Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska-Szota

Protokolant: st. sekr. sąd. Karolina Nesterewicz

po rozpoznaniu 20 marca 2019 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę 10.539,97 zł

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. kwotę 8.903,97 zł (osiem tysięcy dziewięćset trzy złote 97/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 8.534 zł od dnia 16 lutego 2018 r. i od kwoty 369,97 zł od dnia 7 marca 2018 r.;

II.  oddala dalej idące powództwo:

III.  ustala, że powódka ponosi koszty procesu w 16 %, natomiast strona pozwana w 84 %, pozostawiając szczegółowe wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu.

(...)

UZASADNIENIE

Powódka M. S. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. zadośćuczynienia w kwocie 9 630 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 lutego 2018 r., odszkodowania w kwocie 909,97 zł (w tym 71,37 zł z tytułu dojazdu powódki na leczenie i rehabilitacje) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 540 zł od dnia 16 lutego 2018 r. i od kwoty 369,97 zł od dnia wniesienia pozwu, oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, zwrotu kosztów przejazdu pełnomocnika na każdą rozprawę w wysokości 151,11 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu podała, że w dniu 4 października 2017 r. uległa wypadkowi komunikacyjnemu, w wyniku którego doznała urazów m. in. w postaci skręcenia z naderwaniem kręgosłupa szyjnego ze wzmożonym napięciem mięśni przykręgosłupowych, dolegliwościami bólowymi do barku, ramienia i dłoni, ograniczeniem bólowym ruchomości skrętnej wraz z zaburzeniami czucia dłoni i zawrotami głowy, zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego oraz skręcenia z naderwaniem kręgosłupa lędźwiowego ze wzmożonym napięciem mięśni przykręgosłupowych i ograniczeniem bólowych ruchomości skrętnej. Podniosła, że po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała jej kwotę 1 006 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 65,72 zł tytułem zwrotów kosztów leczenia, proponując ostatecznie zawarcie ugody na łączną kwotę 2 000 zł. W ocenie powódki, jej roszczenie nie zostało zaspokojone w satysfakcjonujący sposób, w związku z czym uzasadnione okazało się wytoczenie powództwa.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów proces, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Pozwana wskazała, że przeprowadziła postępowanie likwidacyjne w sposób rzetelny, a wnikliwa analiza całokształtu sprawy skutkowała wypłatą na rzecz powódki kwoty 1 071,72 zł. Zdaniem pozwanej, brak jest podstaw do zasądzenia wyższej kwoty zadośćuczynienia i odszkodowania w kontekście doznanych przez powódkę urazów, rozmiaru krzywdy oraz przebiegu i czasu leczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 października 2017 r. powódka uczestniczyła w wypadku drogowym, którego sprawca posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej.

Okoliczność bezsporna

Po wypadku powódka zgłosiła się do (...) Centrum Medycznego S.A. w P., gdzie stwierdzono u niej powierzchowne urazy innych części szyi, zalecono noszenie kołnierza ortopedycznego oraz kontrolę w POZ. W związku z odczuwanymi dolegliwościami bólowymi karku, zawrotami głowy i drętwieniem rąk, powódka podjęła specjalistyczne leczenie neurologiczne i ortopedyczne, w trakcie którego stwierdzono u niej m. in. ograniczenie bólowe ruchomości kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa, zalecając stosowanie środków farmakologicznych oraz odbycie zabiegów fizjoterapeutycznych.

Dowód:

- karta medycznych czynności ratunkowych - k. 9

- karta informacyjna leczenia szpitalnego - k. 10 - 11

- wyniki badań radiologicznych - k. 12, 17

- wynik badania MR kręgosłupa szyjnego - k. 19

- skierowania do poradni specjalistycznych - k. 13 - 14

- karta informacyjna z pobytu na Izbie Przyjęć - k. 15 - 16

- wynik konsultacji neurologicznej - k. 18

- informacja dla pacjenta - k. 20

- historia zdrowia i choroby - k. 21

- skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne - k. 22

- informacje dla lekarza kierującego - k. 89, 133

W związku z podjętym leczeniem powypadkowym powódka poniosła wydatki w łącznej wysokości 909,97 zł, w tym 130 zł z tytułu konsultacji neurologicznej, 690 zł z tytułu rehabilitacji, 18,60 zł z tytułu zakupu żelu przeciwbólowego i 71,37 zł z tytułu dojazdu do placówek medycznych.

Dowód:

- faktura nr (...) - k. 35

- faktura nr (...) - k. 36

- faktura nr (...) - k. 37

- paragon fiskalny - k. 37

- oświadczenie z 02.03.2018 r. - k. 38

- specyfikacja dojazdów - k. 39

- dowód rejestracyjny pojazdu powódki marki Š. (...) - k. 40

- raporty zużycia paliwa dot. pojazdu marki Š. (...) - k. 41

- ceny oleju napędowego - k. 42

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała powódce kwotę 1 006 zł tytułem zadośćuczynienia i kwotę 65,72 zł tytułem odszkodowania. Mimo wezwania pozwanej do wypłaty wyższej kwoty zadośćuczynienia oraz zwrotu kosztów leczenia, podtrzymała ona swoje dotychczasowe stanowisko, proponując zawarcie ugody na łączną kwotę 2 000 zł.

Okoliczności bezsporne.

Bezpośrednio po wypadku powódka wymagała pomocy osób trzecich przy wykonywaniu czynności życia codziennego - praniu, podnoszeniu niektórych przedmiotów. Obecnie, oprócz bólu kręgosłupa, nadal ma trudności z podnoszeniem ciężkich przedmiotów, odczuwa też drętwienia rąk oraz lęk przed jazdą samochodem. Celem złagodzenia dolegliwości bólowych powódka zażywa środki farmakologiczne, zdarza się, że podczas oglądania telewizji zakłada kołnierz ortopedyczny, który również nosiła po wypadku - przez okres ok. 2 miesięcy. Przed wypadkiem powódka nie miała żadnych dolegliwości związanych z kręgosłupem.

Dowód:

- zeznania świadka Z. S. - k. 59 - 60

- zeznania powódki - k. 59 verte - 60

W wyniku wypadku z dnia 4 października 2017 r. powódka doznała urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego skutkującego 3% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Doznany uraz dotyczył aparatu więzadłowo - mięśniowego kręgosłupa, gdyż nie stwierdzono u powódki żadnych uszkodzeń kostnych. Skutkiem wypadku dla stanu zdrowia powódki jest pozostałe, niewielkie uszkodzenie stabilności więzadłowej kręgosłupa szyjnego oraz objawy pourazowego zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego. Dalsze rokowania należy określić jako dobre, nie powinny zaistnieć inne następstwa niż już zaistniałe, Powódka nie wymagała i nie wymaga opieki osób trzecich.

Pod względem neurologicznym wypadek nie spowodował u powódki uszczerbku na zdrowiu, brak jest dysfunkcji podporowej i motorycznej, nie stwierdza się też obecności zespołu korzeniowego, przebytego zespołu korzeniowego ani deficytów ze strony obwodowego układu nerwowego. Uraz skrętny odcinka szyjnego skutkował dolegliwościami bólowymi i ograniczeniem ruchomości oraz dolegliwościami bólowymi odcinka lędźwiowego. W chwili obecnej stan zdrowia powódki jest dobry i w przyszłości nie należy spodziewać się nowych następstw neurologicznych wypadku z 4 października 2017 r. Stwierdzane w badaniach obrazowych zmiany zwyrodnieniowe, skrzywienia kręgosłupa i jego rotacje są wynikiem zmian zwyrodnieniowo - wytwórczych, a nie pourazowych.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii S. R. - k. 72 - 74

- opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu neurologii S. R. - k. 91 - 96

- opinia biegłego sądowego z zakresu (...) - k. 114 - 118

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części tj. co do kwoty 8 903,97 zł.

W przedmiotowej sprawie poza sporem między stronami był fakt zaistnienia w dniu 4 października 2017 r. wypadku samochodowego z udziałem powódki. Strona pozwana jako ubezpieczyciel sprawcy zdarzenia przyjęła swoją odpowiedzialność, zakwestionowała jednak zasadność roszczenia dochodzonego pozwem w kontekście uszczerbku na zdrowiu ustalonego w toku postępowania likwidacyjnego.

Podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie był przepis art. 444 § 1 k.c., który stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Zgodnie zaś z art. 445 § 1 k.c. odwołującym się do wypadków wskazanych w art. 444 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może także przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Pojęcie „sumy odpowiedniej” użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być „odpowiednia” w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Wskazanie stopnia doznanego uszczerbku na zdrowiu powódki pozostającego w związku przyczynowym z przedmiotową kolizją drogową wymagało wiadomości specjalnych z zakresu ortopedii - traumatologii i neurologii, dlatego też Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych tej specjalności.

Ustalenia dokonane przez biegłych potwierdziły, że skutkiem wypadku z dnia 4 października 2017 r. jest 3% długotrwały uszczerbek na zdrowiu w postaci skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa. Powódka nie doznała zatem poważniejszych obrażeń, bowiem doznany uraz związany jest z niewielkim uszkodzeniem stabilności więzadłowej kręgosłupa szyjnego, nie doszło natomiast do uszkodzeń kostnych. Rokowania co do stanu zdrowia powódki pod względem ortopedycznym są dobre, w przyszłości nie powinny ujawnić się inne następstwa niż już zaistniałe. Pod względem neurologicznym wypadek nie skutkował uszczerbkiem na zdrowiu powódki, nie odnotowano dysfunkcji podporowej ani motorycznej, nie stwierdzono też obecności zespołu korzeniowego, przebytego zespołu korzeniowego ani deficytów ze strony obwodowego układu nerwowego. Uraz skrętny odcinka szyjnego skutkował dolegliwościami bólowymi i ograniczeniem ruchomości oraz dolegliwościami bólowymi odcinka lędźwiowego. Biegły z zakresu neurologii wskazał nadto, że widoczne w badaniach obrazowych zmiany zwyrodnieniowe, skrzywienia kręgosłupa i jego rotacje, są wynikiem zmian zwyrodnieniowo - wytwórczych, a nie pourazowych. W chwili obecnej stan zdrowia powódki jest dobry i w przyszłości nie należy spodziewać się nowych następstw neurologicznych kolizji, w której uczestniczyła powódka.

Sąd w całej rozciągłości podzielił wnioski zawarte w wydanych przez biegłych opiniach, które zostały sporządzone w oparciu o dokumentację medyczną powódki, wywiad lekarski i bezpośrednie badanie powódki. W ocenie Sądu opinie biegłych są rzetelne, logiczne i fachowe. Zastrzeżenia pełnomocnika powódki złożone w odniesieniu do opinii biegłego S. R. są nieuzasadnioną ogólna polemiką z opinią, bez odniesienia się do jakichkolwiek szczegółów i są składne w tej samej niemal treści w innych sprawach. Zwrócić należy uwagę, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z kolizją, a nie z wypadkiem drogowym w rozumieniu kodeksu karnego, w związku z tym brak jest zabezpieczonych śladów hamowania, ustalenia prędkości pojazdów i oczekiwanie od biegłego rozważań związanych z obrażeniami i tymi parametrami jest nieporozumieniem. Niezależnie od tego biegły rzeczowo odniósł się do zastrzeżeń i udzielił wyjaśnień, które Sąd podziela.

Sąd nie miał także wątpliwości co do wiarygodności zeznań świadka Z. S., które są spójne, logiczne, a z pozostałymi dowodami są koherentne. Świadek jako osoba bliska powódce i wspólnie z nią zamieszkująca w sposób bezpośredni była obserwatorem występujących u powódki dolegliwości bólowych i niedogodności z nimi związanymi.

Należy mieć na względzie, że celem zadośćuczynienia jest naprawienie szkody niemajątkowej – tzw. krzywdy czyli cierpień fizycznych (takich jak ból) i cierpień psychicznych stanowiących ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że powódka doznała ujemnych skutków kolizji z 4 października 2017 r., które przejawiały się dolegliwościami bólowymi i czasowym ograniczeniem jej w wykonywaniu niektórych czynności życia codziennego. Dolegliwości bólowe i ich intensywność mają oczywiście charakter subiektywny, nie ulega jednak wątpliwości, że wystąpiły one u powódki, a w konsekwencji, że przedmiotowe zdarzenie było dla niej źródłem cierpienia fizycznego, czego strona pozwana nie uwzględniła przyznając powódce zadośćuczynienie w postępowaniu likwidacyjnym.

W oparciu o powyższe ustalenia, Sąd uznał, że adekwatnym zadośćuczynieniem do krzywdy, jakiej doznała powódka na skutek wypadku z dnia 4 października 2017 r. będzie kwota 9 000 zł. Mając na uwadze, że pozwana wypłaciła powódce w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 1 006 zł, Sąd w niniejszym postępowania przyznał dalszą sumę 7 994 zł. Należy wskazać, że obrażenia, jakich doznała powódka są typowe dla tego rodzaju zdarzeń komunikacyjnych i w zasadzie nie zdezorganizowały one całkowicie dotychczasowego życia powódki. Dodatkowo, dzięki szybko podjętemu leczeniu specjalistycznemu rokowania co do stanu zdrowia powódki są pomyślne, w przyszłości zaś nie powinny ujawnić się inne dolegliwości.

W myśl art. 444§1 k.c. Sąd zasądził również od strony pozwanej kwotę 909,97 zł tytułem zwrotu kosztów konsultacji neurologicznej, odbytej rehabilitacji, zakupu żelu przeciwbólowego i dojazdu do placówek medycznych w okresie od 24 października 2017 r. do 2 marca 2018 r., co powódka niewątpliwie wykazała stosownymi dokumentami. Należy wskazać, że poniesione przez powódkę w/w koszty pozostawały w związku przyczynowo - skutkowym z wypadkiem i były zasadne w kontekście konieczności podjęcia szybkiego leczenia. Powszechnie wiadomo, że oczekiwanie na wizyty do neurologa i ortopedy, na rehabilitację, w ramach finansowania ze środków z NFZ jest co najmniej kilkumiesięczne. W związku z tym powódka mogła skorzystać z leczenia prywatnego, a pozwana winna te wydatki zwrócić. Strona pozwana, zgodnie z art. 6 k.c. mogła wykazać, że powódka w krótkim okresie po wypadku miała możliwość skorzystania z publicznej służby zdrowia. Wskazać należy, że powódka miała prawo, chronić swe dobro osobiste jakim jest zdrowie, podejmować takie kroki, by je leczyć i zachować, a nie prowadzić do jego pogorszenia udając się po kilku miesiącach na wizytę do specjalisty.

O należnych odsetkach ustawowych od zgłoszonego roszczenia orzeczono w oparciu o art. 481 § 1 k.c. i art. 455 k.c., a także mając na uwadze treść art. 14§1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 473 t.j.). Należy wskazać, że pismem z dnia 24 stycznia 2018 r. powódka wezwała stronę pozwaną do zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 15 000 zł i odszkodowania w wysokości 540 zł w terminie 14 dni od daty doręczenia pisma. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że wezwanie doręczono pozwanej w dniu 1 lutego 2018 r., wobec czego pozwana winna spełnić świadczenie najpóźniej do dnia 15 lutego 2018 r. Zasadne było również żądanie w zakresie odsetek od kwoty 369,97 zł, bowiem przed wytoczeniem powództwa powódka nie wzywała pozwanej do zapłaty tej kwoty, zatem, w kontekście powołanych wyżej przepisów, data wniesienia pozwu (7 marca 2018 r.) jest datą, od kiedy pozwana pozostaje w zwłoce z zapłatą kwoty 369,97 zł.

W myśl art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. Sąd rozstrzygnął o zasadzie poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu. W niniejszej sprawie powódka wygrała sprawę w 84%, zaś strona pozwana w 16%. Mając na uwadze powyższe, po uprawomocnieniu się orzeczenia w niniejszej sprawie referendarz sądowy wyda stosowne postanowienie w przedmiocie szczegółowego wyliczenia kosztów procesu.