Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Stachurska

Protokolant: sekr. sądowy Anna Bańcerowska

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2018 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy I. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

o wypłatę emerytury

na skutek odwołania I. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

z dnia 22 sierpnia 2018 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

I. Z. w dniu 31 sierpnia 2018r. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. z dnia 22 sierpnia 2018r., znak: (...) o ustaleniu wysokości emerytury i podjęciu jej wypłaty od dnia 1 sierpnia 2018r.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, że do dnia 27 lipca 2018r. była zatrudniona w Banku (...) S.A., a świadectwo pracy otrzymała w dniu 3 sierpnia 2018r. Dokumenty do ZUS złożyła w dniu 6 sierpnia 2018r., ponieważ 4 i 5 sierpnia 2018r. były dniami wolnymi od pracy. W ocenie ubezpieczonej emerytura powinna być podjęta od lipca 2018r. (odwołanie z dnia 31 sierpnia 2018r., k. 3 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 26 września 2018r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że decyzją z dnia 17 grudnia 2014r. przyznał ubezpieczonej emeryturę, której wypłata podlegała zawieszeniu, ponieważ I. Z. kontynuowała zatrudnienie. W dniu 7 sierpnia 2018r. do Oddziału wpłynął wniosek ubezpieczonej o ponowne obliczenie emerytury, do którego dołączyła świadectwo pracy potwierdzające ustanie zatrudnienia z dniem 27 lipca 2018r. Po rozpoznaniu ww. wniosku organ rentowy zaskarżoną decyzją ponownie ustalił wysokość świadczenia i podjął jego wypłatę od dnia 1 sierpnia 2018r., tj. od miesiąca złożenia wniosku (odpowiedź na odwołanie z dnia 26 września 2018r., k. 6 a.s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

I. Z. w dniu 15 października 2014r. złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. wniosek o emeryturę. Wówczas pozostawała w zatrudnieniu w Banku (...) S. A. w W. (wniosek o emeryturę z dnia 15 października 2014r., k. 2 tom II akt emerytalnych).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. decyzją z dnia 17 grudnia 2014r. przyznał ubezpieczonej emeryturę, której wypłata podlegała zawieszeniu, ponieważ I. Z. kontynuowała zatrudnienie (decyzja z dnia 17 grudnia 2014r., k. 21 tom II akt emerytalnych).

Z dniem 27 lipca 2018r. stosunek pracy I. Z. w Banku (...) S. A. w W. zakończył się (świadectwo pracy, k. 27 tom II akt emerytalnych). Świadectwo pracy zostało ubezpieczonej przesłane pocztą i odebrane w pierwszych dniach sierpnia 2018r. (kopia koperty, k. 4-5 a.s.).

W dniu 6 sierpnia 2018r. ubezpieczona złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniosek o ponowne obliczenie świadczenia emerytalnego. Do wniosku dołączyła świadectwo pracy, które otrzymała od Banku (...) S. A. w W. (wniosek o ponowne obliczenie świadczenia emerytalno – rentowego, k. 26 tom II akt emerytalnych, świadectwo pracy, k. 27 tom II akt emerytalnych).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. decyzją z dnia 22 sierpnia 2018r., znak: (...), ustalił wysokość emerytury I. Z. i podjął wypłatę tego świadczenia od dnia 1 sierpnia 2018r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek (decyzja z dnia 22 sierpnia 2018r., k. 28 tom II akt emerytalnych).

Powyższy stan faktyczny, który nie był między stronami sporny, Sąd ustalił na podstawie powołanych dokumentów, które nie były one przez strony kwestionowane.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie I. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. z dnia 22 sierpnia 2018r. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018r., poz. 1270), zwanej dalej ustawą emerytalną, prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.

W rozpatrywanej sprawie poza sporem pozostawało, że I. Z. pozostawała w stosunku pracy, wobec czego świadczenie emerytalne, zgodnie z zacytowanym przepisem zostało zawieszone. Możliwość wznowienia zawieszonego świadczenia przewiduje art. 135 ust. 1 ustawy emerytalnej. Stanowi on, że w razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust. 2. Ustęp 2 przewiduje natomiast, że w przypadkach określonych w art. 134 ust. 1 pkt 5 (chodzi o zawieszenie świadczeń, kiedy świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego) wypłatę świadczenia wznawia się od miesiąca, w którym ją wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty

Ww. przepis art. 135 ust. 1 stanowi przejaw wynikającej z ustawy emerytalnej generalnej zasady wynikającej z art. 116 ust. 1, którą jest wnioskowy charakter świadczeń i to w przedmiocie nabycia prawa, jak i dalszych przeliczeń świadczenia. Wyjątkami są sytuacje przewidziane w przepisach, kiedy organ rentowy wydaje decyzję z urzędu. Konsekwencją wnioskowego charakteru świadczeń jest uregulowanie w przepisie art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej, maksymalnego wstecznego terminu podjęcia wypłaty. Dotyczy to pierwszego dnia miesiąca złożenia wniosku, o ile w tej dacie spełnione są wszystkie warunki do powstania prawa o podjęcie jego wypłaty. W zakresie podjęcia wypłaty świadczeń po przeliczeniu zasadę tę powtarza przepis art. 133 ust. 1 ustawy, a w zakresie wznowienia wypłaty świadczeń – art. 135 ustawy.

W świetle powołanych regulacji i generalnej zasady wprowadzonej do ustawy o emeryturach i rentach z FUS, organ rentowy prawidłowo podjął wypłatę świadczenia emerytalnego od dnia 1 sierpnia 2018r., a więc od miesiąca, w którym został złożony stosowny wniosek. Takie stanowisko wynika z tego, że w ustawie o emeryturach i rentach z FUS brak jest podstaw prawnych, które modyfikowałyby powyższą zasadę, nawet jeśli I. Z. otrzymała świadectwo pracy w pierwszych dniach sierpnia 2018r. i niezwłocznie złożyła wniosek do ZUS.

Na marginesie należy wskazać, że w rozważanym przypadku ubezpieczona miała możliwość złożenia w lipcu 2018r. wniosku o wznowienie wypłaty emerytury. Po zakończeniu stosunku pracy, mimo braku świadectwa pracy, mogła skierować do organu rentowego sformalizowany wniosek, a później dołączyć dokument wydany przez pracodawcę.

Jedyną sytuacją, w której możliwe byłoby wznowienie wypłaty emerytury od lipca 2018r. byłaby ta, w której Sąd stwierdziłby, że doszło do popełnienia błędu przez organ rentowy, na co wskazuje art. 135 ust. 3 ustawy emerytalnej. Określenie "błąd organu rentowego" obejmuje jednak takie tylko sytuacje, w których organ rentowy miał podstawy do przyznania świadczenia, lecz z przyczyn leżących po jego stronie tego nie uczynił. Za takie przyczyny można uznać wszelkie zaniedbania tego organu, każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego czy jest ona skutkiem pomyłki, celowego działania organu rentowego, czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów. W rozważanym przypadku takiego błędu Sąd nie stwierdził, wobec czego odwołanie, jako bezzasadne, podlegało oddaleniu na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

(...)