Sygn. akt V K 284/18
Dnia 13 marca 2019r.
Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:
Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel
Protokolant – st. sekr. sąd. Anna Zaborowska- Przesmycka
w obecności Prokuratora -------------------
po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2019r. na rozprawie
sprawy K. D.
urodzonego (...) w W.
syna K. i B. z d. P.
oskarżonego o to, że: I. w okresie od miesiąca marca 2017 roku do miesiąca grudnia 2017 roku prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą K (...) Sp. z o.o. (...)) z siedzibą w miejscowości (...), (...)-(...) P., gmina P., wykonując czynności z zakresu prawa pracy, uporczywie naruszał prawa pracowników wynikające z ubezpieczenia społecznego w ten sposób, nie dopełnił ustawowego obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego (pracownika) w kwocie 6.118,59 zł oraz na ubezpieczenie zdrowotne w części finansowanej przez ubezpieczonego w kwocie 3.478,86 zł oraz w części składek finansowanych przez pracodawcę (płatnika) na ubezpieczenia społeczne w kwocie 8.059,93 zł oraz na fundusz pracy w kwocie 1.189,05 zł doprowadzając w ten sposób do zadłużenia wobec ZUS, działając w ten sposób na szkodę pracowników: K. P., R. D. (1), M. P., R. L. i D. D.
tj. o czyn z art. 218§1a kk
II. w okresie od 1 kwietnia 2018 roku do 3 października 2018 roku w miejscowości (...), wykonując czynności z zakresu prawa pracy, uporczywie naruszał prawa pracownika M. P. wynikające ze stosunku pracy, polegające na nie wydaniu wymienionemu świadectwa pracy,
tj. o czyn z art. 218§1a kk
III. w okresie od 15 marca 2018 roku do 4 października 2018 roku w miejscowości (...), wykonując czynności z zakresu prawa pracy, uporczywie naruszał prawa pracownika R. L. wynikające ze stosunku pracy, polegające na nie wydaniu wymienionemu świadectwa pracy,
tj. o czyn z art. 218§1a kk
IV. w okresie od 12 sierpnia 2018 roku do 29 października 2018 roku w miejscowości (...), wykonując czynności z zakresu prawa pracy, uporczywie naruszał prawa pracownika Ł. J. wynikające ze stosunku pracy, polegające na nie wydaniu wymienionemu świadectwa pracy,
tj. o czyn z art. 218§1a kk
1. Oskarżonego K. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów przyjmując, iż dopuścił się ich w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 218§1a kk skazuje go, zaś na podstawie art. 218§1a przy zastosowaniu art. 91§1 kk wymiera mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.
2. Na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 kk, art. 72§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzy) lat, zobowiązując oskarżonego w tym czasie do informowania kuratora o przebiegu okresu próby co 6 (sześć) miesięcy.
3. Na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz ZUS Oddział w O. kwoty 18.846,43 (osiemnaście tysięcy osiemset czterdzieści sześć 43/100) złotych.
4. Zasądza od oskarżonego na rzecz ZUS Oddział w O. kwotę 840,00 (osiemset czterdzieści 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu związanych z ustanowieniem przez oskarżyciela posiłkowego pełnomocnika
5. Zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.
Sygn. akt V K 284/18
na zasadzie art. 424§3 kpk zakres uzasadnienia ograniczony do rozstrzygnięcia o środku kompensacyjnym
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
K. D. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą K (...) Sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości (...), (...)-(...) P., gm. P.. W okresie od marca 2017r. do grudnia 2017r. od 5 zatrudnionych pracowników, których zgłaszał do ubezpieczenia społecznego tj.:
- K. P. (zatrudnionego od 15.02.2017r. do 5.08.2017r. , świadectwo pracy k. 54)
- R. D. (1) (zatrudnionego od 15.02.2017r. do 14.11.2017r., umowa o pracę k. 67, świadectwo pracy k. 69)
- D. D. (zatrudnionego od 1.05.2017r. do 5.08.2017r., świadectwo pracy k. 87)
- R. L. (zatrudnionego od 29.09.2017r. do marca 2018r.)
- M. P. (zatrudnionego od 25.09.2017r. do kwietnia 2018r.)
nie opłacił składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego (pracownika) (w kwocie 6.118,59 zł), na ubezpieczenie zdrowotne finansowane przez ubezpieczonego (w kwocie 3.478,86 zł), w części składek finansowanych przez pracodawcę na ubezpieczenia społeczne (w kwocie 8.059,93 zł) oraz Fundusz Pracy (w kwocie 1.189,05 zł) tj. w łącznej kwocie 18.846,43 zł (zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z załącznikami k. 1-13, zeznania M. A. k. 281v, 19-20, K. P. k. 281v, 52-53, M. P. k. 281v-282, R. L. k. 282, 79-80, D. D. k. 282, 84-85, pismo ZUS, k. 157-173, 204)
Oskarżony K. D. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 218§1a kk. Stosownie do art. 46§ kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz ZUS Oddział w O. kwoty 18.846,43 złotych.
Dobrem chronionym w art. 218 § 1a kk są ponadto prawa pracownicze wynikające z ubezpieczenia społecznego, które powstają z mocy prawa z chwilą zawarcia umowy o pracę. Aby można było mówić o uporczywym naruszaniu praw pracowniczych, powinno ono charakteryzować się dwiema cechami, które muszą wystąpić łącznie. Po pierwsze, długotrwałością uchybiania owym prawom, co może przybrać postać ciągłego lub powtarzającego się ich nierespektowania. Po drugie, specyficznym nastawieniem psychicznym sprawcy, które można określić mianem zawziętości (nieustępliwości) (por. uchw. SN z 9.6.1976 r. (VI KZP 13/75, OSNKW 1976, Nr 7–8, poz. 86) oraz wyr. SN z 19.12.1979 r. (V KRN 297/79, OSNPG 1980, Nr 6, poz. 79). Istotę uporczywości trafnie oddał SN w wyr. z 17.1.2017 r. (WA 18/16, Legalis), stwierdzając, że: "uporczywość uzewnętrznia się natrętnymi, sekwencyjnymi czy powtarzalnymi zachowaniami (…)”, „przy czym uporczywe jest takie zachowanie, które polega na naruszenia praw pracownika co najmniej trzy razy. Znamię uporczywości obejmuje również świadomość niweczenia możliwości osiągnięcia stanu założonego przez prawo. Ocena uporczywości i długotrwałości ma charakter zindywidualizowany i musi być dokonywana odmiennie, w zależności od konkretnego stanu faktycznego, jednakże zasadne jest uznanie za „długotrwałe” działań trwających w okresie przynajmniej 3 miesięcy” (II AKa 256/16 - wyrok SA Gdańsk z dnia 30-03-2017).
K. D., oprócz wymienionych wyżej osób, zatrudniał w swojej firmie także innych pracowników (P. C., J. G., Ł. J., M. K., R. D. (2)), od których nie odprowadził składek ubezpieczeniowych (lista ubezpieczonych k. 2). Jednak w przypadku tychże pracowników nie doszło do wyczerpania znamion przestępstwa, z uwagi na to że okres nieodprowadzania składek ubezpieczeniowych za wymienione osoby, w okresie wskazanym w zarzucie, nie przekraczał trzech miesięcy. Tym samym Sąd mógł orzec obowiązek naprawienia szkody na rzecz ZUS Oddział w O. jedynie w kwocie 18.846,43 zł, czyli w zakresie powstałego wobec ZUS zadłużenia względem osób pokrzywdzonych przestępstwem.