379 pkt 5 kpc które skarżący upatruje się w braku skuteczności wniesienia środka odwoławczego od wyroku częściowego Sądu Rejonowego z dnia 19.01.2012r.

Należy zauważyć, że nieważność postępowania polegająca na pozbawieniu strony możliwości obrony jej praw (art. 379 pkt 5 kpc) występuje wtedy gdy strona w postępowaniu wbrew swej woli zostaje faktycznie pozbawiona możliwości działania w postępowaniu lub jej istotnej części.

O tym czy strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw decyduje konkretna okoliczność danej sprawy.

Podstawę oceny potwierdzającej taki stan rzeczy stanowi uznanie, że doszło do popełnienia przez Sąd uchybień procesowych, które nieodwracalnie wyłączyły w danej fazie postępowania prezentowanie przez stronę swoich twierdzeń oraz dowodów na ich poparcie, a także zwalczanie twierdzeń strony przeciwnej.

W rozpoznawanej sprawie takie okoliczności nie zachodziły. Niezasadny zatem okazał się zarzut naruszenia przepisu art. 397 pkt 5 kpc.

Natomiast w rozpoznawanej sprawie został wydany wyrok częściowy, który ustalił fakt zatrudnienia powoda u pozwanego w okresie od 10.12.2008r. do 9.02.2009r. na podstawie umowy o pracę na czas określony na stanowisku specjalisty d/s marketingu i handlu. Wyrok ten jest prawomocny.

Wyrok częściowy ma charakter prejudycjalny co do rozstrzygniętej części powództwa.

Jednocześnie Sąd Okręgowy ocenił, że Sąd Rejonowy – wbrew zarzutowi podniesionemu w apelacji – przeprowadził w sprawie właściwe i wyczerpujące postępowanie dowodowe i wyjaśnił wszystkie istotne okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy w zakresie otrzymywanego przez powoda wynagrodzenia i premii oraz ich wysokości.

Jednocześnie oceny tak zebranego w sprawie materiału dowodowego dokonał w ramach swobodnej oceny dowodów, nie naruszając zasady określonej w przepisie art. 233 kpc i wydał trafny wyrok, zgodny z prawem, który należycie uzasadnił.

Natomiast argumenty apelacji stanowiły w istocie polemikę z prawidłowo ustalonym stanem faktycznym i dokonanym rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego.

Podzielając wiec ocenę dowodów z przywołaną argumentacją Sądu Rejonowego Sąd Okręgowy uznał iż istniały podstawy do uwzględnienia powództwa dotyczącego wynagrodzenia i premii w kwocie 5.452 zł określonej w wyroku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy z mocy przepisu art. 385 kpc orzekł jak w sentencji.