Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją ostateczną z dnia 7 czerwca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wykonując wyrok Sadu Okręgowego z dnia 28 listopada 2016 r. oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 26 stycznia 2018 r. przyznał J. O. emeryturę od 1 września 2014 r. tj. od daty określonej w wyroku Sądu. W treści decyzji wskazano, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej , a do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 376 023,29 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 604 760,62 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.254,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 3 858,32 zł [(376 023,29 + 604 760,62) /254,20]. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał , że emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona z uwagi na fakt ,że jest świadczeniem mniej korzystnym , a nadto z uwagi na fakt kontynuowania zatrudnienia przez J. O.. Organ rentowy zaznaczył ,że do stażu pracy nie uwzględniono okresów : od 26 czerwca 1979 r. do 24 lipca 1979 r. z uwagi na niepodjęcie zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej oraz od 29 stycznia 1999 r. do 29 stycznia 1999 r. z uwagi na urlop bezpłatny.

/decyzja k.62 – 63 plik I akt ZUS/

W dniu 6 lipca 2018 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie J. O. od ww. decyzji. Skarżący wskazał , że metoda naliczania należnej mu emerytury podlega przepisom obowiązującym w 2014 r. i tym samym wszelkie naliczenia muszą być stosowane odpowiednio. Ponadto J. O. wskazał ,że:

- skarżona decyzja nie zawiera załącznika dotyczącego podstawy wymiaru składek i obliczenia (...) za lata 2004 – 2013.

- do opracowywania decyzji przyjęto różne wartości średniego dalszego trwania życia - ś.d.t.ż. (jeśli raz odniesiono tę wartość w przesłance dla wieku emerytalnego 67 lat obowiązującego w 2014r. i obliczano wartości jak dla 67-latka, tak więc dla wskazania ś.d.t.ż. obowiązuje również stosowanie reguł tej samej przesłanki i należy przyjąć 196,8 miesięcy).

- wysokość emerytury powinna zostać skorygowana od 1 września 2014 r. wobec faktu ,iż wnioskodawca comiesięcznie wpłacał do ZUS wszystkie składki na ubezpieczenie emerytalne i powiększał w ten sposób stan konta.

- jako wiek emerytalny wnioskodawcy należy przyjąć 60 lat i 4 miesiące.

- w związku z faktem ,że korzystną dla siebie decyzję emerytalną otrzymał po ponad 3,5 – letnim procesie , ZUS powinien wypłacić mu wszystkie należne i zaległe emerytury od daty wskazanej przez Sąd tj. od 1 września 2014 r. , a także zaległe odsetki za zawinione opóźnienie.

J. O. wniósł o zawarcie ugody z ZUS.

/odwołanie k.3 – 5/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jej oddalenie oraz wniósł o łączne rozpoznanie sprawy ze sprawą z odwołania J. O. od decyzji organu rentowego z dnia 7 czerwca 2018 r. o symbolu (...). Pełnomocnik organu rentowego zaznaczył ,że zaskarżona decyzja została wydana stosownie do prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 28 listopada 2016 r. , sygn. akt VIII U 4231/14 , a także w oparciu o obowiązującego przepisy dotyczące ustalania wartości poszczególnych składników emerytury.

/odpowiedź na odwołanie k. 17 – 17 odwrót/

Decyzją ostateczną z dnia 7 czerwca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wykonując wyrok Sadu Okręgowego z dnia 28 listopada 2016 r. oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 26 stycznia 2018 r. przyznał J. O. emeryturę od 1 września 2014 r. tj. od daty określonej w wyroku Sądu.

Emerytura J. O. została obliczona w następujący sposób:

- zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej przyjęto: przeciętną podstawę wymiaru składek ba ubezpieczenia społeczne z 10 lat kalendarzowych od 2004 r. do 2013 r. , wskaźnik wysokości podstawy wymiaru o wartości 255,43% ( ograniczony do 250%) oraz okresy składkowe w wymiarze 36 lat , 1 miesiąca i 3 dni ( tj. 433 miesięcy) i nieskładkowe w wymiarze 4 lat , 8 miesięcy i 15 dni ( 56 miesięcy). Obliczona emerytura wyniosła 4 770,34 zł

- zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 376 023,29 zł , kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 604 760,62 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.254,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 3 858,32 zł [(376 023,29 + 604 760,62) /254,20].

Organ rentowy wskazał, iż wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w 2014 r. wysokość emerytury od 1 września 2014 r. wyniosła 20 % emerytury obliczonej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej tj. 954,07 zł oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art.26 ustawy emerytalnej tj. 3 086,66 zł co dało łącznie 4 040,73 zł.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał , że emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona z uwagi na fakt kontynuowania zatrudnienia przez J. O.. Organ rentowy zaznaczył ,że do stażu pracy nie uwzględniono okresów : od 26 czerwca 1979 r. do 24 lipca 1979 r. z uwagi na niepodjęcie zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej oraz od 29 stycznia 1999 r. do 29 stycznia 1999 r. z uwagi na urlop bezpłatny.

/decyzja k.60 – 61 odwrót plik I akt ZUS/

W dniu 6 lipca 2018 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie J. O. od ww. decyzji. Skarżący wskazał, że metoda naliczania należnej mu emerytury podlega przepisom obowiązującym w 2014 r. i tym samym wszelkie naliczenia muszą być stosowane odpowiednio. Ponadto J. O. wskazał ,że:

- kwoty podstawy wymiaru składek i obliczenia (...) za lata 2004 – 2013 są rozbieżne i wymagają dokonania ponownej oceny.

- skarżona decyzja nie zawiera załącznika odnoszącego się do danych dla 2003 r.

- do opracowywania decyzji przyjęto różne wartości średniego dalszego trwania życia - ś.d.t.ż. (jeśli raz odniesiono tę wartość w przesłance dla wieku emerytalnego 67 lat obowiązującego w 2014r. i obliczano wartości jak dla 67-latka, tak więc dla wskazania ś.d.t.ż. obowiązuje również stosowanie reguł tej samej przesłanki i należy przyjąć 196,8 miesięcy).

- wysokość emerytury powinna zostać skorygowana od 1 września 2014 r. wobec faktu ,iż wnioskodawca comiesięcznie wpłacał do ZUS wszystkie składki na ubezpieczenie emerytalne i powiększał w ten sposób stan konta.

- jako wiek emerytalny wnioskodawcy należy przyjąć 60 lat i 4 miesiące.

- w związku z faktem ,że korzystną dla siebie decyzję emerytalną otrzymał po ponad 3,5 – letnim procesie , ZUS powinien wypłacić mu wszystkie należne i zaległe emerytury od daty wskazanej przez Sąd tj. od 1 września 2014 r. , a także zaległe odsetki za zawinione opóźnienie.

J. O. wniósł o zawarcie ugody z ZUS.

/odwołanie k.3 – 5 akt o sygn. VIII U 1571/18/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jej oddalenie oraz wniósł o łączne rozpoznanie sprawy ze sprawą z odwołania J. O. od decyzji organu rentowego z dnia 7 czerwca 2018 r. o symbolu (...). Pełnomocnik organu rentowego zaznaczył ,że zaskarżona decyzja została wydana stosownie do prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 28 listopada 2016 r. , sygn. akt VIII U 4231/14 , a także w oparciu o obowiązującego przepisy dotyczące ustalania wartości poszczególnych składników emerytury.

/odpowiedź na odwołanie k. 6 – 7 akt o sygn. VIII U 1571/18/

Postanowieniem z dnia 10 września 2018 r. Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 1571/18 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 1570/18 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 1570/18.

/postanowienie k.10 akt o sygn. VIII U 1571/18/

Decyzją z dnia 13 lipca 2018 r. , znak (...) - 2002 , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył J. O. kapitał początkowy i ustalił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w wysokości 171 415,53 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął : podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1 767,24 zł ( pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 144,53% - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. 1989 – 1998 przez kwotę bazową tj. 1 220,89 zł) ; okresy składkowe ( tj. 23 lata , 7 miesięcy i 16 dni – 283 miesiące) , nieskładkowe ( 4 lata i 6 miesięcy tj. 54 miesiące); współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 75,99 % ; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy ( komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn).

/decyzja k.34 - 35 plik II akt ZUS/

W dniu 3 sierpnia 2018 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie J. O. od ww. decyzji. Skarżący wskazał , że metoda obliczenia należnego mu kapitału początkowego jest błędna gdyż współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. oraz okresu składkowego i nieskładkowego powinien wynieść 80,40 %. Tym samym wartość kapitału początkowego wnioskodawcy powinna wynieść 192 549,61 zł.

J. O. wniósł o zawarcie ugody z ZUS.

/odwołanie k.3 – 4 akt o sygn. VIII U 1661/18/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jej oddalenie oraz wniósł o łączne rozpoznanie sprawy ze sprawami o sygn. akt VIII U 1570/18 oraz o sygn. akt VIII U 1571/18. Pełnomocnik organu rentowego wskazał , że zaskarżoną decyzją z przeliczono kapitał początkowy wnioskodawcy przyjmując jako okres dodany w myśl art. 185 okres 36 miesięcy (3 lat). Jest to różnica pomiędzy ustawowym wiekiem emerytalnym obowiązującym wnioskodawcę w dniu 1września 2014r. tj. 67 lat, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę tj. wiekiem osiągniętym w dniu podjęcia wypłaty - 64 lata. Pełnomocnik organu rentowego podkreślił ,że w decyzji o wysokości kapitału początkowego z 2 marca 2018r.przyjęto okres dodany 6 lat i 10 miesięcy tj. różnicę pomiędzy wiekiem 67 lat, a wiekiem wnioskodawcy w dniu 1 września 2014r. (60 lat i 2 miesiące). Pozostałe elementy wysokości kapitału początkowego pozostały bez zmian. Co do
obliczenia współczynnika proporcjonalnego, to wskazać należy, że wiek emerytalny 65 lat
jest stałym elementem wzoru, wg którego oblicza się współczynnik proporcjonalny kapitału
początkowego dla mężczyzn, niezależnym od ewentualnych zmian ustawowego wieku
emerytalnego.

/odpowiedź na odwołanie k. 6 – 7 akt o sygn. VIII U 1661/18/

Postanowieniem z dnia 10 września 2018 r. Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 1661/18 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 1570/18 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 1570/18.

/postanowienie k.10 akt o sygn. VIII U 1661/18/

Decyzją z dnia 6 sierpnia 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. O. prawa do wypłaty odsetek. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał ,że Sąd Apelacyjny wyrokiem z 26 stycznia 2018r oddalił apelację i tym samym Zakład Ubezpieczeń Społecznych wykonał wyrok Sądu Okręgowego, który w punkcie 1 wyroku z dnia 28 listopada 2016r. zobowiązał organ rentowy do przyznania emerytury za okres od 1 września 2014 r. i nie orzekł o odpowiedzialności organu rentowego w zakresie wypłaty odsetek. Wyrok sądu apelacyjnego wpłynął do Oddziału w dniu 20 lutego 2018 r. Decyzją z 19 kwietnia 2018r. po przeprowadzonych dochodzeniach z wnioskodawcą i zakładami pracy, zrealizowano wyrok sądu i przyznano emeryturę, która została zawieszona z uwagi na nierozwiązanie stosunku pracy. Po zakończonych dochodzeniach z zakładami pracy 7 czerwca 2018 r. została wydana decyzja ostateczna. Decyzją z 16 lipca 2018 r. po doręczeniu świadectwa pracy podjęto wypłatę emerytury od 1 lipca 2018r. Decyzja i wypłata świadczenia nastąpiła z zachowaniem terminów wskazanych w powołanym wyżej przepisie. W ocenie organu rentowego brak tym samym podstaw do wypłaty odsetek.

/decyzja k.83 plik I akt ZUS/

W dniu 7 września 2018 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie J. O. od ww. decyzji. Skarżący podkreślił , że nie zgadza się z jej treścią , gdyż wyroki sądowe jakie zapadły w jego sprawie określiły datę przyznania emerytury.

/odwołanie k.3 – 4 akt o sygn. VIII U 1925/18

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jej oddalenie oraz wniósł o łączne rozpoznanie sprawy ze sprawą o sygn. akt VIII U 1570/18. Pełnomocnik organu rentowego przytoczył argumentację zawartą w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k. 5 – 5 odwrót akt o sygn. VIII U 1925/18/

Postanowieniem z dnia 28 września 2018 r. Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 1925/18 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 1570/18 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 1570/18.

/postanowienie k.7 akt o sygn. VIII U 1925/18/

W dniu 29 czerwca 2018 r. J. O. wniósł o ustalenie odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznanie odszkodowania za zawinione opóźnienie zarówno w przyznaniu prawa do emerytury w obniżonym wieku , jak i wypłacie należnych mu świadczeń ( 42 miesiące po 5 545,00 zł).

/wniosek k.6 – 12 , stanowisko wnioskodawcy min.00:00:49 – 00:02:25 rozprawy z dnia 28 lutego 2019 r. , płyta CD k.91/

Na rozprawie w dniu 21 marca 2019 r. wnioskodawca poparł dotychczasowe stanowisko w sprawie , a pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołań.

/min.00:01:38 – 00:08:29 rozprawy z dnia 21 marca 2019 r. , płyta CD k.114/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. O. urodził się (...)

/okoliczność bezsporna/

Decyzją z dnia 8 października 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. O. prawa do emerytury w obniżonym wieku.

/decyzja k.17 – 17 odwrót plik I akt ZUS/

Od powyższej decyzji J. O. złożył odwołanie.

/okoliczność bezsporna/

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi , VIII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 28 listopada 2016 r. zmieniono decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. z dnia 8 października 2014 r. i przyznano J. O. prawo do emerytury w obniżonym wieku z warunków szczególnych od dnia 1 września 2014 r. ( apelacja organu rentowego została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 26 stycznia 2018 r.)

/wyrok Sądu Okręgowego k.88 akt o sygn. VIII U 4231/14 , wyrok Sądu Apelacyjnego k.133 akt o sygn. VIII U 4231/14/

Zaskarżoną decyzją ostateczną z dnia 7 czerwca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wykonując wyrok Sadu Okręgowego z dnia 28 listopada 2016 r. oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 26 stycznia 2018 r. przyznał J. O. emeryturę od 1 września 2014 r. tj. od daty określonej w wyroku Sądu. W treści decyzji wskazano, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej, a do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 376 023,29 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 604 760,62 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.254,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 3 858,32 zł [(376 023,29 + 604 760,62) /254,20]. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał , że emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona z uwagi na fakt ,że jest świadczeniem mniej korzystnym , a nadto z uwagi na fakt kontynuowania zatrudnienia przez J. O.. Organ rentowy zaznaczył ,że do stażu pracy nie uwzględniono okresów : od 26 czerwca 1979 r. do 24 lipca 1979 r. z uwagi na niepodjęcie zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej oraz od 29 stycznia 1999 r. do 29 stycznia 1999 r. z uwagi na urlop bezpłatny.

/decyzja k.62 – 63 plik I akt ZUS/

Decyzją zaliczkową z dnia 16 lipca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury J. O. od 1 lipca 2018 r. tj. od daty nabycia uprawnień. W treści decyzji wskazano, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej , a do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 576 924,61 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 681 351,12 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.226,80 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 5 547,95 zł [(576 924,61 + 681 351,12) / 226,80].

/decyzja k.68 – 69 odwrót plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją ostateczną z dnia 7 czerwca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wykonując wyrok Sadu Okręgowego z dnia 28 listopada 2016 r. oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 26 stycznia 2018 r. przyznał J. O. emeryturę od 1 września 2014 r. tj. od daty określonej w wyroku Sądu.

Emerytura J. O. została obliczona w następujący sposób:

- zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej przyjęto: przeciętną podstawę wymiaru składek ba ubezpieczenia społeczne z 10 lat kalendarzowych od 2004 r. do 2013 r. , wskaźnik wysokości podstawy wymiaru o wartości 255,43% ( ograniczony do 250%) oraz okresy składkowe w wymiarze 36 lat , 1 miesiąca i 3 dni ( tj. 433 miesięcy) i nieskładkowe w wymiarze 4 lat , 8 miesięcy i 15 dni ( 56 miesięcy). Obliczona emerytura wyniosła 4 770,34 zł

- zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 376 023,29 zł , kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 604 760,62 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.254,20 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 3 858,32 zł [(376 023,29 + 604 760,62) /254,20].

Organ rentowy wskazał, iż wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w 2014 r. wysokość emerytury od 1 września 2014 r. wyniosła 20 % emerytury obliczonej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej tj. 954,07 zł oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art.26 ustawy emerytalnej tj. 3 086,66 zł co dało łącznie 4 040,73 zł.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał , że emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona z uwagi na fakt kontynuowania zatrudnienia przez J. O.. Organ rentowy zaznaczył ,że do stażu pracy nie uwzględniono okresów : od 26 czerwca 1979 r. do 24 lipca 1979 r. z uwagi na niepodjęcie zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej oraz od 29 stycznia 1999 r. do 29 stycznia 1999 r. z uwagi na urlop bezpłatny.

/decyzja k.60 – 61 odwrót plik I akt ZUS/

Decyzją zaliczkową z dnia 16 lipca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił wysokość emerytury J. O. od 1 lipca 2018 r. tj. od miesiąca , w którym wydano niniejszą decyzję.

Emerytura J. O. została obliczona w następujący sposób:

- zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej obliczona emerytura wyniosła 4 991,53 zł.

- zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 576 824,61 zł , kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 681 351,12 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.226,80 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 5 547,95 zł [(576 924,61 + 681 351,12) / 226,80].

Organ rentowy wskazał, iż wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w 2014 r. wysokość emerytury od 1 września 2014 r. wyniosła 20 % emerytury obliczonej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej tj. 998,31 zł oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art.26 ustawy emerytalnej tj. 4 438,36 zł co dało łącznie 5 435,67 zł.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał , że emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona z uwagi na to ,że jest świadczeniem mniej korzystnym.

/decyzja k.70 – 71 odwrót plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 lipca 2018 r. , znak (...) - 2002 , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył J. O. kapitał początkowy i ustalił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w wysokości 171 415,53 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął : podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1 767,24 zł ( pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 144,53% - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. 1989 – 1998 przez kwotę bazową tj. 1 220,89 zł) ; okresy składkowe ( tj. 23 lata , 7 miesięcy i 16 dni – 283 miesiące) , nieskładkowe ( 4 lata i 6 miesięcy tj. 54 miesiące); współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 75,99 % ; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy ( komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn).

/decyzja k.34 - 35 plik II akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wynagrodzenia wnioskodawcy w następującej wysokości:

-

za rok 1989 – 2 700 950,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 2 481 096,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 108,86 %,

-

za rok 1990 – 11 033 750,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 355 644,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 89,30 %,

-

za rok 1991 – 21 671 010,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 21 240 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 102,03 %,

-

za rok 1992 – 35 675 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 35 220 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 101,29 %,

-

za rok 1993 – 49 406 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 47 940 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 103,06 %,

-

za rok 1994 – 110 491 200,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63 936 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 172,82 %,

-

za rok 1995 – 18 014,47 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 8 431,44 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 213,66 %,

-

za rok 1996 – 20 642,37 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 10 476,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 197,04 %,

-

za rok 1997 – 24 008,36 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 743,16 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 188,40 %,

-

za rok 1998 – 25 441,62 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 14 873,88 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 171,05 %,

Wyliczony na podstawie powyższych danych wskaźnik wyniósł 144,75 %.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k.22 plik II akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 6 czerwca 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. O. prawa do wypłaty odsetek. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał ,że Sąd Apelacyjny wyrokiem z 26 stycznia 2018r oddalił apelację i tym samym Zakład Ubezpieczeń Społecznych wykonał wyrok Sądu Okręgowego, który w punkcie 1 wyroku z dnia 28 listopada 2016r. zobowiązał organ rentowy do przyznania emerytury za okres od 1 września 2014 r. i nie orzekł o odpowiedzialności organu rentowego w zakresie wypłaty odsetek. Wyrok sądu apelacyjnego wpłynął do Oddziału w dniu 20 lutego 2018 r. Decyzją z 19 kwietnia 2018r. po przeprowadzonych dochodzeniach z wnioskodawcą i zakładami pracy, zrealizowano wyrok sądu i przyznano emeryturę, która została zawieszona z uwagi na nierozwiązanie stosunku pracy. Po zakończonych dochodzeniach z zakładami pracy 7 czerwca 2018 r. została wydana decyzja ostateczna. Decyzją z 16 lipca 2018 r. po doręczeniu świadectwa pracy podjęto wypłatę emerytury od 1 lipca 2018r. Decyzja i wypłata świadczenia nastąpiła z zachowaniem terminów wskazanych w powołanym wyżej przepisie. W ocenie organu rentowego brak tym samym podstaw do wypłaty odsetek.

/decyzja k.83 plik I akt ZUS/

J. O. pozostawał w zatrudnieniu do dnia 30 czerwca 2018 r. (świadczył pracę w okresie od 1 września 2014 r. do 30 czerwca 2018 r.).

/okoliczności bezsporne/

Z dniem 1 lipca 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział podjął wypłatę należnej J. O. emerytury ( wyliczone na podstawie art.26 ustawy o emeryturach i rentach świadczenie było korzystniejszym od emerytury wyliczonej w systemie mieszanym). Do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 576 924,61 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 681 351,12 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.226,80 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 5 547,95 zł [(576 924,61 + 681 351,12 ) /226,80].

/decyzja k.68 – 69 odwrót plik I akt ZUS/

Decyzją zaliczkową o ustaleniu wysokości emerytury z dnia 6 sierpnia 2018 r. , znak (...) , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu (...) ustalił J. O. wysokość emerytury od 1 lipca 2018 r. W treści decyzji wskazano, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej , a do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 579 102,79 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 681 351,12 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.226,80 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 5 557,56 zł [(579 102,79 + 681 351,12) /226,80].

/decyzja k.77 – 78 odwrót plik I akt ZUS/

Do obliczenia wysokości emerytury wnioskodawcy przyjęto następujące okresy zatrudnienia :

- od 17 kwietnia 1978 do 3 lipca 1978 r. w Instytucie (...).

- od 4 lipca 1978 r. do 26 czerwca 1979 r. - służba wojskowa

- od 25 lipca 1979 r. do 30 czerwca 1994 r. w Instytucie (...).

- od 1 lipca 1994 r. do 30 czerwca 2018 r. w (...) S.A. (dawniej Zakład (...) SA) – za wyjątkiem 29 stycznia 1999 r. tj. urlopu bezpłatnego.

- od 2 maja 2002 r. do 31 sierpnia 2006 r. w (...) SP. Z O.O. (dawniej (...) Sp. z o.o.).

Do obliczenia wysokości kapitału początkowego wnioskodawcy przyjęto wynagrodzenie wnioskodawcy :

-

za rok 1978 – 9 954,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 58 644,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 50,92 %, - 4 miesiące zatrudnienia

-

za rok 1979 – 17 143,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63 924,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 53,64 %, - 6 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1980 – 52 005,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 72 480,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 71,75 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1981 – 71 477,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 92 268,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 77,47 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1982 – 82 464,00 zł , co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 139 572,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 59,08 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1983 – 142 904,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 173 700,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 82,27 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1984 – 181 183,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 202 056,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 89,67 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1985 – 229 261,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 240 060,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 95,50 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1986 – 312 525,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 289 140,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 108,09 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1987 – 370 530,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 350 208,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 105,80 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1988 – 687 330,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 637 080,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 107,89 %, - 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1989 – 2 700 950,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 2 481 096,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 108,86 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1990 – 11 033 750,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 355 644,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 89,30 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1991 – 21 671 010,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 21 240 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 102,03 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1992 – 35 675 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 35 220 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 101,29 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1993 – 49 406 000,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 47 940 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 103,06 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1994 – 110 491 200,00 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63 936 000,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 172,82 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1995 – 18 014,47 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 8 431,44 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 213,66 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1996 – 20 642,37 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 10 476,00 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 197,04 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1997 – 24 008,36 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 12 743,16 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 188,40 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

-

za rok 1998 – 25 441,62 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 14 873,88 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 171,05 %,- 12 miesięcy zatrudnienia

Najkorzystniejszy , wyliczony na podstawie powyższych danych wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 144,75 % ( za lata 1989 – 1998).

Podstawa wymiaru kapitału początkowego: 1.220,89 zł (kwota bazowa) * 144,75% = 1.767,24 zł

Okresy składkowe: 283 m-cy (20 lat, 7 miesięcy, 16 dni)

Okresy nieskładkowe: 54 m-cv. (4 lata, 6 miesięcy, 0 dni)

Do wyliczenia kapitału początkowego zgodnie z art. 185 ustawy o emeryturach i rentach z FUS doliczono wnioskodawcy okres 36 miesięcy , co wynika z różnicy pomiędzy ustawowym wiekiem emerytalnym obowiązującym wnioskodawcę w dniu 1 września 2014 r. tj. 67 lat, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę tj. 01.07.2018 r. - 64 lata.

Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 75,99 %.

W przypadku odwołującego współczynnik został ustalony przy uwzględnieniu następujących wartości:

45 – ukończony wiek w dniu 31 grudnia 1998 r.

18 – wiek wnioskodawcy zgodnie z art. 174 ust. 8 ustawy emerytalno-rentowej

65 – wiek emerytalny

(...) – łączna liczba okresów składkowych i nieskładkowych do 31 grudnia 1998 r. określona w dniach

9000 – wymagany staż 25 lat określony w dniach.

Średnie dalsze trwanie życia - wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wg M.P. nr 12, poz. 173 wynosi: 209 miesięcy (komunikat Prezesa GUS z dnia 25.03.1999r.).

Przy obliczeniu kapitału początkowego zawsze ustala się średnie dalsze trwanie życia na wiek 62 lat. Wynika to art. 173 ust. 2 Ustawy o Emeryturach i Rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jest to wspólnie ustalenie dla kobiet i mężczyzn, które wyraża się w miesiącach (art. 26 ust. 3).

Obliczenie wartości kapitału początkowego:

1 220,89 zł * 24% * 75,99% = 222,66 zł

(283 m-cy * 1,3%) : 12 x 1.767,24 zł = 541,84 zł (54 m-ce * 0,7%) : 12 * 1.767,24 zł = 55,67 zł Razem: 820,17 zł

820,17 zł * 209 m-cy (średnie dalsze trwanie życia) = 171.415,53 zł *

Kapitał początkowy ustalony na dzień 31.12.1998 roku wynosi: 171.415,53 zł

Waloryzacja kapitału początkowego na dzień 1 lipca 2018 r. przedstawiała się następująco:

- 1999 – 115,60%

- 2000 – 112,72%

- 2001 – 106,68%

- 2002 – 101,90%

- 2003 – 102,00%

- 2004 – 103,63%

- 2005 – 105,55%

- 2006 – 106,90%

- 2007 – 112,85%

- 2008 – 116,26%

- 2009 – 107,22%

- 2010 – 103,98%

- 2011 – 105,18%

- 2012 – 104,68%

- 2013 – 104,54%

- 2014 – 102,06%

- 2015 – 105,37%

- 2016 – 106,37%

- 2017 – 108,68%

- I kwartał 2018 – 112,41%

Wyliczenie emerytury:

Najkorzystniejszym wariantem dla wnioskodawcy jest wyliczenie emerytury zgodnie z art. 26 ustawy:

Kwota zaewidencjonowanych na koncie składek po waloryzacji: 579 102,79 zł

Kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego: 681 351,06zł

Średnie dalsze trwanie życia: 226,80 m-cy ( które ustalone poprzez Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 27.03.2018 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia - M.P. poz. 329 z 29.03.2018 r.)

Kwota emerytury brutto: 5 557,56 zł

Hipotetyczna emerytura wnioskodawcy w najkorzystniejszym wariancie wynosi 5 557,56 zł brutto. Właściwa wartość kapitału początkowego wyliczona na dzień 31.12.1998 r. dla emerytury podjętej od 01.07.2018 r. wynosi 171.415,53 zł, przy wskaźniku wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynoszącym 144,75%.

/opinia k.59 – 65 , opinia uzupełniająca k.95 – 96 biegłego sądowego z zakresu księgowości M. K./

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych zarówno w aktach sprawy jak i w aktach organu rentowego.

Celem weryfikacji stanowiska wnioskodawcy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu księgowości M. K. , która w oparciu o przedłożone akta organu rentowego oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa dokonała szczegółowych ustaleń pod kątem prawidłowości dokonanych przez organ rentowy wyliczeń należnej wnioskodawcy emerytury. Biegła szczegółowo uzasadniła swoje wyliczenia, a w złożonej opinii uzupełniającej odniosła się do zgłoszonych przez wnioskodawcę zastrzeżeń. W ocenie Sądu przedstawiona przez biegłego opinia jest zupełna , gdyż odnosi się do wszystkich spornych w niniejszej sprawie kwestii. Sąd nie znalazł ponadto podstaw do zakwestionowania prawdziwości zawartych w opinii twierdzeń, a zatem złożona opinia zasługiwała na wiarę i była podstawą do wyrokowania w sprawie .Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności pozwalających na jej zdyskredytowanie. Biegła w opinii uzupełniającej odniosła się do zarzutów wnioskodawcy. Podnieść należy ,że wnioskodawca po załączeniu opinii uzupełniającej nie zgłosił żadnych konkretnych zarzutów co do opinii poprzestając na polemice teoretycznej. W swoich opiniach biegła jednoznacznie wskazała ,że wyliczenia jakie pocynił organ rentowy wydając zaskarżone decyzje są prawidłowe .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania są niezasadne i podlegają oddaleniu.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało ,że emerytura wnioskodawcy wyliczona na podstawie art.26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz. U. z 2018 r. , poz. 1270) jest dla niego korzystniejsza od emerytury wyliczonej w systemie mieszanym , a istota postępowania sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy organ rentowy właściwie zastosował obowiązujące przepisy prawa przy wyliczaniu wysokości należnej mu emerytury , jak i czy właściwie określił datę jej podjęcia.

Zgodnie z treścią art.173 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art.174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art.26 ust.3 dla osób w wieku 62 lat (art.173 ust.2 ww. ustawy). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art.173 ust.3 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.174 ust.1 i 2 ww. ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53, z uwzględnieniem ust.2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1.  okresy składkowe, o których mowa w art.6,

2.  okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 5,

3.  okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust.3 art.174 ww. ustawy, ustala się na zasadach określonych w art. 5, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 roku.

Natomiast w art. 174 ust. 8 ustawy wskazano, iż przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r.

Współczynnik ten oblicza się według następującego wzoru gdzie:

"p" - oznacza współczynnik;

wiek ubezpieczonego - oznacza wiek w dniu 31 grudnia 1998 r.;

wiek emerytalny - oznacza 60 - dla kobiet i 65 - dla mężczyzn;

staż ubezpieczeniowy - oznacza udowodniony okres składkowy i nieskładkowy;

wymagany staż - oznacza 20 - dla kobiet i 25 - dla mężczyzn;

z zastrzeżeniem ust. 12.

W przypadku odwołującego współczynnik został ustalony przy uwzględnieniu następujących wartości:

45 – ukończony wiek w dniu 31 grudnia 1998 r.

18 – wiek wnioskodawcy zgodnie z art. 174 ust. 8 ustawy emerytalno-rentowej

65 – wiek emerytalny

(...) – łączna liczba okresów składkowych i nieskładkowych do 31 grudnia 1998 r. określona w dniach

9000 – wymagany staż 25 lat określony w dniach

Wobec powyższego wyliczenie przedstawia się następująco:

= 75,99 %

Ponadto , w myśl art. 185 ust.1 przy ustalaniu wysokości emerytury dla osób nabywających prawo do emerytury w wieku określonym w art. 24 ust. 1 oraz w art. 184 ( z uwagi na warunki szczególne), kapitał początkowy podlega przeliczeniu poprzez dodanie do okresów nieskładkowych okresów, o których mowa w art. 7 pkt 9, przebytych przed dniem 1 stycznia 1999 r., w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 okresów składkowych udowodnionych do dnia zgłoszenia wniosku o emeryturę. Do przeliczonego kapitału początkowego stosuje się przepisy art. 173 ust. 3-6.

Wobec powyższych obliczeń, kapitał początkowy odwołującego na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 171 415,53 zł , co po zastosowaniu wskaźników waloryzacji obowiązujących począwszy od 1999 r. , dało kwotę 681 351,06 zł i taką też prawidłową kwotę przyjmuje organ rentowy przy wyliczaniu należnego wnioskodawcy świadczenia.

Zgodnie z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Art. 103a został dodany przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011 r. Należy zważyć, iż art. 103a ustawy emerytalnej nie dotyczy zasad nabywania prawa do świadczeń. Nie narusza on zatem praw nabytych. Przepis ten dotyczy natomiast zawieszenia tego prawa, a w konsekwencji wypłaty świadczenia. Reguluje kwestie łączenia świadczenia i zarobku, odnosi się do reguł wypłaty emerytury. Określa sposób realizowania prawa poprzez wprowadzenie określonego ograniczenia. Uprawniony do emerytury w każdej chwili może spełnić warunek z wyżej wymienionego przepisu i tym samym doprowadzić do kontynuowania pobierania świadczenia emerytalnego. Za takim rozumieniem komentowanego przepisu przemawia nadto systematyka ustawy, a mianowicie umiejscowienie tego przepisu w rozdziale dotyczącym zawieszania i zmniejszania świadczeń, a nie w części dotyczącej powstania prawa.

Stosownie zaś do treści art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120.

Zgodnie zaś z art. 118 ust. 1a powyższej ustawy w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

Reasumując, brak jest podstaw do przyjęcia przy wyliczaniu należnego wnioskodawcy świadczenia innych danych , czy też zasad niż zaprezentowane powyżej. Wskazać należy , że świadczenie pracy przez J. O. w okresie od 1 września 2014 r. do 30 czerwca 2018 r. zmniejszyły okres „dodany" do okresu składkowego na podstawie art. 185 o 46 miesięcy, w stosunku do wcześniejszego wyliczenia kapitału. Przy czym warto zauważyć, iż zwiększyła się znacząco wartość zwaloryzowanego kapitału początkowego (z 604 760,62 zł na 681 351,12 zł). Co również istotne, wszystkie okresy trwania życia wynikają z konkretnych przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych i nie mogą wynikać z subiektywnych ustaleń , czy też założeń wnioskodawcy. Podkreślić także należy ,że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne nie jest tożsama z przychodem wynikającym z deklaracji PIT. Nadto roczna podstawa składki emerytalno-rentowej w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonej w ustawie budżetowej (w przypadku wnioskodawcy od 2003 r. podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne corocznie była ograniczana do kwoty rocznego ograniczenia podstawy wymiaru).

W odniesieniu zaś do kwestii określenia daty wypłaty należnego wnioskodawcy świadczenia wskazać należy ,że stosunek pracy z ostatnim pracodawcą został rozwiązany przez wnioskodawcę w dniu 30 czerwca 2018 r. , a zatem ZUS nie mógł dokonywać wypłat emerytury ustalonej od dnia 1 września 2014 r. ( datą podjęcia wypłaty emerytury jest data 1 lipca 2018 r. , co z kolei przekładało się na dokonane przez organ rentowy wyliczenia , w tym wyliczenie kapitału początkowego). W konsekwencji nie mamy do czynienia z zaległością w wypłacie emerytury, gdyż mimo przyznania prawa do emerytury, wnioskodawca pozostawał w ciągłym zatrudnieniu, przez co emerytura została zawieszona do dnia 30 czerwca 2018 r. ( tj. stosownie do treści wskazanego art.103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, iż zaskarżone decyzje organu rentowego są prawidłowe i w oparciu o treść art. 477 ¹⁴§ 1 k.p.c. oddalił odwołania J. O. , o czym orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

W punkcie 2 sentencji wyroku Sąd przekazał do rozpoznania Wydziałowi Cywilnemu Sądu Okręgowego w Łodzi zgodnie z właściwością roszczenie wnioskodawcy przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. o odszkodowanie za pozbawienie emerytury. Podczas rozprawy wnioskodawca wskazał za jaki okres czasu i w jakiej miesięcznej wysokości doznał szkody majątkowej na skutek postępowania organu rentowego.

W ocenie Sądu zgłoszone przez wnioskodawcę roszczenie nie ma charakteru sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych. Zgodnie bowiem z art. 476 § 2 i 3 kpc przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, dotyczących:

1)ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego,

2)emerytur i rent,

4)innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

5) świadczeń odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową albo służbą w Policji, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służbie C.-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Ochrony Państwa, Służbie Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego oraz Centralnym Biurze Antykorupcyjnym

oraz

sprawy wszczęte na skutek niewydania przez organ rentowy decyzji we właściwym terminie, a także sprawy, w których wniesiono odwołanie od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, sprawy o roszczenia ze stosunków prawnych między członkami otwartych funduszy emerytalnych a tymi funduszami lub ich organami oraz sprawy ze stosunków między emerytami lub osobami uposażonymi w rozumieniu przepisów o emeryturach kapitałowych a Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.

J. O. dochodzi odszkodowania przewidzianego w art. 417§ 1 kc i naprawienia szkody za utratę konkretnych kwot, dlatego niniejsza sprawa dotyczy roszczeń ze stosunków z zakresu prawa cywilnego i jest sprawą rozpoznawaną przez Sąd cywilny. Biorąc zaś pod uwagę wartość przedmiotu spotu, i treść art. 17 pkt 4 kpc należy uznać, że właściwym do rozpoznania zgłoszonego roszczenia jest Sąd Okręgowy. J. O. swoje roszczenie kieruje przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, zaś zgodnie z art. 30 kpc powództwo przeciwko osobie prawnej lub innemu podmiotowi nie będącemu osobą fizyczną wytacza się według miejsca ich siedziby.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie 2 sentencji wyroku w oparciu o art. 200§ 1 kpc w zw. z art. 30 kpc i w zw. z art. 17 pkt 4 kpc.

S.B.