Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Marta Sawińska (spr.)

Sędziowie: SSA Jolanta Cierpiał

del. SSO Renata Pohl

Protokolant: st.sekr.sąd. Emilia Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 r. w Poznaniu

sprawy S. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o wysokość kapitału początkowego

na skutek apelacji S. R.

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 7 czerwca 2017 r. sygn. akt VII U 6598/16

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.10.2016 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P., na podstawie art. 173 i art. 174 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz.887) ustalił S. R. wysokość kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r., która wyniosła 75.967,32 zł. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy ustalony w wyniku jej rewaloryzacji w wysokości 120,43%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 120,34% przez kwotę 1.220,89 zł, tj. kwotę bazową (120,43% x 1.220,89 zł = 1 470,32 zł). Staż pracy ustalony na dzień 31.12.1998 r. wyniósł łącznie 11 lat, 1 miesiąc i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 10 lat, 4 miesiące i 18 dni, tj. 124 miesiące okresów składkowych oraz 9 miesięcy i 10 dni, tj. 9 miesięcy okresów nieskładkowych. Średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku (...)lat określono na (...) miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego wieku do 31.12.1998 r. oraz do okresu składkowego i nieskładkowego wyniosło 54,00%.

Przy ustalaniu wartości kapitału początkowego pominięte zostały okresy pobierania renty inwalidzkiej od 3.04.1981 r. do 28.02.1985 r., od 5.03.1985 r. do 31.03.1985 r., od 5.04.1985 r. do 31.07.1985 r., od 10.08.1985 r. do 18.08.1985 r., od 24.08.1985 r. do 1.09.1985 r., od 24.09.1985 r. do 31.12.1998 r.

S. R. w odwołaniu od przedmiotowej decyzji zarzucił organowi rentowemu, że nie uwzględnił przy ustalaniu kapitału początkowego jako okresu nieskładkowego okresu pobierania renty inwalidzkiej przyznanej przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy od 11.03.1980 r.

Wyrokiem z dnia 7.06.2017 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt VII U 6598/16, Sąd Okręgowy w Poznaniu VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił wniesione odwołanie.

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu I instancji stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:

Odwołujący S. R. urodził się (...), z zawodu jest mechanikiem-kierowcą.

Decyzją z 23.07.1980 r. znak (...)organ rentowy, po rozpoznaniu wniosku z 1.03.1980 r. przyznał odwołującemu rentę chorobową, poczynając od 20.02.1980 r., tj. od daty wyczerpania zasiłku chorobowego, do 19.08.1980 r. Przedmiotowa decyzja jest prawomocna.

Sąd Okręgowy w Toruniu wyrokiem z 14.11.1980 r. w sprawie o sygn. akt U 1459/80 oddalił odwołanie S. R. od decyzji z 6.10.1980 r. o znaku (...), odmawiającej prawa do renty inwalidzkiej. Wyrok jest prawomocny.

Decyzją z 16.10.1981 r. znak (...) (...) organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty inwalidzkiej. Na skutek odwołania Sąd Okręgowy w Toruniu wyrokiem z 24.03.1982 r. w sprawie o sygn. akt U 1481/82 zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującemu rentę inwalidzką III (trzeciej) grupy z ogólnego stanu zdrowia poczynając od 3.04.1981 r. Sąd przyznał odwołującemu rentę na trzy miesiące przed złożeniem wniosku, tj. od 3.04.1981 r., przy czym za wniosek przyjęto pismo skierowane do Ministerstwa Zdrowia, pomimo, że biegli ustalili, że inwalidztwo istnieje od marca 1980 r. Wyrok jest prawomocny. Wykonanie wyroku nastąpiło w decyzji z 6.04.1982 r. znak (...) (...). Świadczenie było wypłacane do 28.02.1985 r.

Od 5.03.1985 r. do 31.03.1985 r., od 5.04.1985 r. do 31.07.1985 r., od 10.08.1985 r. do 18.08.1985 r., od 24.08.1985 r. do 1.09.1985 r., od 24.09.1985 r. do 31.12.1998 r. S. R. pobierał rentę inwalidzką trzeciej grupy, a po zmianie przepisów rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Decyzją z 7.04.2004 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. przyznał odwołującemu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.05.2004 r. na stałe.

Decyzją z 24.10.2016 r. organ rentowy przyznał odwołującemu emeryturę z urzędu od (...)r., tj. od osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. Wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 26 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i wyniosła 1.260,47 zł brutto (kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego 261.925,58 zł podzielona przez średnie trwanie życia 207,80 miesięcy). W związku z przyznaniem emerytury, prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy ustało z dniem 15.10.2016 r. Termin płatności świadczenia został ustalony na 1. dzień każdego miesiąca.

W dniu 20.10.2016 r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję. Wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1.01.1999 r. wyniosła 75.967,32 zł. Obliczenie wysokości kapitału początkowego nastąpiło według następującego schematu:

- 293,01 zł x 54,00% (współczynnik proporcjonalny) = 158,23 zł;

- (124 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 1 470,32 zł (podstawa wymiaru) = 197,46 zł;

- (9 miesięcy nieskładkowych x 0,7) : 12 x 1 470,32 zł (podstawa wymiaru) = 7,79 zł;

razem = 363,48 zł;

- 363,48 zł x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 75.967,32 zł.

W zaskarżonej decyzji organ rentowy stwierdził, że do wartości kapitału początkowego został uwzględniony okres pobierania renty chorobowej od 20.02.1980 r. do 19.08.1980 r. jako okres nieskładkowy w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Pozwany nie uwzględnił okresów pobierania przez S. R. renty inwalidzkiej, tj. od 3.04.1981 r. do 28.02.1985 r., od 5.03.1985 r. do 31.03.1985 r., od 5.04.1985 r. do 31.07.1985 r., od 10.08.1985 r. do 18.08.1985 r., od 24.08.1985 r. do 1.09.1985 r., od 24.09.1985 r. do 31.12.1998 r.

W powyższym stanie faktycznym Sąd I instancji uznał wniesione odwołanie za niezasadne.

Sąd meriti przytoczył treść art. 173 ust. 1-3, art. 174 ust. 1-3, a także art. 6 ust. 2 pkt 1 oraz art. 7 pkt 2 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1383), wskazując, że w przywołanych przepisach nie wymienia się ani okresu pobierania renty inwalidzkiej w związku z chorobą zawodową, ani renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową jako okresu składkowego lub nieskładkowego, ani też okresu pomiędzy zakończeniem służby wojskowej a podjęciem zatrudnienia.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, że odwołujący S. R. pobierał rentę chorobową w okresie od 20.02.1980 r., tj. od daty wyczerpania zasiłku chorobowego, do 19.08.1980 r., a od 3.04.1981 r. rentę inwalidzką – na trzy miesiące przed złożeniem wniosku, przyznaną na podstawie decyzji z dnia 6.04.1982 r., wykonującej wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 24.03.1982 r. wydany w sprawie U 1481/82.

Odwołujący w toku postępowania podnosił szereg kwestii, ale na rozprawie w dniu 7.06.2017 r. podał, że wnosi o zaliczenie do wartości kapitału początkowego jako tzw. okresów nieskładkowych okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, które zostały wyszczególnione w pkt 5 zaskarżonej decyzji, tj. okresów od 3.04.1981 r. do 28.02.1985 r., od 5.03.1985 r. do 31.03.1985 r., od 5.04.1985 r. do 31.07.1985 r., od 10.08.1985 r. do 18.08.1985 r., od 24.08.1985 r. do 1.09.1985 r., od 24.09.1985 r. do 31.12.1998 r.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe doprowadziło natomiast Sąd Okręgowy do konkluzji, że organ rentowy zaliczył okresy składkowe odwołującego w sposób prawidłowy i zgodny z cytowanymi wyżej przepisami ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Okres przebywania na rencie inwalidzkiej nie podlega bowiem zaliczeniu przy ustalaniu kapitału początkowego, gdyż nie stanowi ani okresu składkowego, ani nieskładkowego. Ustawa o emeryturach i rentach w żadnym miejscu nie wskazuje, aby okres ten można zakwalifikować jako składkowy lub nieskładkowy. Nie sposób więc czynić organowi rentowemu zarzutu niezaliczenia tego okresu jako okresu składkowego, skoro takiej możliwości na tle przepisów ustawy o emeryturach i rentach organ rentowy w istocie nie miał. W art. 7 wymieniono jako nieskładkowy okres pobierania renty chorobowej i taki okres od 20.02.1980 r. do 19.08.1980 r. został zaliczony odwołującemu w zaskarżonej decyzji ustalającej kapitał początkowy. Nie ma wśród nich okresu pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.

Wprawdzie z art. 10a ustawy emerytalnej wynika, że przy ustalaniu prawa do emerytury osoby, która utraciła prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy z powodu odzyskania zdolności do pracy, uwzględnia się również okresy pobierania tej renty, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 i 10, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu, jednak wyraźnie zaznaczono, że dotyczy to tylko emerytur przyznawanych na podstawie art. 26b, 27 i 28 ustawy emerytalnej, a więc emerytury częściowej (przyznawanej osobie, która nie osiągnęła powszechnego wieku emerytalnego na wniosek tej osoby) albo emerytury przysługującej osobom urodzonym przed 1949 r. Odwołujący niewątpliwie nie należy do żadnej z tych dwóch grup, jako że nie odzyskał on zdolności do pracy, osiągnął powszechny wiek emerytalny i nie urodził się przed 1949 r. Prawo do emerytury z uwagi na datę urodzenia (po dniu 31.12.1948 r.) i brak warunków do nabycia prawa do świadczenia w szczególnym trybie, o jakim mowa w przepisach art. 46, 47, 50e i 184 cytowanej ustawy, mogło być przyznane jedynie według przepisów zawartych w art. 24 ustawy, natomiast wysokość świadczenia obliczona w oparciu o przepis art. 25 i 26 ustawy emerytalnej.

Mając na względzie powyższe, Sąd I instancji stwierdził, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa i oddalił odwołanie S. R. na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

Apelację wprost od powyższego wyroku Sądu Okręgowego wniósł osobiście odwołujący. Nie sformułował w niej konkretnych zarzutów pod kątem zaskarżonego rozstrzygnięcia, podniósł jedynie, że w okresie od 19.08.1980 r. do 1.01.1999 r. był na rencie inwalidzkiej i okres ten powinien mu być zaliczony jako okres nieskładkowy przy ustalaniu kapitału początkowego. Skoro rentę przyznano mu wyrokiem sądu, to ZUS nie może anulować tej decyzji i jego praw nabytych.

W piśmie z dnia 28.06.2017 r. skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku, wskazując, że na rencie inwalidzkiej był ogólnie od 3.04.1981 r. do 15.10.2015 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja odwołującego okazała się bezzasadna.

Na mocy art. 387 § 2 ¹ k.p.c. Sąd Apelacyjny ograniczył niniejsze uzasadnienie do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, ponieważ stan faktyczny sprawy nie budził jakichkolwiek wątpliwości, Sąd II instancji nie przeprowadzał postępowania dowodowego ani nie zmieniał ustaleń faktycznych Sądu I instancji, zaś w apelacji nie zgłoszono zarzutów dotyczących tych ustaleń.

Spór w sprawie koncentrował się wokół kwestii prawnej, a mianowicie tego, czy przy ustaleniu wysokości kapitału początkowego dla odwołującego S. R. organ rentowy powinien był uwzględnić – w ramach okresów nieskładkowych – okresy pobierania przez niego renty inwalidzkiej III grupy i renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 3.04.1981 r. do 31.12.1999 r.

Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887) dla ubezpieczonych urodzonych po 31.12.1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy (ust. 1). Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust.3 dla osób w wieku (...) lat. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 1.01.1999 r. (ust. 2 i 3 powołanego przepisu).

W myśl art. 174 ust. 1 powyższej ustawy, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Stosownie do treści art. 174 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej, przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

- okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

- okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

- okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Okresami nieskładkowymi są natomiast następujące okresy (art. 7 ustawy o emeryturach i rentach z FUS):

1)  pobierania:

a)  wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy,

b)  zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego,

c)  świadczenia rehabilitacyjnego,

d)  świadczeń wymienionych w lit. b i c po ustaniu obowiązku ubezpieczenia;

2)  pobierania renty chorobowej po ustaniu zatrudnienia w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub po ustaniu obowiązku ubezpieczenia społecznego z innego tytułu;

3)  niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie;

4)  (uchylony)

5)  przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem:

a)  w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat,

b)  na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko;

6)  przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy opieki pielęgnacyjnej nad inwalidą wojennym zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia;

7)  przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy niewykonywania pracy, w granicach do 6 lat, spowodowane koniecznością opieki nad innym niż dziecko członkiem rodziny zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo uznanym za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia;

8)  urlopu bezpłatnego oraz przerw w zatrudnieniu w razie nieudzielenia urlopu bezpłatnego małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą;

9)  nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów;

10)  studiów doktoranckich i aspirantury naukowej w wymiarze określonym w decyzji o ich utworzeniu;

11)  asystenckich studiów przygotowawczych;

12)  dokształcania zawodowego lekarzy w klinikach akademii medycznych i oddziałach instytutów naukowych w charakterze wolontariusza - w granicach do 1 roku;

13)  pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego;

14)  udokumentowanej niezdolności do pracy, za które wypłacone zostały z Funduszu Pracy: zasiłki dla bezrobotnych, zasiłki szkoleniowe lub stypendia.

Mając na uwadze treść powyższych przepisów należało zgodzić się z Sądem I instancji, iż okres przebywania na rencie inwalidzkiej nie podlega zaliczeniu przy ustalaniu kapitału początkowego, gdyż nie stanowi okresu nieskładkowego (podobnie jak okresu składkowego, choć apelujący domagał się zaliczenia go wyłącznie jako tego pierwszego). Ustawa o emeryturach i rentach w żadnym miejscu nie wskazuje, aby okres ten można zakwalifikować jako składkowy lub nieskładkowy. Okresem nieskładkowym jest zaś tylko okres pobierania renty chorobowej (art. 7 pkt 2 ustawy emerytalnej), a więc świadczenia innego niż to, które przysługiwało skarżącemu w okresie spornym. Renta z tytułu niezdolności do pracy (uprzednio renta inwalidzka) nie jest bowiem pojęciem tożsamym z rentą chorobową, o której mowa w art. 7 pkt 2 cyt. ustawy (por. wyrok SN z 21.03.2018 r., II UK 1/17).

Z regulacji obecnej ustawy emerytalnej o okresach składkowych i nieskładkowych jasno wynika, że renta inwalidzka, a później renta z tytułu niezdolności do pracy, nie była i nie jest okresem składkowym ani okresem nieskładkowym. Również na gruncie poprzednich ustaw z 1968 r. i z 1982 r. renta inwalidzka nie była takim okresem. Regulacją wyjątkową, przyjętą w 2004 r., jest tylko art. 10a ust. 1 ustawy emerytalnej, który pozwala uzupełnić wymagany staż emerytalny w zakresie niezbędnym okresem pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, lecz nie jako okres składkowy albo nieskładkowy. Z przepisu tego nie wynika żaden łącznik z rentą chorobową i to nie tylko dlatego, że nie ma już takiego świadczenia. Renta chorobowa jest okresem nieskładkowym i w tym zakresie ma samodzielną podstawę w art. 7 pkt 2 ustawy emerytalnej. Ta sama regulacja nie obejmuje więc renty inwalidzkiej i renty z tytułu niezdolności do pracy (renty inwalidzkie stały się z mocy prawa rentami z tytułu niezdolności do pracy od 1.09.1997 r. na mocy art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 28.06.1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym).

Reasumując, w powołanym wyżej przepisie art. 174 ustawy emerytalnej nie został wymieniony okres pobierania renty inwalidzkiej (renty z tytułu niezdolności do pracy), albowiem nie jest on ani okresem składkowym ani nieskładkowym w rozumieniu przepisów cyt. ustawy emerytalnej. Zgodnie zaś z art. 174 tej ustawy, tylko te dwa okresy (wskazane w art. 6 i 7 ustawy emerytalno-rentowej) podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego. A skoro tak, to wnioskowane przez S. R. okresy pobierania przez niego świadczenia rentowego od 3.04.1981 r. do 28.02.1985 r., od 5.03.1985 r. do 31.03.1985 r., od 5.04.1985 r. do 31.07.1985 r., od 10.08.1985 r. do 18.08.1985 r., od 24.08.1985 r. do 1.09.1985 r., od 24.09.1985 r. do 31.12.1998 r. nie mogły zostać uwzględnione przy obliczaniu wysokości jego kapitału początkowego. Nie stanowi to bynajmniej o pozbawieniu ubezpieczonego jakichkolwiek praw nabytych, albowiem powyższy wniosek nie podważa wcale przysługującego mu w ww. okresach prawa do renty. Sam fakt przyznania tego świadczenia nie mógł być jednak uznany za podstawę zaliczenia powyższych okresów przy ustalaniu kapitału początkowego, a następnie wysokości emerytury, wbrew obowiązującym w tej mierze przepisom. Należy bowiem wnioskować, że sporny okres nie ma i nie może mieć wpływu na prawo lub wysokość emerytury. Nie ma podstawy prawnej wliczenia okresu pobierania renty inwalidzkiej do okresu wymaganego do uzyskania prawa do świadczeń czy ich wysokości, jeżeli nie zbiega się on w czasie z okresami składkowymi lub nieskładkowymi.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny uznał, że wywiedziony przez ubezpieczonego środek odwoławczy był pozbawiony uzasadnionych podstaw, wobec czego należało go oddalić, czyniąc to na podstawie art. 385 k.p.c.