Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. działając na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2018r., poz. 1270 ze zm.) przeliczył ubezpieczonemu – J. B. od dnia 01.08.2018r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, należną emeryturę.

Następnie postanowieniem z dnia 1 października 2018r. sprostowano decyzję w ten sposób, że w miejsce wskazanego w części II decyzji – średniego dalszego trwania życia wpisano 203, 20 m – cy zamiast 207, 80 m – cy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony podnosząc, że organ rentowy do obliczenia należnej mu emerytury przyjął błędny czas dalszego trwania życia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wyjaśniając, że dokonując przeliczenia emerytury przez doliczenie składek zaewidencjonowanych na koncie skarżącego po ustaleniu prawa do świadczenia do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku, tj. do 31.07.2018r. przyjęto dalsze trwanie życia w wymiarze 203, 20 miesięcy, tj. na dzień złożenia wniosku wg tablic obowiązujących dla osób w wieku 66 lat i 11 m–cy. Jednocześnie podano, że tak przyjęte średnie dalsze trwanie życia dla ubezpieczonego było korzystniejsze, tj. niższe niż średnie dalsze trwanie życie obowiązujące w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

Zgodnie z art. 108 ust. 1 – 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych :

1. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 24 lub 24a, emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu w sposób określony w ust. 2.

2. Emerytury obliczone według zasad określonych w art. 26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury, o której mowa w art. 24 i 24a, i zwaloryzowanych zgodnie z art. 25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

2a. Złożenie przez członka otwartego funduszu emerytalnego wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, o której mowa w art. 24 lub art. 24a, oznacza jednocześnie złożenie wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej w trybie art. 25 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych.

3. Ponowne ustalenie wysokości emerytury następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.

4. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych od miesiąca, od którego została podjęta wypłata emerytury po raz pierwszy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków o ustalenie emerytury w nowej wysokości.

Natomiast w myśl art. 109 ust. 1 – 3 powyższej ustawy :

1. Na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art. 53 oraz renty ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 110-113.

2. Jeżeli w wyniku ponownego ustalenia emerytura lub renta jest niższa, świadczenie przysługuje w dotychczasowej wysokości.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do emerytury obliczonej zgodnie z art. 24a ust. 5 i art. 54a.

Jak wynika z przytoczonych przepisów ubezpieczony mógł skorzystać z możliwości ponownego ustalenia wysokości emerytury, przy czym przy jej obliczaniu winno być uwzględnione średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury , z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

Ubezpieczony w dniu złożenia wniosku o przeliczenie emerytury miał ukończone 66 lat i 10 miesięcy ( ubezpieczony urodził się (...)), wniosek o przeliczenie złożył 7 sierpnia 2018r., a emeryturę uzyskał od 1 października 2017r.

Zgodnie z Tablicą średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn od 01.04.2018r. do 31.03.2019r. – dla wieku 66 lat 10 m – cy – średnie dalsze trwanie życia wynosiło 203, 2 miesiące.

Ubezpieczony w związku ze zmianą art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS obowiązującą od 1 października 2017r. nabył prawo do emerytury z chwilą wejścia w życie zmiany przepisów, miał wówczas ukończony 66 rok życia, przy czym zastosowano art. 26 ust.6 uwzględniając średnie dalsze trwanie życia 207,8, które było korzystniejsze niż obowiązujące w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę ( wg tablic od 30.03.2017r. do 01.01.2018r. – dla wieku 66 lat wynosiło 211,3 ; na marginesie należy dodać że dla wieku 65 lat wynosiło 219,6 , a wg tablic od 30.03.2016r. do 31.01.2016r. dla wieku 65 lat wynosiło 216,16 a dla wieku 66 lat wynosiło 207,8 ).

Należy przy tym zauważyć, iż z uwagi na sposób obliczania emerytury przyjęcie średniego dalszego trwania życia w wysokości 203, 2 jest korzystniejsze ( jednostka ta występuje w mianowniku).

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał, że wniesione przez ubezpieczonego odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie, bowiem organ rentowy dokonując przeliczenia należnej ubezpieczonemu emerytury zastosował korzystniejszy dla ubezpieczonego wskaźnik średniego dalszego trwania życia, dlatego też działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c Sąd odwołanie oddalił.

SSO Karolina Chudzinska – Koczorowicz