Sygn. akt IV P 203/18
Dnia 10 stycznia 2019 roku
Sąd Rejonowy w Grudziądzu, Wydział IV Pracy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Kinga Grűnberg-Bartkowska
po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019 roku na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa A. B.
przeciwko Agencji Ochrony Osób i Mienia (...) sp. z o. o.
o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych
p o s t a n a w i a:
I. uchylić wyrok zaoczny tut. Sądu z dnia 24 października 2018 roku;
II. umorzyć postępowanie w sprawie;
III. nie obciążać powoda kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej;
IV. kosztami sądowymi, od uiszczenia których powód był zwolniony, obciążyć Skarb Państwa.
Powód wniósł w pozwie o zasądzenie od pozwanego kwoty 7.088,88 zł tytułem wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.06.2016 roku do dnia 30.10.2017 roku. Wyrokiem zaocznym z dnia 24 października 2018 roku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7.088,88 zł, a w pozostałym zakresie umorzył postępowanie. Od powyższego wyroku zaocznego pozwany złożył sprzeciw. W dniu 18 grudnia 2018 roku do tut. Sądu wpłynęło pismo, w którym powód cofnął pozew i wniósł o nieobciążanie go kosztami procesu. Pozwany wyraził zgodę na cofnięcie pozwu, wniósł jednak o zasądzenie od powoda kosztów procesu.
Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia -
aż do wydania wyroku. Na podstawie art. 203 § 4 k.p.c. sąd może jednak uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, gdy okoliczności sprawy wskazują, że czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Zgodnie z treścią art. 469 k.p.c. sąd może uznać cofnięcie pozwu za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika.
W ocenie Sądu okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują na to, aby cofnięcie pozwu było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo zmierzało
do obejścia prawa. Sąd nie znalazł również podstaw do uznania, aby cofnięcie pozwu naruszało słuszny interes powoda.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 355 § 1 kpc orzeczono jak w sentencji.
W myśl art. 102 kpc, Sąd nie obciążył powoda kosztami zastępstwa procesowego, poniesionymi przez stronę pozwaną. Powód działał bez pomocy profesjonalnego pełnomocnika i dlatego mógł nie zdawać sobie sprawy, że podmiot który pozwał nie jest jego pracodawcą. Tym bardziej, iż nazwy obu podmiotów są ze sobą zbieżne, różnią się jedynie dopiskiem „sp. komandytowa”. Z tego samego względu, kosztami sądowymi, od uiszczenia których powód był zwolniony, Sąd obciążył Skarb Państwa na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc.
1) odnotować i zakreślić;
2) odpis postanowienia doręczyć:
- powodowi z odpisem sprzeciwu i pisma pozwanego z 27.12.2018 r. z pouczeniem;
- pełn. pozwanego;
3) z wpływem lub za 10 dni.
G., 10.01.2019 r.