Sygn. akt: I C 66/19
Dnia 29 marca 2019 roku
Sąd Rejonowy w Mrągowie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Krzysztof Połomski |
Protokolant: |
starszy sekretarz sądowy Milena Urbanowicz |
po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2019 roku w Mrągowie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) 2 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G.
przeciwko S. K.
o zapłatę
powództwo oddala.
Sygn. akt I C 66/19
Powód – E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wystąpił przeciwko S. K. z powództwem o zapłatę kwoty 8.451,61 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto wniósł
o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Uzasadniając zgłoszone powództwo wskazał, że stronę pozwaną łączyła
z poprzednikiem prawnym powoda umowa pożyczki, z której pozwany się nie wywiązał. Pierwotny wierzyciel przelał wierzytelność względem pozwanego, a pozwany nie uiścił żądanej należności. Powód wskazał, że dowodem nabycia wierzytelności od poprzednika prawnego jest zawiadomienie o cesji wierzytelności.
Pozwany S. K. nie zajął w sprawie żadnego stanowiska.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 10 kwietnia 2017 roku pomiędzy S. K. a (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą we W. została zawarta umowa pożyczki opiewająca na kwotę
9.435 złotych.
(dowód: umowa pożyczki – k. 17-22)
W dniu 25 czerwca 2018 roku T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty sporządził pismo informujące o przeniesieniu wierzytelności adresowane na nazwisko (...).
(dowód: pismo z dnia 25.06.2018r. – k. 10)
W dniu 25 czerwca 2018 roku E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. sporządził dokument pod nazwą „wezwanie do zapłaty” adresowane na nazwisko (...),
w którym wezwano go do zapłaty kwoty 7.956,06 złotych.
(dowód: wezwanie do zapłaty – k. 11-12)
W dniu 12 kwietnia 2017 roku (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą we W. sporządził dokument pod nazwą „oświadczenie o dokonaniu cesji praw”, w którym zawarto informację o cesji wierzytelności z umowy pożyczki nr (...) na T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą
w W..
(dowód: oświadczenie – k. 13)
W dniu 30 kwietnia 2018 roku T. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. sporządził dokument pod nazwą „oświadczenie o dokonaniu cesji praw”, w którym zawarto informację o cesji wierzytelności
z umowy pożyczki nr (...) na E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G..
(dowód: oświadczenie – k. 14)
Sąd zważył, co następuje:
Zgłoszone powództwo jest bezzasadne i jako takie podlegało oddaleniu.
Zgodnie z mającą generalny charakter regułą dowodową wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Występujący z powództwem powód winien zatem wykazać zasadność swojego żądania
i udowodnić jego istnienie. Na poparcie swojego roszczenia w zakresie jego podstaw faktycznych, przedstawił on środki dowodowe w postaci umowy pożyczki zawartej pomiędzy S. K. a (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą we W., zawiadomienie o cesji wierzytelności oraz oświadczenia o dokonaniu cesji praw. Miały być
to dowody na istnienie oraz obowiązek spełnienia świadczenia ciążącego na stronie pozwanej, a także na okoliczność zbycia wierzytelności wynikającej z tej umowy na rzecz powoda.
Mając na uwadze przedstawione dowody stwierdzić należy, iż powód wykazał jedynie, że pomiędzy S. K. a (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą
we W. nawiązany został określony stosunek prawny zobowiązujący stronę pozwaną do stosownego świadczenia na rzecz pożyczkodawcy.
W okolicznościach sprawy nie można jednak przyjąć, by powód wykazał fakt nabycia wierzytelności z w/w umowy. Uregulowany w art. 509 kc przelew wierzytelności należy
do czynności prawnych rozporządzających, bowiem przenosi na nabywcę wierzytelność przysługującą zbywcy, tj. prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika świadczenia. Podkreślić należy, że warunkiem skutecznej cesji wierzytelności jest istnienie tego prawa. Aby wierzytelność mogła być przedmiotem przelewu, musi być w dostateczny sposób zindywidualizowana poprzez dokładne określenie stosunku zobowiązaniowego,
z którego wynika. Judykatura przyjęła, że oznaczenie wierzytelności to wskazanie stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia. Elementy te w momencie zawierania umowy przelewu powinny być oznaczone lub przynajmniej oznaczalne. Natomiast do chwili przejścia wierzytelności z majątku zbywcy do majątku nabywcy winno nastąpić dokładne sprecyzowanie pozostałych elementów stosunku zobowiązaniowego, w ramach którego istnieje zbywana wierzytelność (
vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 1999 roku sygn. akt III CKN 423/99).
W ocenie Sądu powód nie przedstawił żadnych dowodów wymaganych przez prawo procesowe wykazujących istnienie i przejście konkretnej wierzytelności objętej umową cesji, na której oparto powództwo.
Dowodem na przejście uprawnień wynikających z umowy pożyczki byłaby niewątpliwie umowa cesji wierzytelności spełniająca wymogi, o których mowa powyżej, ewentualnie dokument w postaci wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, który – zgodnie z art. 194 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 roku
o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (
tekst jednolity: Dz. U. 2018r. poz. 1355 ze zm.) – ma moc dokumentu urzędowego, przy czym moc ta nie dotyczy samego faktu istnienia zobowiązania.
Tymczasem w niniejszym postępowaniu powód powołał się – jako dowód na nabycie uprawnień wynikających z umowy pożyczki – wyłącznie na pismo informujące
o przeniesieniu wierzytelności oraz oświadczenia o dokonaniu cesji praw.
Pisma te są niewątpliwie dokumentami o charakterze prywatnym, które – stosownie
do treści art. 245 kpc – stanowią wyłącznie dowód tego, że osoba, która
go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki – w ocenie Sądu – nie może stanowić zatem wystarczającego dowodu na przejście uprawnień z tytułu w/w umowy kredytu na rzecz powoda. Nie da się bowiem w oparciu o taki dokument przeprowadzić jakiejkolwiek analizy prawnej skuteczności przelewu wierzytelności. Jest
on nadto wyłącznie oświadczeniem jednej ze stron, podczas gdy umowa przelewu wierzytelności dla swej skuteczności wymaga zgodnych oświadczeń woli obu stron stosunku prawnego.
Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe prowadzi do wniosku,
iż w zasadzie jedyną okolicznością wykazaną przez powoda w niniejszym procesie jest fakt, że pomiędzy S. K. a (...) Finanse sp. z o.o. z siedzibą we W. nawiązany został określony stosunek prawny zobowiązujący stronę pozwaną do stosownego świadczenia na rzecz pożyczkodawcy. Powód nie udowodnił jednak tego, iż doszło
in concreto do przelewu wierzytelności z tej umowy i że taki przelew był ważny i skuteczny
w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. W efekcie nie udowodnił także faktu, iż jest wierzycielem, co wyłączało możliwość zasądzenia na jego rzecz jakiejkolwiek kwoty
i to niezależnie od całkowitej bierności strony pozwanej w niniejszym procesie. Zaoczne rozpoznawanie sprawy nie wyłącza bowiem obowiązku stosowania wymogów dowodowych przewidzianych przez kpc.
Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia lub choćby nadania stronie pozwanej zawiadomienia o cesji wierzytelności czy oświadczenia o dokonaniu cesji praw.
Mając powyższe na uwadze – na podstawie art. 6 kc – orzeczono jak w wyroku.
Jedynie na marginesie wskazać należy, iż oddaleniu podlegały wnioski dowodowe zgłoszone przez stronę powodową w piśmie procesowym sygnowanym datą 25 marca
2019 roku. Stosownie do treści art. 207 § 6 kpc Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Powód nie podjął nawet próby wykazania, że brak zgłoszenia tych dowodów w pozwie nastąpił bez jego winy, a nadto by za uwzględnieniem tych wniosków przemawiały wyjątkowe okoliczności. Wbrew twierdzeniom powoda zaś przeprowadzenie tych dowodów skutkowałoby przedłużeniem postępowania. Otóż bowiem pismo powoda wpłynęło do tutejszego Sądu na jeden(!) dzień przed terminem rozprawy, co zasadniczo wykluczało możliwość skutecznego doręczenia pisma procesowego powoda stronie pozwanej
i umożliwienie jej ustosunkowania się do nowego materiału dowodowego bez konieczności odroczenia rozprawy. Rzetelne prowadzenie procesu wyklucza zaś opieranie rozstrzygnięcia na dowodach, do których jedna ze stron nie miała realnej możliwości ustosunkowania się. Nie można wykluczyć, że gdyby strona pozwana posiadała wiedzę na temat wszelkich dowodów posiadanych przez powoda, to zdecydowałaby się na podjęcie aktywnej obrony w niniejszym procesie. Nadto zgodnie z art. 6 § 2 kpc strony i uczestnicy postępowania obowiązani
są przytaczać wszystkie okoliczności faktyczne i dowody bez zwłoki, aby postępowanie mogło być przeprowadzone sprawnie i szybko, a powód – zgłaszając dowody w postaci dokumentów w ponad dwa miesiące po złożeniu pozwu – temu wymogowi nie sprostał.
/-/ SSR Krzysztof Połomski