Sygn. akt III Cz 1677/18
Dnia 7 marca 2019 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędziowie: SO Barbara Braziewicz
SO Gabriela Sobczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 marca 2019 r. w G.
sprawy z wniosku (...) Bank Spółki Akcyjnej w W., J. Z.,
M. Z., M. D., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w K., (...) Spółki Akcyjnej w T., Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. , (...) Spółki Akcyjnej
(...) W., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) W., (...) w W., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
przeciwko dłużnikowi M. M.
o świadczenie pieniężne
w przedmiocie nadzoru nad egzekucją z nieruchomości KW (...)
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 24 sierpnia 2017 r., sygn. akt II Co 1767/14
postanawia:
1. sprostować w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia imię i nazwisko licytanta (wers 5 od dołu) w ten sposób, że w miejsce słów (...) wpisać prawidłowo słowa „R. Ż.;
2. oddalić zażalenie.
SSO Barbara Braziewicz SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk
Sygn. akt III Cz 1677/18
Sąd Rejonowy w(...) w postanowieniu z dnia 24 08 2017r. udzielił R. Ż. przybicia własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (opisanego w sentencji), uznając, że wobec prawomocnego zakończenia postępowania ze skargi dłużnika M. M. - zarejestrowanej pod sygn. akt II Co 3181/16 - brak jest obecnie przeszkód do udzielenia przybicia.
Orzeczenie zaskarżył dłużnik M. M., która wnosiła o jego uchylenie.
W uzasadnieniu zażalenia nie zgadzała się z wartością wyceny przedmiotowego prawa
i z przyjętym przez wierzyciela sposobem egzekucji oraz podnosiła, że istnieje sprzeczność pomiędzy sentencją postanowienia i jego uzasadnieniem w których jako licytanta, który zaoferował najwyższą cenę nabycia wskazano osoby o różnych nazwiskach.
Sąd Okręgowy zważył co następuje :
Stosownie do poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w postanowienu z dnia 11 02 2000r. – Sąd odwoławczy go podziela - „Przewidziana w art. 997 k.p.c. podstawa zażalenia na postanowienie sądu, co do przybicia ogranicza się do naruszenia przepisów na etapie zawiadomienia o licytacji, toku jej prowadzenia i samego przybicia, natomiast nie odnosi się do wcześniejszych faz postępowania egzekucyjnego” (III CKN 1072/99, OSNC 2000/9/160, Biul. SN 2000/5/12).
Skarżąca w zażaleniu kwestionuje samą zasadność skierowania egzekucji do jej nieruchomości oraz ustaloną wartość przynależnego jej prawa.
Podstawa jej zażalenia wykracza zatem poza wskazane powyżej granice kontroli instancyjnej postanowień dotyczących przybicia, a to ocenę ich zasadności czyni bezprzedmiotową.
W toku prawidłowo przeprowadzonej licytacji przedmiotowego prawa
(jej przebieg nie był kwestionowany w zażaleniu) najwyższą cenę zaoferowała R. Ż.), która wraz z innymi jej uczestnikami została wysłuchana przez Sąd Rejonowy.
Tym samym zostały zrealizowane – przewidziane w art. 987 k.p.c. – przesłanki udzielenia jej przybicia, a wydane w tej kwestii postanowienie zawiera wszystkie elementy przewidziane w regulacji art. 990 k.p.c.
Czyni to zażalenie bezzasadnym, co stosownie do regulacji art. 385 k.p.c.
w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. prowadziło do jego oddalenia.
Natomiast słusznie zażalenie podnosi, że istnieje rozbieżność pomiędzy treścią sentencji a uzasadnieniem zaskarżonego postanowienia w oznaczeniu osoby licytanta, który zaoferował najwyższą cenę (zgodnie z treścią protokołu licytacji i treścią sentencji nosi ona nazwisko (...); w uzasadnieniu postanowienia podano wadliwe nazwisko (...)).
Skutkowało to koniecznością sprostowania z urzędu jej oznaczenia w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia w oparciu o regulację ar. 350 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. w sposób wskazany w sentencji.
Reasumując zaskarżone orzeczenie jest merytorycznie prawidłowe i dlatego zażalenie jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c.
w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., a sprostowania jego sentencji dokonano stosując regulację art. 350 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.