Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1982/18

POSTANOWIENIE

Dnia 16 kwietnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Magdalena Hupa-Dębska

SO Artur Żymełka

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. B.

przeciwko M. D., M. J., M. M. (1) i B. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej M. J.

na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 10 sierpnia 2018 r., sygn. akt I C 755/17

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

SSO Artur Żymełka SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Hupa-Dębska

Sygn. akt III Cz 1982/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowego w (...) w postanowieniu z dnia 10 08 2018r. odrzucił apelację pozwanej M. J. od wyroku z dnia 10 04 2018r., uznając, że nie dochowano terminu do jej wniesienia.

Postanowienie zaskarżyła pozwana M. J. , która wnosiła o jego uchylenie.

W uzasadnieniu zażalenia podnosił, że pozwani jako spadkobiercy M. M. (2) są powiązani węzłem współuczestnictwa jednolitego (art. 73 §2 k.p.c.),

wobec czego w stosunku do nich musi zapaść jeden, jednolity wyrok i wniesienie apelacji przez innych pozwanych „skutkuje rozpatrywaniem sprawy przez Sąd drugiej instancji w stosunku do wszystkich”.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Powód dokonał zajęcie wierzytelności przysługującej jego dłużnikowi J. M. wobec pozwanych (dłużników wymienionego) i dochodzi w sprawie - w oparciu o regulacje art. 887 § 2 k.p.c. - wykonania przynależnego mu względem jego dłużnika świadczeń ze zajętej wierzytelności.

Wierzytelności ta powstała na skutek zbycia przez pozwanych M. J., M. M. (1) i M. D. – z pominięciem dłużnika powoda - własności lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład spadku po ich rodzicach K. M. i M. M. (2), w konsekwencji czego źródeł powstania jego wierzytelności należy upatrywać w regulacji art. 405 k.c. albo art. 415 k.c.

W obydwu przypadkach jego wierzytelność obejmuje świadczenie pieniężne, tj. świadczenia podzielne w rozumieniu art. 379 § 1 k.c. (wierzytelność dzieli się na tyle niezależnych od siebie świadczeń ilu jest dłużników) i co najwyżej w przypadku zakwalifikowania jego roszczeń jako pochodzących z czynu niedozwolonego odpowiedzialność pozwanych zgodnie z regulacją art. 441 § 1 k.c., jest odpowiedzialnością solidarną (odpowiada to sentencji zaskarżonego przez skarżącą wyroku).

Tego rodzaju odpowiedzialność nie prowadzi jednak do powstania po stronie pozwanych więzi współuczestnictwa jednolitego (art. 73 § 1 k.p.c.), gdyż stosownie

do regulacji art. 366 § 1 k.c. dłużnik pozwanego może żądać spełnienia świadczenia

w całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich

lub od każdego z osobna, co w odniesieniu do oceny skuteczności wniesionej

przez skarżąca apelacji oznacza, że czynności procesowe podejmowane przez pozostałych pozwanych nie były wobec niej skuteczne.

Skarżąca nie wniosła w przepisanym prawem wniosku o sporządzenie i doręczenie jej odpisu wyroku z dnia 10 04 2018r. wraz z uzasadnieniem.

W konsekwencji tego przewidziany w art. 369 § 1 k.p.c. dwutygodniowy termin do wniesienia apelacji upływał z dniem 1 05 2018r. a wobec tego, że był to dzień ustawowo wolny od pracy upłynął on z dniem 2 05 2018r.

Jej apelacja została wniesiono dopiero w dniu w dniu 22 05 2018r., tj. już po upływie wskazanego powyżej terminu, co stosownie do regulacji art. 370 k.p.c. obligowało Sąd pierwszej instancji do jej odrzucenia.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu,

wobec czego zażalenie skarżącej jest bezzasadne w rozumieniu art. 385 k.p.c. i jako takie z mocy zawartej w nim regulacji podlega ono oddaleniu.

Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono stosując regulację

art. 98 k.p.c. biorąc pod uwagę, że skarżąca uległa postępowaniu zażaleniowym

a wydane postanowienie kończy wobec niej postępowanie, powinna ona zwrócić powódce poniesione przez nią koszty postępowania zażaleniowego.