Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKo 82/06

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O P O L I T E J P OL S K I E J

Dnia 14 czerwca 2006 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący- Sędzia SA Barbara Misztalska

SA Elżbieta Mieszczańska

SO (del.) Michał Marzec (spr.)

Protokolant Izabela Rybok

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Wandy Barańskiej

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko J. L.(L.)

ur. (...) w L., syna F. i A. z d. L.

skazanemu za przestępstwo z art. 91§3 kks

wniosku obrońcy skazanego oraz Prokuratora Apelacyjnego w K.

w przedmiocie wznowienia postępowania

na podstawie art. 540§2 kpk, art. 547§3 kpk

1.  wznawia postępowanie i uchyla wyrok Sądu Rejonowego w Lublińcu z dnia 21 stycznia 2004 roku , sygn. akt II Ks 10/03 oraz zmieniający go wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 4 maja 2004 roku, sygn. akt VII Ka 321/04 i umarza postępowanie w sprawie przeciwko J. L. skazanemu o zarzucane mu przestępstwo z art. 91§3 kks;

2.  kosztami postępowania w sprawie o wznowienie postępowania obciąża Skarb Państwa;

3.  zwraca J. L.opłatę w kwocie 150 (sto pięćdziesiąt) zł uiszczoną od wniosku o wznowienie postępowania.

UZASADNIENIE

Obrońca skazanego J. L. wystąpił z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 4.05.2004 roku w sprawie o sygn. akt VII Ka 321/04. Na uzasadnienie żądania wskazał, iż wyrokiem z dnia 31.01.2005 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż art. 22 ustawy z dnia 19.03.2004 roku Przepisy wprowadzające ustawę- Prawo celne (Dz. U. nr 68 poz. 623) jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP, co oznacza, iż z obrotu prawnego wyeliminowany został również art. 15a przepisów wprowadzających kks. Brak jest zatem przepisu intertemporalnego, co powoduje obowiązek stosowania ustawy nowej do czynów popełnionych przed dniem 1 maja 2004 roku. Wobec powyższego obrońca skazanego stwierdził, iż po dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej nie są wymagane zezwolenia, czy też obowiązek zapłaty cła za towary przemieszczane w ramach Unii, tym samym nie istnieje kategoria „narażenia na uszczuplenie należności celnej”, wobec czego postępowanie winno ukończyć się umorzeniem na zasadzie art. 17§1 pkt 2 kpk.

Wniosek obrońcy poparł Prokurator Apelacyjny w Katowicach, który stosując podobna argumentacje również wniósł o wznowienie postępowania, uchylenie wyroków sądów obu instancji i umorzenie postępowania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Wnioski zasługują na uwzględnienie.

Skazany J. L. uznany został winnym przestępstwa skarbowego z art. 91§3 kks polegającego na przyjęciu od Z. R. samochodu osobowego marki B. (...), stanowiącego przedmiot czynu zabronionego, określonego w art. 88§1 kks, na którym to samochodzie ciążyły należności celne oraz podatkowe. Orzeczenie w przedmiotowej sprawie uprawomocniło się dnia 4 maja 2004 roku, czyli już po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.

Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie ma powołane przez wnioskodawców orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31.01.2005 roku (P 9/04, OTK-A 2005/1/9), w którym stwierdzono niekonstytucyjność art. 22 ustawy z dnia 19.03.2004 roku Przepisy wprowadzające ustawę- Prawo celne (Dz. U. nr 68 poz. 623). Uchylony przepis dodawał do przepisów wprowadzających kks art. 15a, który stanowił, iż do czynów zabronionych popełnionych przed dniem uzyskania przez RP członkostwa w Unii Europejskiej, stosuje się przepisy dotychczasowe.

W konsekwencji powołanego orzeczenia stwierdzić należy, iż odnośnie czynów z art. 85-96§1 kks popełnionych przed datą 1 maja 2004 roku i przed tą datą prawomocnie nie osądzonych, zachodzi konieczność uznania, iż w chwili orzekania czyny te nie stanowią już przestępstwa (wykroczenia). Zachodzi bowiem konieczność stosowania do tychże czynów przepisów ustawy nowej, a w obecnym stanie prawnym nie są wymagane żadne pozwolenia czy też obowiązek zapłaty cła za towary przemieszczane w ramach Unii Europejskiej, wobec czego nie istnieje kategoria prawna „narażenie na uszczuplenie należności celnej”. Wniosek taki sformułował Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu powołanego orzeczenia, został on również prawidłowo powołany przez wnioskodawców.

Spełniona zatem została przesłanka wznowienia postępowania opisana w art. 540§2 kpk. Po myśli art. 547§3 kpk Sąd Apelacyjny uchylił wyroki wskazane przez wnioskodawców i umorzył postępowania przeciwko J. L. przyjmując, iż zarzucany mu czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego.

Stosownie do treści art. 630 kpk w zw. z art. 639 kpk kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa, zaś na zasadzie art. 638 kpk zwrócono wnioskodawcy uiszczoną opłatę od wniosku.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13