Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 251/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Julita Preis

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Beska

po rozpoznaniu w dniu 08 marca 2019 r. w Chełmnie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...)

o zapłatę

orzeka :

I.  Oddala powództwo .

II.  Ustala , że koszty procesu ponosi powód we własnym zakresie .

UZASADNIENIE

Powód A. M. w pozwie wniesionym dnia 01 sierpnia 2017 r. do Sądu Rejonowego w Grudziądzu , skierowanym przeciwko (...)domagał się zasądzenia od pozwanego na rzez powoda kwoty 36.156,55 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz zwrotu od pozwanego poniesionych przez powoda kosztów .

W uzasadnieniu żądania pozwu powód wskazał , że w dniu 11 listopada 2016 r. kierował pojazdem (samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...)), będąc uczestnikiem ruchu drogowego w obrębie ulic (...) w G.. W pewnym momencie został zatrzymany przez patrol Policji, następnie zaś wykonany został pomiar stężenia alkoholu w wydychanym przeze niego powietrzu. Z uwagi na fakt, że wynik pomiaru wskazywał na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu, co wzbudziło zdziwienie powoda , jeszcze w dniu 11 listopada 2016 r. zatrzymano powodowi prawo jazdy, wobec czego od tego dnia nie mógł prowadzić żadnych pojazdów mechanicznych w ruchu drogowym. Następnie, Komenda Miejska Policji w G. skierowała przeciwko niemu do Sądu Rejonowego w Grudziądzu wniosek o ukaranie. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. (...). W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego, Sąd Rejonowy w Grudziądzu wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2017 r. uniewinnił powoda od popełnienia zarzucanych mu czynów. Zgodnie z przeprowadzoną w sprawie opinią sądowo-lekarską, sposób dokonania pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym przeze niego powietrzu nie mógł prowadzić do uzyskania wyników, stanowiących wartość dowodową w postępowaniu karnym. Powód wskazał , iż od dnia 11 listopada 2016 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Grudziądzu Wydziału II Karnego wydanego w sprawie o sygn. (...) zatrzymano prawo jazdy o numerze (...) wydane przez Prezydenta Miasta G. na nazwisko A. M.. Dopiero w dniu 10 kwietnia 2017 r, na podstawie postanowienia tego Sądu w sprawie o sygn. akt (...) zwrócono mu przedmiotowe prawo jazdy. Powód poniósł , że nie ma wątpliwości, iż postanowienie Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 17 listopada 2016 r.(...) zostało wydane pochopnie, bowiem badania alkomatem wykonane były wadliwie, a w konsekwencji nie mogły świadczyć o rzeczywistej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Powyższe okoliczności nie zmieniają jednak, faktu, że od dnia 11 listopada 2016 r. powód został pozbawiony możliwości kierowania pojazdami w ruchu drogowym, zaś dopiero mocą postanowienia z dnia10 kwietnia 2017 r. zwrócono mu dokument prawa jazdy. W momencie pozbawienia powoda możliwości kierowania pojazdami powód zatrudniony był, jako kierowca w firmie (...). Z tego tytułu powód zarabiał miesięcznie średnio 4465,13 zł brutto wynagrodzenia zasadniczego oraz 2766,18 zł brutto tytułem dodatku za noclegi oraz diet. Łącznie zatem zarobkował na poziomie 7231,21 zł miesięcznie. W dniu 11 listopada 2016 r. utracił możliwość osiągania w/w dochodu . Na skutek zatrzymania prawa jazdy na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Grudziądzu powód stracił możliwość rzeczywistego kierowania pojazdami w ruchu lądowym. Ta niemożność została spowodowana wyłącznie przez działania organów państwowych , a dokładnie przez działania Sądu Rejonowego w Grudziądzu, który mocą wyżej wskazanego postanowienia zatrzymał mu prawo jazdy , mimo iż nie popełnił żadnego czynu zabronionego i nie było , zdaniem powoda żadnych podstaw do zatrzymania mu prawa jazdy. W wyniku działania Skarbu Państwa powód poniósł szkodę polegającą na utracie możliwości uzyskania zarobku z pracy zawodowej w łącznej kwocie 36 156,55 zł stanowiącej iloczyn średniego miesięcznego wynagrodzenia powoda oraz okresu 5 miesięcy podczas których powód nie mógł wykonywać pracy zawodowej z uwagi na brak dokumenty prawa jazdy . Powód wskazał również , że w przypadku braku podzielenia jego stanowiska , podnosi , że w wyniku zatrzymania prawa jazdy doszło także do naruszenia jego dóbr osobistych .

Pozwany (...) , reprezentowany przez (...) w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany wskazał , odnosząc się do przytoczeń faktycznych powoda , że strona pozwana zaprzecza uzyskiwaniu przez powoda dochodów w wysokości wskazanej w pozwie i poniesieniu przez niego szkody w łącznej kwocie 36.156,55 zł. Zaprzecza również twierdzeniu powoda, że nie istniały podstawy do zatrzymania powodowi prawa jazdy. Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowi art. 417 1 § 2 zd. pierwsze kodeksu cywilnego, zgodnie z którym , jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Przesłankami odpowiedzialności deliktowej za wydanie prawomocnego orzeczenia są zatem niezgodność orzeczenia z prawem oraz stwierdzenie tej niezgodności we właściwym postępowaniu. Uwzględniając konstytucyjną regulację odpowiedzialności Skarbu Państwa w art. 77 ust. 1 Konstytucji RP oraz kodeksowy model odpowiedzialności wynikający z art. 417 i nast. k.c., należy uznać, że bezprawność jako przesłanka odpowiedzialności powinna być rozumiana jako niezgodność o charakterze obiektywnym, oceniana w odniesieniu do nakazów i zakazów wynikających z normy prawnej. Wymienione przesłanki nie zostały spełnione. Po pierwsze, niezgodność z prawem postanowienia Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 17 listopada 2016 r. w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy powoda nie została stwierdzona we właściwym postępowaniu. Mimo należytego pouczenia powód nie skorzystał z możliwości poddania wskazanego postępowania kontroli instancyjnej i nie wniósł na nie zażalenia. Po wtóre, kwestionowane przez powoda postanowienie z dnia 17 listopada 2016 r.

nie narusza przepisów prawa pozytywnego. Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (jedn. tekst: Dz. U. z 2017 r., poz. 1260 ze zm.), policjant zatrzyma prawo jazdy za pokwitowaniem w razie uzasadnionego podejrzenia, że kierujący znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu. W myśl art. 137 ust. 1 pkt 2 ustawy, postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy, w przypadkach określonych w art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz pkt 2, wydaje w terminie 14 dni od dnia otrzymania prawa jazdy w sprawie o wykroczenie - sąd właściwy do rozpoznania sprawy. Jak stanowi art. 46 ust. 2 lit. b ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (jedn. tekst: Dz. U. z 2016 r., poz. 487 ze zm.), stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm ( 3). Z przytoczonych przepisów wynika, że przesłanką orzeczenia przez sąd o zatrzymaniu prawa jazdy jest uzasadnione podejrzenie, że kierujący znajdował się m.in. w stanie po spożyciu alkoholu. Pojęcie „uzasadnionego podejrzenia” zostało użyte w art. 303 k.p.k. i nie ma podstaw, zdaniem pozwanego , by na gruncie analizowanych przepisów przypisywać mu inne znaczenie. Na gruncie art. 303 k.p.k. „uzasadnione podejrzenie” jest zaś rozumiane, jako istnienie, co najmniej takiego zespołu danych, który obiektywnie uprawdopodabnia fakt popełnienia przestępstwa, subiektywnie zaś wywołuje, co do tego faktu u organu ścigania wysoki stopień podejrzenia (por. (...) w: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red.(...) wyd. 29, Legalis 2018, komentarz do art. 303, nb. 1, i przywołana tam literatura). W protokole z przebiegu badania stanu trzeźwości powoda z dnia 11 listopada 2016 r. zostało wykazane stężenie alkoholu w wydychanym przez powoda powietrzu wynoszące 0,11 mg/1 o godzinie 10:56 i 0,07 mg/1 o godzinie 11:16. Wynik pomiaru z godziny 10:56 przekracza granicę ustaloną dla stanu po użyciu alkoholu. W momencie wydawania postanowienia z dnia 17 listopada 2016 r. Sąd dysponował wskazanym protokołem, który obiektywnie uprawdopodobnił kierowanie przez powoda pojazdem w stanie po użyciu alkoholu. W postępowaniu incydentalnym w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy, którego ramy czasowe ustawodawca zakreślił na 14 dni, Sąd nie ma natomiast możliwości przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego w celu uzyskania pewności, co do określonych faktów. Z tego względu przed wydaniem postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy sąd ustala jedynie prawdopodobieństwo spełnienia przesłanek zatrzymania, czego normatywnym wyrazem jest użycie przez ustawodawcę pojęcia „uzasadnionego podejrzenia”. Istniejąca konstrukcja postępowania przewidzianego w art. 137 Prawa o ruchu drogowym wyklucza także potrzebę i możliwość skorzystanie z wiadomości specjalnych. Oparcie późniejszego wyroku uniewinniającego na wiadomościach specjalnych zawartych w opinii biegłego sporządzonej w toku postępowania w sprawie o wykroczenie nie oznacza, zatem, że w chwili wydania postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy nie istniało uzasadnione podejrzenie kierowania przez powoda pojazdem w stanie po użyciu alkoholu. Przeciwnie, podejrzenie takie istniało, a jego uzasadnieniem były wyniki badania trzeźwości powoda przeprowadzonego przez funkcjonariusza Policji. W konsekwencji, postanowienie Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 17 listopada 2016 r. jest zgodne z prawem, a jego wydanie nie może stanowić źródła odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa.

Pozwany wskazał także , że strona pozwana zarzuca też brak wykazania roszczenia co do wysokości. Do doręczonego stronie pozwanej odpisu pozwu nie zostały, bowiem załączone odpisy żadnych dokumentów, z których wynikałoby uzyskiwanie przez powoda deklarowanych w pozwie dochodów, a powód nie zaoferował również Sądowi innych środków dowodowych dla wykazania wysokości szkody, która jest kwestionowana przez stronę pozwaną.

W piśmie procesowym z dnia 3 lipca 2018 r. powód A. M. podtrzymał żądanie pozwu , domagając się zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 36.156,55 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód dodatkowo wskazał , że z uwagi na silny stres i nerwy związane ze sprawą karną, zapadł on na zdrowiu ( doznał zaburzeń rytmu serca oraz problemów z nadciśnieniem tętniczym) . Powód wskazał , że podstawą jego żądania jest art. 417 kc i następne . W przypadku braku podzielenia powyższego stanowiska, powód podniósł , że również, że w wyniku zatrzymania prawa jazdy doszło do naruszenia jego dóbr osobistych, których przykładowy, otwarty katalog zawarty jest w art 23 kc. Naruszeniem dóbr osobistych w przedmiocie niesłusznego zatrzymania prawa jazdy, będą wszystkie niedogodności z niego wynikające, takie jak np. naruszenie prawa do wolności, wizerunku czy prawo do swobodnego poruszenia się środkami komunikacji. Powód wskazał , że należy mieć bowiem na względzie, iż pojęcie dóbr osobistych należy odnosić do określonego poziomu rozwoju technologicznego i cywilizacyjnego, przyjętych w społeczeństwie zasad moralnych i prawnych, istniejącego rodzaju stosunków społecznych, gospodarczych, nawet politycznych ( uchwała składu 7 sędziów SN z 16.07.1993 r., (...)).

W zakresie legitymacji biernej pozwanego powód wskazał , że przyjmuje się, iż w następstwie materialnoprawnej reprezentacji Skarbu Państwa, mówi się o obowiązywaniu zasady tzw. zdecentralizowanego zastępstwa procesowego Skarbu Państwa. Zgodnie z art. 67 § 2 kpc , za Skarb Państwa podejmuje czynności procesowe organ państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, lub organ jednostki nadrzędnej. Roszczenie w przedmiotowej sprawie wiąże się bezpośrednio z postanowieniem o zatrzymaniu prawa jazdy, wydanym przez Sąd Rejonowy w Grudziądzu. Z kolei organami Sądu Rejonowego, zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 27.07.2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, są prezes sądu i dyrektor sądu, przy czym dyrektor sądu może być reprezentantem sądu jako statio fisci Skarbu Państwa tylko w sprawach dotyczących wykonania zadań gospodarczych i finansowych, zaś prezes sądu - w szczególności wobec domniemania jego kompetencji - w pozostałych sprawach ( tak: uchwała SN z dnia 10.10.2013 r.; (...) oraz uchwała SN z dnia 28.11.2012 r., III (...)) .

Sąd ustalił co następuje :

A. M. pracuje jako kierowca TIR – a . Od dnia 17 czerwca 2013 roku A. M. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w firmie (...) spółce z o.o. z siedzibą w T. na stanowisku kierowcy ciągnika siodłowego. Jeździł na trasy zagraniczne.

Dnia 10 listopada 2016 r. A. M. wrócił z tygodniowej trasy. W godzinach 19 – 20 wypił ok. 250 ml wódki . Następnego dnia , po śniadaniu , A. M. postanowił pojechać swoim prywatnym samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) na cmentarz posprzątać groby po święcie Wszystkich Świętych. Przed wyjazdem zbadał trzeźwość posiadanym w domu alkomatem , który wskazał , że może kierować samochodem . W trakcie jazdy A. M. przypomniał sobie, że w samochodzie służbowym zostawił zakupione znicze, wobec czego zawrócił i pojechał do zajezdni (...) , gdzie parkował służbowy samochód. Za nim przyjechała policja , policjanci pytali się go czy on kierował samochodem marki F. (...) i kiedy to potwierdził stwierdzili , że musi przejść badanie trzeźwości . Na to badanie trzeźwości policjanci wraz z A. M. pojechali w okolice bramek wjazdowych na autostradę (...) z G.. Tam A. M. musiał poczekać, gdyż byłoby kontrolowany inny kierowca, który według informacji przekazanej mu przez policjantów miał ponad 2 ‰ . Gdy zbadano A. M. to w pierwszym badaniu wykonanym o godz.10:56 stwierdzono u niego zwartość alkoholu w wydychanym powietrzu 0,11mg/l , a następnie w badaniu wykonanym o godz.11:16 0,07 stwierdzono u niego zwartość alkoholu w wydychanym powietrzu 0,07mg/l . Został sporządzony protokół z przebiegu badania trzeźwości A. M. . A. M. podał do protokołu, że w ciągu ostatnich 24 godzin spożywał wódkę czystą w ilości około 250 ml w dniu 10.11.2016 roku w godzinach od 19 – 20. A. M. nie żądał przeprowadzenia badania urządzeniem elektronicznym metodą spektometrii w podczerwieni i nie żądał przeprowadzenia badania krwi, podpisał protokół z przebiegu badania trzeźwości. Policja zatrzymała mu prawo jazdy. A. M. został odwieziony przez policję do bazy (...) , gdzie poprosił o przyjazd kolegę , których zaprowadził jego samochód do domu.

dowód: - zaświadczenie z firmy (...) spółce z o.o. z siedzibą w T. z dnia 12.05.2017 r. – k. 119

- umowa o pracę z dnia 01 października 2013 r. – k .121

- protokół z przebiegu badania trzeźwości z dnia 11.11.2016 r. wraz z wynikami pomiarów – k. 6 akt Sądu Rejonowego w Grudziądzu (...)

- zeznania św. D. M. - k. 137

- zeznania powoda A. M. - k. 137 v – 138

Dnia 16 listopada 2016 roku do Sądu Rejonowego w Grudziądzu wpłynął wniosek Komendanta Miejskiego Policji w G. o wydanie postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy A. M. numer (...) wydanego przez Prezydenta Miasta G.. Do wniosku dołączono : kopie notatek urzędowych sporządzonych w dniu 11 listopada 2016 roku przez : policjanta , który skierował A. M. na badanie trzeźwości i policjanta, który przeprowadzał to badanie, wyniki badań i protokół z przebiegu badania trzeźwości urządzeniem elektronicznym. Sprawa otrzymała sygnaturę (...)

Sąd Rejonowy w Grudziądzu postanowieniem z dnia 17 listopada 2016 r. wydanym na podstawie art. 137 w związku z art. 135 ust. 1 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym postanowił zatrzymać z dniem 11 listopada 2016 r. prawo jazdy o numerze (...) wydane przez Prezydenta Miasta G. na nazwisko A. M. , stwierdzając, że zachodzi uzasadnione podejrzenie , że A. M. znajdując się w stanie po użyciu alkoholu prowadził samochód, za co można orzec zakaz prowadzenia pojazdów. Odpis postanowienia został doręczony A. M. z pouczeniem , że na postanowienie przysługuje zażalenie do Sądu Rejonowego w Grudziądzu w terminie 7 dni od jego doręczenia dnia 5 listopada 2016 r. A. M. nie złożył zażalenia na to postanowienie .

dowód: akta Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygnaturze (...)– k. 1 -7

Komenda Miejska Policji w G. prowadziła postępowania w sprawie o wykroczenie z art.87 § 1 kw przeciwko A. M.. Dnia 7 grudnia 2016 roku A. M. został przesłuchany .Przyznał się do tego , że dnia 11 listopada 2016 r. kierował pojazdem F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie po użyciu alkoholu. Składając wyjaśnienia wniósł o łagodny wymiar kary i pozostawienie mu uprawnień kategorii C i E , które pozwolą mu na prowadzenie pojazdów ciężarowych co wiąże się z jego pracą zarobkową i utrzymaniem rodziny. Dnia 29 grudnia 2016 r. wpłynął do Sądu Rejonowego w Grudziądzu wniosek o ukaranie A. M. w postępowaniu zwyczajnym za wykroczenie z art. 87 § 1 kw polegające na tym , że w dniu 11 listopada 2016 roku około godz. 10:40 w G. na ulicy (...), kierował pojazdem marki F. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie po użyciu alkoholu — I badanie: 0,11 mg/1, II badanie: 0,07 mg/1 alkoholu w wydychanym powietrzu. Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą (...)Sąd Rejonowy w Grudziądzu wyrokiem nakazowym z dnia 11 stycznia 2017 r. obwinionego A. M. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego, tj. wykroczenia z art. 87 § 1 kw i za to, na podstawie art. 87 § 1 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 400 zł oraz na mocy art. 87 § 3 kw orzekł wobec obwinionego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których prowadzenia wymagane jest prawo jazdy kat. B, na okres sześciu miesięcy, zaś na mocy art. 29 § 4 kw na poczet tego środka karnego zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 11 listopada 2016 r. Odpis wyroku nakazowego z dnia 11 stycznia 2017 r. z pouczeniem o sprzeciwie został doręczony A. M. dnia 17 stycznia 2017 r. A. M. działając przez pełnomocnika złożył sprzeciw od wyroku nakazowego i wniósł o rozpoznanie sprawy na zasadach ogólnych . W toku postępowania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza medycy sądowej na okoliczność czy na podstawie dowodów zgromadzonych w sprawie możliwe jest stwierdzenia jakie było stężenie alkoholu w organizmie obwinionego w dniu 11 listopada 2016 r. około godziny 10:40 , a jeśli tak to czy to stężenie pozwala na przyjęcie , że obwiniony znajdował się w stanie o użyciu alkoholu . Biegły wydał opinię , w której stwierdził , że w sprawie zostało przeprowadzone dwukrotne badanie powietrza wydychanego na zawartość alkoholu w odstępie 20 minut, jednak zastosowany do przeprowadzenia badania analizator powietrza wydychanego typu A. Sensor IV wymaga wielkości wydechu przy badaniu co najmniej 1,5 l i czasu wydechu co najmniej 3 sekundy , podczas gdy w badaniu przeprowadzonym u obwinionego czas wydechu wynosił od 2,5 do 2,6 sekundy , co powoduje , że uzyskane wyniki nie mogą stanowić wartości dowodowej i brak jest pewnych podstaw do przyjęcia , że w dniu 11 listopada 2016 r. około godziny 10:40 A. M. był w stanie po użyciu alkoholu. Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2017 r. Sad Rejonowy w Grudziądzu uniewinnił obwinionego A. M. od zarzucanego mu czynu zabronionego. Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2017 r, Sąd Rejonowy Grudziądzu postanowił zwrócić A. M. prawo jazdy nr (...) zatrzymane postanowieniem z dnia 17 listopada 2016 r. wydanym w sprawie(...)

dowód : akta sprawy Sądu Rejonowego w Grudziądzu (...)- k. 2- 9 , k.16 – 17 , k.24 -25 , k. 27 – 28 , k. 36 – 38 ,k.46 – 47 .

A. M. będąc zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w firmie (...) spółce z o.o. z siedzibą w T. w okresie od czerwca do października 2016 roku otrzymał średnie miesięczne wynagrodzenie brutto w kwocie 4465,13 zł. Otrzymał też średnie świadczenie z tytułu ryczałtów za noclegi i diet średnio w kwocie 2766,18 zł. Z otrzymanego świadczenie z tytułu ryczałtów za noclegi i diet A. M. pokrywał koszty w podróży : noclegów , korzystania z sanitariatów , parkingów . Czasami zostawało mu z tych środków 10 -15 euro , czasami musiał dołożyć własne środki .

Po zatrzymaniu prawa jazdy A. M. nie mógł świadczyć pracy i został zwolniony, Miał wówczas na utrzymaniu żonę i uczącą się córkę. Gdy tylko zwrócono mu prawo jazdy ponownie podjął pracę w firmie (...) spółce z o.o. z siedzibą w T..

W czasie trwania postępowania A. M. denerwował się i zaczął uskarżać się na serce . Poszedł do lekarza , otrzymał leki i było lepiej.

dowód: - zaświadczenie z firmy (...) spółce z o.o. z siedzibą w T. z dnia 12.05.2017 r. – k. 119

- zeznania powoda A. M. - k. 137 v – 138

- zaświadczenie lekarskie – k. 128

- wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 11 sierpnia 2017 r. – k. 120

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów zebranych w sprawie wyżej szczegółowo opisanych , w tym na podstawie akt Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygnaturach : (...) (...) , z których dowód Sad przeprowadził na rozprawie w dniu 11 stycznia 2019 r. Sąd oparł się także na zeznaniach świadka D. M. ( k. 137 ) , które Sąd uznał za wiarygodne oraz w dużej części zeznaniach powoda A. M. ( k.137 v – 138 ). Sąd nie dal jedynie wiary zeznaniom powoda , że wnosił przy przeprowadzaniu badaniu trzeźwości o przeprowadzenie badania krwi , gdyż z protokołu z przebiegu badania trzeźwości urządzeniem elektronicznym , który powód podpisał wynika , że nie żądał on takiego badania.

Sąd zważył, co następuje:

Powód zarzuca , że Sąd Rejonowy w Grudziądzu pochopnie wydał postanowienie w sprawie (...) z dnia 17 listopada 2016 r. , w związku z czym powód poniósł szkodę w postaci utraconych zarobków. Powód wskazał , że opiera swe żądanie na art. 417 kc i następnych .

Art. 417 § 1 kc stanowi , że za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Należy mieć jednak na uwadze , że zgodnie z art. 417 ( 1 )§ 2 kc stanowi , że jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Odnosi się to również do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą. Powołany przepis art. 417 ( 1 )§ 2 kc stanowi lex specialis w stosunku do generalnych zasad odpowiedzialności państwa i jednostek samorządu terytorialnego zawartych w art. 417 kc i reguluje szczególne warunki odpowiedzialności odszkodowawczej za niezgodne z prawem wydanie albo zaniechanie wydania orzeczenia. Specyfika odpowiedzialności odszkodowawczej za prawomocne orzeczenia sądowe sprowadza się do dwóch kwestii: szczególnego charakteru bezprawności jako przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej oraz wymogu prejudykatu, czyli orzeczenia stwierdzającego we właściwym postępowaniu niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sądowego. Jeden z wyjątków przewiduje art. 424 ( 1b) kpc , zgodnie z którym w wypadku prawomocnych orzeczeń, od których skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie przysługuje, odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem można domagać się bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych. Sąd Najwyższy podkreślił, że wymagana w świetle w art. 77 ust. 1 Konstytucji RP oraz w art. 417 § 1 kc przesłanka bezprawności nie ma charakteru kwalifikowanego, ograniczonego do przypadków rażącego naruszenia prawa, jednak dodał, że: "Z uwagi na istotę władzy sądowniczej, takie podwyższone kryterium jest przyjmowane przy ocenie zgodności z prawem orzeczenia sądowego". W wyroku z dnia 20 marca 2014 r. wydanym w sprawie (...)( publ. L.) SN wyraził stanowisko: „Za niezgodne z prawem w rozumieniu art. 424 ( 1) kpc uznać można wyłącznie orzeczenia niewątpliwie sprzeczne z zasadniczymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami, z ogólnie przyjętymi standardami rozstrzygnięć albo wydane w wyniku szczególnie rażąco błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania prawa, które jest oczywiste i nie wymaga głębszej analizy prawniczej". Tak więc niezgodność z prawem rodząca odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa musi mieć charakter kwalifikowany, elementarny i oczywisty, tylko bowiem w takim przypadku orzeczeniu Sądu można przypisać cechy bezprawności" (por. także wyrok SN z 3.9.2003 r.,(...), L.; postanowienie NSA z 8.3.2012 r., (...) 4/11, (...) 2012, Nr 6, poz. 100).

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu brak jest podstaw do stwierdzenia , że postanowienie z dnia 17 listopada 2016 r. wydane przez Sąd Rejonowy w Grudziądzu w sprawie (...)było niezgodne z prawem . Powód dnia 11 listopada 2016 r. został poddany przez policjantów z Komendy Miejskiej Policji w G. badaniu na trzeźwość, w pierwszym badaniu wykonanym o godz.10:56 stwierdzono u niego zwartość alkoholu w wydychanym powietrzu 0,11mg/l , a następnie w badaniu wykonanym o godz.11:16 0,07 stwierdzono u niego zwartość alkoholu w wydychanym powietrzu 0,07mg/l . Został sporządzony protokół z przebiegu badania trzeźwości urządzeniem elektronicznym A. M. . A. M. podał do protokołu, że w ciągu ostatnich 24 godzin spożywał wódkę czystą w ilości około 250 ml w dniu 10.11.2016 roku w godzinach od 19 – 20. A. M. nie żądał przeprowadzenia badania urządzeniem elektronicznym metodą spektometrii w podczerwieni i nie żądał przeprowadzenia badania krwi, podpisał protokół z przebiegu badania trzeźwości nie zgłaszając zastrzeżeń co do przeprowadzonego badania . Tymi materiałami oraz wnioskiem Komendanta Miejskiego Policji w G. dysponował Sąd w sprawie (...) Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (jedn. tekst: Dz. U. z 2018 r., poz. 1990 ) policjant zatrzyma prawo jazdy za pokwitowaniem w razie uzasadnionego podejrzenia, że kierujący znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu. Z kolei art. 136 ust.1 i 2 Prawa o ruchu drogowym stanowi , że zatrzymane prawo jazdy, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. c, Policja przekazuje niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni, według właściwości, sądowi uprawnionemu do rozpoznania sprawy o wykroczenie, prokuratorowi lub staroście. W razie przeprowadzenia badania krwi lub moczu dla oceny trzeźwości lub zawartości środka działającego podobnie do alkoholu, prawo jazdy przekazuje się wraz z wynikiem tego badania. Art. 137 ust. 1 pkt .2 Prawa o ruchu drogowym stanowi , że postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy, w przypadkach określonych w art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz pkt 2, wydaje w terminie 14 dni od dnia otrzymania prawa jazdy

w sprawie o wykroczenie - sąd właściwy do rozpoznania sprawy. Zgodnie z ust. 3 tego przepisu na postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy służy zażalenie.

Z kolei art. 46 ust. 2 lit. b ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (jedn. tekst: Dz. U. z 2018 r., poz. 3127) przewiduje , że stan po użyciu alkoholu zachodzi gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ alkoholu albo do obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm 3.

Art. 87 § 1 kw stanowi , że kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50 złotych. § 3 tegoż artykułu przewiduje , że razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.

Postanowienie Sadu Rejonowego w Grudziądzu wydane w sprawie (...) w sytuacji , gdy z przekazanych materiałów wynikało , że badanie wykonane u powoda w dniu 11.11.2016 r. wykazało u niego zwartość alkoholu w wydychanym powietrzu 0,11mg/l oraz , że A. M. spożywał alkohol – wódkę czystą w ilości ok.250 ml w godzinach wieczornych , zważywszy na obligatoryjny obowiązek orzeczenia zakazu prowadzenia podjazdów w przypadku skazania za popełnienie wykroczenia z art. 87 § 1 kw nie może być uznane za wydane niegodne z prawem , a tym samym jego wydanie nie może stanowić podstawy do odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu. Należy mieć na uwadze , że powód nie korzystał z prawa złożenia zażalenia na to postanowienie . Nadto składając wyjaśnianie w dniu 7 listopada 2016 r . powód przyznał się do popełnienia czynu o popełnienie którego był obwiniony i prosił , aby Sąd pozostawił mu uprawnień kategorii C i E , które pozwolą mu na prowadzenie pojazdów ciężarowych co wiąże się z jego pracą zarobkową i utrzymaniem rodziny, co także miało wpływ na to , że w pierwszej kolejności Sąd Rejonowy w Grudziądzu w sprawie (...)wydał wyrok nakazowy z dnia 11 stycznia 2017 r. , dopiero od którego pozwany złożył sprzeciw . Ustalenie prawidłowości wykonanego u powoda dnia 11.11.2016 r. badania trzeźwości wymagało opinii biegłego z dziedziny medycyny sądowej i z wydanej opinii wynika , że badanie to nie może być podstawą do dokonania ustaleń co do tego czy powód w dniu 11.11.2016 r. był w stanie po użyciu alkoholu , gdyż był wykonane zbyt krótko. To nie Sąd wykonywał badanie, a policjanci z K. Miejskiej w G. .

Powód powoływał się także na naruszenie jego dóbr osobistych poprzez wydanie przez Sąd Rejonowy w Grudziądzu postanowienia w przedmiocie niesłusznego zatrzymania prawa jazdy wskazując, że naruszeniem tym będą wszystkie niedogodności z niego wynikające, takie jak np. naruszenie prawa do wolności, wizerunku czy prawo do swobodnego poruszenia się środkami komunikacji Sąd podziela stanowisko wyrażone przez pozwanego w piśmie z dnia 23 października 2018 r., że prawo do swobodnego poruszenia się środkami komunikacji jest dobrem osobistym powoda, powód nie został natomiast pozbawiony wolności . Poza tym zgodnie z art. 24§ 1 kc ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne, zaś zgodnie z § 2 tego artykułu , jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych. Tak więc także w przypadku naruszenia dobra osobistego podstawą odpowiedzialności jest bezprawne działanie , a takiego Sąd nie stwierdził w przypadku wydania przez Sąd Rejonowy w Grudziądzu w sprawie (...) postanowienia z dnia 17 listopada 2016 r. W tej sytuacji nie było potrzeby ustalania wysokości poniesionej przez powoda szkody , jedynie Sad wskazuje , że powód opiera wyliczenie szkody s na otrzymywanym wynagrodzeniu brutto oraz , że jako szkodę policzył przeciętne świadczenie otrzymywane z tytułu ryczałtów za noclegi i diet, a jak wynika z jego zeznań powoda otrzymane z tego tytułu środki powód przeznaczał na koszty , które musiał ponieść w trakcie wyjazdu służbowego na parkingi , sanitariaty , hotele i czasami zostawało mu z tych środków 10 -15 euro , ale zdarzało się też , że musiał dokładać z własnych środków na pokrycie ponoszonych kosztów .

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd w punkcie I sentencji orzeczenia oddalił powództwo jako niezasadne , zaś w punkcie II sentencji orzeczenia Sąd ustalił , że koszty procesu ponosi powód we własnym zakresie , gdyż w świetle art. 98 kpc brak było podstaw do obciążenia nimi pozwanego .