Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński

Protokolant – sekr. Anna Rogojsza

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– Urszuli Bolik, Asesora Prokuratury Rejonowej w G.– Iwony Kobus

po rozpoznaniu w dniu 12.03.2019 r., 16.04.2019 r. sprawy

P. P.

urodz. (...) w W.

syna E. i M. zd. Z.

oskarżonego o to, że:

I.  W okresie od 07 października 2018 roku do 29 października 2018 roku w miejscowości B. gm. G. uporczywie nękał B. P. wielokrotnie telefonując do niej i wysyłając do niej wiadomości tekstowe oraz do innych osób, wyzywał ją słowami wulgarnymi, groził spowodowaniem utraty przez nią pracy, wyrządzeniem szkody i krzywdy, w tym zniszczeniem mienia poprzez podpalenie oraz pozbawieniem jej życia czym wzbudził u wymienionej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, w tym uzasadnioną obawę spełnienia gróźb oraz istotnie naruszył jej prywatność

tj. o czyn z art. 190a§1 kk w zb. z art. 190§1 kk w zw. z art. 12 kk

II.  W okresie od 07 października 2018 roku do 29 października 2018 roku w miejscowości B. gm. G., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wielokrotnie słownie oraz za pośrednictwem wysyłanych na numer telefonu B. P. wiadomości tekstowych i bezpośrednio groził pozbawieniem życia, uszkodzeniem ciała oraz zniszczenia mieniem D. K., przy czym groźby te wzbudziły u wymienionego uzasadnioną obawę ich spełnienia

tj. o czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 12 kk

III.  W okresie od 07 października 2018 roku do 29 października 2018 roku w miejscowości B. gm. G., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w miejscu wielokrotnie słownie oraz za pośrednictwem wysyłanych na numer telefonu B. P. wiadomości tekstowych groził pozbawieniem życia, uszkodzeniem ciała oraz zniszczeniem mienia J. P., przy czym groźby te wzbudziły u wymienionego uzasadnioną obawę ich spełnienia

tj. o czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 12 kk

IV.  W dniu 28 października 2018 roku w m. B. gm. G. na działce o numerze geodezyjnym (...) wybił szyby w dwóch oknach znajdującej się tam altanki murowanej oraz poprzez podłożenie ognia w znajdującym się tam domku letniskowym typu holenderskiego dokonał jego podpalenia i w konsekwencji całkowitego zniszczenia powodując straty o łącznej wartości 49500 zł czym działał na szkodę J. P.

tj. o czyn z art. 288§1 kk

1.  Oskarżonego P. P. uznaje za winnego:

a)  czynu zarzucanego w pkt I aktu oskarżenia, przy czym kwalifikuje go z art. 190a§1 kk w zb. z art. 190§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12§1 kk i skazując na podstawie powyższych przepisów, wymierza mu na podstawie art. 190a§1 kk w zw. z art. 11§3 kk karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  czynu zarzucanego w pkt II aktu oskarżenia, z opisu którego eliminuje zapis o treści „…oraz zniszczeniem mienia…” i czyn ten kwalifikuje z art. 190§1 kk w zw. z art. 12§1 kk, oraz czynu zarzucanego w pkt III aktu oskarżenia, z opisu którego eliminuje zapis o treści „…w miejscu wielokrotnie…” zastępując go zapisem o treści „…co najmniej dwukrotnie…” i czyn ten kwalifikuje z art. 190§1 kk w zw. z art. 12§1 kk, a nadto ustala, iż czynów powyższych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw określonych w art. 91§1 kk i skazując za nie na podstawie art. 190§1 kk w zw. z art. 12§1 kk w zw. z art. 91§1 kk, orzeka na podstawie art. 190§1 kk w zw. z art. 91§1 kk karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

c)  czynu zarzucanego w pkt IV aktu oskarżenia, przy czym z opisu czynu eliminuje zapis o treści „…wybił…” zastępując go zapisem o treści „…zniszczył wybijając…” i za to na podstawie art. 288§1 kk skazuje go na karę roku pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 568a§1 pkt 1 kpk w zw. z art. art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk łączy kary orzeczone w pkt 1 powyższego wyroku i wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jeden) rok i 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63§1 kk zalicza okres tymczasowego aresztowania od dnia 29 października 2018 r. godz. 06:30 do dnia 10 grudnia 2018 r. godz. 06:30 i od dnia 04 stycznia 2019 r. godz. 06:30 do dnia 16 kwietnia 2019 r.

3.  Na podstawie art. 41a§1 i 4 kk orzeka w stosunku do oskarżonego tytułem środka karnego zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonymi B. P., J. P. i D. K. oraz zbliżania się do nich na odległość mniejszą niż 50 (pięćdziesiąt) metrów na okres 3 (trzy) lat.

4.  Na podstawie art. 46§1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej zarzucanym mu przestępstwem w pkt IV aktu oskarżenia w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. P. kwoty 49.500,00 (czterdzieści dziewięć tysięcy pięćset 00/100) zł.

5.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. T. S. tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu kwotę 684,00 zł powiększoną o kwotę 157,32 zł stanowiącą 23% podatek VAT tj. łącznie 841,32 (osiemset czterdzieści jeden 32/100) zł.

6.  Zwalnia oskarżonego od uiszczenia opłaty i ponoszenia kosztów sądowych w pozostałym zakresie.

Sygn. akt. IIK 15/19

UZASADNIENIE

W związku z tym, że wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku złożony przez obrońcę oskarżonego P. G. pluta dotyczy rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu sąd na podstawie art. 423§1a kpk w zw. z art. 424§3kpk, ograniczył zakres uzasadnienia do tych części wyroku, których wniosek dotyczy.

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2019 roku sąd uznał oskarżonego P. P. za winnego popełnieni:

a)  zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia czynu, zakwalifikowanego na podstawie art. 4§1kk w związku z tym, że w czasie orzekania obowiązywała ustawa z dnia 6.06.1997r.- Kodeks karny, inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosując ustawę nową, z art. 190§1akk w zw. z art. 190§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12§1kk i skazując na podstawie powyższych przepisów wymierzył mu na podstawie art. 190a§1kk w zw. z art. 11§3kk karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia czynu, eliminując z jego opisu zapis o treści „… oraz zniszczenia mienia…”, który zakwalifikowano na podstawie art. 4§1kk w związku z tym, że w czasie orzekania obowiązywała ustawa z dnia 6.06.1997r.- Kodeks karny, inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosując ustawę nową, z art. 190§1kk w zw. z art. 12§1kk oraz zarzucanego mu w pkt III aktu oskarżenia czynu eliminując z jego opisu zapis o treści „… w miejscu wielokrotnie…” zastępując go zapisem o treści „… co najmniej dwukrotnie…”, który zakwalifikowano na podstawie art. 4§1kk w związku z tym, że w czasie orzekania obowiązywała ustawa z dnia 6.06.1997r.- Kodeks karny, inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosując nowa ustawę, z art. 190§1kk w zw. z art. 12§1kk, a nadto ustalając, że czynów powyższych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw określonych w art. 91§1kk (w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej sposobności), skazując za nie na podstawie art. 190§1kk w zw. z art. 12§1kk w zw. z art. 91§1kk, orzekł na podstawie art. 190§1kk w zw. z art. 91§kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

c)  zarzucanego mu w pkt IV aktu oskarżenia czynu z art. 288§1kk eliminując z jego opisu zapis o treści „… wybił” i zastępując go zapisem o treści „… zniszczył wybijając…” i na podstawie art. 288§1kk skazał go na karę roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 46§1kk uwzględniając wniosek pokrzywdzonego tytułem środka kompensacyjnego zobowiązał go do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz J. P. kwoty 49.500zł.

Na podstawie art. 568a§1pkt 1 kpk w zw. z art. 85§1 i 2 kpk w zw. z art. 85 a kk w zw. z art. 86§1kk łącząc tak orzeczone kary jednostkowe pozbawienia wolności wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności kierując się zasadą mieszaną tj. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji z uwagi na ścisły związek podmiotowy i przedmiotowy zachodzący pomiędzy poszczególnymi czynami. Na poczet tak orzeczonej kary łącznej na podstawie art. 63§1kk sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w związku z zatrzymaniem, a następnie tymczasowym aresztowaniem od dnia 29.10.2018r. godz. 06:30 do dnia 10.12.2018r. godz. 06:30 i od dnia 4.01.2019r. godz. 06:30 do dnia 16.04.2019r. Z obliczeni kary ( k. 198) wynika bowiem, że w okresie od dnia 10.12.2018r. godz. 06:30 do dnia 04.01.2019r. godz. 06:30 P. P. odbywał karę 25 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej w sprawie VII K 478/16.

Mając na uwadze to, ze oskarżonego skazano m. in. za trzy przestępstwa przeciwko wolności zarzucane mu w pkt I, II i III aktu oskarżenia sąd kierując się przede wszystkim celami w zakresie wzmożenia ochrony osób pokrzywdzonych i zapobiegawczymi orzekł na podstawie art. 41a§1 i 4 kk tytułem środka karnego zakaz kontaktowania się przez P. P. z pokrzywdzonymi B. P., J. P. i D. K. oraz zbliżania się do nich na odległość mniejszą niż 50 m na okres 3 lat.

Wymarzając kary jednostkowe, jak również karą łączną pozbawienia wolności, środek karny i środek kompensacyjny sąd miał na uwadze jako okoliczności obciążające wysoki stopień zawinienia oskarżonego wynikający z popełnienia zarzucanych mu czynów z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim oraz ich społecznej szkodliwości wyrażającej się w charakterze i wielości naruszonych dóbr chronionych prawem w postaci wolności od poczucia strachu i prywatności, obawy przed popełnieniem przestępstwa na szkodę zagrożonego, własności, posiadania oraz integralności i nienaruszalności cudzej rzeczy, w rozmiarze wyrządzonej i grożącej szkody, a nadto sposobie i okolicznościach popełnienia głównie pod wpływem alkoholu. Jako okoliczność przemawiająca na niekorzyść oskarżonego sąd miał także na uwadze jego dotychczasową karalność ( dane o karalności k. 126-127).

Na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił jedynie jego przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Zdaniem sądu tak orzeczone kary jednostkowe oscylujące w granicach minimum ustawowego zagrożenia i kara łączna, środek karny i środek kompensacyjny są współmierne do stopnia zawinienia oskarżonego. Społecznej szkodliwości czynów, których dopuścił się, a także winny przyczynić się do osiągnięcia wobec jego osoby celów wychowawczych i zapobiegawczych oraz w zakresie szeroko rozumianej prewencji ogólnej.

W związku z ustanowieniem oskarżonemu obrońcy z urzędu sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. T. S. tytułem wynagrodzenia kwotę 841,32 zł.

Mając natomiast na uwadze ustalenia dotyczące sytuacji materialnej oskarżonego (nie posiada on żadnego majątku i źródeł dochodów) oraz ciążący na nim obowiązek alimentacyjny sad na podstawie art. 624§1kpk zwolnił go od obowiązku zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa w całości.