Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2018 r. w Warszawie

sprawy (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą
w N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 13 stycznia 2017 r., nr: (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż M. D. jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w N. podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu
od dnia 18 maja 2016 r.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na rzecz M. D. kwotę w wysokości 10800,00 zł (dziesięć tysięcy osiemset i 00/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. na rzecz (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w N. kwotę w wysokości 10800,00 zł (dziesięć tysięcy osiemset i 00/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

M. D. w dniu 24 marca 2017 r. wniosła za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga
w W. od decyzji z dnia 13 stycznia 2017 r., nr: (...) stwierdzającej, że odwołująca nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu
i wypadkowemu z tytułu zatrudnienia u płatnika składek od dnia 18 maja 2016 r. Odwołująca zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie przepisów art. 22 § 1 k.p. w związku z art. 58 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p., art. 83 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p., art. 6 ust. 1 pkt 1,
art. 8 ust. 1, art. 11, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 1 oraz art. 36 ust. 1, 2, 4 i 11 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, a także art. 7, art. 77 § 1
i art. 80 k.p.a. w związku z art. 123 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W związku z powyższym ubezpieczona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez stwierdzenie, że podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym oraz o zasądzenie od organu rentowego na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego ( k. 2-10 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 24 marca 2017 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ k.p.c. oraz o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i wyceny przedsiębiorstw celem ustalenia sytuacji majątkowej płatnika składek. Organ rentowy podniósł, że stanowisko Dyrektora Generalnego zostało utworzone dla uwiarygodnienia wynagrodzenia w wysokości 40100,00 złotych, gdyż do czasu powrotu odwołującej do pracy, jej obowiązki przejął prezes zarządu w osobie D. T.. Zdaniem Oddziału strony postępowania nie wskazały żadnych innych świadków, poza prezesem zarządu, celem ustalenia, że ubezpieczona faktycznie wykonywała pracę. Organ rentowy podniósł,
że orzeczenie lekarskie potwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy przez odwołującą, wydane zostało w dniu 17 maja 2016 r. w trakcie niezdolności
do pracy lekarza z zakresu medycyny pracy. Oddział stwierdził również, że spółka została zarejestrowana w dniu 12 października 2012 r., a jako płatnik składek w organie rentowym figuruje od dnia 18 maja 2016 r., a więc od daty zgłoszenia odwołującej do ubezpieczeń społecznych. Zdaniem organu rentowego odwołująca jako prokurent spółki od dawna zarządza jej interesami, a zgłoszenie do ubezpieczeń i ustalenie wysokości miesięcznego wynagrodzenia w kwocie 40100,00 złotych miało na celu osiągnięcie nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników ( k. 259-260 a. s.).

(...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w N. w dniu 2 marca 2017 r. również złożyła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji z dnia
13 stycznia 2017 r., nr: (...). Płatnik składek przedstawił tożsamą argumentację, jak ubezpieczona w odwołaniu z dnia 24 marca 2017 r. ( k. 2-9 a. s. VII U 353/17).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 24 marca 2017 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy również powołał tożsamą argumentację, jak w odpowiedzi na odwołanie głównej sprawy ( k. 225-226 a. s. VII U 353/17).

Sąd zarządzeniem z dnia 31 marca 2017 r. na podstawie art. 219 k.p.c. połączył sprawę o sygn. akt VII U 353/17 do sprawy o sygn. akt VII U 352/17 celem łącznego rozpoznania, rozstrzygnięcia i prowadzenia sprawy pod wspólną sygn. akt VII U 352/17
( k. 229 a. s. VII U 353/17).

Sąd postanowieniem z dnia 24 czerwca 2017 r. dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych:

- ginekologa celem ustalenia, czy odwołująca w okresie od dnia 18 maja 2016 r. była zdolna do pracy, czy mogła podjąć zatrudnienie oraz, w jakiej dacie zaszła w ciążę;

- ds. finansów i rachunkowości celem ustalenia, czy było ekonomicznie uzasadnione oraz,
czy sytuacja finansowa płatnika składek pozwalała na zatrudnienie w spornym okresie czasu odwołującej z wynagrodzeniem 40100,00 złotych brutto miesięcznie ( k. 361 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. w dniu 6 października 2016 r. zawiadomił (...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w N. i M. D. o wszczęciu z urzędu postępowania w celu stwierdzenia i ustalenia obowiązku ubezpieczeń społecznych oraz prawidłowych podstaw wymiaru składek dla odwołującej
z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek ( k. 1-5 akt ZUS).

Zgodnie z Krajowym Rejestrem Sądowym, (...) Sp. z o.o. Sp. K.
z siedzibą w N. została zarejestrowana w dniu 12 października 2012 r. Działalność gospodarcza spółki była zawieszona w okresie od dnia 1 maja 2013 r. do dnia 20 stycznia 2016 r. ( k. 15-20 a. s.).

Odwołująca ukończyła studia wyższe z zakresu ekonomii we W.
( k. 23-31 a. s.).

Odwołująca w dniu 17 maja 2016 r. uzyskała zaświadczenie lekarskie dopuszczające ją do pracy w spółce na stanowisku dyrektora generalnego ( k. 16 akt ZUS).

(...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w N. w dniu 18 maja 2016 r. zawarła z M. D. umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 18 maja 2016 r.
na stanowisku Dyrektora Generalnego w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 40100,00 złotych brutto miesięcznie. Miejscem wykonywania pracy odwołującej była siedziba spółki ( k. 13 a. s.).

Płatnik składek zgłosił odwołującą do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych
i ubezpieczenia zdrowotnego od dnia 18 maja 2016 r. ( akta ZUS).

Odwołująca w dniu 28 maja 2016 r. uzyskała zaświadczenie o ukończeniu szkolenia
w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy ( k. 42 a. s.).

Odwołująca podpisała w imieniu spółki umowę dystrybucji na zasadach wyłączności zawartą z A.-B. S..P.A. z siedzibą w V. ( k. 33-38 a. s.).

Spółka w dniu 17 października 2016 r. zawarła umowę sprzedaży i serwisu z Oddział (...) ( k. 40-45 a. s.).

Odwołująca w dniu 1 sierpnia 2016 r. podpisała w imieniu spółki umowę sprzedaży
i umowę o świadczenie usług z C. B. S. and (...) ( k. 47-50 a. s.).

Zgodnie z oświadczeniami o współpracy, odwołująca osobiście prowadziła negocjacje dotyczące zawarcia umów dystrybucyjnych albo umów ramowych na sprzedaż produktów
z A. Y., B., B. N. B..V. i C. B. ( k. 107-118 a. s.).

Odwołująca w imieniu spółki w dniu 1 lipca 2016 r. zawarła umowę o współpracy
z B. B., która została zobowiązania do świadczenia usług polegających
na udziale w procesie negocjowania z potencjalnymi klientami spółki warunków sprzedaży rzeczy i usług z oferty spółki, prezentowania potencjalnym klientom spółki rzeczy i usług
z oferty spółki, w tym podczas targów i wystaw oraz udziału w procesie posprzedażowej klientów spółki ( k. 247-258 a. s.).

Odwołująca w imieniu spółki w dniu 28 lipca 2016 r. zawarła umowę o współpracy
z J. W., który został zobowiązany do świadczenia usług polegających
na wspieraniu procesu obsługi posprzedażowej klientów spółki, wspieraniu zarządzania działem serwisu należącym do spółki, wspieraniu działań zarządu związanych z rozwijaniem sprzedaży rzeczy i usług z oferty spółki oraz udziału w targach w imieniu spółki
( k. 119-124 a. s.).

Zgodnie z zestawieniem, w obiegu znajdowały się łodzie sprzedane i nierozliczone, jak również umowy na sprzedaż łodzi podpisane przez płatnika składek oraz zamówienia złożone przez klientów ( k. 137-199 a. s.)

Odwołująca prowadziła korespondencję mailową z zagranicznymi spółkami ( k. 52-105 a. s. oraz k. 22-33, k. 40-41, k. 45 i k. 49-52 akt ZUS).

Odwołująca wystawiała faktury (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.
( k. 215-226 a. s.).

Zgodnie ze sprawozdaniem finansowym za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia
31 grudnia 2016 r., spółka osiągnęła zysk w kwocie 1053148,91 złotych ( k. 201-207 a. s.).

Zgodnie z zeznaniem o wysokości osiągniętego dochodu w 2016 r., dochody spółki wyniosły 1095659,26 złotych ( k. 299-303 a. s.).

Zgodnie z zaświadczeniem o niezaleganiu w podatkach, spółka według stanu na dzień 23 stycznia 2017 r. i 30 stycznia 2017 r. nie posiadała zaległości finansowych odpowiednio względem Urzędu Skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ( k. 279-282 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. na podstawie własnych ustaleń wydał zaskarżoną decyzję z dnia 13 stycznia 2017 r., nr: (...) na podstawie
art. 83 ust. 1 pkt 1 i art. 68 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Organ rentowy stwierdził, że M. D. jako pracownik
u płatnika składek (...) Sp. z o.o. Sp. K. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 18 maja 2016 r. W ocenie organu rentowego stanowisko pracy odwołującej zostało utworzone dla uwiarygodnienia wysokości otrzymywanego przez nią wynagrodzenia, gdyż jej obowiązki przejął prezes spółki. Zdaniem Oddziału naruszono obowiązujące przepisy, ponieważ orzeczenie lekarskie potwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy przez odwołującą zostało wydane przez lekarza medycyny pracy w okresie, którym był on niezdolny do pracy. Organ rentowy wskazał, że ubezpieczona jako prokurent spółki od dawna zarządzała interesami spółki a zgłoszenie jej do ubezpieczeń i ustalenie wysokości miesięcznego wynagrodzenia miało na celu osiągnięcie nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych jego uczestników. W konsekwencji organ rentowy uznał umowę za zawartą dla pozoru i nieważną z mocy art. 83 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p., która nie wywołuje skutków prawnych w zakresie ubezpieczenia społecznego ( akta ZUS).

Odwołująca w 2014 r. poznała się z prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. Sp. K. D. T. podczas współpracy w P. J. Sp. K. Do obowiązków pracowniczych ubezpieczonej należał głównie kontakt ze stoczniami w celu zawierania umów na wyłączność za pośrednictwem odwołującej spółki, jak również nawiązanie współpracy
z serwisem, firmami ochroniarskimi etc. Odwołująca świadczyła pracę w siedzibie spółki oraz poza nią. D. T. ,,odbierał’’ pracę ubezpieczonej. M. R. jako dyrektor generalny firmy (...).V. negocjował z odwołującą zawarcie umowy wyłącznej – dystrybucyjnej w celu produkcji łódek dla spółki w celach rekreacyjnych. Ubezpieczona pierwszą umowę wynegocjowała i podpisała. Każdego roku była zawierana nowa umowa niewymagająca dalszych negocjacji. Odwołująca również negocjowała
i zawarła umowę z firmą (...), na co wskazywał jej pracownik T. S. zatrudniony jako międzynarodowy manager ds. sprzedaży łodzi. Było to maju 2016 r., kiedy ubezpieczona przejęła obowiązki dyrektora generalnego w spółce. Spółka za pośrednictwem odwołującej współpracowała również z A. Y. będąc wyłącznym dystrybutorem
i reprezentantem na Polskę. Ubezpieczona negocjowała umowę sprzedażową
z przedstawicielem tej spółki w osobie T. S. w zakresie ceny, rabatów, wkładu marketingowego oraz liczby łodzi zamówionych w ciągu roku. Odwołująca również współpracowała z J. W., który w okresie od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia
15 marca 2017 r. świadczył doradztwo techniczno-serwisowe. Do spotkań pomiędzy ubezpieczoną a J. W. dochodziło w siedzibie odwołującej spółki. W okresie późniejszym kwestie dotyczące serwisu konsultowane były z prezesem spółki D. T.. Odwołująca zawarła również umowę z Ł. W. w celu nadzorowania dla spółki zamawianych części w serwisach zewnętrznych i przeglądów łodzi należących
do klientów. Umowa została podpisana w lipcu 2016 r. Ponadto ubezpieczona kontaktowała się telefonicznie, mailowo bądź podczas spotkań z przedstawicielem handlowym T. B. w ramach współpracy z odwołującą spółką. Podczas nieobecności odwołującej, T. B. kontaktował się z D. T. i pracownikami działu serwisu. Ubezpieczona kontaktowała się też z L. J., która prowadzi firmę (...). J.
w ramach doradztwa podatkowego i prowadzenia ksiąg rachunkowych. W ramach umowy zawartej między spółkami za pośrednictwem odwołującej, (...) prowadziła księgowość odwołującej spółki ( zeznania świadków M. R., T. S., J. W., Ł. W., T. B. i L. J. oraz przesłuchanie odwołującej i A. T. – k. 500-507 a. s.).

Sąd na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu ginekologii ustalił,
że do zapłodnienia odwołującej doszło około 21 lipca 2016 r. W dokumentacji medycznej
nie znajdują się żadne wpisy lekarskie dotyczące stwierdzenia jakichkolwiek dolegliwości czy chorób związanych z narządem rodnym, które uniemożliwiłyby podjęcie pracy przez ubezpieczoną. Tym samym odwołująca była zdolna do pracy i mogła podjąć zatrudnienie
od dnia 18 maja 2016 r. ( k. 378 a. s.).

Sąd na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu finansów i rachunkowości ustalił, że sytuacja spółki jest stabilna. Prowadzona działalność przyczyniła się
do odnotowania w 2016 r. zysku netto w wysokości 838617,15 złotych. Na dzień 30 września 2017 r. spółka odnotowała zysk netto w wysokości 1148224,77 złotych, który w stosunku
do roku wcześniejszego wzrósł o 36,90%. Sytuacja finansowa spółki pozwalała
na zatrudnienie odwołującej za wynagrodzeniem w wysokości 40100,00 złotych brutto miesięcznie. Ubezpieczona wynegocjowała dla spółki korzystne warunki współpracy,
co w rezultacie przełożyło się na zyski przez nią wygenerowane ( k. 396-416 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów
z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, w tym znajdujących się w aktach rentowych, zeznań świadków M. R., T. S., J. W., Ł. W., T. B. i L. J. oraz przesłuchania odwołującej
i A. T., a także w oparciu o opinię sporządzone przez biegłych sądowych
z zakresu ginekologii oraz finansów i rachunkowości.

Dowody z dokumentów, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, były wiarygodne, korespondowały ze sobą oraz z osobowymi źródłami dowodowymi i tworzyły spójny stan faktyczny. Okoliczności wynikające z tych dokumentów należało uznać
za mające wysoki walor dowodowy. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, ponieważ ich treść została poparta zeznaniami świadków i stron procesu. W ocenie Sądu treść zeznań wszystkich przesłuchiwanych osób była zbieżna i korelowała ze sobą wzajemnie. Świadkowie potwierdzili, że w spornym okresie czasu pozostawali z ubezpieczoną w ścisłym kontakcie telefonicznym, mailowym bądź spotykali się osobiście. Celem kontaktów było nawiązanie współpracy w różnych dziedzinach mających wpływ na odpowiednie funkcjonowanie spółki. Wszyscy świadkowie zbieżnie wskazali, że odwołująca nawiązywała z nimi kontakt działając za pośrednictwem spółki, dlatego też Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne.

Sąd również posiłkował się opiniami sporządzonymi przez niezależnych biegłych sądowych z zakresu ginekologii oraz finansów i rachunkowości. W ocenie Sądu treść oraz wnioski zawarte w opiniach były rzetelne i zostały oparte na dokumentacji zgromadzonej
w aktach niniejszej sprawy. Należy również wskazać, że strony procesu nie zakwestionowały treści obu opinii nie wnosząc przy tym zastrzeżeń, co powoduje jej rzetelność i wiarygodność
w kontekście oceny materiału dowodowego.

W związku z powyższym Sąd uznał zgromadzony materiał dowodowy
za wystarczający do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

(...) Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą
w N. są zasadne i podlegają uwzględnieniu.

W pierwszej kolejności Sąd ustalił, że przedmiot sporu wyznaczało ustalenie, czy odwołująca jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. Sp. K. powinna podlegać obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu
i wypadkowemu od dnia 18 maja 2016 r.

Jak stanowi przepis art. 6 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.

W myśl przepisu art. 13 pkt 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne, tj. pracownicy – od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Zgodnie z przepisem art. 2 k. p., pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie m.in. umowy o pracę. Użyty w powyższym przepisie zwrot „zatrudniona” oznacza istnienie między pracownikiem a pracodawcą szczególnej więzi prawnej o charakterze zobowiązaniowym, tj. stosunku pracy.

W świetle przepisu art. 22 § 1 k.p., przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca
- do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

W rozumieniu przepisu art. 83 § 1 k.c., nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

Organ rentowy uzasadniając swoją decyzję wskazał, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie świadczy, jakoby strony zawarły umowę o pracę dla pozoru w celu wyłudzenia wysokich świadczeń dla odwołującej z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jak wynika z poglądów orzecznictwa, ,,umowa o pracę jest zawarta dla pozoru i nie może
w związku z tym stanowić tytułu do objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona
w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba określona jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli gdy strony z góry zakładają, że nie będą realizowały swoich praw i obowiązków wypełniających treść stosunku pracy. Pozorne zawarcie umowy
o pracę nie wiąże się ze świadczeniem pracy w tym sensie, że zatrudnienie w ogóle nie jest wykonywane, bądź jest wykonywane na innej podstawie niż umowa o pracę, bądź jest wyłącznie pozorowane.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt III UK 172/16) ,,Oświadczenie woli jest złożone dla pozoru, jeżeli jest symulowane. Symulacja ta musi składać się z dwóch elementów. Po pierwsze, strony, które dokonują symulowanej czynności prawnej, próbują wywołać wobec osób trzecich przeświadczenie, że ich zamiarem jest wywołanie skutków prawnych, objętych treścią ich oświadczeń woli. Po drugie, musi między stronami istnieć tajne, niedostępne osobom trzecim porozumienie, że te oświadczenia woli nie mają wywołać zwykłych skutków prawnych; jest to porozumienie co do tego,
że zamiar wyrażony w treści symulowanych oświadczeń woli nie istnieje lub że zamiar ten jest inny niż ujawniony w symulowanych oświadczeniach. Niezgodność rzeczywistego zamiaru stron z treścią czynności prawnej musi odnosić się do jej skuteczności prawnej, woli powołania do życia określonego stosunku prawnego. Nie powoduje natomiast pozorności wskazanie przez strony fałszywych pobudek, daty lub miejsca zawarcia umowy, powołanie się na nieprawdziwe fakty, wadliwe nazwanie umowy lub poszczególnych praw
i obowiązków. Z kolei, w razie faktycznego świadczenia pracy przez pracownika
i wypłacania mu wynagrodzenia oraz wykonywania przez pracodawcę innych, typowych obowiązków, nie można uznać, że strony od początku nie zamierzały wywołać jakichkolwiek skutków prawnych umowy o pracę, a jedynie chciały stworzyć u osób trzecich przekonanie, że takie skutki powstają.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt
I UK 264/16)

W ocenie Sądu przesłanki uznania umowy o pracę jako zawartej dla pozoru nie wystąpiły w niniejszej sprawie. Sąd dokonując rozważań prawnych, pochylił się nad kwestiami związanymi z przesłankami warunkującymi realizowanie umowy o pracę wynikającymi wprost z art. 22 § 1 k.p. Zgromadzony materiał dowodowy pozwolił uznać,
iż ubezpieczona wykonywała swoje obowiązki pracownicze w siedzibie spółki oraz poza nią zgodnie z postanowieniami umownymi. Sąd doszedł do przekonania, że odwołująca będąca jedną ze stron stosunku pracy realizowała faktycznie czynności wynikające z umowy pracy. Ujawnione dokumenty w toku postępowania, jak również osobowe źródła dowodowe pozwoliły ustalić, że odwołująca wykonywała czynności w imieniu i na rzecz swojego pracodawcy. Sąd doszedł do wniosku, że odwołująca miała wyznaczone miejsce i czas pracy. Zgodnie z zeznaniami świadków i stron, ubezpieczona realizowała stosunek pracy w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w wysokości 40100,00 złotych brutto miesięcznie. Sąd zważył, że zatrudnienie ubezpieczonej było świadomym i logicznym działaniem pracodawcy. Odwołująca posiadała zarówno kwalifikacje, jak również doświadczenie zawodowe. Ponadto ubezpieczona ukończyła uczelnię zagraniczną, posługując się przy tym obcymi językami, co było wymagane przy pozyskiwaniu zagranicznych kontrahentów dla spółki. Strony wykazały za pomocą odpowiednich dokumentów, że ubezpieczona zawierała umowy sprzedaży czy też prowadziła negocjacje dotyczące zawarcia umów dystrybucyjnych albo umów ramowych na sprzedaż produktów z A. Y., B., B. N. B..V. i C. B.. Ponadto odwołująca zawarła umowę o współpracy z B. B. i z J. W., którzy zostali zobowiązani do świadczenia usług polegających na udziale w procesie negocjowania z potencjalnymi klientami spółki.
Sąd zważył, że w związku z tym należało dopuścił dowód z zeznań świadków, którzy
w sposób zbieżny i korelujący ze sobą potwierdzili, że odwołująca faktycznie wykonywała swoje obowiązki w imieniu spółki. Na tej podstawie Sąd uznał, że umowa o pracę nie została zawarta dla pozoru w celu wyłudzenia jakichkolwiek świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. A. T. nadzorował pracę wykonywaną przez ubezpieczoną, czym została wypełniona kolejna przesłanka warunkująca uznanie stosunku pracy na podstawie obowiązujących przepisów. Ponadto Sąd zważył, że spółka wypłacała odwołującej wynagrodzenie, a także odprowadzała należne składki na ubezpieczenia społeczne i opłacała podatki do Urzędu Skarbowego. Zdaniem Sądu fakt niezatrudnienia na miejsce odwołującej nowego pracownika jest bez znaczenia dla wydanego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Prowadzący działalność gospodarczą ma pełną swobodę w decydowaniu o liczbie zatrudnionych pracowników.

Na marginesie rozważań prawnych Sąd zważył, że wynagrodzenie odwołującej
nie odbiegało od przyjętych norm na rynku pracy. Dodatkowo należy również podnieść,
że odwołująca jest osobą legitymującą się wykształceniem oraz doświadczeniem zawodowym. W związku z tym niewątpliwie była ona odpowiednią osobą do zajęcia odpowiedzialnego i dobrze płatnego stanowiska w spółce. Zajmowanie stanowiska prokurenta spółki przez odwołującą było bez znaczenia dla końcowego rozstrzygnięcia w sprawie, gdyż należy uznać, że umowa o pracę została zawarta w sposób prawidłowy, co uczyniło
ją pełnoprawnym pracownikiem spółki. Ponadto Sąd zważył, że okoliczność związana
z wydaniem przez lekarza orzeczenia potwierdzającego zdolność ubezpieczonej
do wykonywania pracy była nieistotna. Sąd za pomocą opinii biegłego sądowego z zakresu ginekologii ustalił, że ubezpieczona była zdolna do pracy w spornym okresie czasu. Natomiast w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i finansów
Sąd uznał, że działania podjęte przez odwołującą pozwoliły spółce osiągnąć wysokie dochody. Zatem pobierana przez nią wysokość wynagrodzenia w ocenie Sądu nie była wygórowana. Jednocześnie należy zauważyć, że spółka mogła sobie pozwolić na zatrudnienie pracownika z takim uposażeniem. Sąd zważył również, że sprawa dotyczy podlegania ubezpieczeniom społecznym, a więc wysokość pobieranego wynagrodzenia nie mogła być przedmiotem sporu w niniejszym postępowaniu.

W związku z powyższym, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 2 i 3 wyroku na podstawie
art. 98 k.p.c. Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującej kwotę 10800,00 złotych
na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października
2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 z późn. zm.) oraz na rzecz odwołującej spółkę kwotę 10800,00 złotych na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.

MK