Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2019 roku

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska-Szota

Protokolant: stażysta Kamila Kupiec

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2019 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko W. J.

o zapłatę 55 774,83 zł

I.  zasądza od pozwanego W. J. na rzecz strony powodowej (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 55 774,83 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy siedemset siedemdziesiąt cztery złote 83/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 grudnia 2017 roku;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 6 115 zł (sześć tysięcy sto piętnaście złotych) tytułem kosztów procesu.

(...)

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego W. J. 55 774,83 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że udzieliła pozwanemu pożyczki na podstawie umowy z dnia 17 listopada 2015 roku, lecz pozwany nie wywiązał się z zawartej umowy, dopuszczając się powstania zaległości w spłacie wymagalnych rat, co skutkowało wypowiedzeniem umowy i postawieniem całości zobowiązania w stan pełnej wymagalności. Strona powodowa wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się: niespłacony kapitał w kwocie 52 276,78 zł, odsetki umowne w kwocie 2 242,63 zł, odsetki umowne za opóźnienie 1 245,02 zł i opłaty umowne 10,40 zł.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany podniósł szereg zarzutów, w tym nieistnienia roszczenia, jego nieudowodnienia, przedwczesności, jak też przedawnienia roszczenia w całości. Na rozprawie w dniu 27 lipca 2018 r. zaprzeczył, aby kiedykolwiek otrzymał wypowiedzenie zawartej umowy, zaś podpis na potwierdzeniu odbioru nie należy do niego, jak również wskazał. W piśmie procesowym podtrzymał zarzuty i dodatkowo wskazał, że nie zaszły jakiekolwiek powody do jej wypowiedzenia. Wskazał też na nieważność samej umowy z powodu niewyjaśnienia pozwanemu przedmiotowo i podmiotowo istotnych elementów umowy, na które nie miał wpływu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 listopada 2015 r. roku pomiędzy stronami (...) Bankiem S.A. z/s w W. i W. J. doszło do zawarcia umowy o kredytu konsolidacyjny nr (...) na kwotę 57 304 zł, przy czym 24 700 zł przeznaczone było na potrzeby konsumpcyjne pozwanego, 30 890,61 zł na spłatę kredytu niecelowego oraz studenckiego na rachunek w (...) Banku S.A. i 1 713,39 zł na zapłatę prowizji od udzielonego kredytu. Całkowita kwota do zapłaty przez pozwanego wynosiła 86 776,45 zł i składały się na nią: całkowita kwota kredytu 55 590,61 zł, całkowity koszt kredytu naliczony szacunkowo 31 185,84 zł i prowizja 1 713,39 zł. Roczna rzeczywista stopa oprocentowania wynosiła w dniu zawarcia umowy 10,05 %. Pozwany zobowiązał się spłacić kredyt wraz należnymi odsetkami umownymi w 120 równych ratach kapitałowo – odsetkowych płatnych najpóźniej do dnia 18. każdego miesiąca.

dowód:

umowa o kredyt konsolidacyjny – k.19 - 25

formularz informacyjny dot. kredytu konsumenckiego - k. 88 - 92

taryfa opłat i prowizji - k.93a - 96

Pozwany spłacał kredyt od grudnia 2015 r. do marca 2017 r. Strona powodowa poinformowała pozwanego, że w dniu 18 kwietnia 2017 r. powstała zaległość w kwocie 721,94 zł. Następnie wzywała go do zapłaty niewpłaconych rat kredytu.

Dowód:

wydruk historii uznań na rachunku do spłaty umowy kredytu konsolidacyjnego - k.52 - 53

pismo informujące o wysokości o zaległości z 02.05.2017 r. - k.51

przedsądowe ostateczne wezwanie do zapłaty z dn.20.06.2017 r. i wezwanie do zapłaty z. 30.05.2017 r. - k.49 i 50

Pismem z dnia 20 lipca 2017 roku, doręczonym pozwanemu w dniu 26 lipca 2017 roku, strona powodowa, w związku z niedotrzymaniem warunków umowy i nieuregulowaniem zaległości pomimo wezwania do zapłaty wezwała pozwanego do zapłaty w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania pisma zaległości w kwocie 2 188,32 zł i 6,20 zł kosztów przesyłki i oznaczyła, że zaległość powstała 18 kwietnia 2017 r. Strona powodowa zastrzegła, że w przypadku nieskorzystania z uprawnienia wypowiada umowę o kredyt konsolidacyjny nr (...) z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia rozpoczynającego się od dnia, w którym upłynął termin 14 dni roboczych od daty doręczenia pisma.

Dowód: warunkowe wypowiedzenie umowy o kredyt konsolidacyjny z potwierdzeniem odbioru z dn. 26.07.2017 r. – k.45 - 46, k.47 - 48

Strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty 54 614,91 zł z tytułu niespłaconego kredytu nr (...) pismem z dnia 18 września 2017 r.

Dowód:

przedsądowe wezwanie do zapłaty - k.28

wydruk śledzenia przesyłek - k.97 - 98

Zadłużenie pozwanego w związku z niespłaconym kredytem konsolidacyjnym nr (...) na dzień 8 grudnia 2017 r. wynosiło 55 774,83 zł, w tym niespłacony kapitał 52 276,78 zł, odsetki umowne 2 242,63 zł, odsetki umowne za opóźnienie 1 245,02 zł i opłaty umowne 10,40 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg (...) Banku z dn. 8.12.2017 r. - k.27

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie udowodnione zostały przez stronę powodową wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności. W szczególności treść stosunku prawnego łączącego powodowy Bank i pozwanego, która wynikała z przedłożonych przez stronę powodową dokumentów oraz przedstawionego wyliczenia (wyciągu z ksiąg banku), które nie budziło żadnych wątpliwości. Choć wyciąg z ksiąg banku nie stanowi dokumentu urzędowego, to podlega ocenie jak każdy dowód.

W tej sytuacji sformułowane przez pozwanego w sprzeciwie, na rozprawie i w dalszym piśmie procesowym zarzuty uznać należało na zupełnie chybione. Strona powodowa wykazała nie tylko istnienie zobowiązania, lecz również jego wymagalność roszczenia wobec skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu z dnia 16 listopada 2015 r. pismem z dnia 20 lipca 2017 r., doręczonego pozwanemu w dniu 26 lipca 2017 r. Tym samym za chybione uznać należało wszystkie zarzuty pozwanego, w tym również zarzut przedawnienia roszczenia. Strona powodowa w sposób prawidłowy wykazała również wysokość i podstawę prawną dochodzonego roszczenia. Wyliczenie przedstawione przez nią nie nasuwa żądnych wątpliwości, znajduje oparcie w zawartej pomiędzy stronami umowie, tak co do świadczenia głównego, jak i wysokości odsetek kapitałowych i za opóźnienie. Pozwany mimo, że zaprzeczył zarówno zasadzie, jak i wysokości roszczenia, to nie przedstawił żadnego dowodu zgodnie z wymaganiami art. 6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c. Z wydruku historii uznań na rachunku do spłaty umowy kredytu konsolidacyjnego wynika jednoznacznie, że pozwany spłacał kredyt tylko do marca 2017 r., wpłacił tylko 16 spośród 120 rat. Jeżeli pozwany uważał, że wpłacił więcej należności z przedmiotowego kredytu, to winien do wykazać.

Również podniesiony zarzut nieważności umowy wobec nieinformowania pozwanego przy zawarciu umowy o jej przedmiotowo i podmiotowo istotnych elementach jest bezzasadny. Pozwanemu przedstawiona została umowa, która w swojej treści nie przewidywała żadnych nietypowych, nadzwyczajnych postanowień. Pozwany podpisał również formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego w dniu 16 listopada 2015 r. Żaden z jej zapisów nie nosi znamion szkodliwości dla konsumenta. Analiza postanowień umownych w odniesieniu do przepisu art. 36a ust. 1 z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jednolity z 2016 r., poz.1528), zgodnie z którym pozaodsetkowe koszty pożyczki nie naruszają przepisu w myśl którego maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu oblicza się według wzoru:

(...) ≤ (K x 25%)+(K x n/R x 30%), w którym poszczególne symbole oznaczają:

(...) maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu,

K - całkowitą kwotę kredytu,

n - okres spłaty wyrażony w dniach,

R - liczbę dni w roku.

Biorąc zatem do wyliczeń na podstawie wyżej wskazanego wzoru i postanowień umownych z umowy o kredyt konsolidacyjny z dnia 16 listopada 2015 r., a więc całkowitą kwotę kredytu 55 590,61 zł i okres spłaty wyrażony w dniach 3 650 dni (kredyt udzielony na 120 miesięcy, a więc na 10 lat), to pozaodsetkowe koszty przedmiotowej kredytu nie mogły przekraczać 180 669,48 zł. Zwrócić należy uwagę, że w umowie całkowite koszty to tylko prowizja 1 713,39 zł, zaś 31 185,84 zł to należne odsetki umowne. Z tego względu postanowienia umowne są zgodne z obowiązującymi przepisami, a więc nie są niedozwolone.

Sąd nie podzielił zarzutu pozwanego jakoby potwierdzenie odbioru wypowiedzenia umowy nie zostało opatrzone jego podpisem. Oświadczenie strony powodowej w tym zakresie przesłane zostało na prawidłowy adres, opatrzone podpisem o treści odpowiadającej nazwisku pozwanego, a nadto opatrzone adnotacją doręczyciela o doręczeniu go adresatowi. W tej sytuacji twierdzenia pozwanego uznać należało za całkowicie gołosłowne, nie poparte żadnym dowodem. Rzeczą pozwanego powołującego taki zarzut było wykazanie, iż istotnie nie podpisał przesyłki, w której doręczono mu wypowiedzenie. Skoro zawnioskował dowód z opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, to winien ponieść koszty z tym dowodem związane. Obowiązkiem powoda było poniesienie zaliczki w kwocie 300 zł, czego jednak mimo częściowego zwolnienia od kosztów nie uczynił. W związku z tym sad pominął tenże dowód mając na względzie przepis art.130 ⁴ § 3 i 4 k.p.c.

W tej sytuacji sąd uznał zasadność żądania pozwu i orzekł jak w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c. Koszty poniesione przez powoda obejmują opłatę od pozwu w wysokości 698 zł, koszty zastępstwa procesowego 5 400 zł ustalone zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych i opłatę skarbową od pełnomocnictwa.