Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 października 2017 roku, sygn. akt XVIII C 1397/16 Sąd Rejonowy dla Łodzi –Śródmieścia w Łodzi w sprawie z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. przeciwko K. N. o zapłatę, w pkt. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2 475,71 zł z umownymi odsetkami oraz 72,38 zł z tytułu kosztów procesu, w pkt. 2. nie obciążył pozwanej nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiodła pozwana, zaskarżając wyrok w całości i zarzucając bezpodstawne obciążenie skarżącej zasądzoną kwotą rzekomego kredytu, którego nigdy nie pobierała. Prokuratura umorzyła postępowanie z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa oszustwa. Skarżąca podkreśliła, że nie mogła zaciągnąć żadnego kredytu, bo nie ma zdolności kredytowej, ma 87 lat, pobiera rentę po mężu w kwocie 2 150 zł miesięcznie, mieszka sama, jest chora.

W konkluzji skarżąca wniosła o zmianę kwestionowanego wyroku i oddalenie powództwa oraz o zwolnienie od kosztów postępowania w całości.

Powód w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest uzasadniona.

Sąd Rejonowy dokonując ustaleń faktycznych ograniczył się do wskazania umowy kredytu zawartej w dniu 28 maja 2014 r. między (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. a pozwaną na kwotę główną 2 000 zł na czas do 26 czerwca 2015 r., płatnego w 12 ratach miesięcznych. Ponadto Sąd ustalił, że podpis na umowie nie został sfałszowany, o czym przesądza opinia biegłego grafologa, wskazał, że pozwana nie regulowała rat w terminie. W oparciu o takie ustalenia Sąd I instancji uznał, że powód przedstawił dowody na okoliczność istnienia zobowiązania, jego wysokości i nieregulowania zaciągniętego kredytu, co uzasadnia uwzględnienie żądania pozwu co do kwoty głównej oraz odsetek.

Pozwana konsekwentnie zaprzeczała powyższym ustaleniom, zarzucając, że nie zawierała żadnej umowy o kredyt, w związku z czym twierdziła, że podpis na umowie został sfałszowany, nie odbierała żadnych wezwań z banku, nie mieszka i nigdy nie mieszkała pod wskazanym w umowie adresem.

Odnosząc się do ustaleń faktycznych należy zauważyć, że obarczone są błędem co do liczby rat kredytowych, które zostały wskazane w umowie na 36, nie zaś na 12, jak ustalił Sąd Rejonowy.

W kontekście zarzutów apelacji koniecznym było nadto poczynienie uzupełniających ustaleń faktycznych: wniosek o udzielenie kredytu na zakup towarów (sprzętu medycznego), został sporządzony w dniu 28 maja 2014 r. podczas prezentacji sprzętu medycznego przez firmę (...) z siedzibą w S.. We wniosku wskazano adres pozwanej Ł., ul. (...) z okresem zamieszkania tam od 1 maja 1990 r. (kserokopia wniosku– k.27 – oryginał – k.58 akt PR 2 Ds. 1109/2016 Prokuratury Rejonowej Ł.).

Wypowiedzenie z dnia 9 kwietnia 2015 r. dotyczące opisanej umowy kredytu zostało skierowane na adres pozwanej zawarty we wniosku i awizowane przez podmiot doręczający ( wypowiedzenie –k.30, potwierdzenie odbioru –k. 31).

Pozwana od 50 lat mieszka pod jednym adresem, którym jest Ł., ul. (...) (oświadczenie pozwanej – protokół –k.46 - nagranie 00:01:29, wnioski o wydanie dowodu osobistego z adnotacjami urzędowymi –k.50, 51).

W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że umowa z dnia 28 maja 2014 r. o kredyt na zakup sprzętu medycznego nie została skutecznie wypowiedziana, bowiem wypowiedzenie skierowano na adres wadliwie wskazany we wniosku i umowie kredytowej, pod którym pozwana nigdy nie mieszkała.

Okoliczność zamieszkiwania przez pozwaną pod innym adresem, aniżeli wskazanym w umowie kredytowej w sposób oczywisty wynika z dokumentów złożonych do akt sprawy oraz z oświadczenia pozwanej, pozostającego w konsekwentnym związku z zapisami w dokumentach.

W tym stanie rzeczy, skoro umowa nie została skutecznie wypowiedziana, kredyt nie jest wymagalny.

W związku powyższym podstawa faktyczna roszczenia pozwu, jaką przedstawił powód nie odpowiada dokonanym ustaleniom przez Sąd Okręgowy, zatem nie może przesądzać o zasadności żądania i w konsekwencji zasądzenia od pozwanej dochodzonej pozwem kwoty.

Ponadto na marginesie należy zwrócić uwagę na okoliczności zawarcia umowy (prezentacja sprzętu medycznego), wiek pozwanej oraz całkowity koszt kredytu, a to w świetle zarówno art. 385 ¹ k.c. jak i art. 5 k.c.

Reasumując, podstawa faktyczna wskazana w pozwie, nie uzasadniając uwzględnienia roszczenia, skutkowała zmianą kwestionowanego wyroku poprzez oddalenie powództwa, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając na rzecz pozwanej uiszczoną opłatę od apelacji w kwocie 100 zł.