Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 18 marca 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 1003/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: sekr. sądowy Renata Szczegot

po rozpoznaniu dnia 18 marca 2019 r. w Warszawie

sprawy K. L., córki A. i M., ur. (...) w W. obwinionej o wykroczenie z art. 92a k.w. w zw. z § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnalizacji drogowych

na skutek apelacji wniesionej przez obwinioną

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 16 marca 2018 r. sygn. akt IV W 1780/17

zaskarżony wyrok zmienia w tej sposób, że orzeczoną wobec obwinionej K. L. karę grzywny łagodzi do 800 (osiemset) złotych; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa 80 złotych tytułem opłaty sądowej oraz pozostałe koszty postępowania w sprawie.

Sygn. VI Ka 1003/18

UZASADNIENIE

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja obwinionej zasługuje na częściowe uwzględnienie. Obwiniona K. L. nie kwestionowała ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie składając apelację jedynie w części dotyczącej orzeczonej kary grzywny. Oceniając okoliczności mające wpływ na wymiar kary zgodnie z art. 33§ 1,2,3 i 4 kw należy stwierdzić, że okoliczności te w stosunku do tych, które ocenił sąd I instancji uległy zmianie na korzyści obwinionej. Z aktualnych danych uzyskanych z ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego (k-63) wynika, że obwiniona K. L. nie jest osobą karaną za wykroczenia drogowe. Uległa więc zmianie istotna okoliczność obciążająca , którą sąd I instancji zgodnie z art. 33 § 4 pkt 5 kw wziął pod uwagę wymierzając karę grzywny w kwocie 1.500 zł. Dane z ewidencji kierowców wskazują na to, iż poprzednie wpisy uległy zatarciu z mocy prawa
a obwiniona nie popełniła nowych wykroczeń. Tak więc, uwzględniając aktualne dane z ewidencji kierowców należało złagodzić karę grzywny. Nadal jednak pozostały ważne z punku widzenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym okoliczności przemawiające na niekorzyść obwinionej, na które składają się znaczne, bo wynoszące 64 km/ h przekroczenie administracyjnie dopuszczalnej prędkości. Obwiniona prowadziła samochód w miejscu gdzie dopuszczalna prędkość wynosi 80 km/h a jechała z prędkością 144 km/h. Ponadto, jak wynika z wyjaśnień obwinionej na (...) w W. w miejscu, w którym została zatrzymana, panował ruch drogowy o dużym natężeniu. Biorąc pod uwagę prędkość samochodu oraz natężenie ruchu drogowego należy dojść do wniosku, że zagrożenie wypadkiem lub kolizją było znaczne. W tej sytuacji złagodzenie kary do 500 zł , o co wnosi obwiniona w apelacji, nie jest zasadne gdyż taki wymiar kary nie byłby adekwatny do stopnia naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, które wynika z prowadzenia samochodu w sposób niebezpieczny dla innych kierowców. Obniżenie karzy grzywny do wysokości mandatu proponowanego przez policjanta, który ujawnił wykroczenie, którego obwiniona nie przyjęła, nie znajduje uzasadnienia w niniejszej sprawie. Kwota mandatu wynika z taryfikatora natomiast kwota grzywny orzeczona przez sąd odwoławczy odnosi się do stopnia zagrożenia w ruchu drogowym spowodowanego przez obwinioną i dlatego jest wyższa niż kwota mandatu. Obwiniona spowodowała koszty postępowania i powinna je ponieść. Brak jest powodów do zwolnienia od ich uiszczenia oceniając sytuacje majątkową obwinionej, na co powołuje się w apelacji. Należy uznać, iż grzywna w kwocie 800 zł oraz koszty postępowania nie spowodują nadmiernych trudności dla obwinionej uwzględniając jej zarobki i obciążenia budżetu rodzinnego.

Na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art.109 § 2 kpsw sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku. O kosztach orzekł na podstawie art. 119 § 1 kpsw.