Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 26 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Plewczyński

Protokolant: Agata Trawka

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2019 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa K. T.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powoda K. T. kwotę 22059,24 zł (dwadzieścia dwa tysiące pięćdziesiąt dziewięć zł dwadzieścia cztery gr) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 3074,50 zł od dnia 16 stycznia 2018 r. do dnia zapłaty,

- 18984,74 zł od dnia 30 stycznia 2018 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5320 zł (pięć tysięcy trzysta dwadzieścia zł) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  przyznaje kuratorowi G. W. kwotę 3000 zł (trzy tysiące zł) tytułem wynagrodzenia.

Sygn. akt XI GC 331/19

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu „zwykłym”

Pozwem z dnia 1 marca 2018r powód K. T. wniósł przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę kwoty 22059,24zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot cząstkowych do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż pozwana zleciła mu roboty budowlane w tym prace ziemne na dowód czego wystawiono faktury.

Z uwagi na brak organu upoważnionego do reprezentacji pozwanej postanowieniem z dnia 30 listopada 2018r ustanowiono kuratora.

Kurator wniósł o oddalenie powództwa kwestionując je co do zasady, jak i co do wysokości. W szczególności zakwestionował zlecanie powodowi robót przez pozwaną oraz umocowanie T. L.. Podniósł, że umowa o roboty budowlane powinna być stwierdzona pismem. Wniósł także o przyznanie mu wynagrodzenia w kwocie 3600zł.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód K. T. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ustalił z działającym w imieniu pozwanej jej wspólnikiem A. J. zakres wykonania robót ziemnych i dróg technologicznych wraz z dostarczeniem materiału. Szczegółowy zakres i warunki wykonania umowy uzgadniane były z reprezentującym pozwaną na budowie kierownikiem budowy T. L.. T. L. kwitował dostarczenie materiału na dokumentach WZ oraz ilość roboczogodzin sprzętu na raportach dziennych.

Prace rozpoczęto 8 grudnia 2017r i trwały one do 4 stycznia 2018r. Na koniec prac, w dniu 4 stycznia 2018r sporządzono protokół odbioru robót.

Wyżej wskazane dokumenty stały się podstawą wystawienia następujących faktur vat za prace sprzętowe i dostarczony materiał:

- nr (...) na kwotę 799,50zł z terminem płatności 13 stycznia 2018r,

- nr (...) na kwotę 2275zł z terminem płatności 13 stycznia 2018r,

- nr (...) na kwotę 18 984,74zł z terminem płatności 26 stycznia 2018r

Faktury wraz z dokumentami będącymi podstawą ich wystawienia zostały dostarczone pozwanej i przyjęte bez uwag.

Dowód:

- druk (...) k. 7;

- KRS pozwanej k. 8-13;

- dokument WZ i raporty pracy k. 16-20,23;

- faktura nr (...) k. 14;

- faktura nr (...) k. 15;

- faktura nr (...) k. 21-22;

- protokół k.24

- zeznania powoda k.123-124,126

Pismem z dnia 16 lutego 2018r powód wezwał pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 22059,24 zł tytułem wystawionych faktur VAT.

Pozwana nie kwestionowała wystawionych faktur, nie odpowiedziała też na wezwanie.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z 16 lutego 2018r k. 25

- zeznania powoda k.123-124,126

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

W ocenie Sądu strony łączyła nie umowa o roboty budowlane ale umowa mieszana zawarta w ramach swobody umów, obejmująca wykonanie usług sprzętowych (do których znajdują odpowiednie zastosowanie na podstawie art. 750 k.c. przepisy o zleceniu) oraz sprzedaż materiału (art. 535 k.c. i n.). Strony nie ustaliły bowiem jednego obiektu do wykonania, ale początkowo określiły zakres prac ogólnie, a bezpośrednio, na bieżąco wskazywał je kierownik budowy. Rozliczano je też według ilości przepracowanych godzin. Przyjęcie, że jest to umowa o roboty budowlane nie wpłynęłoby na rozstrzygnięcie. Zastrzeżenie w art. 648§1 k.c. formy pisemnej nie ma znaczenia, gdyż przepisów o skutkach niedochowania formy pisemnej ad probationem nie stosuje się do czynności prawnych w stosunkach pomiędzy przedsiębiorcami. Tak więc, jeżeli po obydwu stronach umowy o roboty budowlane występują podmioty o statusie przedsiębiorców, to fakt zawarcia umowy o roboty budowlane i jej treść może być dowodzony wszelkimi środkami dowodowymi, bez żadnych ograniczeń (por. Kodeks cywilny. Komentarz. Tom IV. Zobowiązania. Część szczególna Ewa Zielińska Komentarz do art.648 Kodeksu cywilnego teza 2 Opublikowano: WKP, 2018).

Jak wynika z wiarygodnych zeznań powoda pierwotnych ustaleń, co do zakresu prac (roboty ziemne i drogi technologiczne) dokonał on z A. J. wspólnikiem pozwanej spółki, a szczegółowy zakres prac i ich warunki oraz ceny ustalane były ze wskazanym mu przez A. J. kierownikiem budowy pozwanej T. L.. Prawidłowe wykonanie usług oraz dostawę towaru potwierdzają systematycznie sporządzane, załączone dokumenty WZ, raporty pracy i protokół odbioru na których widnieje podpis kierownika budowy, a więc osoby obecnej na budowie i odpowiedzialnej za jej przebieg. Biorąc pod uwagę rodzaj pełnionych funkcji przez A. J. i T. L., zakres wykonanych prac oraz dostarczonych materiałów nie sposób przyjąć, że pozwana nie miała wiedzy o umowie zawartej z powodem. Samo wejście na budowę osób nieuprawnionych w zasadzie jest niemożliwe, a tutaj przywożono materiał oraz wykonywano niezbędne prace ziemne ciężkim sprzętem. Wyżej wymienione dokumenty stały się podstawą wystawienia faktur vat objętych powództwem. Każda z faktur doręczona została pozwanej, co potwierdza jej pieczęć firmowa i podpis upoważnionego pracownika. Z wiarygodnych zeznań powoda wynika, że faktury te nigdy nie był zwrócone bądź kwestionowane w żadnym zakresie.

Należy też zwrócić uwagę na zachowanie strony pozwanej przed procesem. Pozwany mimo otrzymania faktur, a następnie wezwania do zapłaty (na k. 25 widnieje pieczęć i podpis pozwanego) nie podnosił żadnych zarzutów, nie kwestionował należności objętych sporem, w tym w szczególności nie podnosił braku umowy lub jej realizacji, czy wadliwego naliczenia, a przynajmniej żadne dowody nie zostały na te okoliczności przedłożone. Pozwany jest przedsiębiorcą, a więc podmiotem profesjonalnie prowadzącym działalność gospodarczą. Racjonalnym jest więc przyjęcie, iż wszelkie dokumenty księgowe przyjmowane przez niego znajdują potwierdzenie w zawartych kontraktach. Nie sposób bowiem prowadzić żadnego przedsiębiorstwa, w którym dokumenty księgowe nie są zestawiane (okresowo lub na bieżąco) z podstawami ich wystawienia, gdyż prowadziłoby to m.in. do niemożności określenie wierzytelności i długów oraz odpowiedzialności karno – skarbowej. Zaksięgowanie faktury jest też swoistego rodzaju potwierdzeniem warunków na jakich dana umowa była zawierana.

W ocenie Sądu pozwany miał pełną wiedzę o zawarciu i wykonaniu umowy, a co najmniej akceptował jej treść po wykonaniu.

Terminy płatności wskazane na przyjętych przez pozwaną fakturach vat, są późniejsze niż data wydania towaru i świadczenia usług. Podstawę prawną w zakresie rozstrzygnięcia o odsetkach stanowią przepisy ustawy z 8 marca 2013r o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. 2013 poz. 403).

Istotne elementy materiału dowodowego omówione zostały we wcześniejszej fazie uzasadnienia. Dla porządku wskazać należy, że Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów oraz dowód z zeznań powoda. Dowody z dokumentów powstały w bezpośredniej bliskości czasowej od danych zdarzeń. Treść dokumentów znajduje też odzwierciedlenie w następczych zachowaniach stron i logicznym ciągu zdarzeń. Dowód z przesłuchania powoda Sąd uznał za wiarygodny. Koresponduje on z treścią dokumentów.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 98 k.p.c., gdyż pozwany przegrał w całości.

Na zasądzone koszty składa się opłata od pozwu w kwocie 1103zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł, zaliczka na kuratora 600zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 3600zł ustalone na podstawie §2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804).

Wynagrodzenie kuratora Sąd ustalił na kwotę 3000zł za cały udział w niniejszym postępowaniu (także za postępowanie zażaleniowe) na podstawie §3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018r w sprawie określenie wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych w sprawie cywilnej (Dz. U. 2018r.536). Ustalając wynagrodzenie Sąd uwzględnił nakład pracy i zaangażowanie kuratora oraz charakter sprawy.

SSR Dariusz Plewczyński

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

- (...)

3. (...)