Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Julita Preis

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Beska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2019 roku w C.

sprawy z powództwa C. I. (...) w W.

przeciwko T. W.

o zapłatę

orzeka :

I.  Zasądza od pozwanego T. W. na rzecz powoda C. I. (...) (...) z siedzibą w W. kwotę 1732,30zł ( jeden tysiąc siedemset trzydzieści dwa złote trzydzieści groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 09 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty .

II.  Oddala powództwo w pozostałej części .

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 789,25 zł ( siedemset osiemdziesiąt dziewięć złotych dwadzieścia pięć groszy ) z tytułu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód C. I. (...) z siedzibą w W. w pozwie wniesionym dnia 08 sierpnia 2018 r. do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie skierowanym przeciwko T. W. domagał się zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 1892,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty, zwrotu kosztów sądowych – 30,00 zł , kosztów zastępstwa procesowego – 600,00 zł i opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności – 0,01 zł. . Powód wniósł o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym ,a w przypadku wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty powód wnosił o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 1892,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności.

W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał, iż wierzytelność dochodzona przez powoda niniejszym pozwem jest skutkiem nieuregulowania przez pozwanego zobowiązania wynikającego z zawartej umowy pożyczki nr (...) z dnia 2 września 2016 r. Powód wskazał , iż pozwany zawarł umowę pożyczki nr (...) w dniu 13 lipca 2016 r. z poprzednikiem prawnym powoda – (...).PL (...). z o.o. z siedzibą w R., który to w ramach wykonywanej działalności gospodarczej prowadzi, m.in. usługi finansowe polegające na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym. Podstawą zawarcia umowy oraz udzielenia pożyczki, w ramach działalności poprzednika prawnego powoda było poprawne zarejestrowanie się na stronie internetowej (...) rejestracja karty klienta i utworzenie konta klienta na powyższej stronie internetowej przez stronę pozwaną. Zgodnie z regulaminem udzielania pożyczek powyższe czynności były równoznaczne ze złożeniem wniosku o zawarcie umowy pożyczki. We wniosku, strona pozwana zawarła oświadczenie o akceptacji warunków umowy oraz regulaminu udzielania pożyczek, a także o zapoznaniu się z treścią formularza informacyjnego kredytu konsumenckiego. Po złożeniu wniosku, strona pozwana dokonała opłaty rejestracyjnej w wysokości 0,01 zł przelewem, na rachunek bankowy poprzednika prawnego powoda. W tytule przelewu strona pozwana złożyła oświadczenie o akceptacji regulaminu, zawarciu umowy pożyczki, potwierdzając jednocześnie rejestrację. Po zaksięgowaniu opłaty rejestracyjnej na rachunku bankowym poprzednika prawnego powoda oraz weryfikacji danych strony pozwanej podanych podczas rejestracji, poprzednik prawny powoda poinformował stronę pozwaną o przyznaniu pożyczki oraz przelał na rachunek bankowy pozwanego kwotę pożyczki. Następnie po spłaceniu całej kwoty tej pierwszej przyznanej pożyczki wraz z całkowitym kosztem pożyczki pozwany zawnioskował o przyznanie kolejnej pożyczki . Powód wskazał, iż zgodnie z umową dyspozycja uruchomienia odnawialnego limitu pożyczki jako kolejna pożyczka nie wymagała podpisu strony pozwanej ,a wszystkie jej postanowienia były znane i dobrowolnie zaakceptowane przez stronę pozwaną . Kolejna pożyczka została zawarta dnia 2 września 2016 r. i opatrzona numerem (...). Zawierając umowę pożyczki strona pozwana zobowiązała się do zwrotu kwoty przyznanej pożyczki, prowizji za jej udzielenie ,a także innych kosztów , opłat lub odsetek, których naliczanie było uwarunkowane okolicznościami ściśle określonymi w umowie pożyczki . Pomimo upływu terminu zapłaty, strona pozwana nie uregulowała zaciągniętego zobowiązania. Wierzytelność przysługująca (...).PL (...). z o.o. z siedzibą w R. względem pozwanego T. W. wynikająca z umowy pożyczki nr (...) z dnia 2 września 2016 r. została zbyta na rzecz powoda C. I. (...) z siedzibą w W. na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 17 sierpnia 2017 r. Powód podał, że dochodzona kwota w sprawie, tj. 1892,03 zł stanowi skapitalizowaną sumę następujących należności: niespłaconą kwotę przyznanej pożyczki (kapitału) w wysokości 1200,00 zł, niespłaconą kwotę naliczonych opłat i odsetek karnych przez poprzednika prawnego powoda w wysokości 295,23 zł, niespłaconą kwotę całkowitego kosztu pożyczki (prowizja, opłata początkowa) naliczone przez poprzednika prawnego powoda w wysokości 309,76 zł, odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone przez powoda od dnia 26 lipca 2017 r., tj. od dnia następnego po dniu ustalenia wysokości zobowiązania na potrzeby przelewu wierzytelności do dnia wniesienia pozwu w wysokości 86,99 zł . Powód wskazał, że pismem z dnia 15 września 2017 r. poinformował stronę pozwaną o dokonaniu przelewu wierzytelności na rzecz C. I. (...) z siedzibą w W. oraz wezwał stronę pozwaną do uregulowania należności, dążąc jednocześnie do polubownego rozwiązania sporu.

Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą (...). Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie powoda i dnia 6 września 2018 r. wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodny z żądaniem pozwu.

Pozwany T. W., reprezentowany przez pełnomocnika, złożył sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 6 września 2018 r. w całości i wniósł o oddalenie powództwa . W sprzeciwie podniósł zarzut niewykazania przez stronę powodową istnienia roszczenia – zarówno w zakresie należności głównej, jak i w zakresie należności ubocznych. Wskazał również, iż powód nie wykazał przejścia wierzytelności dochodzonej pozwem, co w konsekwencji skutkuje brakiem legitymacji procesowej czynnej strony powodowej. Pozwany wskazał, że złożone do sprawy dokumenty pozwalają jedynie na ustalenie, że powód zawarł z poprzednim wierzycielem umowę cesji wierzytelności nieokreślonego pakietu wierzytelności. Przedłożony zaś dokument przez powoda nie pozwala na przyjęcie, że w jej ramach powód nabył również wierzytelność względem pozwanego. Ponadto podniósł, iż powód nie przedłożył określonego w treści umowy przelewu wierzytelności załącznika, a jedynie wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji. Natomiast treść samego dołączonego załącznika nie zawiera ceny jednostkowej, daty spisania należności z bilansu banku wraz ze wskazaniem jej wysokości na ten dzień, daty wypowiedzenia umowy, daty i wysokości ostatniej wpłaty. Pozwany zarzucił, iż z załączonych do pozwu dokumentów nie wynika jak została wyliczona kwota roszczenia głównego oraz kwota odsetek, a wyciąg z ksiąg rachunkowych powodowego funduszu nie stanowi dowodu na istnienie dochodzonej wierzytelności.

Pozwany wniósł o obciążenie strony powodowej kosztami procesu według norm przepisanych , w tym dodatkowo kosztem wysłania sprzeciwu listem poleconym za cenę 5,20 zł oraz opłatą od pełnomocnictwa.

Postanowieniem z dnia 2 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej pozwanego – Sądowi Rejonowemu w Chełmnie. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że pozwany skutecznie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 6 września 2018 r., wobec czego stracił on moc.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 13 lipca 2016 r. została zawarta pomiędzy T. W. (Pożyczkobiorcą) a (...).PL (...). z o.o. z siedzibą w R. (Pożyczkodawcą) umowa o Odnawialny Limit P. (...).PL nr (...). Zgodnie z § 2 tejże umowy podstawą do zawarcia umowy oraz udzielenia pożyczki było poprawne zarejestrowanie się na stronie internetowej (...) wypełnienie wniosku o pożyczkę oraz posiadanie przez pożyczkobiorcę aktywnego konta. Wskazano, że rejestracja wniosku o pożyczkę i utworzenie konta klienta na w/w stronie internetowej jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o pożyczkę i zawarciem umowy o Odnawialny Limit P. (...).PL. § 7 ust. 1 i 2 umowy nr (...) przewidywał , że Pożyczkobiorca może złożyć kolejny wniosek o pożyczkę po zalogowaniu się na (...) na stronie internetowej (...) oraz po spłacie całości kwoty pierwszej pożyczki. Dyspozycja uruchomienia Odnawialnego Limitu P., jako kolejna pożyczka nie wymaga podpisu Pożyczkobiorcy, a wszystkie jej zapisy są znane i dobrowolnie zaakceptowane przez Pożyczkobiorcę . Z kolei § 10 ust. 1 umowy przewidywał , że w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki , Pożyczkodawca zastrzega sobie prawo do naliczania odsetek w wysokości dwukrotności sumy stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych ( odsetki maksymalne za opóźnienie). Umowę nr (...) T. W. podpisał dnia 18 lipca 2016 r. W wyniku zawartej umowy Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy kwotę w wysokości 500,00 zł . Zgodnie z umową T. W. był zobowiązany do zwrotu kwoty pożyczki i zapłaty prowizji w wysokości 107,00 zł , łącznie do spłaty 607,00 zł do dnia 12 sierpnia 2016 r. T. W. po spłaceniu całej kwoty przyznanej pożyczki na podstawie umowy nr (...) z dnia 13 lipca 2017 r. wraz z całkowitym kosztem pożyczki zawnioskował o przyznanie kolejnej pożyczki. Była to umowa nr (...). Zgodnie z § 2 ust. 5 tej umowy po dokonaniu poprawnej rejestracji i utworzeniu konta klienta, Pożyczkobiorca zobowiązany jest do dokonania przelewu w kwocie 0,01 zł. T. W. dnia 2 września 2016 r. dokonał przelewu w wysokości 0,01 zł na rachunek bankowy pożyczkodawcy o tytule „potwierdzam rejestrację, akceptuję regulamin i zawarcie umowy (...).PL nr (...) ”, co skutkowało zawarciem umowy pożyczki nr (...). Pożyczka została udzielona pożyczkobiorcy na następujących warunkach: kwota pożyczki -1200,00 zł , prowizja za udzielenie pożyczki 317,00 zł , całkowity koszt pożyczki – 347,00 zł , okres pożyczki – 3 miesięczne raty, tj. do dnia 02.12.2016 r., roczna stopa oprocentowania pożyczki – 10 % .

dowód: umowa nr (...) - k. 43 – 53, umowa nr (...) - k. 54 – 64, wniosek o pożyczkę z dnia 02.09.2016 r. - k.66 – 67 , potwierdzenie przelewu kwoty 0,01 zł z dnia 02.09.2016 r. - k. 68

Aneksem do umowy nr (...) z dnia 2 września 2016 r., którego postanowienia weszły w życie z dniem 6 października 2016 r., zmieniono terminy spłaty rat tej pożyczki z 02.10.2016 r., 02.11.2016 r. i 02.12.2016 r. na: 01.11.2016 r., 01.12.2016 r. i 01.01.2017 r. Zgodnie z § 11 ust. 1 umowy pożyczki nr (...) Pożyczkobiorca miał prawo do dobrowolnego odroczenia spłaty raty swojej pożyczki.

dowód: aneks do umowy ratalnej pożyczki (...).PL nr (...) - k. 65, umowa nr (...) - k. 54 – 64

Dnia 17 sierpnia 2017 r. została zawarta pomiędzy (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R. ( Zbywcą ) a C. I. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. ( Nabywcą ) umowa przelewu wierzytelności. Na podstawie tej umowy Zbywca zbył wierzytelności wymienione w Załączniku nr 2 do umowy, tj. przysługujące mu wymagalne wierzytelności pieniężne wobec dłużników z tytułu zawartych umów pożyczkowych lub udzielonego poręczenia wskazane w Załączniku nr 2 stanowiącym integralną część umowy, a Nabywca oświadczył, że te wierzytelności nabywa za cenę i na warunkach określonych w umowie. Umowa z dnia 17.08.2017 r. przewidywała , że zbywane wierzytelności obejmują poza należnościami głównymi także wszelkie należności uboczne, w szczególności o zaległe i przyszłe odsetki (w tym odsetki ustawowe, odsetki ustawowe za opóźnienie), opłaty i prowizje, koszty postępowania sądowego, koszty postępowania egzekucyjnego, koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu sądowym i egzekucyjnym oraz koszty naliczone przez Zbywcę. Na podstawie tej umowy C. I. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. nabył wierzytelność wobec T. W. z umowy pożyczki nr (...). W Załączniku nr 2 do umowy pod poz. 341 zostały wskazane dane T. W. , numer umowy pożyczki, data zawarcia umowy pożyczki oraz łączna kwota zadłużenia na dzień zawarcia umowy przelewu wierzytelności, tj. 1805,04 zł, w tym: kapitał – 1200,00 zł oraz koszty i odsetki – 605,04 zł.

dowód: potwierdzona kopia umowa przelewu wierzytelności z dnia 17.08.2017 r. wraz załącznikami , w tym załącznikiem nr 2 , potwierdzeniami złożonych podpisów - k. 69 - 92

W dniu 21 sierpnia 2017 r. został zawarty pomiędzy (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R. a C. I. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. Aneks nr (...) do umowy przelewu wierzytelności z dnia 17 sierpnia 2017 r. W niniejszym Aneksie zmieniono treść Załącznika nr 2 do w/w umowy przelewu wierzytelności nadając mu brzmienie określone w Załączniku nr 1 do Aneksu nr (...). Zgodnie poz. 342 Załącznika nr 1 do Aneksu nr (...) C. I. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. nabył względem wierzytelność w stosunku do T. W. z umowy pożyczki nr (...) z dnia 02.09.2016 r. w łącznej wysokości 1805,04 zł, w tym: kapitał w wysokości 1200,00 zł oraz koszty i odsetki karne w wysokości – 605,04 zł. Cena została uiszczona , zgodnie z umową.

dowód: Aneks nr (...) do umowy przelewu wierzytelności k. 92a – 96, w tym załącznikiem nr 1 , potwierdzeniami złożonych podpisów , wyciągami z rejestru funduszy inwestycyjnych i informacjami z KRS - k. 92 a -128, potwierdzenie uiszczenia ceny wraz oświadczeniem członka zarządu (...).PL (...). z o.o. , upoważnionego do samodzielnego działania w imieniu spółki - k. 129 – 130

Pismem z dnia 13 września 2017 r. C. I. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. zawiadomił pozwanego T. W., że na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 21 sierpnia 2017 r. pomiędzy C. I. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. a (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R. stał się jego wierzycielem z tytułu wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki nr (...) zawartej w dniu 2 września 2016 r. Fundusz w tym zawiadomieniu wezwał T. W. do uregulowania należności wskazując, że łączna kwota zadłużenia na dzień 13 września 2017 r. wynosi 1816,32 zł i składa się z kapitału – 1200,00 zł, kosztów naliczonych przez pierwotnego wierzyciela – 309,76 zł, odsetek karnych naliczonych przez pierwotnego wierzyciela – 295,28 zł oraz odsetek ustawowych za opóźnienie naliczonych przez powoda od dnia 26 lipca 2017 r. – 11,28 zł.

dowód: potwierdzona kopia zawiadomienie z dnia 13.09.2017 r. z potwierdzeniem nadania go do pozwanego listem poleconym w dniu 15.09.2017 r. - k. 36 – 41.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie w/w dokumentów przedłożonych w procesie przez stronę powodową. Strony nie kwestionowały autentyczności zgromadzonych w sprawie dokumentów. Sąd uznał, za wiarygodne przedłożone dokumenty albowiem nie znalazł podstaw do kwestionowania ich wiarygodności czy prawdziwości. Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego wobec jego niestawiennictwa na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2019 r. Należy wskazać, iż dowód z przesłuchania stron ma charakter subsydiarny.

Sąd zważył, co następuje:

Powód C. I. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. dochodzi od pozwanego T. W. spłaty należności z umowy pożyczki nr (...) z dnia 02 września 2016 r. , zmienionej aneksem odroczenia spłaty , który wszedł w życie z dniem 06.10.2016 r. , którą to wierzytelność nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 17.08.2016 r., ze zmianami wynikającymi z aneksu nr (...) z dnia 21.08.2016 r. do tej umowy .

Podstawę prawną żądania stanowi przepis art. 720 kc określający, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej, jakości. Umowa nr (...) , jako umowa pożyczki pod względem prawnym stanowi kredyt konsumencki zawierany na odległość w rozumieniu art. 5 pkt. 13 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (tj. Dz. U. z 2019 roku, poz.1083). Zgodnie, bowiem z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim przez umowę o kredyt konsumenckim rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki ( art. 3 ust. 2 pkt 1) . Natomiast przez kredyt konsumencki zawierany na odległość rozumie się umowę o kredyt konsumencki zawieraną z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość ( art. 5 pkt 13) . Przedmiotowa umowa pożyczki spełnia powyższe przesłanki, wobec czego stosuje się do niej przepisy przytoczonej ustawy.

Powód wskazał, że na dochodzoną kwotę 1892,03 zł składa się: niespłacona należność główna w wysokości 1200,00 zł, niespłacona kwota naliczonych opłat i odsetek karnych przez pierwotnego wierzyciela w wysokości 295,28 zł, niespłacona kwota całkowitego kosztu pożyczki (prowizja, opłata początkowa) naliczona przez pierwotnego wierzyciela w wysokości 309,76 zł oraz odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone przez powoda od dnia 26 lipca 2017 r., tj. od dnia następnego po dniu ustalenia wysokości zobowiązania na potrzeby przelewu wierzytelności do dnia wniesienia pozwu w wysokości 86,99 zł.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu pozwanego dotyczącego legitymacji czynnej powoda Sąd stwierdził, iż powód przy użyciu stosownych dokumentów wykazał zawarcie przez pozwanego T. W. umowy pożyczki nr (...) z dnia 02 września 2016 r. . Pierwotnym wierzycielem pozwanego była (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R.. Powód wykazał istnienie wierzytelności z tytułu umowy z umowy pożyczki nr (...) z dnia 02 września 2016 r. , poprzez przedłożenie umowy o Odnawialny Limit P. (...).PL nr (...) zawartej przez pozwanego z (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R. , która to umowa regulowała zasady udzielania pożyczek , umowa ta została przez pozwanego podpisana dnia 18.07.2016 r. , pozwany nie podnosił bowiem, że podpis pod umową nie jest jego podpisem. Powód przedłożył też umowę pożyczki nr (...) z dnia 02 września 2016 r. . § 7 ust. 1 i 2 umowy nr (...) przewidywał , że Pożyczkobiorca może złożyć kolejny wniosek o pożyczkę po zalogowaniu się na (...) na stronie internetowej (...) oraz po spłacie całości kwoty pierwszej pożyczki, dyspozycja uruchomienia Odnawialnego Limitu P., jako kolejna pożyczka nie wymagała podpisu Pożyczkobiorcy. Zgodnie z § 2 ust. 5 tej umowy po dokonaniu poprawnej rejestracji i utworzeniu konta klienta, Pożyczkobiorca zobowiązany był do dokonania przelewu w kwocie 0,01 zł. Pozwany T. W. dnia 2 września 2016 r. dokonał przelewu w wysokości 0,01 zł na rachunek bankowy pożyczkodawcy o tytule „potwierdzam rejestrację, akceptuję regulamin i zawarcie umowy (...).PL nr (...) ”, powód przedłożył wydruk z tego przelewu ( k. 68 akt ) , dokonanie przelewu skutkowało zgodnie z umową z dnia 13.07.2016 r. zawarciem umowy pożyczki nr (...). Pozwany nie przedłożył żadnych dowodów , że spłacił pożyczkę nr (...) , a w tym zakresie ciężar dowodu , zgodnie z art. 6 kc obciążał pozwanego. Powód do akt sprawy przedłożył też potwierdzoną za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda będącego adwokatem kopię umowy przelewu wierzytelności z dnia 17 sierpnia 2017 r. zawartej pomiędzy (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R. ( Zbywcą ) a powodem ( Nabywcą ) z załącznikiem nr 2 wraz z aneksem nr (...) do tej umowy z dnia 21 sierpnia 2017 r. z załącznikiem nr 1 z podpisami notarialnie potwierdzonymi oraz dokumentami potwierdzającymi prawo do działania w imieniu stron umowy. Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 umowy na mocy tej umowy Zbywca zbył na rzecz Nabywcy wierzytelności określone w § 1 umowy tj. wierzytelności przysługujące Zbywcy wobec dłużników z tytułu zawartych umów pożyczkowych wskazane w załączniku nr 2 do umowy , przejście wierzytelności i związanych z nimi praw nastąpiło z chwilą zawarcia umowy. Aneksem nr (...) do umowy z dnia 17 sierpnia 2017 r. została zmieniona treść załącznika nr 2 . Zarówno w pierwotnej wersji , jak i po zmianie z aneksu nr (...) z dnia 21 sierpnia 2017 r. z załącznika nr 2 wynika , że umową przelewu wierzytelności była objęta wierzytelność (...).PL (...). z o. o. z siedzibą w R. w stosunku do pozwanego T. W. z umowy pożyczki nr (...) z dnia 02.09.2016 r. w łącznej wysokości 1805,04 zł, w tym: kapitał w wysokości 1200,00 zł oraz koszty i odsetki karne w wysokości – 605,04 zł. . Wierzytelność jest więc jednoznacznie oznaczona .Powód przedłożył też oświadczenie członka zarządu (...).PL (...). z o.o. upoważnionego do samodzielnego działania w imieniu spółki potwierdzające uiszczenie ceny wraz z potwierdzeniem przelewu ( k. 129 – 130 ).

Zgodnie z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W ocenie Sądu, mając na uwadze powyższe powód należycie wykazał swoją legitymację procesową.

Pozwany zarzucił, także iż z załączonych do pozwu dokumentów nie wynika jak została wyliczona kwota roszczenia głównego oraz kwota odsetek. Kwota 1200 zł z tytułu należności głównej wynika z umowy pożyczki nr (...). Podobnie kwota prowizji i odsetek - 309,76 zł ( zgodnie z umową cała prowizja wynosiła 347,00 zł ) . Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 22.06.2010 r. wydanego w sprawie IV CSK (LEX nr 885035) stwierdził , że co do zasady dopuszczalne jest zastrzeganie opłaty przygotowawczej, w szczególności, gdy ma ona na celu rekompensatę kosztów poniesionych przez kontrahenta . Aktualnie zarówno banki jak i inne instytucje kredytowe pobierają najczęściej opłaty przygotowawcze . Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim w art. 5 pkt. 6a określa pojęcie pozaodsetkowych kosztów kredytu jako wszystkich kosztów , które konsument ponosi w związku z umową o kredyt konsumencki, z wyłączeniem odsetek. Z kolei art. 36 a tejże ustawy , stanowi , że maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu oblicza się według wzoru wskazanego w ust. 1 tego artykułu oraz , że pozaodsetkowe koszty kredytu w całym okresie kredytowania nie mogą być wyższe od całkowitej kwoty kredytu, a także , że pozaodsetkowe koszty kredytu wynikające z umowy o kredyt konsumencki nie należą się w części przekraczającej maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu obliczone w sposób określony w ust. 1 lub całkowitą kwotę kredytu. Wskazana w umowie z dnia 02.09.2016 r. i żądana w niniejszej sprawie przez powoda prowizja nie przekracza maksymalnych pozaodsetkowych kosztów ustalonych w oparciu o powyższe przepisy . Jednakże Sąd powziął wątpliwości co do żądanej przez powoda kwoty wskazanej jako naliczona przez jego poprzednika prawnego tytułem opłat i odsetek karnych tj. kwoty w wysokości 295,28 zł. Zgodnie z § 10 ust. 1 umowy pożyczki nr (...) pożyczkodawca w sytuacji nieterminowej spłaty pożyczki zastrzegł sobie prawo do naliczania odsetek w wysokości równej dwukrotności sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych (odsetki maksymalne za opóźnienie). Zgodnie z powyższym, Sąd mając na uwadze , że pożyczka nr n11940716002 miała spłacona w trzech ratach po 515,67 zł, przy uwzględnieniu aneksu odroczenia w datach: 01.11.2016 r., 01.12.2016 r. i 01.01.2017 r. kwotach należne , iż odsetki karne naliczone do dnia 25 lipca 2017 r. wynoszą 135,55 zł. ( od kwoty 515.67 zł od dnia 2.11. (...). do 1.12.2016 r. – 5,74 zł , od kwoty 1031,34 zł od dnia 2.12.2016 r. do 2.01.2017 r. – 12,26 zł i od kwoty 1509,76 zł od dnia 03.01.2017 r. do 25.07.2017 r. – 117,55 zł ). Powód nie wykazał , co się składa na pozostałą część kwoty 295,28 zł. Wprawdzie wskazał o opłacie za odroczenie terminu spłaty pożyczki, jednakże nawet przyjmując, że mogła zostać naliczona opłata za odroczenie terminu spłaty pożyczki – co zresztą przewiduje § 11 ust. 4 umowy nr (...) – to nie wykazał w jaki sposób ta opłata została wyliczona oraz tego jaka jest jej dokładna wysokość. Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Wszystkie okoliczności faktyczne doniosłe dla rozstrzygnięcia sprawy i składające się na podstawę faktyczną rozstrzygnięcia muszą mieć oparcie w dowodach przeprowadzonych w toku postępowania, o ile nie są objęte zakresem faktów przyznanych przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości oraz co do faktów niezaprzeczonych (Wyrok SN z dnia 04.07.2014 r., sygn.(...), LEX nr 1491132). Powód powinien zatem wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu, czego nie uczynił.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że pozwany zobowiązany jest zwrócić powodowi pożyczoną kwotę – 1200,00 zł, kwotę – 135,55 zł tytułem odsetek karnych naliczonych do dnia 25 lipca 2017 r., prowizję w wysokości 309,76 zł oraz odsetki dochodzone przez powoda naliczone od dnia 26 lipca 2017 r. do dnia wniesienia pozwu w wysokości 86,99 zł. Łącznie zatem zadłużenie pozwanego wynosi 1732,30 zł i w tym zakresie , przy uwzględnieniu powyższego żądanie powoda jest zasadne , wobec czego tę kwotę wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda w punkcie I wyroku.

W pozostałej części powództwo było w ocenie Sądu niezasadne i podlegało oddaleniu (pkt II sentencji wyroku ).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. przewidującego, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Z uwagi na fakt, iż powód żądał zapłaty kwoty 1892,03 zł, a zasądzono na jego rzecz kwotę 1732,30 zł należało uznać, iż wygrał sprawę w przybliżeniu w 91,56 %. Koszty procesu poniesione przez powoda wynosiły 947,01 zł i stanowiły opłatę sądową od pozwu w kwocie 30,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika, będącego adwokatem, w wysokości 900,00 zł, ustalone zgodnie z § 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie , 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego oraz 0,01 zł z tytułu opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności. Pozwany poniósł koszty procesu w wysokości 922,20 zł: 900,00 zł tytułem wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika – radcy prawnego zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych , 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa oraz 5,20 zł tytułem kosztów nadania sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Uwzględniając wynik niniejszego postępowania Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda różnicę w wysokości 789,25 zł (947,01 x 91,56 % = 867,08 zł i 922,20 zł x 8,44 % = 77,83 zł), o czym orzekł w pkt III sentencji wyroku.