Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Ca 1876/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Anna Nowak (sprawozdawca)

Sędziowie:

SO Krystyna Dobrowolska

SO Joanna Ćwik - Bielińska

Protokolant: sekr. sądowy Dorota Gąsior

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. R.

przeciwko Gminie L.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy
w K. z dnia 14 lutego 2018 r., sygnatura akt I C 2706/16/K

oddala apelację.

SSO Joanna Ćwik - Bielińska SSO Anna Nowak SSO Krystyna Dobrowolska

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 10 stycznia 2019 roku

Zaskarżonym wyrokiem Sąd zasądził od strony pozwanej Gminy L. na rzecz powódki Z. R. kwotę 984,94 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 6 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., a od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 293 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i nakazał zwrot stronie pozwanej od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie kwoty 111,32 zł (sto jedenaście złotych 32/100) tytułem nadpłaconej zaliczki.

Powyższe orzeczenie zaskarżyła powódka w punkcie 2 zarzucając naruszenie art.498 k.c. w zw. z art.455 k.c. z uwagi na brak skuteczności potrącenia albowiem wierzytelność strony pozwanej nie była wymagalna.

Zgodnie z art. 387 § 2 1 k.p.c. niniejsze uzasadnienie zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa albowiem sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego ani nie zmienił ustaleń faktycznych sądu pierwszej instancji, a w apelacji nie zgłoszono zarzutów dotyczących tych ustaleń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Zgodnie z art. 381 k.p.c. Sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Przed Sądem I instancji powódka reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie wskazywała, aby nie otrzymała wezwania do zapłaty kwoty potrąconej przez stronę pozwaną. Nie kwestionowała także wymagalności wierzytelności, co do której złożono oświadczenie o potrąceniu. Na tym etapie ten zarzut zatem musi zostać uznany za spóźniony. W tych okolicznościach faktycznych Sąd I instancji trafnie przyjął skuteczność potrącenia albowiem powódka nie podniosła, że wierzytelność przedstawiona do potrącenia nie jest wymagalna.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art.385 k.p.c. oddalono apelację.

SSO Joanna Ćwik – Bielińska SSO Anna Nowak SSO Krystyna Dobrowolska