Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2019 r. w K.

sprawy z powództwa (...) (...)Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko M. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Powód (...) (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. K. kwoty 9 372,09 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że wierzytelność dochodzona od pozwanej wynika z umowy pożyczki pieniężnej o nr (...) zawartej w dniu 23.02.2017 r. z (...) Finanse Sp. z o.o. we W. . Pozwana nie wywiązała się z warunków umowy. W dniu 01.03.2017 r. wierzyciel pierwotny dokonał przelewu przysługującej mu wobec pozwanej wierzytelności na rzecz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., który następnie w dniu 30.04.2018 r. dokonał przelewu przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda. Ponieważ strona pozwana nie dokonywała spłaty pożyczki zgodnie z ustaleniami umownymi, umowa została wypowiedziana i z dniem 21.01.2018 r. kwota stała się wymagalna. Łączna wartość przedmiotowej wierzytelności na dzień przygotowania pozwu wynosi 9 372,09 zł na co składają się :

- 4 253,91 – suma niespłaconego kapitału udzielonej pożyczki ,

- (...),07 – suma niespłaconych odsetek umownych wynikających z niespłaconych rat pożyczki wraz z dalszymi odsetkami karnymi naliczonymi od dnia następnego po terminie płatności niespłaconych rat do dnia sporządzenia pozwu,

- 3 995,11 zł pozostała niespłacona część prowizji oraz opłata za udzielenie pożyczki naliczone zgonie z warunkami umowy.

Pozwana M. K. nie stawiła się na rozprawie , nie złożyła odpowiedzi na pozew i nie złożyła wyjaśnień w sprawie.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód na poparcie twierdzeń wskazanych w pozwie przedłożył kserokopię zawiadomienia o przeniesieniu wierzytelności (k. 9), kserokopię wezwania do zapłaty (k.10-11), kserokopię oświadczenia o dokonaniu cesji praw (k.12), kserokopię zawiadomienia o wypowiedzeniu umowy (k.13-14), wydruk umowy pożyczki o nr (...) z dnia 23.02.2017 r. (k. 15-19), kserokopię potwierdzenia wykonania transakcji płatniczej (k. 20). Wnioskowane przez powoda dowody zostały pominięte, gdyż nie stanowiły dokumentów lub ich odpisów w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

W ocenie Sądu powód nie wykazał, aby dochodzone roszczenie rzeczywiście mu przysługiwało. Powód nie przedstawił dostatecznych dowodów na istnienie wierzytelności wobec pozwanej.

Wskazać należy, iż powód dołączył do pozwu niepoświadczone za zgodność z oryginałem wydruki bądź kserokopie. Reprezentujący powoda pełnomocnik, za wyjątkiem pełnomocnictwa procesowego i dokumentów potwierdzających umocowanie osób, które udzieliły pełnomocnictwa , nie poświadczył za zgodność z oryginałem żadnego z wydruków lub kserokopii załączonych do pozwu. W myśl przepisów kodeksu postępowania cywilnego dokumentem jest wyłącznie oryginał. Kserokopia jako odwzorowanie oryginału może być uznana wyłącznie za odpis dokumentu. Niepoświadczona podpisem strony kserokopia nie jest dokumentem. Jeżeli zaś pismo nie może być uznane za dokument, nie może być też podstawą do prowadzenia dowodu w trybie art. 308 kpc. (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2000 r. IV CKN 59/00, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2009 r. CSK 557/08). Do uznania kserokopii za dokument niezbędne jest oświadczenie o istnieniu oryginału o treści i formie odwzorowanej kserokopią. Dopiero po umieszczeniu na kopii poświadczenia zgodności z oryginałem można uznać kserokopię za dokument świadczący o istnieniu oryginału.

Złożone przez powoda kserokopie czy wydruki nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem , nie można zatem ich uznać za wiarygodne dowody świadczące o przysługiwaniu powodowi wierzytelności względem pozwanej. Zdaniem Sądu także wydruki z dokumentów sporządzonych w formie dokumentowej wymagają poświadczenia za zgodność z oryginałem. Powód przedkładając niepoświadczone wydruki i kserokopie nie wykazał, by dochodzone roszczenie w wysokości wskazanej w pozwie rzeczywiście mu przysługiwało.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym , kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 kc jest przepis art. 232 kpc , zgodnie z którym strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W myśl przytoczonych przepisów, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie. Powód winien wykazać zatem wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu.

Wskazać należy, iż w sprawach cywilnych nie jest rzeczą Sądu zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie jak też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy - obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach. Od tego obowiązku nie zwalnia powoda treść art. 339 kpc.

Powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, winien przejawiać staranność w wykazaniu zasadności powództwa. Brak merytorycznego zaprzeczenia jego twierdzeń przez pozwaną nie zwalniał go od wykazania podstawowych okoliczności wskazujących na zasadność żądania. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 7.11.2007 r. (II CSK 293/07), ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń, ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności.

Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w przypadku braku wątpliwości co do zasadności pozwu. W niniejszej sprawie natomiast powód nie przedłożył dowodów dostatecznie uzasadniających jego roszczenie. W konsekwencji należało stwierdzić, że powód nie udowodnił swojego roszczenia, choć był do tego zobowiązywany.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, powództwo należało oddalić.