Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 35/19 upr.

Na rozprawie dnia 29 marca 2019

Za powoda nikt się nie stawił – pełnomocnik zawiadomiony prawidłowo.

Pozwany nie stawił się pomimo należytego zawiadomienia go o terminie rozprawy, nie złożył żadnych wyjaśnień – ani też nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego obecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący SSR Bogusława Olszewska - Wojgienica

Protokolant starszy sekretarz sądowy Urszula Młynarczyk

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Bogusława Olszewska - Wojgienica

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Urszula Młynarczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.C.A. z siedzibą w (...) i Spółek (...)

przeciwko J. K.

o zapłatę

Oddala powództwo.

Sygn.akt I C 35/19 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) S.C.A. z siedzibą w (...) i Spółek (...) wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 09.11.2018 roku o zasądzenie od pozwanego J. K. kwoty 750 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie od dnia 13.11.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. i odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 1.01.2016 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzona wierzytelność wynika z umowy pożyczki gotówkowej nr (...) udzielonej pozwanemu dnia 13.10.2015 r. na kwotę 600 zł , którą zwrócić pozwany zobowiązał się w dniu 12.11.2015 r.

Powód przedstawił, iż nabył przedmiotową wierzytelność na podstawie umów cesji: z dnia 28.12.2016 r. między pożyczkodawcą i (...) spółką z o.o. i z dnia 27.06.2017 r. pomiędzy (...) spółką z o.o. a (...) S.C.A. z siedzibą w (...). Powód podał, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się: kwota niespłaconej pożyczki w wysokości 600 zł i kwota prowizji wysokości 150 zł.

( pozew-k.3-5 akt)

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdzając brak podstaw do wydania nakazu zapłaty, przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Giżycku.

( postanowienie z dnia 01.12.2018 r- k.7 verte akt)

Pozwany J. K. nie zajął stanowiska w sprawie. Wezwanie wraz z odpisem pozwu zostało złożone do akt ze skutkiem doręczenia w dniu 7.03.2019 roku.

( dowód: k.21 akt)

Wyrokiem zaocznym z dnia 29.03.2019 roku powództwo oddalono.

( k.22 akt)

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Z treści uzasadnienia pozwu wynika, że doszło do zawarcia umowy pożyczki nr (...) w dniu 13.10.2015 r. na kwotę 600 zł między pozwanym J. K., a nie oznaczonym przez powoda pożyczkodawcą którą zwrócić pozwany zobowiązał się w dniu 12.11.2015 r. Na kwotę pożyczki poza kwotą kapitału pożyczki składała się opłata z tytułu prowizji. Dnia 20.10.2016 r. wierzytelność na podstawie umowy przeniesienia wierzytelności została zbyta na rzecz (...) spółki z o.o. Także w pozwie powód podał, że nabył przedmiotową wierzytelność na podstawie umów cesji: z dnia 28.12.2016 r. między pożyczkodawcą i (...) spółką z o.o. i z dnia 27.06.2017 r. pomiędzy (...) spółką z o.o. a (...) S.C.A. z siedzibą w(...).

Powód nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki i jej warunków. Powód nie dowiódł zawarcia z pozwanym umowy pożyczki i nie przedstawił dowodów na okoliczność treści umowy pożyczki . Nie dowiódł istnienia wierzytelności, której dochodził w przedmiotowej sprawie. Nie dołączył do akt sprawy dowodów na okoliczność swych twierdzeń. Powód nie przedstawił umowy pożyczki. Po wtóre powód nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność przejścia praw z tytułu opisanej w pozwie pożyczki na swoją rzecz. Nie przedstawił także umów cesji na które powoływał się w uzasadnieniu pozwu.

Ze względu na treść art.6 kodeksu cywilnego do osoby wnoszącej pozew należy wykazanie faktów pozytywnych, stanowiących podstawę powództwa, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo . W sprawie o świadczenie pieniężne – a zatem i w przedmiotowym procesie – powód jest zobowiązany udowodnić zarówno zasadę roszczenia, jak i jego wysokość. Strona powodowa jest zwolniona od przeprowadzania dowodów jedynie w wypadkach przewidzianych w przepisach postępowania, tj. w art. 228 – 231 k.p.c. i w art. 234 k.p.c. (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2004 r., IV CK 215/04, LEX nr 284219; uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2004 r., IV CK 220/04, LEX nr 197659).

Sąd nie jest zobowiązany do wskazywania stronie, jakie i w jakiej formie ma złożyć dowody, a tym bardziej nie jest zobowiązany do wyręczania strony w udowadnianiu jej twierdzeń - zwłaszcza jeżeli strona jest reprezentowana przez fachowego pełnomocnika. Sąd nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów z własnej inicjatywy i opiera się przy orzekaniu na materiale dowodowym przedstawionym przez strony.

To wszystko mając na względzie powództwo oddalono.