Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Michalska

Protokolant: protokolant sądowy Urszula Kalinowska

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2018 r. w Warszawie

sprawy W. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania W. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

z dnia 6 września 2017 r. znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zalicza do przeliczenia emerytury W. C. okres pracy od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku w K. Rolniczym (...) w L..

UZASADNIENIE

Ubezpieczony W. C. w dniu 4 października 2017 roku złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 6 września 2017 roku, znak:(...), w zakresie w jakim organ rentowy odmówił mu zaliczenia do emerytury okresu pracy od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku w K. Rolniczym (...) w L.. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wyjaśnił, że jako młody człowiek (23 lata), odbierając zaświadczenie potwierdzające okres pracy w K. Rolniczym nie zdawał sobie sprawy co powinien zawierać dokument, aby był uwględniony przez ZUS. Odwołujący wskazał, że zeznania świadków potwierdzają okres zatrudnienia, a mimo to organ rentowy je zupełnie pominął. Ubezpieczony podkreślił, że w zeznaniach świadków podany został faktyczny okres zatrudnienia od 20 listopada 1969 roku do 4 lutego 1974 roku oraz pełny wymiar czasu pracy, a zaświadczenie wydane przez pracodawcę potwierdza wykonywanie pracy traktorzysty. ( odwołanie z dnia 4 października 2017 roku, k. 2 - 3 a.s.)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 17 października 2017 roku wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podniósł, że zaskarżoną decyzją z dnia 6 września 2017 roku przeliczył emeryturę odwołującego. Do stażu pracy nie został przyjęty okres od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku tj. zatrudnienie w K. Rolniczym (...) w L.. W ocenie organu rentowego powyższy okres nie został należycie udowodniony. Przedłożone przez wnioskodawcę zaświadczenie z dnia 28 stycznia 1974 roku nie zawiera daty końcowej zatrudnienia, daty urodzenia, informacji o wymiarze czasu pracy oraz pieczątki imiennej. Organ rentowy zaznaczył również, że jak wynika z informacji uzyskanej z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w aktach emerytalnych odwołującego brak świadectw pracy potwierdzających ww. okres zatrudnienia. ( odpowiedź na odwołanie z dnia 17 października 2017 roku, k. 4 a.s.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony W. C. (urodzony w dniu (...)), w dniu 27 marca 2017 roku złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. wniosek o emeryturę ( wniosek o emeryturę, k. 1 – 7 tom II a.e.).

Decyzją z dnia 30 maja 2017 roku, znak:(...) organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę od dnia 8 marca 2017 roku, tj. od daty osiągnięcia wieku, o którym mowa w art. 24 ust 1b ustawy emerytalnej. Przy ustalaniu wysokości świadczenia do okresu pracy organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 5 lutego 1974 roku do 28 lutego 1975 roku w Kółku Rolniczym (...) oraz okresu od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku w K. Rolniczym (...) w L. ( decyzja z dnia 30 maja 2017 roku, znak: (...) k. 47 tom II a.e.)

W. C. w dniu 27 czerwca 2017 roku złożył wniosek o zaliczenie okresu pracy w Kółku Rolniczym (...) na postawie wpisu dokonanego w legitymacji ubezpieczeniowej oraz okresu zatrudnienia od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku w K. Rolniczym (...) w L., a także przyjęcie wynagrodzenia za 1974 roku wpisanego w legitymacji ubezpieczeniowej i wynagrodzenia minimalnego za okres od 1 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1975 roku. ( wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia k. 55 tom II a.e.)

Decyzją z dnia 6 września 2017 roku, znak: (...)organ rentowy przeliczył emeryturę ubezpieczonego od dnia 8 marca 2017 roku. Jednocześnie organ rentowy poinformował ubezpieczonego, że nie uwzględnił przy obliczaniu emerytury okresu pracy od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku w K. Rolniczym (...) w L., ponieważ zaświadczenie nie zawiera końcowej daty zatrudnienia, daty urodzenia, wymiaru czasu pracy, pieczątki imiennej, a zeznania świadków nie potwierdzając okresu pracy. ( decyzja z dnia 6 września 2017 roku, znak: (...), k.57 tom II a.e.).

Od decyzji z dnia 4 października 2017 roku ubezpieczony odwołał się inicjując niniejsze postępowanie sądowe. ( odwołanie z dnia 4 października 2017 roku, k. 2 - 3 a.s.) W toku postępowania sądowego ustalono, iż odwołujący w okresie od dnia 20 listopada 1969 roku do dnia 28 stycznia 1974 roku pracował w K. Rolniczym (...) w L. jako kierowca ciągnika, traktorzysta. W kółku rolniczym początkowo pracowało 5 kierowców, w tym ubezpieczony. Wykonywali oni usługi na rzecz miejscowych rolników pracując na maszynach. Odwołujący pracował 6 dni w tygodniu (od poniedziałku do soboty), po 8 godzin dziennie, a nawet dłużej jeżeli istniała taka potrzeba. Wynagrodzenie było wyliczane w oparciu o stawkę godzinową. W sezonie letnim ubezpieczony pracował przede wszystkim na polu i wykonywał prace takie jak oranie, koszenie traw, kopanie ziemniaków. W sezonie zimowym odwołujący zajmował się transportem materiałów budowlanych, piasku, żwiru dla rolników, odśnieżaniem dróg oraz naprawą maszyn. Po zakończeniu pracy w K. Rolniczym w L. od 5 lutego 1974 roku odwołujący pracował w Kółku Rolniczym (...). ( zaświadczenie, k. 15 tom II a.e., zeznania świadka I. Z., k. 17v-18 a.s., zeznania świadka B. J., k. 18 – 19 a.s., świadectwo pracy, k. 27 – 29 tom II a.e., zeznania świadka M. Ł., k. 46 – 46v a.s., zeznania odwołującego w charakterze strony, k.47 a.s.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy, w tym dołączonych do akt sprawy akt ubezpieczeniowych oraz na podstawie zeznań świadków I. Z., B. J., M. Ł., a także zeznań odwołującego złożonych w charakterze strony.

Sąd uznał zeznania świadków i ubezpieczonego za wiarygodne, świadkowie w swoich zeznaniach dokładnie opisali przebieg zatrudnienia rodzaj czynności wykonywanych przez ubezpieczonego w spornym okresie, ich zeznania były logiczne, spójne i wzajemnie się dopełniały, nadto znalazły potwierdzenie w dokumentacji z okresu zatrudnienia ubezpieczonego.

Sąd uznał zgromadzony materiał za dostateczny do wydania orzeczenia w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie W. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 6 września 2017 roku, znak: (...)zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 t.j., dalej: ustawa emerytalna) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Ponowne ustalenie prawa do świadczeń - zarówno na wniosek osoby zainteresowanej jak i z urzędu - wymaga kumulatywnego spełnienia przesłanek ustawowych wymienionych w tym przepisie, a mianowicie: 1) przedłożenie nowych dowodów lub ujawnienie nowych okoliczności, 2) nowe dowody lub okoliczności istniały przed wydaniem decyzji, 3) nowe dowody zostały przedłożone lub nowe okoliczności zostały ujawnione po dniu uprawomocnienia się decyzji, 4) nowe dowody lub nowe okoliczności nie były znane organowi w dniu wydania decyzji, 5) nowe dowody lub nowe okoliczności faktyczne mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. W sytuacji gdy po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej prawo do emerytury, nie przedstawiono nowych dowodów, istniejących przed dniem wydania tej decyzji a nieznanych w tym dniu organowi rentowemu, to organ rentowy nie może z urzędu wszcząć postępowania o ponowne ustalenie prawa do świadczeń w trybie art. 114 ust. 1a w związku z ust. 1 ustawy z 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W toku niniejszego postępowania W. C. domagał ustalenia wysokości emerytury z uwzględnieniem okresu pracy od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku w K. Rolniczym (...) w L.. Organ rentowy zaś konsekwentnie podtrzymywał stanowisko o braku możliwości zaliczenia spornego okresu tylko na podstawie zaświadczenia z dnia 28 stycznia 1974 roku, które nie zawierało przede wszystkim daty zakończenia stosunku pracy.

W myśl przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej - okresami składkowymi są okresy ubezpieczenia, a stosownie do art. 6 ust. 2 pkt 12 za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 roku następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne:

⚫

pracy na obszarze Państwa Polskiego w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i w innych spółdzielniach zrzeszonych w (...) Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, w zespołowych gospodarstwach rolnych spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku (...) oraz pracy na rzecz tych spółdzielni:

⚫

objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki,

⚫

przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu.

Odwołujący celem wykazania faktu świadczenia pracy w spornym okresie oraz jej wymiaru powołał się na dowody w postaci zeznań osób, które razem z nim w spornym okresie pracowały. Ww. okoliczności mogą być dowodzone zeznaniami świadków, gdyż w postępowaniu przed sądem nie stosuje się żadnych ograniczeń dowodowych. Każdy zatem fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe (art. 473 k.p.c.). Zdarza się przecież, iż były pracownik nie dysponuje żadnymi dokumentami dotyczącymi faktu zatrudnienia, co nie oznacza, iż fakt pracy nie może zostać wykazany na podstawie innych dowodów (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 1996 roku, sygn. akt II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

Przeprowadzone postępowanie dowodowe doprowadziło Sąd do konkluzji, iż cały sporny okres od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku powinien zostać ubezpieczonemu uwzględniony przy przeliczeniu wysokość emerytury, albowiem ubezpieczony w spornym okresie wykonywał pracę w K. (...) (...) w L. i tym samym podlegał z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym. Znalazło to potwierdzenie nie tylko w zeznaniach współpracowników ubezpieczonego, którzy posiadają w tym zakresie odpowiednią wiedzę, ponieważ byli zatrudnieni wraz z nim w tym samym okresie, w tych samym zakładzie pracy. Odwołujący w spornym okresie wykonywał pracę kierowcy ciągnika w wymiarze co najmniej 8 godzin dziennie, 6 dni w tygodniu. Pracował w takim wymiarze zarówno w sezonie letnim, jak i zimowym. Zakres obowiązków odwołującego w obu sezonach różnił się, jednak wymagał od odwołującego wykonywania pracy w ww. czasie pracy. Sąd zważył również, że ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że K. Rolnicze (...) w L. zostało zlikwidowane na początku lutego 1974 roku, co pozwoliło na stwierdzenie, że odwołujący pracował w nim co najmniej do dnia 28 stycznia 1974 roku, tj. do dnia w którym wystawiono zaświadczenie o zatrudnieniu.

Biorąc powyższe pod uwagę, w oparciu o treść art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyjął do przeliczenia emerytury odwołującego zaliczył okres zatrudnienia w K. Rolniczym (...) w L. od 20 listopada 1969 roku do 28 stycznia 1974 roku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego bez pouczenia.