Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Urbańska - Czarnasiak

Protokolant : stażysta Daria Włodarska

w obecności /-/

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018r., 22 maja 2018r., 21 sierpnia 2018r. i 22 listopada 2018r.

sprawy karnej:

D. C. (1)

syna A. i J. zd. B.

ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 02 marca 2016 roku do dnia 26 kwietnia 2016 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. G. w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z warunków ustnej umowy dotyczącej pośrednictwa przy zakupie silnika do motocykla B. (...), pobrał od niego zaliczkę płatną w dwóch transzach w łącznej kwocie 7000 zł a następnie nie dostarczył silnika jak również nie dokonał zwrotu pobranej zaliczki czym działał na szkodę J. G.

- tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

1.  oskarżonego D. C. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 /trzysta/ stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10,00 /dziesięć/ złotych,

2.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. G. kwoty 7000,00 /siedem tysięcy/ złotych,

3.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400,00 /czterysta 00/100/ złotych tytułem kosztów sądowych.

SSR J. C.

Sygn. akt K 1258/17

UZASADNIENIE

W listopadzie 2015r. pokrzywdzony J. G. znalazł na portalu ogłoszeniowym O. M. ogłoszenie sprzedaży motocykla B. (...). Sprzedającym okazał się D. C. (1), który sprzedał mu motocykl za kwotę 38.000,- zł. Strony w dniu 12.11.2015r. spisały umowę, która została przywieziona przez J. G. i stanowiła w rzeczywistości umowę komisową. Na umowie tej jako przyjmująca w komis motocykl od D. C. (1) była wpisana firma (...). W pkt. 5 umowy w rubryce (...) nie zawarto żadnych dodatkowych uzgodnień w zakresie umowy. Właściciel firmy upoważnił J. G. do działania w jego imieniu. W tym samym dniu została wystawiona Faktura nr (...) na mocy której doszło do sprzedaży komisowej przedmiotowego motocykla. Nabywcą był (...) reprezentowany przez J. G. a sprzedającym – komitentem D. C. (1). Jako kwotę oddania w komis wskazano w obu dokumentach należność w wysokości 38.000,- zł.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 138-139, 172-173,

zeznania świadka J. G. k. 2-3, 73 – 74, 173v- 174,

zeznania świadka S. K. k. 181-181v,

faktura k. 170,

umowa komisu k. 171 /

Po kilku miesiącach od zakupienia od oskarżonego motocykla, J. G. skontaktował się z D. C. (1) pytając, czy zna osobę, która ma do sprzedaży silnik do pewnego modelu motocykla, który zakupił zepsuty. Oskarżony zaoferował swoją pomoc pisząc, że zna osobę która ma do sprzedaży taki silnik ale nie wie ile on będzie kosztował. Oskarżony zadzwonił później do J. G. informując go, że silnik kosztuje 5000 zł. i będzie go mógł otrzymać przesyłką tydzień przed świętami Wielkanocnymi ale trzeba wpłacić zaliczkę w wysokości 2000,- zł.. W dniu 02.03.2015r. pokrzywdzony otrzymał sms od oskarżonego z numerem konta bankowego i danymi D. C. (1). J. G. wpłacił pieniądze na podane przez oskarżonego konto ale silnik nie przyszedł. Pokrzywdzony kilkukrotnie dzwonił do oskarżonego pytając o szczegóły dostawy i otrzymywał odpowiedź, iż transport jest w trakcie realizacji. Kiedy J. G. zażądał zwrotu pieniędzy oskarżony poinformował go, że silnik przez pomyłkę został wysłany innej osobie i wtedy zaproponował, że załatwi mu uszkodzony motocykl ze sprawnym silnikiem, który będzie mógł wykorzystać. Warunkiem tej transakcji było szybkie przelanie na jego konto kwoty 5000 zł., co pokrzywdzony w dniu 26.04.2015r. uczynił. Motocykl miał według oskarżanego kosztować 17.000 zł. i miał być dostarczony do miejsca zamieszkania pokrzywdzonego do dnia 4 maja 2015r.. Motocykl nie został dostarczony we wskazanym terminie, a oskarżony po raz kolejny zmienił swój numer telefonu. J. G. kilkukrotnie kontaktował się z oskarżonym w sprawie zwrotu pieniędzy ale bezskutecznie. Mimo zapewnień, że pieniądze zostaną przelane na konto nigdy nie odzyskał swoich pieniędzy.

/ dowód: zeznania świadka J. G. k. 2-3, 73-74,

wydruk rozmów z facebooka k. 7-30 i 34,

potwierdzenie wykonania przelewu k. 35, 36 /

Oskarżony D. C. (1) jest synem A. i J. zd. B.. Ma 41 lata i jest kawalerem, posiadającym na swoim utrzymaniu 2 dzieci w wieku 8 i 4 lata. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest stolarzem, utrzymującym się z prac dorywczych, w tym z pracy za granicą, z których uzyskuje dochód ok. 3000 tyś zł. Nie posiada żadnego majątku. Nie leczył się psychiatrycznie. Był uprzednio karany za przestępstwa z art. 286 p. 1 kk, 278 p. 1 kk i 280 p 1 kk czy z art. 270 p. 1 kk.

/dowód : wyjaśnienia oskarżonego k. 172,

informacja z K. k. 85-86, 148-149, 196-197,

odpisy wyroków k. 119,120-122 /

Oskarżony zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Składając wyjaśnienia po raz pierwszy podał, że kwota 7000,- zł. została wpłacona na silnik motocykla przez pana J. G., którego mu nie załatwił ponieważ kwota silnika na licytacji w Szwajcarii wyniosła ponad 14.000 zł. Wcześniej w 2012r. sprzedał mu motocykl za kwotę 38000 zł. ale koszt zamontowanego tam tłumika to ok. 2000 funtów. Informował go, żeby oddał mu ten tłumik ale ponieważ tego nie zrobił to kwotę 7000 zł. wpłaconą przez J. G. zatrzymał jako zapłatę za w/w tłumik.

Składając wyjaśnienia przed Sądem podał, że w 2015r. wystawił na portalu (...) motocykl B., który zakupił we W. za kwotę 40.000 zł.. Zainwestował w ten motocykl, co spowodowało podniesienie jego wartości do kwoty 50.000 zł. Z uwagi na konieczność pozyskania środków na swoje leczenie po wypadku samochodowym wystawił motocykl na sprzedaż. Zadzwonił do niego min. J. G., który zakupił od niego motocykl za kwotę 38.000 zł. ale pod warunkiem, że zwróci mu tłumik tuningowy zamontowany w motocyklu. Wartość tego tłumika to była kwota ok. 9000,- zł. Dodał, że wcześniej nie znał J. G. i zdziwiło go to, że chciał ten motocykl kupić na komis. Nie przedstawił mu żadnych upoważnień, że dana firma upoważnia go do zakupienia tego motocykla na firmę komisową, a podpis na umowie złożył on sam. Po jakimś czasie (ok. 2 miesiącach) zadzwonił do niego, mówiąc, że potrzebuje silnik do uszkodzonego motocykla, który zakupił. Oskarżony zaoferował mu pomoc w znalezieniu takiego silnika, z tym że J. G. musiał mu wpłacić 5000 zł., żeby mógł zapłacić jakąś część należności za silnik podczas udziału w licytacji. W między czasie oskarżony prosił go o zwrot tłumika, jednak J. G. mówił mu że nie ma czasu. Potem okazało się, że jego znajomi we Francji mają taki silnik za kwotę 16.000 zł. ale on stwierdził, że to za drogo. Oskarżony dodał, że w tym czasie spotykał się z J. G. i uzgadniali, że jeśli ten sprzeda motocykl z tłumikiem to po prostu zwróci mu pieniądze za tłumik. W swych wyjaśnieniach oskarżony podał, że kwota 9000 zł. była dla niego dużą kwotą, gdyż zbierał wtedy na swoje leczenie ale uwierzył kupującemu, że mu zwróci te części tunigowe. Myślał, że zawierają taką umowę ustną. Kiedy J. G. ogłosił osobno motocykl i tłumik to nie wytrzymał i zadzwonił do niego prosząc o zwrot tłumika lub pieniędzy, a ten powiedział mu, że spotkają się w sądzie i że chce 7000 zł., które zapłacił za silnik a nie za tłumik.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego tylko w zakresie zawarcia z J. G. umowy komisowej motocykla należącego do oskarżonego i zadeklarowania J. G., że pomoże mu w zakupie silnika. W pozostałym zakresie Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, bowiem są one sprzeczne zarówno w zeznaniami pokrzywdzonego, zawartą pomiędzy nimi umową komisową oraz treściami rozmów toczących się pomiędzy nimi na facebooku. Jak wynika z umowy komisowej z dnia 12.XI.2015r. (k.171) J. G. działając w imieniu firmy (...) nabył od oskarżonego motocykl B. (...) za kwotę 38.000 zł. W treści zawartej umowy nie było żadnej wzmianki na temat jakiegoś rozliczenia tłumika tuningowego. Niewiarygodne jawią się zatem wyjaśnienia oskarżonego, który twierdzi, że nie znając J. G. umówił się z nim tak dodatkowo ustnie, że zwrócił mu później ten tłumik lub pieniądze w kwocie ok. 9000,- zł. Jak sam podał zbierał w tym czasie pieniądze na swoją operację i brak pisemnych uzgodnień z obcą osobą w zakresie kwoty 9000,- zł. jest bardzo mało prawdopodobny. Wyjaśnienia w tym zakresie tym bardziej wydają się niewiarygodne, że sam oskarżony podał przed Sądem, że było spore zainteresowanie tym motocyklem. Mógł zatem sprzedać go innej osobie za wyższą kwotę tj. obejmującą wartość tłumika. Warto wskazać, że po sprzedaży motocykla oskarżony przez kilka miesięcy nie kontaktował się z J. G. celem odzyskania tłumika lub pieniędzy, bowiem jak sam podał to J. G. skontaktował się z nim prosząc o pomoc w znalezieniu silnika. Przy czym mało prawdopodobne wydaje się, żeby J. G. mając dług w wysokości 9000 zł. u oskarżonego po kilku miesiącach od nabycia motocykla zwracałaby się do niego z prośbą o pomoc w zakupie silnika i wpłacałby mu pieniądze na poczet tego silnika, w sytuacji, gdyby miał świadomość że te pieniądze mogą zostać zaliczone na jego zaległości wobec oskarżonego.

Jako wiarygodne i polegające na prawdzie Sąd ocenił zeznania pokrzywdzonego J. G., bowiem są one spójne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami świadka S. K., a przede wszystkim z umową komisową oraz treścią rozmów na facebooku prowadzonych pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym w zakresie zwrotu pieniędzy. Dotyczyły one jedynie zwrotu kwoty 7000 zł. wpłaconej przez J. G. na poczet silnika, który załatwiał dla niego oskarżony. W żadnym momencie tych rozmów oskarżony nie wspomniał o jakimś rozliczeniu tłumika. Takiej wzmianki również nie było w umowie komisowej motocykla, a zaznaczyć należy że oskarżony nie znał wtedy J. G.. Dlatego Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego twierdzącego, że te 7000 zł. zaliczył sobie na poczet tłumika, który miał mu zostać zwrócony przez J. G. są zupełnie niewiarygodne. Wersja podana przez oskarżonego stanowi jedynie w ocenie Sądu przyjętą przez niego linię obrony, zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Tym samym Sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka W. G., który jest znajomym oskarżonego i w swoich zeznaniach starał się wesprzeć wersję D. C. (2) twierdząc, że słyszał jakieś rozmowy telefoniczne oskarżonego z innym mężczyzną dotyczące zwrotu tłumika.

Sąd dał wiarę zaliczonym w poczet materiału dowodowego dokumentom, albowiem brak było podstaw, by kwestionować rzetelność ich sporządzenia.

Sąd zważył, co następuje:

Zachowanie karalne opisane w znamionach przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. skierowane jest na osobę, którą sprawca chce doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Może ono polegać na wprowadzeniu w błąd danej osoby.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy będący przedmiotem oceny i analizy Sądu pozwala na przypisanie oskarżonemu winy za popełnienie zarzucanego mu czynu.

Dowody zebrane w niniejszej sprawie dają podstawę, by uznać, że oskarżony D. C. (1) w okresie od dnia 02 marca 2016 roku do dnia 26 kwietnia 2016 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. G. w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z warunków ustnej umowy dotyczącej pośrednictwa przy zakupie silnika do motocykla B. (...), pobrał od niego zaliczkę płatną w dwóch transzach w łącznej kwocie 7000 zł, a następnie nie dostarczył silnika jak również nie dokonał zwrotu pobranej zaliczki czym działał na szkodę J. G.. Czynem swym oskarżony wypełnił znamiona czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Zebrany w toku przewodu sądowego materiał dowodowy - zeznania świadka J. G., zapisy rozmów pokrzywdzonego i oskarżonego przez facebooku oraz umowa komisowa dotycząca motocykla B., w której nie było żadnej wzmianki na temat dodatkowych rozliczeń pomiędzy stronami – pozwala w sposób nie budzący wątpliwości przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Podmiotową stronę tego występku stanowi umyślność. Oskarżony działał umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony D. C. (1) doskonale zdawał sobie sprawę, że nie jest w stanie załatwić dla pokrzywdzonego silnik, nie mnie jednak pobrał od niego pieniądze w wysokości łącznej 7000,- zł. obiecując pomoc w załatwieniu takiego silnika. Następnie zwodził pokrzywdzonego mówiąc (pisząc), że już dokonał zwrotu pobranych pieniędzy na jego konto, po czym okazywało się że żadnych pieniędzy nie oddał.

Stopień społecznej szkodliwości zarzucanego oskarżonemu czynu, mając na względzie sposób działania sprawcy, który w sposób świadomy popełnił przestępny czyn oraz fakt, iż jego działania godziły w mienie innego podmiotu, należało ocenić jako znaczny.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy będący przedmiotem oceny i analizy Sądu pozwala na przypisanie oskarżonemu winy za popełnienie zarzucanych mu przestępstw, albowiem w czasie swego bezprawnego, karalnego i karygodnego czynu – mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z prawem – nie dał posłuchu normie prawnej.

Elementy rzutujące na wymiar stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd uwzględnił również jako okoliczności obciążające mając na względzie nadto to, że D. C. (1) działał w celu uzyskania korzyści majątkowej i był uprzednio karany za przestępstwa przeciwko mieniu..

Mając na uwadze powyższe wespół ze znacznym stopniem społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu oraz znacznym stopniem winy i w korelacji z określonymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary Sąd wymierzył oskarżonemu przy zastosowaniu art. 37a kk karę grzywny w wysokości 300 /trzysta/ stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10,00 /dziesięć/ złotych. Stosując przepis art. 37a kk Sąd miał na uwadze fakt, że czyn z art. 286 § 1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat, a z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd nie mógłby zastosować wobec niego warunkowego zawieszenia wykonania kary. Ostatnie przestępstwa przeciwko mieniu D. C. (1) popełnił w 2003r. i został za nie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrowie W.. w dniu 05.03.2004r. w sprawie II K 69/03. Dlatego w przedmiotowej sprawie Sąd zastosował wobec oskarżonego karę łagodniejszego rodzaju tj. karę grzywny mając na uwadze deklaracje D. C. (1), że osiąga dochody w granicach ok. 3000,- złotych miesięcznie.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. G. kwoty 7000,00 złotych,

O kosztach sądowych i opłacie Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego, w szczególności jego możliwości zarobkowe oraz sytuację osobistą i rodzinną Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400,00 złotych tytułem kosztów sądowych.

SSR Joanna Urbańska – Czarnasiak