Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym: Przewodniczący : SSR Barbara Ciwińska

Protokolant : Katarzyna Olechowska

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2019 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. P.

reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego matką M. P.

przeciwko Z. P.

o podwyższenie alimentów

1.  z dniem 10 grudnia 2018r. podwyższa alimenty ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 25 stycznia 2016 rok w sprawie o rozwód sygn. akt I C 1697/15 od pozwanego Z. P. na rzecz jego małoletniego syna J. P. ur. dnia (...) w K. z kwoty 600 (sześćset) złotych miesięcznie do kwoty po 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniego M. P., do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  kosztami postępowania obciąża pozwanego Z. P. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem nie uiszczonej opłaty sądowej,

4.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 września 2018 roku małoletni powód J. P. reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego w osobie M. P., wniósł do tut. Sądu o podwyższenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi, I Wydział Cywilny z dnia 25 stycznia 2016 roku, sygn. akt I C 1697/15 od pozwanego Z. P. na jego rzecz z kwoty 600 zł do kwoty 1500 zł miesięcznie płatnych do rąk jego matki M. P., jako ustawowej przedstawicielki do dnia 10-każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat i wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 grudnia 2018 r. pozwany Z. P. wniósł o oddalenie powództwa w całości, oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (k. 40-54 odpowiedź na pozew, k. 122-126 protokół rozprawy z dnia 7 marca 2019 r.)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. P., ur. (...) pochodzi ze związku (...). (k. 5 odpis skrócony aktu urodzenia)

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2016 r. wydanym w sprawie sygn. akt: I C 1697/15 Sąd Okręgowy w Łodzi orzekł o rozwiązaniu przez rozwód związku małżeńskiego pomiędzy M. P. a Z. P.. W wydanym wyroku wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim J. P. powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania matki M. P.. Sąd Okręgowy w Łodzi kosztami utrzymania i wychowania małoletniego J. P. obciążył oboje rodziców, ustalając udział ojca Z. P. na kwotę 600 zł miesięcznie, płatne z góry, do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki dziecka M. P., zobowiązując jednocześnie matkę dziecka M. P. do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania dziecka. (k. 4 wyrok Sądu Okręgowego z Ł. z 25 stycznia 2016 r., sygn. akt: I C 1697/15 kserokopia wyroku).

Rodzice małoletniego J. M. P. i Z. P., do czasu rozwodu zamieszkiwali wspólnie w K., w gm. S., w domu jednorodzinnym. Dom ten sprzedali za 450 tysięcy i kwotą tą podzieli się połowie. Matka małoletniego kupiła w 2017 r. za kwotę 420 000 zł. w W. mieszkanie o pow. 40 m2, które jest aktualnie wynajmowane przez nią za 1.700 złotych Zaś na potrzeby swoje i syna wynajmuje mieszkanie o pow. ok. 70 mkw za kwotę 3.400 złotych miesięcznie, w którym mieszkają od początku września 2018r.

M. P. ma 44 lata, ma wykształcenie wyższe o kierunku germanistyka. Skończyła studia podyplomowe z zarządzania zakupami. Jak twierdzi od stycznia do sierpnia 2018 r. jej dochód wynosił 4 148 zł miesięcznie. W kwietniu 2018 r. utworzyła własną działalność, na przełomie czerwca i lipca 2018 r. utworzyła spółkę (...) Sp. z o.o. Obecnie prowadzi w W. przedszkole ze żłobkiem i ma nadzieję że ta działalność będzie jej przynosiła dochody pozwalające na pokrywanie kosztów wynajętego mieszkania oraz kosztów edukacji syna w prywatnej szkole do której go zapisała (1.600 złotych miesięcznie - (...) Szkoła Podstawowa Towarzystwa (...)k.92). Ojciec małoletniego nie wyraził na to zgody.

Małoletni J. P. jest obecnie uczniem tej szkoły, uczestniczy w zajęciach dodatkowych, tj. chodzi na basen i zajęcia geograficzne (...), ponadto raz w miesiącu z matką lub szkołą uczestniczy w spektaklach teatralnych, kinowych, wycieczkach tematycznych oraz uczęszcza do MOSiR w W. na miejski basen.

Obecnie na zaspokojenie usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniego J. P. należy przeznaczyć ok. 2.000 złotych miesięcznie, w tym : 500 złotych na pokrycie kosztów mieszkaniowych, 700 zł. na wyżywienie, 500 zł. na wydatki związane ze szkołą, edukacją, zajęciami dodatkowymi, 300 złotych na inne potrzeby, w tym ubrania, buty, inne rzeczy, opłata za telefon rozrywki. Koszty wyjazdów wakacyjnych są pokrywane przez oboje rodziców.

Pozwany Z. P. ma 46 lat, nadal zamieszkuje w K.. Po rozwodzie kupił działkę za 50.000 złotych, na której zamierza budować dom o pow. ok. 100mkw., koszt ok. 350 tysięcy. Po rozwodzie mieszkał z rodzicami, od 01 marca 2019r. wynajmuje dla siebie trzypokojowe mieszkanie w K. za 800 złotych plus opłata czynszu ok. 400 złotych i media (k.120).Pozwany pracuje jako policjant i zarabia około 4.000 złotych miesięcznie. Ma odłożone jak twierdzi 100.000 ( sto tysięcy) złotych z podziału wspólnego majątku. Nie ma innych źródeł dochodu, jest właścicielem samochodu marki M. z 1993r. Z synem utrzymuje kontakty, zabiera go do siebie, spędza z nim czas w okresie świąt, ferii i wakacji.

Pozwany poza małoletnim synem nie ma innych osób na utrzymaniu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty dołączone do akt sprawy oraz dowód z przesłuchania stron na rozprawie w dniu 07.03.2019r.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo o podwyższenie alimentów należało uwzględnić tak jak w wyroku, tj. poprzez podwyższenie alimentów na małoletniego J. P. z kwoty 600 do kwoty po 1.000 złotych miesięcznie poczynając od dnia 10.12.2018r. to jest z datą wydania postanowienia zabezpieczającego, a w pozostałym zakresie oddalić.

Zgodnie z dyspozycją art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), dostarczania rozrywek i wypoczynku. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Spoczywający na rodzicach obowiązek dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóki dziecko nie zdobędzie możliwości samodzielnego utrzymania się stosownie do swoich uzdolnień, predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się i to niezależnie od osiągniętego wieku.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu Rejonowego po wydaniu wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 25 stycznia 2016 r. w sprawie o rozwód sygn. akt: I C 1697/15 nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Rodzice małoletniego rozstali się i sprzedali wspólny dom. Matka z synem opuściła K. i przeniosła się do W. w celu polepszenia swojej sytuacji życiowej i bytowej. Rozpoczęła działalność gospodarczą i oczekuje że będzie ona przynosiła dochody pozwalające na zaspokojenie potrzeb jej i syna na dobrym poziomie. Obecnie jednak wydatki na mieszkanie 3.400 złotych miesięcznie i na prywatną szkołę syna 1.600 złotych miesięcznie nie są usprawiedliwione, gdyż ani matka ani ojciec małoletniego nie mają jeszcze takich dochodów które pozwalałyby takie wydatki pokryć. Matka małoletniego czyni wydatki na dziecko bez zgody ojca i nie licząc się z jego możliwościami co nie może być uznane za rozsądne. Nie może tez skutkować wywindowaniem obowiązku alimentacyjnego ojca do kwoty 1.500 złotych miesięcznie czyli podwyższenie alimentów o 900 złotych w niespełna 3 lata po rozwodzie. Sąd zweryfikował żądania powódki i ocenił że rozsądne koszty utrzymania dziecka w wieku 11 lat nawet w W. oscylują w granicach około 2.000 złotych miesięcznie, na co składają się pozycje wyszczególnione w pierwszej części orzeczenia. W tej kwocie rodzice powinni partycypować po połowie, czyli po 1.000 złotych miesięcznie. Sąd uznał iż pozwany, policjant w wieku 46 lat zarabiający około 4.000 złotych może miesięcznie płacić po 1.000 złotych miesięcznie na swojego jedynego syna ponieważ ma obowiązek utrzymywać swoje dziecko. Natomiast dalsze swoje wydatki i inwestycji winien dostosować do swoich zarobków które pozostaną mu po zapłaceniu alimentów. Zdaniem Sądu pozwany tak jak jego była żona nie musi wynajmować trzypokojowego mieszkania w K., może znaleźć mniejsze i tańsze lub w ogóle je zakupić za 250.000 które otrzymał w wyniku podziału majątku dorobkowego z żoną.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.

Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej alimentów opłatą sądową w wysokości 240 złotych (to jest 5% od wartości przedmiotu sporu) obciążony został pozwany Z. P., przy czym kwota ta została obliczona od wartości alimentów zasądzonych miesięcznie w okresie 1 roku w zakresie w jakim nastąpiło ich podwyższenie czyli o 400 złotych miesięcznie.

400x12 =4.800 x 5% =240 złotych.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w punkcie 1 nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Barbara Ciwińska