Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący	SSA Wojciech Kopczyński (spr.)
Sędziowie	SSA Marek Charuza SSA Aleksander Sikora
Protokolant	Oktawian Mikołajczyk

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Krzysztofa Błacha

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2015 r. sprawy:

1.  R. B. , s. S. i A., ur. (...) w K.,

oskarżonego z art. 258 § 3 kk, art. 278 § 1 kk i inne;

2.  E. W. , c. W. i J., ur. (...) w S.,

oskarżonej z art. 258 § 1 kk, art. 278 § 1 kk i inne;

3.  P. C. , s. R. i B., ur. (...) w L.,

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 278 § 1 kk i inne;

4.  S. G. (1) , s. Z. i B., ur. (...)

w P., oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 278 § 1 kk i inne;

5.  A. T. , s. S. i D., ur. (...)

w O., oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 278 § 1 kk i inne;

6.  S. G. (2) , s. H. i T., ur. (...) w O.,

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 278 § 1 kk i inne;

7.  T. R. , s. S. i Z., ur. (...) w Z.,

oskarżonego z art. 291 § 1 kk przy zast. art. 91 § 1 kk

na skutek apelacji obrońców wszystkich oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 2 marca 2015 roku, sygn. akt II K 149/11

1.  zmienia częściowo punkt 2 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu recydywy i podstawy prawnej skazania w ten sposób, że przyjmuje, iż oskarżony R. B. każdego
z przypisanych mu przestępstw objętych ciągiem dopuścił się w okresie 5 lat od odbycia w okresie od dnia 6 marca 2004 roku do dnia 22 lutego 2005 roku, kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony, z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 11 listopada 2002 roku do dnia 28 czerwca 2003 roku, kary w wysokości przekraczającej 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej w wymiarze 2 lat za podobne przestępstwo umyślne z art. 278 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Pińczowie z dnia 28 czerwca 2003 roku w sprawie sygn. akt II K 4/03, oraz uzupełnia podstawę prawną skazania w wypadku czynów opisanych w pkt II ppkt 7 i 19 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk;

2.  zmienia częściowo punkt 3 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania oskarżonej E. W. w ten sposób, że w wypadku czynów opisanych w pkt IV ppkt 7 i 17 części wstępnej wyroku uzupełnia ją o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk;

3.  zmienia punkt 4 zaskarżonego wyroku w ten sposób, że na mocy art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. umarza wobec oskarżonej E. W. postępowanie karne
o czyn opisany w punkcie V części wstępnej wyroku przyjmując, że zachowanie jej polegające na zatrzymaniu w dniu 10 lutego 2010 roku w S. bez podstawy prawnej dokumentu w postaci dowodu osobistego, seria i numer (...), wydanego przez Prezydenta Miasta S. z dnia 10 października 2007 roku, stwierdzającego tożsamość jej byłego konkubenta M. M., wyczerpało jedynie znamiona wykroczenia z art. 55 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.) i w tym zakresie kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa,

4.  zmienia punkt 5 zaskarżonego wyroku w ten sposób, iż uznaje oskarżoną E. W. za winną tego, że w dniu 10 lutego 2010 roku w S. ukryła dokument, którym nie miała prawa wyłącznie rozporządzać w postaci cudzego dowodu osobistego na nazwisko J. P., seria i numer (...) wydanego przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w dniu 16 sierpnia 2006 roku, to jest występku z art. 276 kk i za to na mocy powołanego przepisu wymierza jej karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

5.  uchyla orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonej E. W. w punkcie 20 zaskarżonego wyroku i zaliczeniu jej na poczet tej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku,

6.  na mocy art. 86 § 1 kk i art. 91 § 2 kk wymierza oskarżonej E. W. nową karę łączną w wymiarze 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet nowej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonej E. W. zalicza jej okres rzeczywistego pozbawienia wolności
w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku;

8.  zmienia punkt 9 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania oskarżonego P. C. w odniesieniu do czynu opisanego w pkt XII ppkt 7 części wstępnej wyroku w ten sposób, że uzupełnia ją o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk;

9.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku warunkowo zawiesza
na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego P. C. w punkcie 20 zaskarżonego wyroku.

10.  na mocy art. 72 § 1 pkt 4 i 5 k.k. oraz art. 73 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego P. C. do wykonywania stałej pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz używania środków odurzających i substancji psychotropowych oraz oddaje go w okresie próby pod dozór kuratora;

11.  uchyla orzeczenie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku w części dotyczącej zaliczenia oskarżonemu P. C. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie;

12.  na mocy art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. C. w punkcie 9 zaskarżonego wyroku kary grzywny zalicza okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 9 lipca 2010 roku przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny, uznając tym samym grzywnę za wykonaną w całości;

13.  zmienia częściowo punkt 12 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu czynu i recydywy oraz podstawy prawnej skazania w ten sposób, że z grona wymienionych w nim osób,
z którymi oskarżony S. G. (1) miał działać wspólnie i w porozumieniu, eliminuje stwierdzenie, że działał też ze „S. G. (1)”, nadto przyjmuje, iż oskarżony każdego z przypisanych mu w ciągu przestępstwa dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od dnia 9 lipca 2006 roku do dnia 6 czerwca 2007 roku, z zaliczeniem okresu od dnia 25 października 2003 roku do dnia 27 października 2003 roku, kary pozbawienia wolności przekraczającej 6 miesięcy orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 21 marca 2005 roku w sprawie o sygn. II K 483/04
w rozmiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo podobne z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., która to kara objęta została karą łączną orzeczoną
w wymiarze 11 miesięcy wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia
11 grudnia 2006 roku, sygn. akt II K 519/06, oraz uzupełnia podstawę prawną skazania
w wypadku czynu opisanego w pkt XVII ppkt 9 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk;

14.  zmienia częściowo punkt 13 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania, recydywy i wymiaru kary w ten sposób, że uzupełnia podstawę prawną skazania oskarżonego A. T. w wypadku czynu opisanego w pkt XIX ppkt 4 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk oraz eliminuje z podstawy prawnej skazania art. 64 § 1 k.k.,
a w konsekwencji łagodzi orzeczoną wobec niego karę pozbawienia wolności do
1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy;

15.  uchyla orzeczenie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku w części dotyczącej zaliczenia oskarżonemu A. T. na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie;

16.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet na nowo ukształtowanej w punkcie 14 niniejszego wyroku kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu A. T. okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia
4 stycznia 2011 roku;

17.  zmienia częściowo punkt 17 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu recydywy w ten sposób, że przyjmuje, iż skazania będące podstawą przypisanego oskarżonemu S. G. (2) powrotu do przestępstwa, opisane w punkcie XXVII części wstępnej wyroku, dotyczą przestępstw podobnych i tak: karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczono wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 30 kwietnia 2002 roku, sygn. II K 122/02 za występek z art. 286 § 1 k.k., natomiast karę 2 lat pozbawienia wolności orzeczono wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 7 listopada 2003 roku, sygn. akt II K 493/02 za występek z art. 280 § 1 k.k.;

18.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego S. G. (2) w punkcie 17 zaskarżonego wyroku;

19.  na mocy art. 72 § 1 pkt 4 k.k. oraz art. 73 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego S. G. (2) do wykonywania stałej pracy zarobkowej oraz oddaje go w okresie próby pod dozór kuratora,

20.  zmienia częściowo punkt 25 zaskarżonego wyroku w zakresie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przed sądem oskarżonemu A. T. przez obrońcę wyznaczonego z urzędu w ten sposób, że zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. kwotę 3.247,20 (trzy tysiące dwieście czterdzieści siedem złotych i dwadzieścia groszy) zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego przed sądem I instancji,

21.  w pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy,

22.  zasądza od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Częstochowie) na rzecz adwokatów: K. H. (1), J. S., M. W. (1), G. C. – Kancelarie Adwokackie w C., kwoty po 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23 % VAT z tytułu obrony z urzędu udzielonej oskarżonym: R. B., E. W., P. C. i S. G. (1) w postępowaniu odwoławczym oraz na rzecz adwokat M. K. i adwokata K. H. (2) kwoty po 829,20 (osiemset dwadzieścia dziewięć 20/100) zł, z tym, że kwota 738 (siedemset trzydzieści osiem) zł to wynagrodzenie adwokackie wraz z 23% VAT z tytułu obrony z urzędu udzielonej oskarżonym A. T. i S. G. (2), a 91,20 (dziewięćdziesiąt jeden 20/100) zł to zwrot kosztów przejazdu;

23.  zasądza na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonej E. W. opłatę za obie instancje
w kwocie 1 000 (jeden tysiąc) zł, a od oskarżonego A. T. opłatę za obie instancje kwotę 900 (dziewięćset) złotych oraz zwalnia oskarżonych: R. B., P. C., S. G. (1), S. G. (2) i T. R. od ponoszenia opłat za II instancję, a wszystkich oskarżonych zwalnia od wydatków postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II AKa 386/15

UZASADNIENIE

R. B. oskarżony został o to, że:

I. w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do 22 stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) kierował zorganizowaną grupą przestępczą, w skład której wchodzili E. W., A. B., D. O., S. G. (1), G. G., A. T., P. C., S. G. (2), T. R. syn E., A. P. (1) oraz M. W. (2), mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, tj. o przestępstwo z art. 258 § 3 k.k.;

II. w okresie od 18 marca 2009 roku do 22 stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu, dopuścił się 26 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, przy czym każdego z tych czynów dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem Sądu Rejonowego w Pińczowie z 28 czerwca 2003 roku w sprawie II K 4/03, którą to karę odbywał w okresie od 6 marca 2004 roku do 22 maja 2005 roku z zaliczeniem na poczet kary okresu od 11 listopada 2002 roku do 28 czerwca 2003 roku, i tak:

1. w dniu 18 marca 2009 r. w W., woj. (...) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...)w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 21 marca 2009 r. w B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19.413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

3. w nocy na 7 kwietnia 2009 r. w miejscowości O., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 420 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w nocy na 11 kwietnia 2009 r. w miejscowości Ż., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 210 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 23 kwietnia 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., E. W., T. R. synem E., a nadto M. W. (2), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 480 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.212,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w nocy na 8 maja 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 450 metrów bieżących drutu jezdnego i 900 metrów liny nośnej o łącznej wartości 36.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w nocy na 29 maja 2009 r. w miejscowości W., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., usiłował, poprzez odcięcie z napowietrznej trakcji energetycznej, dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 900 metrów bieżących liny nośnej wartości 20.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na przejeżdżający pociąg, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w nocy na 4 czerwca 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. C., A. T., E. W., G. G. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 576 metrów bieżących drutu jezdnego i 288 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 33.900 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w dniu 5 czerwca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. C., A. T., S. G. (1), A. P. (1) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 440 metrów bieżących drutu jezdnego i 220 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 21.476,40 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

10. w nocy na 5 lipca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. C., E. W., S. G. (1), G. G. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 454 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.409,77 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

11. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z D. O., P. C., E. W., G. G., S. G. (1), S. G. (2) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

12. w nocy na 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2.238 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 366 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 6.035 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

13. w dniu 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., S. G. (1) oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 15 metrów bieżących liny nośnej wartości 420 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących liny nośnej wartości 2.520,00 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

14. w dniu 24 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z A. B. i S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 50 metrów bieżących liny nośnej wartości 1.120,00 złotych na szkodę (...) S.A - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

15. w dniu 2 września 2009 r. w miejscowości K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., A. B. i S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 80 metrów bieżących linii nośnej wartości 2.240 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

16. w nocy na 5 września 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., S. G. (1) oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 690 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 12.868,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

17. w dniu 14 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., A. B. oraz S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 10 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.763 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

18. w dniu 18 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., A. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 74 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.391 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

19. w dniu 21 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., A. B., S. G. (1) oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 145 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2515,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

20. w nocy na 28 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 140 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2100 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

21. w dniu 29 października 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., A. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 25 metrów bieżących liny nośnej wartości 700 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

22. w dniu 21 listopada 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. C., E. W., A. B. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 218 metrów bieżących drutu jezdnego i 180 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 8.322,66 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

23. w dniu 28 listopada 2009 r. w rejonie miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących linii nośnej o łącznej wartości 2.500 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

24. w dniu 12 grudnia 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 100 metrów bieżących drutu jezdnego łącznej wartości 3.900 złotych na szkodę firmy (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

25. w nocy na 13 stycznia 2010 r. w D., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz D. O., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego i 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 27.275,80 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

26. w nocy na 22 stycznia 2010 roku w D., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz D. O., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 400 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.354,64 złotych na szkodę (...) S.A. w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym; tj. o 26 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
w zw. z art. 64 § 1 k.k. i w zw. z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.

E. W. oskarżona została o to , że:

III. w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do daty bliżej nieustalonej stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone jej w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.;

IV. w okresie od 18 marca 2009 roku do 22 stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu, dopuściła się 24 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym,
i tak:

1. w dniu 18 marca 2009 r. w W., woj. (...) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 21 marca 2009 r. w B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19.413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

3. w nocy na 7 kwietnia 2009 r. w miejscowości O., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 420 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w nocy na 11 kwietnia 2009 r. w miejscowości Ż., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 210 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 23 kwietnia 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., T. R. synem E., a nadto M. W. (2), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 480 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.212,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w nocy na 8 maja 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 450 metrów bieżących drutu jezdnego i 900 metrów liny nośnej o łącznej wartości 36.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w nocy na 29 maja 2009 r. w miejscowości W., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz T. R. synem E., usiłowała, poprzez odcięcie z napowietrznej trakcji energetycznej, dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 900 metrów bieżących liny nośnej wartości 20.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., lecz zamierzonego skutku nie osiągnąła z uwagi na przejeżdżający pociąg, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w nocy na 4 czerwca 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T.,G. G. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 576 metrów bieżących drutu jezdnego i 288 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 33.900 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w nocy na 5 lipca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., S. G. (1), G. G.oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 454 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.409,77 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

10. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C.,G. G., S. G. (1), S. G. (2) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

11. w nocy na 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2.238 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 366 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 6.035 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

12. w dniu 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., S. G. (1) oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 15 metrów bieżących liny nośnej wartości 420 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących liny nośnej wartości 2.520,00 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

13. w dniu 2 września 2009 r. w miejscowości K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. B. i S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 80 metrów bieżących linii nośnej wartości 2.240 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

14. w nocy na 5 września 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., S. G. (1) oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 690 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 12.868,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

15. w dniu 14 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. B. oraz S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 10 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.763 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

16. w dniu 18 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 74 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.391 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

17. w dniu 21 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. B., S. G. (1) oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 145 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2515,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

18. w nocy na 28 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 140 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2100 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

19. w dniu 29 października 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 25 metrów bieżących liny nośnej wartości 700 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

20. w dniu 21 listopada 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. B. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 218 metrów bieżących drutu jezdnego i 180 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 8.322,66 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

21. w dniu 28 listopada 2009 r. w rejonie miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących linii nośnej o łącznej wartości 2.500 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

22. w dniu 12 grudnia 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 100 metrów bieżących drutu jezdnego łącznej wartości 3.900 złotych na szkodę firmy (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

23. w nocy na 13 stycznia 2010 r. w D., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz D. O., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego i 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 27.275,80 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

24. w nocy na 22 stycznia 2010 roku w D., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz D. O., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 400 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.354,64 złotych na szkodę (...) S.A. w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym; tj. o 24 przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.,

V. w okresie od daty bliżej nieustalonej 2008 roku do dnia 10 lutego 2010 roku w S., woj. (...), przywłaszczyła dokument stwierdzające tożsamość innej osoby tj. dowód osobisty na nazwisko M. M. seria i numer (...) wydany przez Prezydenta Miasta S. w dniu 10 października 2007 roku, tj. o przestępstwo z art. 275 § 1 k.k.;

VI. w okresie od daty bliżej nieustalonej 2008 roku do dnia 10 lutego 2010 roku w S., woj. (...), przywłaszczyła dokument stwierdzające tożsamość innej osoby tj. dowód osobisty na nazwisko J. P. seria i numer (...) wydany przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w dniu 16 sierpnia 2006 roku tj. o przestępstwo z art. 275 § 1 k.k.,

VII. w okresie od daty bliżej nieustalonej 2008 roku do dnia 10 lutego 2010 roku w S., woj. (...), ukryła dokument którym nie miała prawa wyłącznie rozporządzać, w postaci dokumentu prawa jazdy na nazwisko J. P. nr (...), seria (...) wydanego przez Starostę (...) w dniu 19 października 2007 roku, tj. o przestępstwo z art. 276 k.k.

D. O. oskarżony został o to , że :

VIII . w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do daty bliżej nieustalonej stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.;

IX. w okresie od 18 marca 2009 roku do 22 stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 10 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w ten sposób, że:

1. w dniu 18 marca 2009 r. w W., woj. (...) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 21 marca 2009 r. w B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19.413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

3. w nocy na 7 kwietnia 2009 r. w miejscowości O., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 420 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w nocy na 11 kwietnia 2009 r. w miejscowości Ż., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 210 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 23 kwietnia 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W., T. R. synem E., a nadto M. W. (2), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 480 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.212,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w nocy na 8 maja 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 450 metrów bieżących drutu jezdnego i 900 metrów liny nośnej o łącznej wartości 36.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w nocy na 29 maja 2009 r. w miejscowości W., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., usiłował, poprzez odcięcie z napowietrznej trakcji energetycznej, dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 900 metrów bieżących liny nośnej wartości 20.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na przejeżdżający pociąg, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W., G. G., S. G. (1), S. G. (2) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w nocy na 13 stycznia 2010 r. w D., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego i 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 27.275,80 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

10. w nocy na 22 stycznia 2010 roku w D., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 400 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.354,64 złotych na szkodę (...) S.A. w C., tj. o 10 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.

X. w dniu 3 sierpnia 2009 roku w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. C. zniszczył poprzez podpalenie samochód marki V. (...) nr rej. (...) (nr rej. (...)) wartości 20.000 złotych na szkodę S. M., tj. o przestępstwo z art. 288 § 1 kk.

P. C. oskarżony został o to, że:

XI. w okresie 18 marca 2009 roku do 21 listopada 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.;

XII. w okresie od 18 marca 2009 roku do 21 listopada 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 12 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym,
i tak:

1. w dniu 18 marca 2009 r. w W., woj. (...) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 21 marca 2009 r. w B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19.413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

3. w nocy na 7 kwietnia 2009 r. w miejscowości O., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 420 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w nocy na 11 kwietnia 2009 r. w miejscowości Ż., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 210 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 23 kwietnia 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., E. W., T. R. synem E., a nadto M. W. (2), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 480 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.212,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w nocy na 8 maja 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 450 metrów bieżących drutu jezdnego i 900 metrów liny nośnej o łącznej wartości 36.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w nocy na 29 maja 2009 r. w miejscowości W., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., A. T., E. W. oraz T. R. synem E., usiłował, poprzez odcięcie z napowietrznej trakcji energetycznej, dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 900 metrów bieżących liny nośnej wartości 20.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na przejeżdżający pociąg, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w nocy na 4 czerwca 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. T., E. W., G. G.oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 576 metrów bieżących drutu jezdnego i 288 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 33.900 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w dniu 5 czerwca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., A. T., S. G. (1), A. P. (1) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 440 metrów bieżących drutu jezdnego i 220 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 21.476,40 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

10. w nocy na 5 lipca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., S. G. (1), G. G. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 454 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.409,77 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

11. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., E. W., G. G., S. G. (1), S. G. (2) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

12. w dniu 21 listopada 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., A. B. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 218 metrów bieżących drutu jezdnego i 180 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 8.322,66 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, tj. o 12 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.

XIII. w dniu 3 sierpnia 2009 roku w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. O. zniszczył poprzez podpalenie samochód marki V. (...) nr rej. (...) (nr rej. (...)) wartości 20.000 złotych na szkodę S. M.. tj. o przestępstwo z art. 288 § 1 k.k.,

A. B. oskarżony został o to , że:

XIV. w okresie od daty bliżej nieustalonej sierpnia 2009 roku do daty bliżej nieustalonej stycznia 2010 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.;

XV. w okresie od 20 sierpnia 2009 roku do 28 listopada 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 12 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w ten sposób, że:

1. w nocy na 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2.238 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 366 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 6.035 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w dniu 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., S. G. (1) oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 15 metrów bieżących liny nośnej wartości 420 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących liny nośnej wartości 2.520,00 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

3. w dniu 24 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. i S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 50 metrów bieżących liny nośnej wartości 1.120 złotych na szkodę (...) S.A - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w dniu 2 września 2009 r. w miejscowości K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., R. B. i S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 80 metrów bieżących linii nośnej wartości 2.240 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 5 września 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., S. G. (1) oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 690 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 12.868,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w dniu 14 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., R. B. oraz S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 10 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.763 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w dniu 18 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., R. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 74 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.391 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w dniu 21 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., R. B., S. G. (1) oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 145 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2515,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w nocy na 28 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 140 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2100 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

10. w dniu 29 października 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W., R. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 25 metrów bieżących liny nośnej wartości 700 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

11. w dniu 21 listopada 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. C., E. W., R. B. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 218 metrów bieżących drutu jezdnego i 180 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 8.322,66 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

12. w dniu 28 listopada 2009 r. w rejonie miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z E. W. oraz R. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących linii nośnej o łącznej wartości 2.500 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym; tj. o 12 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.

S. G. (1) oskarżony został o to , że:

XVI. w okresie od 5 czerwca 2009 roku do 21 września 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.;

XVII. w okresie od 5 czerwca 2009 roku do 21 września 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 9 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, przy czym każdego z tych czynów dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary 11 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 11 grudnia 2006 r. sygn. II K 519/06, którą odbywał w okresie od 9 lipca 2006 r. do 6 czerwca 2007 r. z zaliczeniem na poczet kary okresu od 25 października 2003 r. do 27 października 2003 r., i tak:

1. w dniu 5 czerwca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., A. P. (1) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 440 metrów bieżących drutu jezdnego i 220 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 21.476,40 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 5 lipca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W., G. G. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 454 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.409,77 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

3. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W., G. G., S. G. (2) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w dniu 20 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 15 metrów bieżących liny nośnej wartości 420 złotych oraz po uprzednim odcięciu z napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 90 metrów bieżących liny nośnej wartości 2.520,00 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w dniu 24 sierpnia 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 50 metrów bieżących liny nośnej wartości 1.120,00 złotych na szkodę (...) S.A - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w dniu 2 września 2009 r. w miejscowości K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W. i A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 80 metrów bieżących linii nośnej wartości 2.240 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w nocy na 5 września 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 690 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 12.868,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w C., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w dniu 14 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W. i A. B. po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 10 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.763 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w dniu 21 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., A. B. oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 145 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2515,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym; tj. o 9 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i w zw. z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.

A. T. oskarżony został , o to , że:

XVIII . w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do daty bliżej nieustalonej czerwca 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.;

XIX. w okresie od 18 marca 2009 roku do 5 czerwca 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 6 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w ten sposób, że:

1. w dniu 18 marca 2009 r. w W., woj. (...) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 21 marca 2009 r. w B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19.413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

3. w nocy na 7 kwietnia 2009 r. w miejscowości O., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 420 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w nocy na 29 maja 2009 r. w miejscowości W., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., usiłował, poprzez odcięcie z napowietrznej trakcji energetycznej, dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 900 metrów bieżących liny nośnej wartości 20.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na przejeżdżający pociąg, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 4 czerwca 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W., G. G. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 576 metrów bieżących drutu jezdnego i 288 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 33.900 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w dniu 5 czerwca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., S. G. (1), A. P. (1) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 440 metrów bieżących drutu jezdnego i 220 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 21.476,40 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, tj. o 6 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.,

A. P. (1) oskarżony został o to , że:

XX. w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do daty bliżej nieustalonej listopada 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

XXI. w okresie od 5 czerwca 2009 roku do 29 października 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 4 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w ten sposób, że:

1. w dniu 5 czerwca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., S. G. (1) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 440 metrów bieżących drutu jezdnego i 220 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 21.476,40 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w dniu 18 września 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 74 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1.391 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

3. w dniu 21 września 2009 r. w miejscowości S., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., A. B. oraz S. G. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 145 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2515,50 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w dniu 29 października 2009 r. w miejscowości H., pow. (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 25 metrów bieżących liny nośnej wartości 700 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, tj. o 4 przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.,

T. R., syn E. oskarżony został o to , że:

XXII. w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do daty bliżej nieustalonej do daty bliżej nieustalonej grudnia 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

XXIII. w okresie od 18 marca 2009 roku do 12 grudnia 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 13 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w ten sposób, że:

1. w dniu 18 marca 2009 r. w W., woj. (...) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz E. W., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

2. w nocy na 21 marca 2009 r. w B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz E. W., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19.413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

3. w nocy na 7 kwietnia 2009 r. w miejscowości O., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz E. W., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 420 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

4. w nocy na 11 kwietnia 2009 r. w miejscowości Ż., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C. oraz E. W., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 420 metrów bieżących drutu jezdnego i 210 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

5. w nocy na 23 kwietnia 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W. oraz M. W. (2), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 480 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.212,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

6. w nocy na 8 maja 2009 r. w miejscowości M., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C. oraz E. W., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 450 metrów bieżących drutu jezdnego i 900 metrów liny nośnej o łącznej wartości 36.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

7. w nocy na 29 maja 2009 r. w miejscowości W., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., A. T. oraz E. W., usiłował, poprzez odcięcie z napowietrznej trakcji energetycznej, dokonać zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 900 metrów bieżących liny nośnej wartości 20.000 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na przejeżdżający pociąg, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

8. w nocy na 4 czerwca 2009 r. w miejscowości B., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., E. W. oraz G. G., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 576 metrów bieżących drutu jezdnego i 288 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 33.900 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

9. w dniu 5 czerwca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., A. T., S. G. (1) oraz A. P. (1), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 440 metrów bieżących drutu jezdnego i 220 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 21.476,40 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

10. w nocy na 5 lipca 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W., S. G. (1) oraz G. G., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 454 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 16.409,77 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

11. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W., G. G., S. G. (1) oraz S. G. (2), po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

12. w dniu 21 listopada 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., P. C., E. W. oraz A. B., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 218 metrów bieżących drutu jezdnego i 180 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 8.322,66 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym;

13. w dniu 12 grudnia 2009 r. w K., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 100 metrów bieżących drutu jezdnego łącznej wartości 3.900 złotych na szkodę firmy (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, tj. o 13 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.,

M. W. (2) oskarżony został o to, że:

XXIV. w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 roku do daty bliżej nieustalonej maja 2009 roku na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

XXV. w nocy na 23 kwietnia 2009 r. w M., woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W. oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 480 metrów bieżących drutu jezdnego i 240 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23.212,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 65 k.k.,

S. G. (2) oskarżony został o to , że:

XXVI. w okresie od daty bliżej nieustalonej marca 2009 r. do 6 listopada 2009 r. na terenie województw: (...), (...) i (...) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającą na celu popełnianie przestępstw kradzieży miedzianych elementów z napowietrznej energetycznej trakcji kolejowej, akceptując cele, dla których grupa ta została zorganizowana i wykonując zlecone mu w ramach grupy czynności, tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

XXVII. w dniu 3 sierpnia 2009 r. w miejscowości G., powiat (...), woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z R. B., D. O., P. C., E. W., G. G., S. G. (1) oraz T. R. synem E., po uprzednim odcięciu z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia miedzianych elementów w postaci 120 metrów bieżących drutu jezdnego i 60 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 15418,46 złotych na szkodę (...) S.A. - Zakład (...) w K., sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary łącznej 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 1 czerwca 2005 roku sygn. II K 491/04, w skład którego weszła kara 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara 2 lat pozbawienia wolności za umyślne przestępstwa podobne, orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Olkuszu sygn. II K 122/02 z dnia 30 kwietnia 2002 roku oraz sygn. II K 493/02 z dnia 7 listopada 2003 roku, którą to karę łączną odbył w okresie od 3 kwietnia 2005 roku do 4 marca 2007 roku z zaliczeniem na poczet kary okresu 16 kwietnia 2002 roku oraz okresu od dnia 30 września 2004 roku do 28 stycznia 2005 roku, tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w. zw. z art. 65 k.k.,

T. R. , syna S. oskarżony zostało to, że:

XXVIII. w okresie od 18 marca 2009 roku do 21 marca 2009 roku oraz od 5 września 2009 roku do 22 stycznia 2010 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), działając w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu dopuścił się 13 przestępstw umyślnego nabycia przedmiotów pochodzących z przestępstwa kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji elektrycznej, w ten sposób, że:

1. w dniu 18 marca 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego oraz 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 10.000 złotych na szkodę firmy (...) S.A. – Zakład (...) w K.

2. w dniu 21 marca 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 200 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 19 413 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

3. w dniu 5 września 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 690 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 12 868,50 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w C..

4. w dniu 14 września 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 10 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1763 złotych na szkodę (...) S.A. w K..

5. w dniu 19 września 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 74 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 1391 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

6. po dacie 21 września 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 145 metrów bieżących drutu jezdnego wartości 2515,50 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

7. w dniu 28 września 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 140 metrów bieżących przewodu jezdnego wartości 2100 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

8. w dniu 29 października 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 25 metrów bieżących liny nośnej wartości 700 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

9. w dniu 21 listopada 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 218 metrów bieżących drutu jezdnego i 180 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 8 322,66 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

10. w dniu 28 listopada 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 90 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 2500 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

11. w dniu 12 grudnia 2009 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 100 metrów bieżących drutu jezdnego o łącznej wartości 3900 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w K..

12. w dniu 13 stycznia 2010 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 300 metrów bieżących drutu jezdnego i 150 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 27275,80 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w C..

13. w dniu 22 stycznia 2010 roku w Ł., powiat (...) woj. (...), nabył pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 400 metrów bieżących drutu jezdnego i 400 metrów bieżących liny nośnej o łącznej wartości 23354,64 złotych na szkodę (...) S.A. – Zakład (...) w C., tj. o 13 przestępstw z art. 291 § 1 k.k.. przy zastosowaniu przesłanek z art. 91 § 1 k.k.,

Z. R. oskarżona została o to , że:

XXIX. w dacie bliżej nieustalonej grudnia 2009 r. w Ł. nabyła pochodzące z kradzieży przedmioty w postaci 50 kilogramów drutu miedzianego o wartości 700 zł, uzyskanych za pomocą czynu zabronionego na szkodę (...) S.A. tj. o przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

Natomiast wyrokiem z dnia 2 marca 2015 roku, sygn. akt II K 149/11 Sąd Okręgowy w Częstochowie uniewinnił oskarżonego R. B. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, a oskarżonych: E. W., D. O., P. C., A. B., S. G. (1), A. T., A. P. (1), T. R. syna E., M. W. (2), S. G. (2) uniewinnił od popełnienia zarzucanych im czynów opisanych w punktach II , III , VIII , XI , XIV , XVI , XVIII , XX , XXII, XXIV, XXVI części wstępnej wyroku i w tym zakresie kosztami procesu obciążył Skarb Państwa, /punkt 1 zaskarżonego wyroku/.

Jednocześnie uznał oskarżonego R. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, E. W., D. O., P. C., A. B., S. G. (1), A. T., A. P. (1),T. R. synem E., M. W. (2) , S. G. (2) oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 400 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 20 złotych, /punkt 2 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżoną E. W. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działała wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, R. B., D. O., P. C., A. B., S. G. (1), A. T., A. P. (1), T. R. synem E., M. W. (2), S. G. (2) oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył jej karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 złotych, /punkt 3 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżoną E. W. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 275 § 1 k.k. i za to z mocy art. 275 § 1 k.k. wymierzył jej karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 4 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżoną E. W. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 275 § 1 k.k. i za to z mocy art. 275 § 1 k.k. wymierzył jej karę 5 pozbawienia wolności, /punkt 5 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżoną E. W. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 276 k.k. i za to n mocy art. 276 k.k. wymierzył jej karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 6 zaskarżonego wyroku/.

Sąd I instancji uznał oskarżonego D. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie IX części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., P. C., A. T., T. R. synem E. oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 20 złotych.

Uznał oskarżonego D. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie X części wstępnej wyroku to jest przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. i za to z mocy art.288 § 1 k.k. wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Uznał oskarżonego P. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XII części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., D. O., A. T., T. R. synem E. oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna wynosi 10 złotych, /punkt 9 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego P. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XIII części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. i za to z mocy art. 288 § 1 k.k. wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 10 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego A. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XV części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., A. P. (1), T. R. synem E. oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to na mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 400 stawek ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 20 złotych, /punkt 11 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego S. G. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XVII części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, R. B., E. W., D. O., P. C., A. B., S. G. (1), A. T., A. P. (1), T. R. synem E., S. G. (2) oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 9 1 § 1 k.k. wymierzył mu karę 3 lat pozbawienia wolności, /punkt 12 zaskarżonego wyroku/.

Sąd Okręgowy uznał oskarżonego A. T. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XIX części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, R. B., E. W., D. O., P. C., A. B., S. G. (1) , A. P. (1), T. R. synem E., S. G. (2) oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 3 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 złotych, /punkt 13 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego A. P. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XXI części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, R. B., E. W., D. O. , P. C., A. B., S. G. (1), T. R. synem E., A. T. oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 91 § 1k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 złotych, /punkt 14 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego T. R. syna E. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XXIII części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, R. B., E. W., D. O., P. C., M. W. (2) , A. P. (1), S. G. (1), T. R. synem E., A. T. oraz opisane przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. stanowią ciąg przestępstw określonym w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art.91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 250 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 złotych, /punkt 15 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego M. W. (2) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XXV części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z R. B., E. W., D. O., P. C. ,T. R. synem E., to jest przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 złotych, /punkt 16 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego S. G. (2) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XXVI części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż wyeliminował z opisu czynu działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a przyjął, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, E. W., D. O., P. C., S. G. (1), T. R. synem E., to jest przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to z mocy art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 17 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżonego T. R. syna S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie XXVIII części wstępnej wyroku przyjmując, że opisane przestępstwa stanowią ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. i za to z mocy art. 291 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k. i art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 20 złotych, /punkt 18 zaskarżonego wyroku/.

Uznał oskarżoną Z. R. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie XXIX części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 291 § 1 k.k. i za to na mocy art.291 § 1 k.k. wymierzył jej karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 19 zaskarżonego wyroku/.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzekł kary łączne pozbawienia wolności wobec oskarżonej E. W. w wymiarze 3 lat, D. O. w wymiarze 2 lat, P. C. w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy, /punkt 20 zaskarżonego wyroku/.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych D. O., A. P. (1), M. W. (2), T. R. syna E., A. B. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres lat 5, a wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. R. syna S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres lat 3, a wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej Z. R. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres lat 2, /punkt 21 zaskarżonego wyrok/.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: oskarżonemu R. B. od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku, oskarżonej E. W. od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku, oskarżonemu A. T. od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku, oskarżonemu S. G. (1) od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku, oskarżonemu P. C. od 10 lutego 2010 roku do 4 stycznia 2011 roku, /punkt 22 zaskarżonego wyroku/.

Na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonych wobec oskarżonych D. O., A. P. (1), A. B. kar grzywien zalicza oskarżonym okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: D. O. w dniu 11 lutego 2010 roku, A. P. (1) w okresie od dnia 1 kwietnia 2010 roku do dnia 2 kwietnia 2010 roku, A. B. (1) w okresie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 11 lutego 2010 roku przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny, /punkt 23 zaskarżonego wyroku/.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę solidarnie na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. Zakładu (...) w K. Plac (...) od oskarżonych R. B., E. W. , D. O., P. C. , A. T. i T. R. syna E. kwoty 19.413 złotych, R. B., E. W., P. C., A. T. i T. R. syna E. kwoty 33.900 złotych, R. B., E. W., A. B., S. G. (1) kwoty 1763 złotych, R. B., E. W., A. B., A. P. (1) kwoty 1391 złotych, R. B., E. W., T. R. syna E. kwoty 3.900 złotych; /punkt 24 zaskarżonego wyroku/.

Na podstawie art. 29 ust 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu na rzecz adwokatów: K. H. (1), J. S., G. C., M. K. K. H. (2) kwoty po 2.952 złote wraz z należnym podatkiem VAT, adwokat M. W. (1) kwotę 2.509,20 złotych wraz z należnym podatkiem VAT, adwokat A. P. (2) kwotę 2.509,20 złotych wraz z podatkiem VAT, /punkt 25 zaskarżonego wyroku/.

Na podstawie art. 627 k.p.k., art. 633 k. p. k. i art. 2 ust 1 i art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądził na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty od oskarżonego R. B. kwotę 2.000 złotych, oskarżonej E. W. kwotę 1.000 złotych, oskarżonego D. O. kwotę 1.100 złotych, oskarżonego A. B. kwotę 1.900 złotych, oskarżonego P. C. kwotę 900 złotych, oskarżonego S. G. (1) kwotę 400 złotych, oskarżonego A. T. kwotę 1.000 złotych , A. P. (1) kwotę 380 złotych, oskarżonego T. R. syna E. kwotę 800 złotych , oskarżonego T. R. syna S. kwotę 980 złotych, oskarżonej Z. R. kwotę 120 złotych i obciążył ich wydatkami postępowania, a na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonych S. G. (2) i M. W. (2) od ponoszenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Powyższy wyrok zaskarżyli obrońcy oskarżonych: R. B., E. W., P. C., S. G. (1),, A. T., S. G. (2) i T. R..

Sąd I instancji odmówił przyjęcia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku złożonego prokuratora, którego bez wątpienia nie satysfakcjonowało orzeczenia o uniewinnieniu oskarżonego R. B. od zarzutu kierowania zorganizowaną grupą przestępczą oraz orzeczenia o uniewinnieniu pozostałych oskarżonych od zarzutu udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, albowiem oskarżyciel złożył go po terminie. Sąd Okręgowy w Częstochowie nie znalazł też najmniejszych podstaw do uwzględnienia wniosku Prokuratora do przywrócenie terminu do złożenia wspomnianego wniosku o doręczenie uzasadnienia.

O. B. zaskarżył powyższy wyrok w zakresie jego punktu 2, w którym przypisano mu czyn opisany w punkcie II części wstępnej wyroku i w zakresie nałożonego na niego w punkcie 24 obowiązku naprawienia szkody oraz w części dotyczącej obciążenia go w punkcie 26 opłatą i wydatkami.

Zarzucił mu błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę wynikłe z dowolnej oceny dowodów i pominiecie wyjaśnień oskarżonego, które w konsekwencji doprowadziły do uznania, że R. B. jest winny zarzucanych mu czynów.

Zarzucił też obrazę przepisów prawa materialnego przez skazanie oskarżonego na podstawie przepisów wymienionych w punkcie 2 zaskarżonego wyroku.

W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od przypisanych mu przestępstw oraz uchylenie wyroku w części dotyczącej naprawienia szkody i obciążenia go opłata oraz kosztami postępowania.

Obrońca E. W. zaskarżył powyższy wyrok na korzyść oskarżonej w całości, tj. w zakresie orzeczeń zawartych w punktach od 3 do 6 oraz 20, 22, 24 i 26 i zarzucił mu w części dotyczącej orzeczenia zawartego w punkcie 3 błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mająca wpływ na jego treść polegający na przyjęciu przez Sąd, iż oskarżona E. W. działała wspólnie i w porozumieniu z inną osobą tj. R. B., D. O., P. C., A. B., S. G. (1), A. T., A. P. (1), T. R. synem E., M. W. (2), S. G. (2) i dopuściła się 24 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w sytuacji gdy:

- brak jest w niniejszej sprawie dowodów świadczących o aktywnym udziale oskarżonej E. W. w przedmiotowych zdarzeniach tj. udziale w 24 zdarzeniach, a także niczym nieuzasadnione stwierdzenie, iż oskarżona dokonała zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej,

- przyjęcie przez Sąd uczestnictwa oskarżonej w przedmiotowych zdarzeniach (24 czynach) jedynie na podstawie logowania się telefonu oskarżonej do stacji przekaźnikowych w miejscach zbliżonych do miejsca popełnienia przestępstw co jest okolicznością niewystarczającą do przypisania oskarżonej popełnienia czynu zabronionego z art. 278 § 1 k.k. oraz art. 174 § 1 k.k. w szczególności wobec okoliczności, iż w zdarzeniach nr 7 z 29 maja 2009 roku, nr 8 z 4 czerwca 2009 roku oraz nr 9 z 5 lipca 2009 roku łączenia telefonu oskarżonej ze stacjami przekaźnikowymi w tym okolicach nie odnotowano,

- z ostrożności procesowej przyjęcie przez Sąd, iż oskarżona E. W. dopuściła się przestępstwa stypizowanego w art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w sytuacji gdy z materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy wynika, iż oskarżona co najwyżej uczestniczyła w 24 zdarzeniach będąc osobą, które według stwierdzenia Sądu jedynie „obserwowała okolicę i ostrzegała przez telefon przed ewentualnym niebezpieczeństwem” nie wypełniła czynności sprawczej tego zdarzenia, a co najwyżej ułatwiła jego realizacje, wykonując czynności marginalne,

- 24 zdarzenia wymienione w części wstępnej wyroku nie doprowadziły do stanu bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym, albowiem kradzież elementów co najwyżej powodowała destabilizacje elektrycznej sieci trakcyjnej, obniżenie jej zawieszenia i rozregulowanie co prowadziło do zaniku napięcia w sieci trakcyjnej i wiązało się z utrudnieniem – ograniczeniem w ruchu pociągów, koniecznością sprowadzenia specjalnego pociągu sieciowego i zablokowaniem elektrowozu – nie stanowiło to jednak bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w rozumieniu art. 174 § 1 k.k.,

- oskarżona E. W. nie miała świadomości, iż uczestniczenie w przedmiotowym zdarzeniu mogło prowadzić do bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym, oraz brak jakiegokolwiek uzasadnienia tej świadomości w zaskarżonym orzeczeniu przez co działanie jej było co najwyżej działaniem nieumyślnym,

przez co nie sposób uznać aby oskarżona dokonała kradzieży oraz sprowadzała niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

W zakresie orzeczenia z punktu 4 wyroku i uznania oskarżonej za winną popełnienia czynu opisanego w punkcie V części wstępnej orzeczenia skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść poprzez przyjęcie przez Sąd, iż oskarżona E. W. przywłaszczyła dokument stwierdzający tożsamość innej osoby tj. dowód osobisty M. M. w sytuacji gdy: - w zachowaniu oskarżonej brak jest celu „przywłaszczenia” cudzego dokumentu oraz świadomości takiego działania, bowiem oskarżona przedmiotowe dokumenty znalazła, - oskarżona była znajomą M. M., który najprawdopodobniej pozostawił te dokumenty u niej i miał ona zamiar je oddać, przez co nie sposób uznać, aby oskarżona przywłaszczyła przedmiotowy dokument.

W tym zakresie skarżący zarzucił też obrazę przepisów postępowania, a to art. 391 § 1 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k., mającą wpływ na treść orzeczenia, bowiem Sąd odczytał zeznania świadka M. M. złożone w postępowaniu przygotowawczym, nie przeprowadzając tego dowodu na rozprawie, czym uniemożliwiono obronie zadawanie pytań świadkowi i wyjaśnienie przyczyn pozostawienia dokumentu tożsamości u oskarżonej, czym naruszono prawo do obrony oskarżonej.

W zakresie orzeczenia zawartego w punkcie 5 zaskarżonego wyroku i uznania oskarżonej za winną czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej orzeczenia zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mający wpływ na treść wydanego orzeczenia poprzez przyjęcie, iż oskarżona E. W. przywłaszczyła dokument stwierdzający tożsamość innej osoby, tj. dowód osobisty J. P. w sytuacji gdy w zachowaniu oskarżonej brak jest celu „przywłaszczenia” cudzego dokumentu oraz świadomości takiego działania, bowiem oskarżona przedmiotowe dokumenty znalazła, przez co nie sposób uznać aby oskarżona przywłaszczyła przedmiotowy dokument.

W zakresie orzeczenia z punktu 6 wyroku i uznania oskarżonej za winną czynu opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mający wpływ na treść wydanego orzeczenia poprzez przyjęcie przez Sąd, iż oskarżona E. W. ukrywała dokument w postaci prawa jazdy na nazwisko J. P. w sytuacji gdy: - brak jest dowodów świadczących o ukrywaniu dokumentów przez oskarżoną, - dla realizacji przedmiotowego czynu niezbędne jest ustalenie świadomości oskarżonej jego popełnienia, a więc celu ukrywania przedmiotowych dokumentów, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie, albowiem oskarżona nie wie skąd te dokumenty znalazły się w jej mieszkaniu, - wejście oskarżonej w posiadanie tych dokumentów nie było nielegalne i jedynie przez nieuwagę nie zostały one zwrócone.

W zakresie orzeczeń z punktów 3, 4, 5 i 6 wyroku, tj. uznania oskarżonej za winną czynów opisanych w punktach od IV do VII części wstępnej orzeczenia skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 424 § 1 i 2 k.p.k. poprzez sporządzenie uzasadnienia wyroku w sposób nieodpowiadający wymogom określonym w tym przepisie, w szczególności w zakresie sprawstwa oskarżonej E. W. oraz jej udziału w realizacji poszczególnych czynów, a także uznaniu, iż wyjaśnienia oskarżonej budzą wątpliwości w świetle zeznań pozostałych oskarżonych, tj. A. B., D. O., T. R. syna E., A. P. (1), M. W. (2) i P. C. oraz „innych dowodów” nie wskazując jakie to dowody. W tym zakresie w uzasadnieniu orzeczenia na stronie 42 znajdują się dwa miejsca wskazane jako „???” co przy analizie tego fragmentu uzasadnienia prowadzi wprost do wniosku o jego niepełności, które uniemożliwia prawidłowe ustosunkowanie się do twierdzeń sądu, przez co istniej uzasadniona obawa co do prawidłowości wydanego orzeczenia w tym zakresie. Ponadto w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie wskazano na podstawie jakich dowodów Sąd uznał, iż oskarżona przywłaszczyła i ukrywała dokumenty należące do M. M. i P. P.oraz na podstawie jakich okoliczności Sąd uznał zamiar i świadomość oskarżonej ich przywłaszczenia, ukrywania. Brak również uzasadnienia dlaczego Sąd nie uznał dowodów świadczących o braku świadomości oskarżonej, przez co istnieje uzasadniona obawa co do prawidłowości wydanego orzeczenia.

Skarżący zakwestionował też wyrok w zakresie orzeczeń zawartych w punktach 20, 22, 24 i 26, a dotyczących kary łącznej pozbawienia wolności, zaliczenia tymczasowego aresztowania na poczet tej kary, obowiązku naprawienia szkody, wydatków i opłaty.

Dodatkowo zarzucił wydanemu orzeczeniu naruszenie art. 438 pkt 4 k.p.k. poprzez rażącą niewspółmierność kary w porównaniu do stopnia społecznej szkodliwości czynu, wagi podjętych przez oskarżoną działań, marginalnego stopnia uczestnictwa w przedsięwzięciu (jedynie tzw. „stanie na czatach”), zachowania po popełnieniu czynu, niekaralności oskarżonej, posiadania na wychowaniu małoletniej córki, nieuzasadnione wzięcie pod uwagę okoliczności obciążających oskarżoną w postaci uprzedniej jej karalności wobec zatarcia skazania oskarżonej – a więc brak stwierdzenia, iż jest osoba niekaraną.

Stawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonej od zarzucanych jej czynów, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz obrońcy zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu za drugą instan cję.

Obrońca P. C. zaskarżył punkt 9 wyroku w części dotyczącej orzeczonej kary i punkt 10 w całości i zarzucił mu:

- obrazę przepisów postępowania, a w szczególności art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na odmowie udzielenia waloru wiarygodności wyjaśnieniom P. C. składanych w toku całego postępowania oraz ostatnim wyjaśnieniom D. O. złożonym w postępowaniu przygotowawczym, z których wynika, iż oskarżony P. C. nie brał udziału w podpaleniu samochodu marki V. (...), podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie wyklucza takiej wersji, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania P. C. przez Sąd winnym popełnienia czynu opisanego w punkcie XIII wyroku,

- rażącą niewspółmierność orzeczonej w punkcie 9 zaskarżonego wyroku względem oskarżonego P. C. bezwzględnej kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy, podczas gdy okoliczności podmiotowe dotyczące oskarżonego, a przede wszystkim jego niekaralność, fakt przyznania się do popełnienia czynów opisanych w punkcie XII wyroku oraz wskazania mechanizmów popełnienia w/w przestępstw i osób w tym uczestniczących, uzasadnia zastosowanie względem oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary.

Stawiając powyższe zarzuty w niósł o uniewinnienie oskarżonego od popełnienia przestępstwa opisanego w punkcie XIII oraz orzeczenie względem oskarżonego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem za przestępstwo opisane w punkcie XII wyroku.

Obrońca S. G. (1) zaskarżył powyższy wyrok w całości w odniesieniu do tego oskarżonego, tj. punkt 12 orzeczenia, w którym uznano go za winnego popełnienia 9 przestępstw kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej, sprowadzając jednocześnie bezpośrednie niebezpieczeństwo w ruchu lądowym. Skarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania mający istotny wpływ na treść orzeczenia:

a)  art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k. polegającą na oparciu orzeczenia w przedmiotowej sprawie tylko na części materiału dowodowego, która zdaniem Sądu potwierdziła oskarżenie, z pominięciem dowodów, które je podważały, co stanowiło skutek przekroczenia granicy swobodnej oceny dowodów, podjęcie tej oceny w sposób dowolny, sprzeczny z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego w sposób uniemożliwiający ustalenie prawdy obiektywnej i sformułowania w ramach tej oceny niesłusznych merytorycznie wniosków, iż oskarżony dokonał zarzucanego mu czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego w sprawie nie pozwala na przyjecie jego sprawstwa, w szczególności, że z treści zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, że oskarżony faktycznie brał udział w popełnieniu czynu opisanego w pkt XVII części wstępnej orzeczenia,

b)  art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k., art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez jednostronną analizę dowodów, w szczególności w oparciu o nagrania rozmów telefonicznych, polegająca na eksponowaniu okoliczności niekorzystnych dla oskarżonego i pomijaniu okoliczności przemawiających na jego korzyść, co doprowadziło do oparcia orzeczenia o winie tylko na części materiału dowodowego obciążającego oskarżonego z pominięciem dowodów dla niego korzystnych, gdy do przyjęcia odpowiedzialności oskarżonego konieczne jest wykazanie bez żadnych wątpliwości, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu, podczas gdy żadne źródła dowodowe zebrane w niniejszej sprawie nie przesądzają tej okoliczności,

c)  art. 5 § 2 k.p.k. poprzez rozstrzygniecie istniejących wątpliwości na niekorzyść oskarżonego, podczas gdy prawidłowa analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego powinna prowadzić do wniosku, iż oskarżonemu nie można z całą stanowczością przypisać znamiona popełnienia czynu zabronionego opisanego w art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., co powinno prowadzić do uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

W przypadku niepodzielenia przez Sąd przedstawionych argumentów, z ostrożności procesowej, zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił również rażącą niewspółmierność orzeczonej kary, polegającą na wymierzeniu kary 3 lat pozbawienia wolności.

Stawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czyny opisanego w punkcie XVII części wstępnej wyroku oraz zasadzenie kosztów obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze.

Obrońca oskarżonego A. T. zaskarżył powyższy wyrok w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach 13, 24, 25 i 26 i zarzucił mu naruszenie przepisów postępowania, tj.

1.  art. 193 § 1 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie w zakresie dotyczącym analiz kryminalnych połączeń z telefonu komórkowego i diagramów logowań,

2.  art. 5 § 2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie na niekorzyść oskarżonego wątpliwości wynikających z: - treści wyjaśnień A. B., T. R. syna E., T. R. syna S., D. O., P. C., A. P. i M. W., - analizy połączeń z telefonu komórkowego i diagramów logowań,

3.  art. 7 k.p.k. poprzez przyjęcie, że dowody w postaci: - wyjaśnień A. B., T. R. syna E., T. R. syna S.. D. O., P. C., A. P. i M. W., - analiz kryminalnych połączeń z telefonu komórkowego i diagramów logowań, - zapisów rozmów stanowiących część niejawną materiału dowodowego, potwierdzają sprawstwo oskarżonego A. T. w zakresie czynów opisanych w zarzucie XXI aktu oskarżenia,

4.  art. 29 ust. 1 prawo o adwokaturze w zw. z § 14 ust. 2 pkt 5 i 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) poprzez zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej na rzecz A. T. w kwocie mniejszej niż należna.

Skarżący zarzucił też wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę mający wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, iż oskarżony A. T. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dokonał zaboru mienia w miejscach i czasie opisanych w zarzucie XXI aktu oskarżenia.

Ponadto skarżący podniósł zarzut obrazy art. 193 § 1 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie w zakresie dotyczącym ustalenia wartości mienia, którego zabór przypisano oskarżonemu A. T. oraz zarzut błędu w ustaleniach faktycznych polegający na błędnym ustaleniu wartości mienia, którego zabór został przypisany oskarżonemu A. T. oraz przyjecie, iż w zakresie dotyczącym wszystkich czynów opisanych w zarzucie XXI aktu oskarżenia istniało bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym.

Apelujący sformułował też zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności.

Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego A. T. od zarzucanych mu czynów, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Wniósł też o zmianę pkt 25 wyroku poprzez zasądzenie na rzecz obrońcy kwoty 3.347,20 zł tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Obrońca oskarżonego S. G. (2) zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia zawartego w punkcie 17, co do winy.

Zarzucił wyrokowi naruszenie prawa procesowego, które miało wpływ na jego treść, a to art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny materiału dowodowego i czynienie ustaleń niezgodnie z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności ustalenie, że: - telefon nr (...) należał do oskarżonego S. G. (2) pomimo informacji operatora telefonicznego odnośnie tel. (...) (k. 5618 akt) przy jednoczesnym braku jakichkolwiek dowodów przeciwnych; - oskarżony brał udział w zdarzeniu z dnia 3 sierpnia 2009 roku, albowiem tel. Nr (...) logował się do stacji przekaźnikowej w dacie i miejscy zdarzenia oraz łączył się z numerami pozostałych oskarżonych w sprawie, podczas gdy brak na to jakiegokolwiek dowodu, a jedynie nagranie rozmowy z tym numerem pochodzi z daty 25 sierpnia 2009 roku (tj. po dacie czynu), a z treści rozmowy wynika jedynie, że mężczyzna o imieniu S. nie weźmie udziału w zdarzeniu, bo jest w pracy i będzie dostępny dopiero w czwartek; - oskarżony brał udział w zdarzeniu z dnia 3 sierpnia 2009 roku, albowiem tak wskazali oskarżeni D. O. oraz P. C., które to wyjaśnienia Sąd uznał za wiarygodne w tej części, podczas gdy obaj oskarżeni wskazywali na wielokrotny, a nie jednorazowy, udział S. G. w kradzieżach, co stoi w sprzeczności z ustaleniami Sądu i pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie; - zeznania świadków K. K., Z. C., J. C., M. K. są niewiarygodne z uwagi na różnice w szczegółach zeznań oraz fakt zgłoszenia tych świadków przez oskarżonego dopiero na etapie postępowania sądowego, podczas gdy różnice w tych zeznaniach są nieistotne i wynikają z różnic w postrzeganiu i zapamiętywaniu przez świadków oraz upływu czasu jaki upłynął między składaniem zeznań, a wydarzeniami o jakich zeznawali, a zgłoszenie świadków na etapie postępowania sądowego wynika jedynie z realizacji przez oskarżonego prawa do obrony.

Z ostrożności procesowej podniósł zarzut naruszenia prawa materialnego, a to art. 278 § 1 k.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji gdy Sąd I instancji ustala, iż do zaboru mienia nie doszło, albowiem po ucięciu elementów trakcji napowietrznej i spakowaniu ich do samochodu marki V. (...) auto nie odjechało z miejsca zdarzenia, a następnie zostało przez innych oskarżonych podpalone i pozostawione na miejscu zdarzenia wraz z uciętymi elementami (str. 20 uzasadnienia).

Także z ostrożności procesowej skarżący podniósł zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary, poprzez wymierzenie oskarżonemu kary bezwzględnej pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy w sytuacji gdy kara ta wymierzona nie uwzględnia stopnia winy oskarżonego, ilości czynów jakich się dopuścił, roli jaką ewentualnie odegrał w popełnieniu przestępstwa.

Stawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od stawianego mu zarzutu, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Powyższy wyrok zaskarżył też obrońca oskarżonego T. R., syna S. w części dotyczącej orzeczenia o karze i zarzucił mu jej rażącą niewspółmierność poprzez orzeczenie kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, podczas gdy w świetle okoliczności sprawy wystarczająca będzie kara 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata.

Wskazując na powyższy zarzut wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres 2 lat.

Sąd Apelacyjny stwierdził, co następuje:

Apelacje obrońców oskarżonych R. B. S. G. (1) i A. T. w zasadniczej części nie zasługiwały na uwzględnienie. Niemniej jednak ich wniesienie doprowadziło do częściowej zmiany zaskarżonego wyroku, co było wynikiem stwierdzenia przez Sąd odwoławszy kilku uchybień, które wymusiły stosowne zmiany poszczególnych jego orzeczeń.

Z kolei apelacje obrońców oskarżonych: E. W., P. C. i S. G. (2) częściowo zasługiwały na uwzględnienie, albowiem niektóre z podniesionych w nich zarzutów okazały się trafne.

Natomiast apelacja obrońcy oskarżonego T. R. s. S., jako całkowicie, oczywiście bezzasadna, nie zasługiwała na uwzględnienie

Na wstępie, przed przystąpieniem o szczegółowego omawiania poszczególnych apelacji i zarzutów w nich zawartych, należy poczynić kilka uwag ogólniejszej natury i odnieść się do tych zarzutów, które powtarzają się w kolejnych skargach apelacyjnych, aby w dalszej części uzasadnienia uniknąć zbędnych powtórzeń.

Na początku należy więc wyraźnie zaakcentować, że większość ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd pierwszej instancji jest prawidłowa, poparta dowodami szczegółowo omówionymi w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku. Wbrew zarzutom zawartych w poszczególnych apelacjach, to nie tylko dowody w postaci danych dotyczących połączeń telefonicznych między oskarżonymi, diagramów logowań telefonów w stacjach przekaźnikowych, czy nagrań rozmów pomiędzy nimi, wskazywały na ich udział i rolę w poszczególnych przestępstwach.

Na udział oskarżonych, których obrońcy zakwestionowali wyrok Sądu I instancji, wskazywały też wyjaśnienia współoskarżonych, którzy przyznali się do zarzucanych im przestępstw. Chodzi w szczególności o wyjaśnienia D. O. i A. B..

Dopiero kompleksowe uwzględnienie wszystkich informacji pochodzących ze wspomnianych źródeł pozwoliło Sądowi I instancji na dokonanie w powyższej sprawie prawidłowych ustaleń w zakresie konfiguracji osób, które brały udział w poszczególnych kradzieżach miedzianych elementów napowietrznej sieci trakcyjnej.

W tym miejscu należy jeszcze wspomnieć o tym, że zarejestrowane rozmowy telefoniczne wskazują na to, że nie wszystkie czyny oskarżonych zostały objęte aktem oskarżenia. Nadto wielce kontrowersyjne są twierdzenia Sądu I instancji w części dotyczącej grupy przestępczej. Niemniej jednak orzeczenia uniewinniające oskarżonych od przestępstw z art. 258 § 1 k.k. są już prawomocne. Prokurator spóźnił się z złożeniem wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

Niewątpliwie w kilku przypadkach Sąd I instancji przypisując oskarżonym popełnienie zarzucanych im czynów, opisanych w części wstępnej wyroku – odwołującej się do aktu oskarżenia, nie zwrócił uwagi, że niektóre z nich to występki, które usiłowano dokonać. W tym zakresie Sąd odwoławczy dokonał częściowej korekty zaskarżonego wyroku uzupełniając podstawy prawne skazania poszczególnych oskarżonych.

Nie mają też racji skarżący podnosząc, że kradzieże elementów napowietrznej sieci trakcyjnej nie prowadziła w wypadku każdego z takich zdarzeń do stanu bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym. Sąd I instancji prawidłowo bowiem ustalił, że w wypadku każdego z przypisanych oskarżonym odcięcia fragmentu lub uszkodzenia sieci trakcyjnej stwarzali oni przez takie swoje działania sytuacje zagrożenia, które w każdej chwili i to niezależnie od dalszej ingerencji człowieka mogły w następstwie prowadzić do katastrofy w ruchy lądowym.

Powyższe ustalenia potwierdza opinia biegłego J. T.. (k. 5332) Wskazuje ona wyraźnie na to, że w każdym przypadku naruszenia struktury kabli i przewodów oraz aparatury sygnalizacyjnej, telekomunikacyjnej i sterowniczej, niezależnie od tego, że powoduje to bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym w myśl art. 174 § 1 k.k., to dodatkowo stwarza jednoczesne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego oraz mienia. Konsekwencją tych działań był m.in. zanik napięcia w sieci trakcyjnej i brak możliwości reakcji motorniczego elektrowozu, wystąpienie nieprawidłowości w działaniu urządzeń sterowania ruchem, co miało zasadniczy wpływ i stanowiło niebezpieczeństwo w ruchu. Natomiast nieprawidłowości w działaniu urządzeń sterowania ruchem stanowiły zagrożenie dla zdrowia, mienia i życia osób trzecich.

Biegły zwrócił też uwagę na to, że w przypadku kradzieży, bądź uszkodzenia elementów sieci trakcyjnej musiało nastąpić ograniczenie w ruchu pociągów i to na kilka godzin. Pociągi musiały się poruszać wahadłowo po jednym torze. W wypadku obniżenia się przewodów następuje zablokowanie elektrowozu. Dodatkowo zwisające do wysokości 2 metrów nad ziemia przewody z trakcji mogły stanowić zagrożenie porażeniem osób trzecich, czyli zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego.

Nie mają też racji skarżący podnosząc zarzut obrazy art. 424 k.p.k. Wbrew bowiem wywodom obrońców pisemne motywy rozstrzygnięcia Sądu I instancji spełniają minimalne standardy przewidziane w k.p.k. Uzasadnienie może nie jest idealne, ale daje podstawę do kontroli poszczególnych orzeczeń zawartych w zaskarżonym wyroku. Jest niewątpliwie zwięzłe, ale wskazuje podstawowe fakty, które Sąd uznał za udowodnione i na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Wyjaśnia też w dostatecznym stopniu podstawę prawną rozstrzygnięcia.

W szczególności nie trafny jest zarzut sformułowany w apelacji obrońcy oskarżonej E. W. sugerujący, że dwa miejsca na jednej stronie uzasadnieniu liczącego 97 stron, wskazane jako „??”, uniemożliwiają ustosunkowanie się do twierdzeń Sądu. Wbrew sugestiom skarżącego wspomniany fragment uzasadnienia, jak i jego całość, pozwala prześledzić tok rozumowania Sądu I instancji i umożliwia kontrole odwoławczą. Jest też czytelne dla każdego kto się z nim zapozna.

Nadto generalnie, w świetle następstw dla ludzi i mienia (...), jakie powodowały przestępstwa oskarżonych, wymierzone im kary jawią się jako bardzo łagodne .

Jeśli chodzi o apelację obrońcy oskarżonego R. B., to należy stwierdzić, że nie zasługiwała ona na uwzględnienie. Sąd I instancji w tej części dokonał bezbłędnych ustaleń faktycznych. Mimo, że oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu przestępstw dowody zgromadzone w sprawie jednoznacznie wskazywały na to, że brał on w nich udział. Przy czym jego rola w nich była wiodąca. To on był pomysłodawcą i inicjatorem poszczególnych działań. On decydował o miejscu dokonania przestępstwa i o tym kto w tym przestępstwie będzie brał udział. Tylko on decydował w miejscach w których dokonywano przestępstw kto i co ma robić.

Nie ma też podstaw do kwestionowania nałożonych na niego obowiązków naprawienia szkody, skoro w wyniku jego działań doszło do jej powstania. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że to co zostało objęte obowiązkiem naprawienia szkody to znikomy ułamek strat poniesionych przez (...) w wyniku działań oskarżonego. Tylko nieliczni pokrzywdzeni z ramienia (...) wystąpili o nałożenia takiego obowiązku, a suma strat była znacząca.

Sąd odwoławczy nie znalazł też podstaw do kwestionowania wymierzonej oskarżonemu R. B. kary pozbawienia wolności i kary grzywny. Podkreślenia wymaga to, że R. B. był już w przeszłości karany za kradzieże elementów sieci trakcyjnej, a przypisanych mu przestępstw dopuścił się w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k.

Nadto w wypadku dwóch z przypisanych mu 26 przestępstw mamy do czynienia z usiłowaniem dokonania przestępstwa z art. 278 § 1 k.k., co wyraźnie wynika z opisów czynów mu przypisanych.

Niezbyt precyzyjnie opisano też działanie oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa, gdyż z trgo opisu nie wynika za jakie podobne przestępstwo został wcześniej skazany. Wspomniane usterki wymusiły korektę orzeczenia.

Sąd Apelacyjny zmienił więc częściowo punkt 2 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu recydywy i podstawy prawnej skazania w ten sposób, że przyjął, iż oskarżony R. B. każdego z przypisanych mu przestępstw objętych ciągiem dopuścił się w okresie 5 lat od odbycia w okresie od dnia 6 marca 2004 roku do dnia 22 lutego 2005 roku, kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony, z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 11 listopada 2002 roku do dnia 28 czerwca 2003 roku, kary w wysokości przekraczającej 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej w wymiarze 2 lat za podobne przestępstwo umyślne z art. 278 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Pińczowie z dnia 28 czerwca 2003 roku w sprawie o sygn. akt II K 4/03, oraz uzupełnił podstawę prawna skazania w wypadku czynów opisanych w pkt II ppkt 7 i 19 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k.

Także w wypadku dwóch z 24 przestępstw przypisanych oskarżonej E. W. mamy do czynienia z usiłowaniem dokonania występku z art. 278 § 1 k.k. Tak więc i w tym wypadku apelacja obrońcy oskarżonej E. W. skutkowała korektą orzeczenia w zakresie przestępstw z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 91 § 1 k.k. poprzez uzupełnienie podstawy prawnej skazania w wypadku czynów opisanych w pkt IV ppkt 7 i 17 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

W pozostałym zakresie nie było podstaw do kwestionowania orzeczenie zawartego w punkcie 3 zaskarżonego wyroku, albowiem w ocenie Sądu odwoławczego Sąd I instancji w tej części dokonał bezbłędnych ustaleń faktycznych trafnie uznając, że uczestniczyła ona wspólnie z innymi oskarżonymi w 24 przestępstwach kradzieży miedzianych elementów z kolejowej napowietrznej trakcji energetycznej.

Dowody, szczegółowo umówione w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, potwierdzają, że jej zadaniem w każdym wypadku było obserwowanie okolicy i ostrzeganie przez telefon o ewentualnym niebezpieczeństwie.

Ponadto, wbrew temu co sugeruje skarżący, to nie tylko na podstawie logowania się telefonu oskarżonej do stacji przekaźnikowych w miejscach zbliżonych do miejsc popełnienia przestępstw przypisano, jej wszystkie zarzucane jej przestępstwa.

Nagrane rozmowy i wyjaśnienia współoskarżonych potwierdzają jej uczestnictwo w tym występkach. Poświadczają też o tym, że jako konkubina oskarżonego R. B. uczestniczyła w pertraktacjach i uzgodnieniach co do udziału poszczególnych osób w konkretnych czynach. Miała więc pełną świadomość tego w czym uczestniczy. Wszak jej rola nie ograniczała się tylko do stania na czatach. Zasadnie w związku z tym przypisano jej przestępcze współdziałanie w formie współsprawstwa.

O żadnym pomocnictwie nie może być mowy.

Nie było też podstaw do kwestionowania orzeczonej wobec niej kary pozbawienia wolności orzeczonej, jak i wymierzonej kary grzywny.

Stosując konstrukcję ciągu przestępstw wymierzono jej jedną karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nie zmienia to faktu, że przypisano jej 24 przestępstwa, każde o znacznej społecznej szkodliwości, a więc karę w tej samej wysokości mógł Sąd wymierzyć już choćby za jedno takie przestępstwo.

Jednak przede wszystkim znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanych jej przestępstw przesadził o tym, że w ocenie Sądu odwoławczego, wymierzoną oskarżonej za ten ciąg przestępstw karę pozbawienia wolności trudno uznać za karę rażąco surowe. Jest wręcz nad wyraz łagodna.

Niewątpliwie rację na skarżący twierdząc, że oskarżoną E. W. należy traktować jako osobę nie karaną. Przekonują o tym informacje dotyczące jej wcześniejszych wyroków. W związku z tym, że od odbycia bezwzględnej kary pobawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 7 grudnia 1999 roku, sygn. VII K 1071/99, upłynęło już przeszło 10 lat nastąpiło zatarcie tego skazania.

Podobnie rzecz ma się z ostatnim skazaniem, gdyż z upływem okresu próby w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności i upływem dalszych 6 miesięcy, nastąpiło zatarcie skazania.

Jednak błąd Sądu I instancji w zakresie ustalenia uprzedniej karalności oskarżonej, nie mógł wpłynąć na zmianę zaskarżonego orzeczenia w części dotyczącej orzeczenia o karze za wspomniany powyżej ciąg przestępstw, a to z przyczyn o których była mowa powyżej.

Konsekwencją przypisania oskarżonej szeregu przestępstw przeciwko mieniu i powstanie m.in. w wyniku jej działań szkody w mieniu (...), było nałożenie na nią, jak i na innych oskarżonych, obowiązku naprawienia szkody. Brak więc podstaw do kwestionowanie tej części rozstrzygnięcia Sądu I instancji.

Natomiast apelacja obrońcy oskarżonej E. W. w zakresie przypisanych jej czynów z art. 275 § 1 k.k. okazała się częściowo zasadna.

Na wstępie należy jednak zauważyć, że wypadku pierwszego z tym przestępstw nietrafny jest zarzut obrazy przepisów postępowania, a to art. 391 § 1 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k. poprzez odczytanie zeznań świadka M. M. z postępowania przygotowawczego, albowiem Sąd miał podstawy do odczytania tych zeznań, o czy przekonuje protokół rozprawy.

Niemniej jednak zeznania wspomnianego świadka z którym w tym czasie mieszkała oskarżona, protokół przeszukania i wyjaśnienia E. W., nie dają wystarczających podstaw do tego, aby stanowczo twierdzić, że miała ona zamiar przywłaszczenia dowodu osobistego swojego byłego konkubenta - M. M..

Wspomniany świadek zeznał w śledztwie, że gdy pijany wrócił do domu z imprezy następnego dnia rano stwierdził brak portfela z dokumentami. Jednak faktu utraty dokumentu nie wiązał z osobą oskarżonej. Wszystko to, a zwłaszcza szczególne relacje zachodzące w tym czasie miedzy oskarżoną, a właścicielem dokumentu tożsamości, przesądziły w ocenie Sądu odwoławczego o uznaniu, że nie można przypisać oskarżonej zamiary przywłaszczeniu. Brak podstaw do uznania jej za winną występku z art. 275 § 1 k.k.

Także samo posiadanie przez nią dokumentu innej znanej jej osoby nie przesądza jeszcze o tym, że „ukrywała dokument” w rozumieniu art. 276 k.k.

Niemniej jednak takie zachowanie oskarżonej, polegające na zatrzymaniu cudzego dowodu osobistego to bez wątpienia wykroczenie, które w chwili tego czynu uregulowane było w art. 55 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Jednak regulacja zawarta w art. 45 § 1 k.w. wskazuje, że karalność takiego wykroczenia ustała.

W konsekwencji Sąd Apelacyjny zmienił punkt 4 zaskarżonego wyroku w ten sposób, że na mocy art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. umorzył wobec oskarżonej E. W. postępowanie karne o czyn opisany w punkcie V części wstępnej wyroku przyjmując, że zachowanie jej polegające na zatrzymaniu w dniu 10 lutego 2010 roku w S., bez podstawy prawnej dokumentu w postaci dowodu osobistego, seria i numer (...), wydanego przez Prezydenta Miasta S. w dniu 10 października 2007 roku, stwierdzającego tożsamość jej byłego konkubenta M. M., wyczerpało jedynie znamiona wykroczenia z art. 55 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.) i w tym zakresie kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Trochę inaczej sytuacja przedstawia się w odniesieniu do kolejnego przestępstwa z art. 275 § 1 k.k., przypisanego oskarżonej E. W.. W tym zakresie apelacja obrońcy oskarżonej jest o tyle skuteczna, że doprowadziła do zmiany zaskarżonego wyroku.

Sąd I instancji przypisał oskarżonej przywłaszczenie dowodu osobistego obcej osoby. W trakcie przeszukania mieszkania oskarżonej znaleziono dowód osobisty na nazwisko J. P. i inny dokument w postaci prawa jazdy na to samo nazwisko.

Także i w tym przypadku brak jest wystarczających podstaw do przypisania oskarżonej zamiaru przywłaszczenia dowodu osobistego. Niemniej jednak jej wyjaśnienia, protokół przeszukania, z którego wynika miejscem przechowywania dokumentu i zeznania właścicielki dowodu osobistego, są wystarczające do tego, aby przypisać oskarżonej to, że ukryła dokument, którym nie miała prawa wyłącznie rozporządzać.

Wskazane powyżej dowody, a zwłaszcza miejsce znalezienia ich w mieszkaniu oskarżonej, wskazują na to, że nic nie działo się poza jej wiedzą i wolą.

W konsekwencji Sąd Apelacyjny zmienił punkt 5 zaskarżonego wyroku w ten sposób, iż uznał oskarżoną E. W. za winną tego, że w dniu 10 lutego 2010 roku w S., ukryła dokument, którym nie miała prawa wyłącznie rozporządzać, w postaci cudzego dowodu osobistego na nazwisko J. P., seria i numer (...), wydanego przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w dniu 16 sierpnia 2006 roku, to jest występku z art. 276 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu wymierzył jej karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Tożsame względy zadecydowały o tym, że Sąd odwoławczy uznał za prawidłowe ustalenia dotyczące innego dokumentu w postaci prawa jazdy na nazwisko J. P. i w rezultacie nie znalazł podstaw do wzruszenia zaskarżonego wyroku w tej części, tj. w zakresie czyny przypisanego jej w punkcje 6 kwestionowanego orzeczenia.

Konsekwencją zmiany zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania w odniesieniu do jednego z czynów zarzucanych pierwotnie oskarżonej E. W. była konieczność uchylenia orzeczenia o karze łącznej i zaliczeniu na jej poczet tymczasowego aresztowania.

Tak więc Sąd Apelacyjny uchylił orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonej E. W. w punkcie 20 zaskarżonego wyroku i zaliczeniu jej na poczet tej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku.

Na mocy art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. Sąd Apelacyjny wymierzył oskarżonej E. W. nową karę łączną w wymiarze 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z korzyścią dla oskarżonej E. W. zastosował przy wymiarze kary łącznej zasadę pełnej absorpcji. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet nowej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonej E. W. zaliczył jej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku.

Jeśli chodzi o apelację obrońcy oskarżonego P. C., to częściowo zasługiwała na uwzględnienie w zakresie wymiaru kary.

Niemniej jednak zawarty w niej zarzut obrazy prawa procesowego poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów w zakresie przypisanego mu przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. jest całkowicie chybiony. Mimo, że oskarżony nie przyznał się tylko do tego przestępstwa tj. zniszczenia mienia – samochodu przez jego podpalenie, to jednak wskazują na to wyraźnie wyjaśnienia oskarżonego D. O. z postępowania przygotowawczego, którym Sąd I instancji dał wiarę. Należycie przy tym ocenił zmianę jego wyjaśnień w tym zakresie na rozprawie.

W konsekwencji nie było najmniejszych podstaw do uwzględnienia w tym zakresie apelacji obrońcy oskarżonego.

Nie ma także podstaw do kwestionowania poszczególnych kar jednostkowych, jak i kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej na zasadzie pełnej absorpcji.

Jednak z uwagi na to, że jedno z przypisanych mu przestępstw to usiłowanie dokonania kradzieży, Sąd Apelacyjny zmienił punkt 9 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania oskarżonego P. C. w odniesieniu do czynu opisanego w pkt XII ppkt 7 części wstępnej wyroku w ten sposób, że uzupełnił ją o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k.

Niemniej jednak z uwagi na to, że oskarżony P. C. nie był do tej pory karany i przyznał się do podstawowego zarzutu dotyczącego przestępstw kradzieży, to w ocenie Sądu odwoławczego zasługuje on na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec niego łącznej kary pozbawienia wolności. Tym bardziej, że innym oskarżonym, którzy przyznali się do zarzucanych im czynów i nie byli do tej pory karani, Sąd I instancji wymierzył kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W konsekwencji Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego P. C. w punkcie 20 zaskarżonego wyroku.

Z uwagi na uzależnienie oskarżonego od środków psychoaktywnych i i alkoholu Sąd Apelacyjny na mocy art. 72 § 2 pkt 4 i 5 k.k. oraz art./ 73 § 1 k.k. zobowiązał P. C. do wykonywania stałej pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz używania środków odurzających i substancji psychotropowych oraz oddał go w okresie próby pod dozór kuratora.

Z racji zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności Sąd Apelacyjny uchylił orzeczenie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku w części dotyczącej zaliczenia oskarżonemu P. C. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

Jednocześnie na mocy art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. C. w punkcie 9 zaskarżonego wyroku kary grzywny zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 9 lipca 2011 roku przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny, uznając tym samym grzywnę za wykonana w całości.

Nie było natomiast najmniejszych podstaw do uwzględnienia apelacji obrońcy oskarżonego S. G. (1). Podniesione w niej zarzuty obrazy przepisów postępowania i rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności, okazały się całkowicie bezpodstawne.

Sąd I instancji dokonując w tym zakresie ustaleń faktycznych oparł się głównie na wyjaśnieniach współoskarżonych, którzy stanowczo twierdzili, że oskarżony S. G. (1) brał udział w przypisanych mu przestępstwach. Potwierdza to też analiza połączeń telefonicznych wykonywanych w datach konkretnych czynów z telefonu komórkowego, diagramy logowań do stacji przekaźnikowych położonych w pobliżu miejsc w których dokonywano kradzieży i nagrania rozmów toczonych między oskarżonymi.

W konsekwencji Sąd merytoryczny miał podstawy do tego, aby nie dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego G., który nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Sąd I instancji nie miał najmniejszych wątpliwości co do tego, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu przestępstw i co do tego, że jego rola w nich była znacząca. W związku z tym nie można zarzucać Sądowi meriti naruszenia art. 5 § 2 k.p.k.

Trudno też twierdzić, jak czyni to skarżący, że Sąd I instancji przekroczył ramy swobodnej oceny dowodów, nie uwzględnił całokształtu materiału dowodowego, czy też jego uzasadnienie nie spełnia minimalnych wymagań z art. 424 k.p.k.

Nadto uwzględniając fakt, że oskarżony S. G. (1) był już wielokrotnie karany i przypisanych mu przestępstw dopuścił się działając w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k. nie było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności.

Wymierzona mu kara jest w ocenie Sądu odwoławczego nie tylko współmierna do stopnia społecznej szkodliwości przestępstw, których się dopuścił, ale i jest adekwatna do stopnia jego zawinienia.

Niemniej jednak z uwagi na, że jedno z przypisanych mu przestępstw to usiłowanie dokonani kradzieży, w opisie czynu znalazł się zapis sugerujący to, że dokonując wspólnie i w porozumieniu z innymi kolejnych przestępstw współdziałał z samym sobą, oraz niezbyt precyzyjnie opisano recydywę, gdyż nie wskazanie wymiaru przynajmniej jednej z kar podlegających połączeniu w wyroku łącznym, należało dokonać w tym zakresie stosownej korekty zaskarżonego wyroku. Tak wiec w tym tylko zakresie apelacja obrońcy oskarżonego okazała się skuteczna.

W konsekwencji Sąd Apelacyjny zmienił częściowo punkt 12 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu czynu i recydywy oraz podstawy prawnej skazania w ten sposób, że z grona wymienionych w nim osób, z którymi oskarżony S. G. (1) miał działać wspólnie i w porozumieniu, wyeliminował stwierdzenie, że działał też ze „S. G. (1)”, nadto przyjął, iż oskarżony każdego z przypisanych mu w ciągu przestępstw dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od dnia 9 lipca 2006 roku do 6 czerwca 2007 roku, z zaliczeniem okresu od dnia 25 października 2003 roku do dnia 27 października 2003 roku, kary pozbawienia wolności w wymiarze przekraczającym 6 miesięcy orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 21 marca 2005 roku w sprawie o sygn. akt II K 483/04 w rozmiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo podobne z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., która to kara objęta zostało karą łączną orzeczoną w wymiarze 11 miesięcy wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 11 grudnia 2006 roku, sygn. akt II 519/06, oraz uzupełnił podstawę prawną skazania w wypadku czynu opisanego w pkt XVII ppkt 9 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k..

W pozostałym zakresie wyrok w odniesieniu do oskarżonego S. G. (1) utrzymał w mocy.

Jeśli chodzi o apelację obrońcy oskarżonego A. T., to zawarte w niej zarzuty, dotyczące błędów w ustaleniach faktycznych i naruszenia przepisów postępowania, nie zasługiwały na uwzględnienie.

Przede wszystkim dowody w postaci wskazanych przez Sąd I instancji wyjaśnień współoskarżonych, analizy połączeń między poszczególnymi telefonami komórkowymi, diagramy logowań i zapisy nagranych rozmów telefonicznych między oskarżonymi, dawały wystarczającą podstawę do przypisania temu oskarżonemu zarzucanym mu czynów.

Nadto zeznania świadków i zapisy nagrań wskazują na to, że oskarżony T. uczestniczył też w sprzedaży złomu miedzianego pochodzącego z kradzieży napowietrznej trakcji energetycznej.

Wbrew sugestiom skarżącego, aby ustalić wartość szkody nie była potrzebna opinia biegłych, gdyż podmioty publiczne – odpowiednie sekcje (...), w należyty sposób udokumentowały szkody wynikły z poszczególnych kradzieży.

Z podobnych względów nie były też potrzebne kolejne opinie biegłych w zakresie analizy połączeń między telefonami komórkowymi oskarżonych i diagramów logowań. Dane zawarte w dostępnych dokumentach dotyczących bilingów połączeń telefonicznych i diagramów logowań, w połączeniu z wyjaśnieniami współoskarżonych i zapisem nagrań rozmów, pozwalały na określenie w których konkretnie czynach brał udział oskarżony A. T..

Z powodów o których była mowa na wstępie uzasadnienia niezasadny jest też zarzut obrońcy oskarżonego wskazujący na błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że w zakresie dotyczącym wszystkich czynów opisanych w zarzucie XXI aktu oskarżenia istniało bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy.

Zasadnym okazał się natomiast zarzut dotyczący kwoty zasadzonej tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu przed Sądem I instancji przez obrońcę wyznaczonego z urzędu. Rzeczywiście terminów rozprawy było więcej i kwota wskazana w apelacji, tj. 3.247,20 zł została prawidłowo wyliczona.

Jednak poważnym błędem Sądu I instancji było przypisanie oskarżonemu działania w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k.. Wspomniany przepis niewiadomo dlaczego pojawił się w podstawie prawnej skazania tego oskarżonego, w punkcie 13 zaskarżonego wyroku, mimo, że w akcie oskarżenia nie zarzucono mu działania w warunkach powrotu do przestępstwa, z art. 64 § 1 k.k. i nie opisano recydywy w zaskarżonym wyroku.

Powyższe uchybienie miało niewątpliwy wpływ na wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności. W związku z tym Sąd Apelacyjny uznał za konieczne wyeliminowanie z podstawy prawnej skazania wspomnianego przepisu i w konsekwencji złagodzenie orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności.

Ponadto wymagana była korekta podstawy skazania z uwagi na to, że jedno z przypisanych mu przestępstw to usiłowanie dokonania kradzieży.

W rezultacie Sąd Apelacyjny zmienił częściowo punkt 13 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania, recydywy i wymiaru kary w ten sposób, że uzupełnił podstawę prawną skazania oskarżonego A. T. w wypadku czynu opisanego w pkt XIX ppkt 4 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., oraz wyeliminował z podstawy prawnej skazania art. 64 § 1 k.k., a w konsekwencji złagodził orzeczoną wobec niego karę pozbawienia wolności do 1 roku i 8 miesięcy.

Teoretycznie karę w tej wysokości Sąd mógł już wymierzyć już za jedno z przypisanych mu przestępstw, a przypisano mu w ramach ciągu 6 takich włamań.

W ocenie instancji odwoławczej kara pozbawienia wolności w tej wysokości będzie współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego i adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu przestępstw.

W związku z korektą zaskarżonego wyroku w części dotyczącej kary pozbawienia wolności, Sąd Apelacyjny uchylił orzeczenie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku o zaliczeniu oskarżonemu A. T. na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

Jednocześnie na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet na nowo ukształtowanej w punkcie 14 niniejszego wyroku kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu A. T. blisko roczny okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku.

Z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego T. brak było podstaw do warunkowego zawieszenia mu wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Niewątpliwie w wypadku kar orzeczonych z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, których nie zarządzono, doszło do zatarcia poszczególnych skazań.

Jednak oskarżony T. nie może uchodzić za osobę niekaraną, albowiem w 2008 roku zarządzono mu wykonanie jednej z kar pozbawienia wolności orzeczonych pierwotnie z warunkowym zawieszeniem. Tak więc o zatarciu tego skazania nie może być mowy. Potwierdza to pośrednio skarżący wspominając w uzasadnieniu apelacji o wcześniejszym zwolnieniu oskarżonego z Zakładu Karnego na skutek warunkowym przedterminowym zwolnieniu.

Jeśli chodzi natomiast o apelację obrońcy oskarżonego S. G. (2), to należy wyraźnie stwierdzić, że skuteczna jest o tyle, że doprowadziła do zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności. Przy okazji dokonano korekty zaskarżonego orzeczenia w części dotyczącej opisu recydywy z uwagi na brak precyzji Sądu I instancji, który nie wskazał za jaki podobne przestępstwa został on wcześniej skazany.

Natomiast podniesione w apelacji zarzuty naruszenia prawa procesowego, błędów w ustaleniach faktycznych, naruszenia praw materialnego nie zasługiwały na uwzględnienie.

Przede wszystkim brak jest podstaw do kwestionowania wyjaśnień współoskarżonych, wskazanych w uzasadnieniu Sądu I instancji. To głównie na podstawie tych wyjaśnień Sąd meriti ustalił, że oskarżony S. G. (2) brał udział w przestępstwie. W związku z powyższym kwestie dotyczące telefonu o nr. (...) nie mając istotnego znaczenia. Brak także podstaw, aby zakwestionować ocenę dowodów ze zeznań świadków wskazanych przez oskarżonego. Różnice w ich zeznaniach dostrzegł Sąd Okręgowy i należycie je ocenił.

Natomiast podnosząc zarzut obrazy prawa materialnego skarżący zapomina, że przed podpaleniem samochodu dostawczego oskarżeni odcięli już napowietrzne przewody trakcji energetycznej i załadowali je na samochód, a więc weszli już posiadanie skradzionej miedzi..

W konsekwencji Sąd Apelacyjny zmienił częściowo punkt 17 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu recydywy w ten sposób, że przyjął, iż skazania będące podstawą przypisanego oskarżonemu S. G. (2) powrotu do przestępstwa, opisane w punkcie XXVII części wstępnej wyroku, dotyczą przestępstw podobnych i tak: karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczono wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 30 kwietnia 2002 roku sygn. akt II K 122/02 za występek z art. 286 § 1 k.k., natomiast karę 2 lat pozbawienia wolności orzeczono wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 7 listopada 2003 roku, sygn. akt II K 493/02 za występek z art. 280 § 1 k.k.

Zmienił też zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 5 lat wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego S. G. (2) w punkcie 17 zaskarżonego wyroku .

Sąd Apelacyjny uznał, że mimo uprzedniej karalności i popełnienia przestępstwa w warunkach recydywy, z uwagi na to, że brał on udział tylko w jednym przestępstwie i to w charakterze kierowcy, zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Nadto na mocy art. 72 §2 pkt 4 k.k. oraz art. 73 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego S. G. (2) do wykonywania stałej pracy zarobkowej oraz oddał go w okresie próby pod dozór kuratora.

Zmienił też częściowo punkt 25 zaskarżonego wyroku w zakresie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przed sądem oskarżonemu A. T. przez obrońcę wyznaczonego z urzędu w ten sposób, że zasadził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. kwotę 3247,20 złotych, tytułem zastępstwa procesowego przed sądem I instancji.

W pozostałym zakresie wyrok w tej części utrzymał w mocy.

Natomiast apelacja obrońcy oskarżonego T. R., syna S., jako całkowicie, oczywiście bezzasadna, nie zasługiwała na uwzględnienie.

Poniesiono w niej tylko zarzut rażącej niewspółmierności kary poprzez orzeczenie kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, podczas gdy w świetle okoliczności sprawy wystarczająca będzie kara 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres 2 lat.

W ocenie Sądu Apelacyjnego Sąd I instancji w tej części prawidłowo ustalił i ocenił wszystkie okoliczności wpływające na wymiar kary. Zwrócił też uwagę, na to, że mamy do czynienia z paserem, bez którego nie udałoby się sprzedać skradzionego złomu miedzianego.

W pozostałym zakresie Sąd Apelacyjny wyrok w zaskarżonej części utrzymał w mocy

W związku z wnioskiem o doręczenie powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego z uzasadnieniem złożonym przez jednego z oskarżycieli posiłkowych, którzy występowali w powyższej sprawie, a mianowicie (...) S.A. – Zakład (...) w S. przypomnieć, że żaden z oskarżycieli (...) S.A. nie skarżył wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie. Natomiast jeden z oskarżycieli posiłkowych (...) S.A. – Zakład (...) w K. złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku Sądu I instancji, ale potem po otrzymanie wspomnianego uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie nie zaskarżył.

Reasumując, Sąd Apelacyjny zmienił częściowo punkt 2 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu recydywy i podstawy prawnej skazania w ten sposób, że przyjął, iż oskarżony R. B. każdego z przypisanych mu przestępstw objętych ciągiem dopuścił się w okresie 5 lat od odbycia w okresie od dnia 6 marca 2004 roku do dnia 22 lutego 2005 roku, kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony, z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 11 listopada 2002 roku do dnia 28 czerwca 2003 roku, kary w wysokości przekraczającej 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej w wymiarze 2 lat za podobne przestępstwo umyślne z art. 278 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Pińczowie z dnia 28 czerwca 2003 roku w sprawie o sygn. akt II K 4/03, oraz uzupełnił podstawę prawna skazania w wypadku czynów opisanych w pkt II ppkt 7 i 19 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k., /punkt 1 wyroku sądu odwoławczego/.

Zmienił też częściowo punkt 3 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania oskarżonej E. W. w ten sposób, że w wypadku czynów opisanych w pkt IV ppkt 7 i 17 części wstępnej wyroku uzupełnił ją o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., /punkt 2 wyroku sądu odwoławczego/.

Zmienił punkt 4 zaskarżonego wyroku w ten sposób, że na mocy art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. umorzył wobec oskarżonej E. W. postępowanie karne o czyn opisany w punkcie V części wstępnej wyroku przyjmując, że zachowanie jej polegające na zatrzymaniu w dniu 10 lutego 2010 roku w S., bez podstawy prawnej dokumentu w postaci dowodu osobistego, seria i numer (...), wydanego przez Prezydenta Miasta S. w dniu 10 października 2007 roku, stwierdzającego tożsamość jej byłego konkubenta M. M., wyczerpało jedynie znamiona wykroczenia z art. 55 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.) i w tym zakresie kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa. /punkt 3 wyroku sądu odwoławczego/.

Zmienił punkt 5 zaskarżonego wyroku w ten sposób, iż uznał oskarżoną E. W. za winną tego, że w dniu 10 lutego 2010 roku w S., ukryła dokument, którym nie miała prawa wyłącznie rozporządzać, w postaci cudzego dowodu osobistego na nazwisko J. P., seria i numer (...), wydanego przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w dniu 16 sierpnia 2006 roku, to jest występku z art. 276 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu wymierzył jej karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 4 wyroku sądu odwoławczego/.

Sąd Apelacyjny uchylił orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonej E. W. w punkcie 20 zaskarżonego wyroku i zaliczeniu jej na poczet tej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku, /punkt 5 wyroku sądu odwoławczego/.

Na mocy art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzył oskarżonej E. W. nową karę łączną w wymiarze 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, /punkt 6 wyroku sądu odwoławczego/.

Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet nowej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonej E. W. zaliczył jej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku, /punkt 7 wyroku sądu odwoławczego/.

Sąd II instancji zmienił punkt 9 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania oskarżonego P. C. w odniesieniu do czynu opisanego w pkt XII ppkt 7 części wstępnej wyroku w ten sposób, że uzupełnił ją o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., /punkt 8 wyroku sądu odwoławczego/.

Nadto zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego P. C. w punkcie 20 zaskarżonego wyroku, /punkt 9 wyroku sądu odwoławczego/.

Na mocy art. 72 § 1 pkt 4 i 5 k.k. oraz art./ 73 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego P. C. do wykonywania stałej pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz używania środków odurzających i substancji psychotropowych oraz oddał go w okresie próby pod dozór kuratora, /punkt 10 wyroku sądu odwoławczego/.

Sąd Apelacyjny uchylił orzeczenie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku w części dotyczącej zaliczenia oskarżonemu P. C. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, /punkt 11 wyroku sądu odwoławczego/.

Na mocy art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. C. w punkcie 9 zaskarżonego wyroku kary grzywny zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 9 lipca 2011 roku przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny, uznając tym samym grzywnę za wykonana w całości, /punkt 12 wyroku sądu odwoławczego/.

Sąd II instancji zmienił też częściowo punkt 12 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu czynu i recydywy oraz podstawy prawnej skazania w ten sposób, że z grona wymienionych w nim osób, z którymi oskarżony S. G. (1) miał działać wspólnie i w porozumieniu, wyeliminował stwierdzenie, działał też ze „S. G. (1)”, nadto przyjął, iż oskarżony każdego z przypisanych mu w ciągu przestępstw dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od dnia 9 lipca 2006 roku do 6 czerwca 2007 roku, z zaliczeniem okresu od dnia 25 października 2003 roku do dnia 27 października 2003 roku, kary pozbawienia wolności w wymiarze przekraczającym 6 miesięcy orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 21 marca 2005 roku w sprawie o sygn. akt II K 483/04 w rozmiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo podobne z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., która to kara objęta zostało karą łączną orzeczoną w wymiarze 11 miesięcy wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 11 grudnia 2006 roku, sygn. akt II 519/06, oraz uzupełnił podstawę prawną skazania w wypadku czynu opisanego w pkt XVII ppkt 9 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. , /punkt 13 wyroku sądu odwoławczego/.

Zmienił częściowo punkt 13 zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej skazania, recydywy i wymiaru kary w ten sposób, że uzupełnił podstawę prawną skazania oskarżonego A. T. w wypadku czynu opisanego w pkt XIX ppkt 4 części wstępnej wyroku o przepis art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 174 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., oraz wyeliminował z podstawy prawnej skazania art. 64 § 1 k.k., a w konsekwencji złagodził orzeczoną wobec niego karę pozbawienia wolności do 1 roku i 8 miesięcy, /punkt 14 wyroku sądu odwoławczego/.

Jednocześnie uchylił orzeczenie zawarte w punkcie 22 zaskarżonego wyroku w części dotyczącej zaliczenia oskarżonemu A. T. na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, /punkt 15 wyroku sądu odwoławczego/.

Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet na nowo ukształtowanej w punkcie 14 niniejszego wyroku kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu A. T. okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 10 lutego 2010 roku do dnia 4 stycznia 2011 roku, /punkt 16 wyroku sądu odwoławczego/.

Zmienił częściowo punkt 17 zaskarżonego wyroku w zakresie opisu recydywy w ten sposób, że przyjął, iż skazania będące podstawą przypisanego oskarżonemu S. G. (2) powrotu do przestępstwa, opisane w punkcie XXVII części wstępnej wyroku, dotyczą przestępstw podobnych i tak: karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczono wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 30 kwietnia 2002 roku sygn. akt II K 122/02 za występek z art. 286 § 1 k.k., natomiast karę 2 lat pozbawienia wolności orzeczono wyrokiem Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 7 listopada 2003 roku, sygn. akt II K 493/02 za występek z art. 280 § 1 k.k.. /punkt 17 wyrok sądu odwoławczego/.

Zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 5 lat wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego S. G. (2) w punkcie 17 zaskarżonego wyroku, /punkt 18 wyroku sądu odwoławczego/.

Na mocy art. 72 § 1 pkt 4 k.k. oraz art. 73 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego S. G. (2) do wykonywania stałej pracy zarobkowej oraz oddał go w okresie próby pod dozór kuratora, /punkt 19 wyroku sądu odwoławczego/.

Nadto zmienił częściowo punkt 25 zaskarżonego wyroku w zakresie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przed sądem oskarżonemu A. T. przez obrońcę wyznaczonego z urzędu w ten sposób, że zasadził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. kwotę 3247,20 złotych, tytułem zastępstwa procesowego przed sądem I instancji, /punkt 20 wyroku sądu odwoławczego/.

W pozostałym zakresie Sad Apelacyjny wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie w zaskarżonej części utrzymał w mocy, / punkt 21 wyroku sądu odwoławczego/.

Nadto zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów K. H. (1), J. S., M. W. (1) i G. C. – Kancelarie Adwokackie w C., kwoty po 738 złotych, w tym podatek VAT, tytułem obrony z urzędu udzielonej oskarżonym: R. B., E. W., P. C. i S. G. (1) w postępowaniu odwoławczym oraz na rzecz adwokat M. K. i adwokata K. H. (2) kwoty po 829,20 złotych, z tym, że kwota 738 zł to wynagrodzenie adwokackie wraz z podatkiem VAT, z tytułu obrony z urzędu udzielonej oskarżonym A. T. i S. G. (2), a 91,20 zł to zwrot kosztów dojazdu, /punkt 22 wyroku sądu odwoławczego/.

Zasądził też na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonej E. W. opłatę za obie instancje w kwocie 1.000 złotych, a od oskarżonego A. T. opłatę za obie instancje w kwocie 900 złotych oraz zwolnił oskarżonych: R. B., P. C., S. G. (1), S. G. (2) i T. R. od ponoszenia opłat za II instancję, a wszystkich oskarżonych zwolnił od wydatków postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa. /punkt 23 wyroku sądu odwoławczego/.