Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 lutego 2019r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy

w osobie Sędziego SR Magdaleny Berczyńskiej - Bruś

po rozpoznaniu w dniu 21 luty 2019r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko Zarządcy masy sanacyjnej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z.

o zapłatę

postanawia:

umorzyć postępowanie apelacyjne

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

UZASADNIENIE

Powód M. M. pozwem z dnia 29 sierpnia 2016r. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. kwoty 17.198,34 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 6 marca 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód prowadzi działalność gospodarczą jako rolnik indywidualny. W ramach prowadzonej działalności zawarł z pozwanym umowę sprzedaży zboża w postaci pszenicy w ilościach 24.640 ton i 29.680 ton za łączną cenę 37.198,34 zł. Pozwany nie zgłaszał jakichkolwiek zastrzeżeń co do prawidłowego wykonania zobowiązania przez powoda, w tym również co do jakości, ilości czy ceny ustalonej przez strony za przedmiotową pszenicę. Powód w momencie zawierania transakcji posiadał status rolnika indywidualnego dlatego przedmiotowa faktura została wystawiona i podpisana przez pozwanego. Należność wynikająca z przedmiotowej faktury pozwany uiścił w ratach na rzecz powoda, do łącznej wysokości 20.000 zł. Do zapłaty pozostała kwota dochodzona pozwem.

Zarządzeniem Przewodniczącej sprawę skierowano do rozpoznania w postępowaniu upominawczym.

W dniu 16 września 2016r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 3304/16 którym orzekła zgodnie z żądaniem pozwu.

Zachowując ustawowy termin pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom powoda. Wniósł o oddalenie powództwa albowiem strony prowadziły rozmowy w zakresie jakości zakupionego towaru, w przedmiocie sald, terminów płatności oraz sposobu rozliczeń.

Postanowieniem z dnia 14 października 2016r., sygn. akt V GR 11/16 Sąd Rejonowy w Kaliszu otworzył postępowanie sanacyjne pozwanego.

Postanowieniem z dnia 9 lutego 2017r. Sąd zawiesił postępowanie i wezwał zarządcę w postępowaniu sanacyjnym pozwanego do wzięcia udziału w sprawie.

Postanowieniem z dnia 20 września 2017r. Sąd podjął postępowanie z udziałem zarządcy masy sanacyjnej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. w osobie A. P..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód prowadzi gospodarstwo rolne. Produkuje pszenicę i kukurydzę. Wcześniej sprzedał (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. jęczmień i otrzymał należność z tego tytułu. Pszenica stanowiła drugą transakcję z tą spółką. (...) Sp. z o.o. ogłaszał, że skupuje pszenicę za wskazaną cenę. Pozwany zdecydował się sprzedać 50 ton pszenicy. Pracownicy spółki przyjechali po nią do pozwanego swoimi samochodami. Do jakości pszenicy nie było żadnych zastrzeżeń. Została przebadana przez pracowników spółki. Towar został wydany w ilości wskazanej w fakturze. Po przekazaniu pszenicy powód otrzymał od razu fakturę ze wskazanym terminem płatności. Tego terminu jednak nie dochowano. Powód dzwonił dopominając się o pieniądze. W wyniku tego dostał 20.000 zł w ratach przelewanych po 5.000 zł. Więcej pieniędzy nie wpłacono.

Dowód: zeznania powoda (00:04:26 – 00:09:15 minuta rozprawy z dnia

24.01. 2018r.)

W dniu 4 lutego 2016r. (...) potwierdził dokumentem (...) odbiór od powoda 24,640 ton pszenicy przy cenie netto 640 zł za tonę, tj. brutto łącznie 16.873,47 zł. Pszenica została zbadania pod względem wielkości procentowych zawartych w niej składników i wilgotności.

Dowód: potwierdzenie odbioru pszenicy (...) (k. 9 akt),

dowód badania (k. 10 akt)

W dniu 4 lutego 2016r. (...) potwierdził dokumentem (...) odbiór od powoda 29,680 ton pszenicy przy cenie netto 640 zł za tonę, tj. brutto łącznie 20.324,86 zł. Pszenica została zbadania pod względem wielkości procentowych zawartych w niej składników i wilgotności.

Dowód: potwierdzenie odbioru pszenicy (...) (k. 11

akt), dowód badania (k. 12 akt)

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. w dniu 4 lutego 2016r. wystawił powodowi fakturę (...) na kwotę 37.198,34 zł z tytułu zakupu pszenicy. Termin płatności wskazał na dzień 5 marca 2016r.

Dowód: faktura (...) (k. 8 akt)

Powód w dniu 14 czerwca 2016r. wezwał pozwanego do zapłaty pozostałej kwoty 17.198,34 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 14.06.2016r. z dowodem nadania listem

poleconym (k. 13 – 14 akt).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz zeznań powoda.

Sąd na podstawie art. 302§ 1 k.p.c. ograniczył dowód z zeznań stron do przesłuchania powoda albowiem pozwany nie stawił się na rozprawę prawidłowo wezwany pod rygorem pominięcia dowodu z jego zeznań.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyła umowa sprzedaży, przez którą sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art.535 kodeksu cywilnego).

Postępowanie dowodowe wykazało, że powód sprzedał pozwanemu pszenicę w ilości i za cenę wyszczególnioną w fakturze VAT. Faktura została podpisana przez przedstawiciela pozwanego. Nie zgłaszano reklamacji co do jakości towaru.

Faktura VAT jest jedynie dokumentem rozliczeniowo – księgowym, ale potwierdza również warunki umowy łączącej strony.

Powód prawidłowo wykonał ciążące na nim obowiązki wynikające z umowy sprzedaży. Przeniósł na poprzednika prawnego pozwanego własność zakupionych przez niego towarów i wydał mu je. Obowiązkiem pozwanego była zapłata ceny. Pozwany nie wykonał tego obowiązku w całości.

Powództwo podlegało więc uwzględnieniu. Uwzględnieniu podlegało również żądanie powoda zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wymagalności faktury.

Jeżeli bowiem dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.).

Sąd na podstawie art. 180 § 1 pkt 5 lit. d k.p.c. podjął postępowanie z udziałem zarządcy masy sanacyjnej. Nie było przeszkód do kontynuowania postępowania albowiem zgodnie z art. 310 ustawy z dnia 15 maja 2015r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U. 2015, poz. 978 z późn. zm.) otwarcie postępowania sanacyjnego nie wyłącza możliwości wszczęcia przez wierzyciela postępowań sądowych, administracyjnych, sądowo -administracyjnych i przed sądami polubownymi w celu dochodzenia wierzytelności podlegających umieszczeniu w spisie wierzytelności.

W niniejszej sprawie nie ma natomiast zastosowania zdanie drugie powołanego przepisu, zgodnie z którym koszty postępowania obciążają wszczynającego postępowanie, jeżeli nie było przeszkód do umieszczenia wierzytelności w całości w spisie wierzytelności. Nie dotyczy on bowiem procesów o wierzytelności podlegające umieszczeniu w spisie wierzytelności, wszczętych przed otwarciem postępowania sanacyjnego i następnie kontynuowanych w toku tego postępowania; w tych sprawach należy stosować ogólne przepisy k.p.c. o kosztach procesu.

W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że postępowanie sądowe mogło toczyć się niezależnie od procedury ustalenia spisu wierzytelności, podobnie jak w poprzednim stanie prawnym.

Dopuszczalność dochodzenia w drodze procesu wierzytelności podlegającej zgłoszeniu do masy nie zmienia jednak zasady, że podstawowym sposobem dochodzenia tej wierzytelności powinno być zgłoszenie jej sędziemu – komisarzowi. Dlatego też, jeżeli wierzyciel po ogłoszeniu upadłości dłużnika zaniecha zgłoszenia wierzytelności i wybierze drogę procesu, to ponosi koszty postępowania sądowego niezależnie od jego wyniku. Unormowanie art. 137 ^{( 1 )} zd. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego czyni więc wyjątek od obowiązującej w prawie procesowym przy ponoszeniu kosztów postępowania zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Artykuł 137 ^{( 1 )} nie znajduje natomiast zastosowania, jeżeli proces został wytoczony przed ogłoszeniem upadłości dłużnika i wierzyciel kontynuował go po tej dacie (S.Gurgul, s.506). W tym przypadku rozstrzygnięcie o kosztach następuje zgodnie z ogólnymi zasadami. – Komentarz do art. 137 ^{( 1 )} ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze Andrzeja Jakubeckiego, stan prawny 2010.10.01 – System Informacji Prawnej Lex (Lex Omega dla Sądów 2015) 01/2016.

W niniejszej sprawie doszło do wytoczenia powództwa w dniu 29 sierpnia 2016r., a postępowanie sanacyjne otwarto wobec pozwanego w dniu 14 października 2016r. Brak było więc przeszkód do kontynuowania postępowania w sprawie i wydania rozstrzygnięcia, w tym rozstrzygnięcia o kosztach na ogólnych zasadach.

O kosztach postępowania Sąd orzekł więc na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c., zasady odpowiedzialności za wynik procesu i obciążył nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty te złożyła się opłata sądowa w wysokości 860 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 4.817 zł ustalone na podstawie § 2 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015r. (Dz.U. z 2015r., poz.1800) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa.

/-/SSR Magdalena Berczyńska-Bruś